Vajinismus

esraatutkun .!.:

İnşallah bir gün bende yenerim ve buraya yazmak nasip olur

Genişletmek için tıkla...

Umutsuzvaka87 .!.:

Merhaba bayanlar uzun zamandır buraya yazmaya çalışıyorum herşeyden vazgeçmiştim artık ki nitekim anne olma istedigim benı tekrar körükledi 15 aydır evliyim denemedigim yöntem kalmadı diyebilirim.emla krem vb lokal anestezi krem ve spreyleri kayganlaştırıco bebe yagı diazem alkol ve son olarak psikolog ve cinsel terapist yardımı yok yok olmuyor işte parmak egzersizinde 1.parmak 1.bogumdan sonrasını yapamıyorum eşim yapmaya çalıştı ama malesef kaskatı oluyorm onada yaptıramıyorm oysaki ne kadar istiyorum onun olmayı gerçekten kendimi evli hissetmeyi ve en çokta anne olmayı ne olur lütfen bana da yardım edin artık aklımda son çare kaldı dr.süleyman eserdag oda maddi olarak şuan benı aşıyorm sizce ne yapmalıyım fikir ve önerileriniz çok önemli benım için

Genişletmek için tıkla...

kalplibalon .!.:

Ben bu vajinusmusu yenemeseydim son bi careyi deneyecektim o da bayilmak olacakti cok ciddiyim

Genişletmek için tıkla...

alizeee .!.:

Herkese merhabalar, az önce üye oldum çünkü dün gece itibariyle vajinismusu yendim ve mutluluğumu paylaşmak istiyorum; içim içime sığmıyor resmen.. Elimde olsa da keşke bu durumda olan herkese yardım edebilsem, mümkün olmadığı için ben de buraya yazıyorum. Çünkü ben de buradaki yorumlardan cesaret alarak adım atmıştım. Yardım sırası şimdi bende:)
Hikayeme gelecek olursak; evleneli 7 hafta oldu, fakat bana 7 sene gibi geldi. Yetersizlik, korku, anlayışlı bir eşe haksızlık yapıyormuşsunuz gibi bir his, kendini yarım ya da problemli görme, işte ne kadar olumsuz düşünce varsa...
İlk günler herkeste aynı his; titreme, kasılma, bacakları açamama, var gücünüzle eşinizi itme, ağlayarak yorgana sarılma ve son. İnternette okuduğum yorumlardan yola çıkarak kendi kendime parmak egzersizi yapmaya başladım. Sanırım ilk denemede kendi parmağımı içime almak iki buçuk saat sürdü. Bir cesaret hadi deneyelim diyorsunuz ama o an gelince soğuk terler döküp yine bırakıyorsunuz. Bunun üzerine eşim sen de ben de yıpranıyoruz, en iyisi sen tamamen hazır olana kadar beklemek dedi. O anda onun anlayış gösterdiğini bile farketmiyorsunuz. Benden vazgeçti heralde, yalnız bıraktı, ne zamana kadar böyle sürecek ki derken evlenene kadar heyecanla beklediğiniz insanı öpmekten bile korkar oluyorsunuz.
Erteledikçe günü kurtarıyorsunuz ama sonu gelmeyecek biliyorsunuz. Eşiniz "ee ne yapmayı düşünüyorsun istersen doktora gidelim, senin için ne yapabilirim bir yol göster" dediğinde evet evet aklımda gitcem zaten diyerek onu da geçiştiriyorsunuz.
Bir gün bir cesaret devlet hastanesinde çalışan bir kadın doğum uzmanına gittim. Çünkü olayın psikolojik olduğunun farkında değildim, kesinlikle ben de anatomik bir problem var diyorum. O kadar acı o kadar zorluk başka türlü açıklanamaz çünkü. Doktor hanım her şeyin normal olduğunu söyleyince üzüldüm bile diyebilirim, çünkü orada alınması gereken bir engel vardı bence. Arkasına sığındığım bahane yıkıldı resmen. Ardından doktor bana bu konuda yardımcı olabilecek bir uzmana yönlendirdiğini söyledi. "REYYAN ÖZCAN TEMİZKAN" İş yerine döner dönmez akşama kadar yaptığım tek iş internette Reyyan Hanımla ilgili yorumları okumak oldu. Hemen telefon ettim ve görüşmeye davet edildik. İlk görüşme sonrasında tamam biz bir düşünüp gelelim demek gibi bir ihtimal yok çünkü öyle bir insanki kendisine sarılıp "Hocam nolur beni bırakmayın, ben kendimi size bıraktım ne gerekiyorsa yapın" demek istiyorsunuz. İçimde derin bir endişe de olmadı değil. Yorumlara bakılırsa bu işte bir zirve ile birliktesiniz. Ya bende başarısız olursak, bundan sonra gidilecek başka bir kapı yok.. Ama öyle olmadı, kapı kapı dolaşmadan, daha fazla zaman kaybetmeden; 1.seans, 2.seans ve 3.seans. İşte bitti:) Yapbozun eksik parçalarını bulduk, tablomuzu tamamladık. Sıra sizde!

