Jinekoloji Vajinismus Nedir? Tecrübe ve deneyimlerimizle Vajinismusu yenelim

eemositon .!.:

Hanımlar sizinle birşey paylaşmak istiyorum ben Vajinismus olduğumu evliliğimin başından beri görümceme anlattım bi o biliyordu ailede neyse 4.ayımdayım evliliğimin bir gün kaynanam görümceme benim hamile olup olmadığımı sormuş o da ağlayarak bu durumu söylemiş sözde ağzından kaçmış neyse kaynanam da eşimi aramış ses kayıtları göndermiş whatsap tan eşim de yüzüne kapatmış bana birşey demedi eşim 2 gün benimle konuşmadı ben ısrar edince anlatı bende söyledim ablana dedim o da bana kızdı böyle şey anlatılır mı diye ben kendimi suçlu bulmuyorum sonuçta içimi dökmek derdimi paylaşmak çözüm aramak istedim ama eşim olmaz öyle şey diyor siz ne düşünüyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Ortada bir suç yok bence. Güvendiğin için ya da desteği olabilir diye anlatmış olabilirsin çok normal. Böyle durumlarda destek arıyor insan durumunu anlayacak birini bulsa sanki çözüme kavuşacak gibi hissediyor bende öyleydim. Kendi annem ablam biliyodu bazen onlar bile beni çok zorladılar söylenmeyecek şeyler söylediler en sonunda kimseye kulak asmamaya karar verdim ve kendime odaklandım eşim de destek olunca çözdük sorunumuzu. Sende bakmamaya çalış canım duyma bişey diyen olursa. Boşa dememişler damdan düşenin halinden damdan düşen anlar diye ☺ insanlara saçma geliyo bu hastalık normal olanlara göre cinsel ilişki çocuk oyuncağı çünkü. ilk gece iki saniye dişini sıktın bitti diye düşünen bilinçsiz insanlar yüzünden bu hale gelmedik mi zaten o yüzden en güzeli kimseye anlatmamak burdaki arkadaşlar hariç

MinikPatiAnnesi .!.:

Ortada bir suç yok bence. Güvendiğin için ya da desteği olabilir diye anlatmış olabilirsin çok normal. Böyle durumlarda destek arıyor insan durumunu anlayacak birini bulsa sanki çözüme kavuşacak gibi hissediyor bende öyleydim. Kendi annem ablam biliyodu bazen onlar bile beni çok zorladılar söylenmeyecek şeyler söylediler en sonunda kimseye kulak asmamaya karar verdim ve kendime odaklandım eşim de destek olunca çözdük sorunumuzu. Sende bakmamaya çalış canım duyma bişey diyen olursa. Boşa dememişler damdan düşenin halinden damdan düşen anlar diye ☺ insanlara saçma geliyo bu hastalık normal olanlara göre cinsel ilişki çocuk oyuncağı çünkü. ilk gece iki saniye dişini sıktın bitti diye düşünen bilinçsiz insanlar yüzünden bu hale gelmedik mi zaten o yüzden en güzeli kimseye anlatmamak burdaki arkadaşlar hariç

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle bende aynı sizin gibi düşünüyorum teşekkür ederim dediğiniz gibi yapmak en güzeli

bu akşam 1 saat parmak egzersizi denedik. Eşim orta ve işaret parmağıyla girdi. Nefesleri kontrol ede ede girmeye çalıştı. Parmaklarından birini artık hissetmemeye başladı. İşaret parmağı ortaya kadar kıpkırmızı olmuştu iki akşamdır ilk defa bu kadar giriyor. (Biz daha önce hem özele gittik hem devlete. Devletteki ile yola devam etme kadarı aldık. Çünkü anatomik olarak bir sorunumun olmadığını söyledi)

kendihalince .!.:

bu akşam 1 saat parmak egzersizi denedik. Eşim orta ve işaret parmağıyla girdi. Nefesleri kontrol ede ede girmeye çalıştı. Parmaklarından birini artık hissetmemeye başladı. İşaret parmağı ortaya kadar kıpkırmızı olmuştu iki akşamdır ilk defa bu kadar giriyor. (Biz daha önce hem özele gittik hem devlete. Devletteki ile yola devam etme kadarı aldık. Çünkü anatomik olarak bir sorunumun olmadığını söyledi)

Genişletmek için tıkla...

