- 1 Kasım 2020
- 247
- 149
- 53
- 34
- Konu Sahibi endoplazmikretikulumcu
-
- #1
Aynen çok haklısınızAlma verme dengesini bozmuşsunuz. Bu dengeyi kurmadan kıymetiniz bilinmez. Kardeşiniz için çok üzüldüm . Korktuğunuz hiç bir şeyin olmamasını dilerim. Ancak kardeşinizden önce düşünmeniz gereken çocuklarınız var. Hava değişiminin onları etkilediği ortada. Ayrıca babalarının yanlarında olmaması da onları hasta edebilir. Ben 3 günlüğüne cenaze dolayısıyla memlekete gitmek zorunda kalmıştım. Döndüğümde , sapasağlam bıraktığım kızım zatürre olmuştu ve 14 gün hastanede yatmak zorunda kalmıştık. Cenazeye gitmem onun çektiği acılara değmezdi.
YArdım istedim Hatta o anda bendeydiler kalkıp bi telaş gittiler çocuk onlara kalacak diyeGüzel düşünmüşsünüz ev tutmuşsunuz vs. İyi birşey yapmışsınız kendiniz için bu ok.
ama beklenti içine girmek yerine neden siz yardım istemiyorsunuz?
Mesela çocuk hastalandıysa başka çareniz olmadığı için söylüyorum bunu
Gayet emrivaki diğer çocuğunuzu götüremem deyip annenize bırakıp baba -anne-kardeş vs benimle beraber hastaneye gelirmisiniz demiyorsunuz?
sorununuzun ne olduğunu sizde biliyorsunuz beklenti içine girmeyin, yormayın kendinizi bazen kendi aileniz olsa bile değmiyor maalesef.
Hayır her yıl böyle oluyor ben yine de her defasında elim boş gelmem,hep kulp bulur giymez kullanmaz kenara atarlar bu defa geri verdilerKiyafeti geri yollamak nedir ya ?
Ilk defa duyuyorum uzerlerine mi olmadı acaba ?
Sordunuz mu neden yollamışlar?
Maalesef ki o da bana o değeri vermiyorKardesiniz gelsin size sık sık siz gitmeyin.
Evet hala çocukken ki gibi davranıyorum takdir göreyim sevileyim istiyorum maalesefSiz hala kendinizi ailenize kabul ettirip sevdirmeye calisiyorsunuz, bunun empati ile alakasi yok. Kendi enerjinisi koruma altina almaniz lazim, yoksa yiprabdiginizla kalirsiniz
Evet hala çocukken ki gibi davranıyorum takdir göreyim sevileyim istiyorum maalesef
BeceremiyorumBunun farkindaysaniz icindeki cocuga kendiniz yönelip, digerlerine sadece hak ettikleri kadar ilgi verseniz nasil olur?
Değmez diye düşünüyorum. O minicik bedeniyle çektiği acıları unutamıyorum. Hala benim için bir travma ve kendimi suçluyorum. Anneannemdi. Gitmeliydim ama öyle olacağını bilseydim gitmezdim. Fazla fedakarlık yapıyorsunuz. Böyle fedakarlık yapanların ki, ben dahil değer gördüğünü görmedim.Aynen çok haklısınız
Ben de özellikle babasına düşkün olan kızım da olunca rahatsızlıklar,(idrar kaçırma kaşıntı mızmızlık ateş vs ) bugün onu düşündüm uzak kaldı ondan mı diye
Yani dediğiniz gibi değer mi acaba bilemiyorum
Aileniz değer vermiyor kardesiniz vermiyor ,siz niye size değer vermeyen insanlar için üzüyorsunuz kendinizi.Maalesef ki o da bana o değeri vermiyor
Bana gel desem X ablamı evde bırakıp gelemem der
Beceremiyorum
Var mı yöntemi cidden
Psikoloğa da gittim maddi olarak tükendim yarım bıraktım
Hala anlamaya çalışıyorum belki neden değer görmüyorum diyeAileniz değer vermiyor kardesiniz vermiyor ,siz niye size değer vermeyen insanlar için üzüyorsunuz kendinizi.
Çok sağolun hemen alacağımÖnerecegim bir kitap var bu konu ile ilgili. Alman yazari Stefanie Stahl in: Icindeki cocuk yuva bulmali kitabi. Türkcesi yeni cikti sayilir. Bence tam sizlik bir kitap.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?