Genişletmek için tıkla...

alizeee .!.:

Herkese merhabalar, az önce üye oldum çünkü dün gece itibariyle vajinismusu yendim ve mutluluğumu paylaşmak istiyorum; içim içime sığmıyor resmen.. Elimde olsa da keşke bu durumda olan herkese yardım edebilsem, mümkün olmadığı için ben de buraya yazıyorum. Çünkü ben de buradaki yorumlardan cesaret alarak adım atmıştım. Yardım sırası şimdi bende:)
Hikayeme gelecek olursak; evleneli 7 hafta oldu, fakat bana 7 sene gibi geldi. Yetersizlik, korku, anlayışlı bir eşe haksızlık yapıyormuşsunuz gibi bir his, kendini yarım ya da problemli görme, işte ne kadar olumsuz düşünce varsa...
İlk günler herkeste aynı his; titreme, kasılma, bacakları açamama, var gücünüzle eşinizi itme, ağlayarak yorgana sarılma ve son. İnternette okuduğum yorumlardan yola çıkarak kendi kendime parmak egzersizi yapmaya başladım. Sanırım ilk denemede kendi parmağımı içime almak iki buçuk saat sürdü. Bir cesaret hadi deneyelim diyorsunuz ama o an gelince soğuk terler döküp yine bırakıyorsunuz. Bunun üzerine eşim sen de ben de yıpranıyoruz, en iyisi sen tamamen hazır olana kadar beklemek dedi. O anda onun anlayış gösterdiğini bile farketmiyorsunuz. Benden vazgeçti heralde, yalnız bıraktı, ne zamana kadar böyle sürecek ki derken evlenene kadar heyecanla beklediğiniz insanı öpmekten bile korkar oluyorsunuz.
Erteledikçe günü kurtarıyorsunuz ama sonu gelmeyecek biliyorsunuz. Eşiniz "ee ne yapmayı düşünüyorsun istersen doktora gidelim, senin için ne yapabilirim bir yol göster" dediğinde evet evet aklımda gitcem zaten diyerek onu da geçiştiriyorsunuz.
Bir gün bir cesaret devlet hastanesinde çalışan bir kadın doğum uzmanına gittim. Çünkü olayın psikolojik olduğunun farkında değildim, kesinlikle ben de anatomik bir problem var diyorum. O kadar acı o kadar zorluk başka türlü açıklanamaz çünkü. Doktor hanım her şeyin normal olduğunu söyleyince üzüldüm bile diyebilirim, çünkü orada alınması gereken bir engel vardı bence. Arkasına sığındığım bahane yıkıldı resmen. Ardından doktor bana bu konuda yardımcı olabilecek bir uzmana yönlendirdiğini söyledi. "REYYAN ÖZCAN TEMİZKAN" İş yerine döner dönmez akşama kadar yaptığım tek iş internette Reyyan Hanımla ilgili yorumları okumak oldu. Hemen telefon ettim ve görüşmeye davet edildik. İlk görüşme sonrasında tamam biz bir düşünüp gelelim demek gibi bir ihtimal yok çünkü öyle bir insanki kendisine sarılıp "Hocam nolur beni bırakmayın, ben kendimi size bıraktım ne gerekiyorsa yapın" demek istiyorsunuz. İçimde derin bir endişe de olmadı değil. Yorumlara bakılırsa bu işte bir zirve ile birliktesiniz. Ya bende başarısız olursak, bundan sonra gidilecek başka bir kapı yok.. Ama öyle olmadı, kapı kapı dolaşmadan, daha fazla zaman kaybetmeden; 1.seans, 2.seans ve 3.seans. İşte bitti:) Yapbozun eksik parçalarını bulduk, tablomuzu tamamladık. Sıra sizde!

Genişletmek için tıkla...