Ama ben yine ağlayarak kalktım. 2 aylık evliyiz. Lütfen akıl verin ben psikolojik olarak bitmek üzereyim

kendihalince .!.:

bu akşam 1 saat parmak egzersizi denedik. Eşim orta ve işaret parmağıyla girdi. Nefesleri kontrol ede ede girmeye çalıştı. Parmaklarından birini artık hissetmemeye başladı. İşaret parmağı ortaya kadar kıpkırmızı olmuştu iki akşamdır ilk defa bu kadar giriyor. (Biz daha önce hem özele gittik hem devlete. Devletteki ile yola devam etme kadarı aldık. Çünkü anatomik olarak bir sorunumun olmadığını söyledi)

Genişletmek için tıkla...

Ya niye kıpkırmızı oldu ki ben hiç anlamadım, neden hissizleşti? Bi de tek de çalışabilirsiniz, parmaktan sonra dilatöre geçebilirsiniz, baya kişi öyle yeniyor.

kendihalince .!.:

Ama ben yine ağlayarak kalktım. 2 aylık evliyiz. Lütfen akıl verin ben psikolojik olarak bitmek üzereyim

Genişletmek için tıkla...

Üzülme kız bak burda 13bin küsur sayfa bu konuda yazı var, hala da devam ediyor, bu da demek ki sürekli birilerinin başına bu geliyor, yalnız değilsin. Nefes egzersizlerini öğrenmişsin sanırım, devam et her gün çalış, başarabilirsin.
Ben bazı doktorların reçetelerini görmüştüm hastalarına, iyileşene kadar ilişki denetmiyorlardı, iyileşene kadar deneme. Ağlayarak kalkmana çok üzüldüm cidden.

kendihalince .!.:

bu akşam 1 saat parmak egzersizi denedik. Eşim orta ve işaret parmağıyla girdi. Nefesleri kontrol ede ede girmeye çalıştı. Parmaklarından birini artık hissetmemeye başladı. İşaret parmağı ortaya kadar kıpkırmızı olmuştu iki akşamdır ilk defa bu kadar giriyor. (Biz daha önce hem özele gittik hem devlete. Devletteki ile yola devam etme kadarı aldık. Çünkü anatomik olarak bir sorunumun olmadığını söyledi)

Genişletmek için tıkla...

İki parmağı aynı anda mı yaptı? Önce alışana kadar işaret parmağını tek yapmalısınız hatta eş parmağından önce kendin parmağınla çalışmalısın sen bitirdikten sonra eş parmağına geçmelisiniz. Doktorum bana bu şekilde yaptırdı

MinikPatiAnnesi .!.:

İki parmağı aynı anda mı yaptı? Önce alışana kadar işaret parmağını tek yapmalısınız hatta eş parmağından önce kendin parmağınla çalışmalısın sen bitirdikten sonra eş parmağına geçmelisiniz. Doktorum bana bu şekilde yaptırdı

Genişletmek için tıkla...

Ben de eşimle iki parmak çalışmadan önce aparat çalışıyordum kendi calismam bitince eşimle parmak çalışıyorduk. Her açıdan rahatlamış oluyordum. Psikolojik olarak daha iyi hissediyordum, fiziksel olarak da sanki , açıkça yazıyorum kusura bakmayın, orası genişlemiş de daha rahat oluyormuş gibi hissediyordum

Pelageya .!.:

Ne güzel, hayalim bu benim de en yakın zamanda.

Aslında ben de yendim sayılır, bu haberi vermek isterim. Burada bana desteği olan çok insan oldu. Herkese teşekkürler En yakından teşekkür etmek istediğim kişi ise Zezeportuga . İlk aparatlarla bakışıp ağlarken öyle bir destek olmuştu ki bana. Sağol sevgili Zeze

Nereden nereye diyor insan, her gün az da olsa çalıştıkça ilerlemeye çalıştıkça oluyor arkadaşlar. Birden kurtulmak da mümkündür ama yavaş yavaş adım adım da ilerleniyor. Aparat hiç ilerlemese bile o alışma hissinin faydası oluyor. İlk başlarda öyleydi, hiçbir ilerleme olmasa da aparatı elime alıp nefes çalışması yaptım ve zamanla oraya dokunma hissine alıştım, bu bile faydalı oldu. Sonrasında ilerleyebildim adım adım.

Yendim demek yerine yendim sayılır diyorum çünkü kısa da olsa aparat çalışıp sonra başarabiliyorum hala. Gerginliğimi ve ağrıyı da tümden atamadım üstümden ama yine de olması güzel bunun. Zamanla daha iyi olacağını da umuyorum. Darısı tüm bu dertle uğraşanları başına.

Destek olabileceğim her şey için ben de buralardayım, hepimize kolaylıklar diliyorum...

Genişletmek için tıkla...

Zezeportuga canım Zezem

ktphn3434 .!.:

Şimdi düşün bakalım.
En yakınını. En sevdiğin kimse canım. Esin, annem, baban, arkadaşın.
Sana geliyor ve kimseye söylemediği bir hastalığı olduğunu söylüyor.
Bak. Hemen tıkır tıkır işliyor beynin. Ne yapabilirim diye. Hemen o dk hangi hastaonede kim var hangi uzman ne demiş Google da ne yazmışlar kimler nasıl yenmiş neler yapmışlar. Öğrenirsin. Hatta parasını bile sen ayarlamaya çalışırsın. Gerekirse borç bile bulursun onun adına. İşini gücünü bırakır onun iyi olması için ne fedakarlık gerekiyorsa yaparsın. Yaparsın biliyorum.
Şimdi kendini düşün. En en küçük halini.
Masum ve o kadar yardıma ihtiyacı var ki o küçük kızın. Sana doğru yaklaşıyor gidip sariliyorsun. Kulağına fısıldıyor. Çaresiz. Kimsesi yok. O minik kız yalnızca ama yalnızca senden yardım istiyor.
Senden başka kimsesi de yok. Eğer yardım etmezsen o karanlık odada kalmaya ve acı çekmeye devam edecek. Onun dünyasında senden başka kimsesi yok.
O küçük kızın gözlerine bak ve üşeniyorum yardım etmeye de. Nasıl çaresizce bakıyor değil mi?
Kendine yardım edecek olan sensin hepimizi içimizdeki o küçük masum kızı kurtarıyoruz. Öyleyse başkalarına karşılıksız vereceğimiz o fedakarlığı biraz da kendimize vermeliyiz

Genişletmek için tıkla...

canım kızlar

Zezeportuga .!.:

Sevgili derttaşlarım sizinle son zamanlarda yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. Sizin en azından bu konuda bir fikriniz olsun. Benim gibi hazırlıksız yakalanıp hüsrana uğramış olmayın. Umarım ve dilerimki böyle bir durumla karşılaşmayın ama yine de her şey biz insanlar için.
18 Ocakta reglim bir hafta geciktiği için test yaptım. Pozitif çıktı. İnanamadım iki kere daha yaptım. Daha sonra sağlık ocağına gidip kan verdim. Kanda da hamilelik hormonu olarak bilinen HCG değerim yüksek çıktı. Hemşire beklediğimizin biraz altında ama tebrik ederim gebesiniz, 3 gün sonra tekrar kan verip yükselip yükselmediğini kontrol edelim dedi. Aşırı şaşırdım. Henüz hazır değilim gibi hissettim. Şoku atlattıktan sonra kabullendim ve sevinçle akşam eşime sürpriz filan yaptım. Yakınlarımıza haber verdik. Bu süreçte minik kahverengi lekeler geldi yerleşme kanıdır dediler ki öyle olabiliyormuş. Ve dün kan verme günümdü verdim. Sonra lavaboya gidince birden jelimsi pıhtılı yoğun bir kan akışı oldu. Belim ve karnım ağrımaya başladı. Çok korktum, ağladım.. Eşime haber verdim. Acile gittik. Alttan muayene yaptı. Kandan baktı değerler düşmüş. İşte bu olayın adı KİMYASAL GEBELİKMİŞ. Yani her şey başta normalmiş gibi gelişiyor. Sperm yumurtayı döllüyor birleşip rahime doğru ilerleyip yerleşiyor. Plesanta filan oluşuyor. Ama sonra çeşitli sebeplerle gelişimi duruyor değerler düşüyor ve vücut onu dışarıya atıyor. Doktor keseyi görmediğimiz bu durumu düşük olarak nitelendirmiyoruz dedi. Durum bundan ibaret.