KirilmaNoktasi .!.:

2,5 aylık evliyim. 3 gün önce vajinismusu yendim.
devlet hastanesine gittim, eşinle geleceksin dediler, hafta içi 1 gün 40 dk sürecek seans 6 ay gibi bir süre demişti, önce psikolojik sonra uygulamalı tedavi olacak diye ama eşsiz kabul etmedi devlet hastanesi. eşim özelde çalışıyor izin alamazdı her hafta o yüzden olmadı orda tedavi. özel doktora gittik ücretsiz ön görüşme olacak dediler. ama ön görüşmede dahi ücret istediler, neymiş doktor hanım bakmış vajinusmus derecesini ölçmüş. peşin para istedikleri ve biz yeni evli olduğumuzdan borçlarımızın çokluğu sebebiyle özel muaneyi reddetmiştik. eşim biz ikimiz yeneriz bunu demişti. özel doktorun tek bir faydası oldu, özel doktor ön muanede parmağını sokmuştu ve ben hissetmemiştim. kızlık zarımı da göstermişti. ben duvar var görünmüyecek bir yerde gibi hissediyordum.

kegel egzersizi yapın hergün(" idrarınızı sıkar gibi yapıp + derin nefes alıp tut " vajinadaki kaslarınızı sıkmanız anlamına geliyor ve bu şekilde 5-7 sn durup," nefes ver +idrarınızı tutar gibi yapma") yani nefes alıp ver ve bu arada idrar sıkıyormuş gibi kaslarınızı hareket ettirin. bunu hemen her yerde yapabilirsiniz ben çalışıyorum ofisteyim rahatlıkla yapabiliyordum.

gerekirse ayna ile vajinanıza bakın, kızlık zarınızı görün.

ben çok fazla parmak sokmadım. ama sokabilirseniz de iyi olur.

ilişki sırasında ben üstte olamıyordum. bazı arkadaşlar bayanın üstte olmasının daha kolaylık olduğundan bahsetmiş ama bende eşim üstte idi. pe..si vajinama girerken acı hissediyordum ama o sırada derin nefes alıp veriyordum. zevki düşünmüyordum. panik ve korku vardı ama hep bunu yapacaksın tamamen psikolojik dedim. eşimde çok yardımcı oldu, nazik oldu istediğimde durdu. sonra bana lütfen zevk al dedi güzel şeyler söyledi, bebeklerimiz için yap.. eğer canın acıyacaksa yapmayalım, ama bunun bir kereliğine olduğunu bil, bir kereden sonra canın acırsa hiç yapmayız dedi.. sonra zevk almaya başladım. yani acıyordu ama zevk de alıyordum.

3 gün önce ilk kez eşimi çok mutlu ettim o anlamda. ben de mutlu oldum ama işin ilginci kanamam olmamıştı. bu benim ilk ilişkim, kan korkum yoktur ama eşime kan yok dediğimde bazılarında akmazmış dedi.

ertesi gün yine girdik ilişkiye yine ilk başlarda acı oldu ve panik de. eşim biraz uğraştı ve vaji'ye girebildi. kanamam olmadı. hafif bir kasık ağrısı oldu sadece ama 10 dk filan sürdü.
kanamam olmadı. ama aynayla zarıma bakamadım. eşime emin misin girdiğinden dedim evet tabiki dedi.
yani vajinismusu yendim diyebilirim.

Genişletmek için tıkla...

Umutsuzvaka87 .!.:

Ne güzel ne şanslısınız ben 15 aydır uğraşıyorum ama yok olmuyor hayatı kendime zehir ettim eksik oldugumu hissettigim için anne olamadığım için devlet hastanesi özel dr herşeyi denemişimdir yok yok olmuyo yenemıyorum

Genişletmek için tıkla...

esraatutkun .!.:

Hayırlı akşamlar bayanlar 2yillik evliyim maalesef vajinismus sorunum var ilk zamanlar esimi hiç yaklastirmadim sonra zamanla oluyor sandım kan gelmemişti ama gecenlerde doktora gittiğimde vajinismus olduğumu öğrendim esime söyledim kızlığımin hala durduğunu. Ama oluyor sandığı için pek aldırış etmedi. Fakat ben bu sorundan çok sıkıldım anne olmak istiyorum artık bugün emla krem aldım uyguladim beklemekteyim şuan deneyimlerinizi paylaşır mısınız ? Yardımcı olun bana lütfen....

Genişletmek için tıkla...