Bunu size anlatmanın faydalı olacağını düşündüm. Dilerimki bu hastalığı bir an önce yenin ve bu anlattığım bilgiler sizin için gerekli olmasın. Bundan sonra böyle bir durumda bebeğin kalp sesini duymadan kimseye haber vermemek gerektiğini deneyimledim. Gerçi o zaman bile tehlike geçmiyor. Ama her şeyin hayırlısı.

Genişletmek için tıkla...

Çok geçmiş olsun kuzumm,Rabbim hazır olduğun anda seni tatlışşş hamişlerden eylesin inşAllah

Kızlar meraba dilatörler tamam sokuyorum rahatlıkla benm sorunum eşli yapamamak. Ucu alıyorum gerisi yok. Canım çok yanıyor tıkanıp kaldım yanii. Genelde eşimin üstünde oluyorum. Altta ben olmuyorum çünkü güvenmiyorım aniden sokacak canım yanacak beklemeyecek diye. Çok korkuyorum üstte ben varkende dediğim gibi sadece ucu giriyor gerisi yok ne yapacağım ksfayo yicem artık yeterrrrr

Manolya27c .!.:

Kızlar meraba dilatörler tamam sokuyorum rahatlıkla benm sorunum eşli yapamamak. Ucu alıyorum gerisi yok. Canım çok yanıyor tıkanıp kaldım yanii. Genelde eşimin üstünde oluyorum. Altta ben olmuyorum çünkü güvenmiyorım aniden sokacak canım yanacak beklemeyecek diye. Çok korkuyorum üstte ben varkende dediğim gibi sadece ucu giriyor gerisi yok ne yapacağım ksfayo yicem artık yeterrrrr

Genişletmek için tıkla...

ucu girdikten sonra tıkandığınız yerde bekleyip çişini yapar gibi yapıyor musun? Yaptığın halde olmuyorsa krem veya spreyden yardım al canım en iyisi

B byky burası

Manolya27c .!.:

Kızlar meraba dilatörler tamam sokuyorum rahatlıkla benm sorunum eşli yapamamak. Ucu alıyorum gerisi yok. Canım çok yanıyor tıkanıp kaldım yanii. Genelde eşimin üstünde oluyorum. Altta ben olmuyorum çünkü güvenmiyorım aniden sokacak canım yanacak beklemeyecek diye. Çok korkuyorum üstte ben varkende dediğim gibi sadece ucu giriyor gerisi yok ne yapacağım ksfayo yicem artık yeterrrrr

Genişletmek için tıkla...

En zor kısmı basariyorsun aslında, üçü girdikten sonra 1 cm daha girmesine izin versen gerisi geçip gidiyor

B byky

İki gün önce reglim bitti ve dün akşam ikinci kez aparatsız ilişkiyi başardım. Artık yendim diyebilirim canlarım :) Sizlerin sayesinde, canım ZEZE'm sayesinde oldu bunlar.

Artık bütün yenenler gibi hikayemi anlatabilirim.
Eşimle tıpkı romanlardaki gibi bir tanışma ve ilk görüşte aşktan sonra severek evlendik. Her şeyimiz sade ve hızlıca oldu. Sade bir nişan, sade bir nikah ve eve dönüş.
Bütün nişanlılık sürecinde bir kez bile ilk gece neler olabileceğini hiç düşünmedim. Biraz kendi işlerimin yoğunluğundan biraz benim tedbirsiz davranmamdan kaynaklı sanırım. Ama bir şey kesindi, ilk gece istemiyordum. Sonraki geceler olabilirdi...
Davetiye verdiğimiz bir aile dostumuz ilk gece altınları eve getirip sonra da hırsızların o altınları çaldığı bir çiftten uzun uzun bahsetti. O hikaye resmen aklıma kazındı ve bir daha çıkmadı.
Eşimin ailesi bize göre biraz daha muhafazakar ve tabii eşimde öyle. Evlilik öncesinde bir gün bana, babaannesinin amcası evlendiğinde ilk gece kapılarında bekleyip çarşaftaki o kana baktığını anlattı. Bir de doktor arkadaşının kilitlenme diye bilinen şeye karşı ilaç önerdiğinden bahsetti.

Gelgelelim ben ilk gece geldiğinde, aslında sonraki tüm gecelerimizde ya hırsızları düşündüm ya da o şekilde kilitlenip hastanelik olacağımızı herkese rezil olacağımızı falan... Hatta çok uzun süre yatak odamızın kapısını dahi kilitleyerek uyuyorduk. Bir türlü rahat edemiyordum. Gece olduğunda bir anda tedirgin olmaya başlıyor, ilişki denemesi yaptığımızda ya şimdi birisi çıkıp gelirse gibi abes kuruntulardan korkup geri çekiliyordum.

Evlendikten kısa süre sonra iş değişikliğim de oldu. Bu sürede yeni işe de adapte olmaya çalışırken bir baktım ki 6/7 ay gelip geçmiş bile...

vs vs vs gibi sebeplerden (hepimizin yaşadığı o çaresizlik bunalımları) artık vajinismus olduğumu kabul ettim.
Bu arada bundan haberim bile yoktu. Bana bunu ilk söyleyen kişi eşimdi. Ama benim inanmam çok uzun sürdü. Geceler boyunca oturur buradaki hikayeleri okurdum. Udemy'den online terapi aldım. Sonra kitaplar edindim ve okudum. Sonra meditasyonlar, nefes egzersizleri, yoga derken bir yıl geçti. İki kez jinekoloğa gittim (ilkinden ağlayarak çıktım ikincisinde iyi kalpli bir doktora denk geldim ama yine de bişey olmadı), bir kez de psikoloğa gittim. Bu sürede tek parmak yapabiliyordum ama toplasanız iki kez falan denedim.

Sonunda buraya üye oldum. Yardım istedim. Bir arkadaş bana aparatları aldırdı ve onunla ikinci boya kadar çalıştım. Ama devam edemedim. Çünkü bu bir erteleme hastalığıydı ve ben erteliyordum. Bu şekilde bir kaç ay daha geçti. O aralarda burada üst üste yendim haberleri gelmeye başladı. Üstelik bunu yapanlar benden daha kötü durumda olan insanlardı. Ben o aşamada ikinci boya kadar ve tek parmak yapabiliyordum.

Üstüne bir kaç olay daha yaşadım ve bir gazla ZEZE'ye mesaj atıp beni kontrol etmesini istedim. Çünkü biri takip ederse sorumluluk duyacağım için kaçmayacağımı biliyordum.

Bir hafta izin alıp evde kaldım. Ve ilk gün tüm aparatları yapabildim. (her gün) (Akşam 9'dan sonra - bu sürede ilişki denemesi yapmadık)
İkinci hafta sadece p.nis alma egzersizleri yaptık. (iki gün aralarla deneme yaptık yani üç kez falan- bu sürede ilişki denemesi yapmadık)
Üçüncü hafta ise artık önden aparat çalışıp üstüne ilişki yaşabilir duruma geldim.
Sonraki her denemede yavaş yavaş aparatları bıraktım (önce biri, sonra ikiyi, üçü ve en son dördü)
Son iki ilişkide aparatsız ilişkiye girebilir duruma geldim.
Yalnızca kayganlaştırıcı kullanıyoruz.
(tüm ilişkileri akşam 9'dan sonra yaptık. Tüm gün eşimle birlikte evde olsam bile)

Bu 1,5 yılda kaybettiklerim:
*Zamanım
*Özgüvenim
*Uzun yıllar çocukluk hayalim olan ve sonunda iş teklifi aldığım ama kötü bir psikoloji ile kaldıramayacağımı düşündüğüm o iş.
*Doğmamış çocuğum (çünkü geriden geldiğimiz için eşim bir yıl falan ilişki denemesi yapmak istiyor, hemen çocuk istemiyor)
*Arkadaşlarımla ilişkilerim (özgüvenim azaldıkça sadece iş ve ev arasında mekik dokumaya başladım çünkü)
*Akrabalarım (herkes bebek haberi beklediği için günbegün uzaklaştım hepsinden)
*Özsaygım (her başarısız denemeden sonraki kendime aynada bile bakamıyordum)

vs. vs. vs. ...

Hala bakın "Bu muymuş?" diyorum düşünün. O gazı almak için ya da kalkıp başlamak için bişey olmasını beklemeyin. Bişey olmayabilir canım dostlar. Belki de aylar süren o süre boyunca bişey olmayacak. Ama ben yaşanabilecek her şeyi yaşadığımı düşünerek sizin yerinize de yaşamış olayım ve siz çok da fazla üzülmeden kalkıp bir adım atın.

Acıyabilir, ağlayabilir, umutsuz olabilirsiniz. Belki de karanlık bir tünelde olduğunuzu düşünebilirsiniz. Ama hangi yöne giderseniz gidin, eninden sonunda ışığa ulaşacaksınız. O ışığa ulaşabilmek için belki de bir süreliğine karanlıkta yürümelisiniz.

Her zaman ileriye odaklanın. "Üçü yaptım ama çok canım yandı galiba olmuyor" demeyin. Ya evet biraz hala kastığım için baskı hissettim ama bak üçü yapabildim, diyebilin. Ben dördü de yapabilirim ya, üç gözümü korkutuyordu bak nasıl yaptım, demekki dört numarada aynısı olacak, diyin.

Uzun uzun yazıp anlatıyorum çünkü benim korktuğum hiçbir şey olmadı.
Kimsenin de sizi üzmesine izin vermeyin. Sorunlar varsa bekletin. Önceliğiniz sizsiniz. Yiyin, için, keyfinize bakın. Ve bu hastalığı yeninceye kadar para atın kenara, çünkü sonrasında güzel bir alışveriş keyfi yapın :))

Ben mutluyum canlarım :)
Mutluluğumu sizlerle paylaşıyorum ki siz de mutlu olun :))

Daha önce bahsettiğim emla krem ve vajinismus kitaplarını bir arkadaşımıza ulaştırdım arkadaşlar, bilgilendirmek istedim

kendihalince .!.:

bu akşam 1 saat parmak egzersizi denedik. Eşim orta ve işaret parmağıyla girdi. Nefesleri kontrol ede ede girmeye çalıştı. Parmaklarından birini artık hissetmemeye başladı. İşaret parmağı ortaya kadar kıpkırmızı olmuştu iki akşamdır ilk defa bu kadar giriyor. (Biz daha önce hem özele gittik hem devlete. Devletteki ile yola devam etme kadarı aldık. Çünkü anatomik olarak bir sorunumun olmadığını söyledi)

Genişletmek için tıkla...

Parmakla denedikten hemen sonra kayganlaştırıcı sürüp eşinizin üstüne oturmayı deneyin. Derin nefes alıp verin yavaşça girdiğini ve olduğunu göreceksiniz acıyor diyerek çekilmeyin nefes alıp verin pes etmeyin ben de 2 aylık evliyim bu şekilde aştım.

Yeni yeni vajinismusu atlatmaya çalışan arkadaşlar için yazıyorum. Sakın ertelemeyin ve pes etmeyin . Bir şekilde çözülüyor ve geride kalıyor o günler. Ne kadar erteleyip geciktirirseniz daha sonra o kadar çok kızarsınız kendinize.
Kendinize kızmamak için vakit kaybı yaşamamak için asla ertelemeyin ve çalışın . Çünkü çalışarak ve ertelemeyerek aşılacak bir durum bu sadece . Tamamen sizin elinizde .
Eski yazılarım duruyordur her aşamasında buraya gelip söylendim olmıyor dedim . Çok kez ağladım hiç bitmeyecek sandım.
Ama bitiyormuş . Ben şanslı olanlardanım ki daha 1 haftalık evliyken bu sayfayı buldum ve evliliğimin 2. Haftaso dilatör sipariş edip çalışmalara başladım .
Dilatörleri kolaylıkla ilk 3 ünü aldım.
4 te zorlandım ama deneye deneye yaptım on u da.
Daha sonra eşli denemeyi yapamadım siöatörleri yapmama rağmen ve orda bütün hevesim kaçt.
sonra hırslandım ve ilk birleşmemiz oldu. Spreyle.
Ama yine bitmedi derdim sonrasında 2. Kez yapmak baya zamanımı aldı çünkğ kastığım için hala acıyordu ve istemiyordum.
2 yi yaptım 3 te yine aynı korkular aynı ertelemeler .
4-5-6-7-8-9-10 derken ben hala araya haftalar bırakjykrum korkuyorum istemiyorum . Tabi spreyle oluyor tüm bunlar .
Velhasıl şimdiye gelirsek spreyi de dilatörleei de kayganlaştırıcıyı dahi bıraktım .
Tek yolu var pes etmeden denemeniz gerekiyor. Her yapışınız bir öncekinden daha iyi daha rahat oluyor. Ve yapa yapa alışıyorsunuz .
Kolaylıklar diliyorum hepinize , yaşamayan bilmez . Ama çözümğ var ve tamamen sizin elinizde.