Hayırlı günleriniz olsun inşallah. Öncelikle, nereden başlayacağımı bilemediğim için, daha şimdiden karman-çorman yazarsam çok özür dilerim herkesten..
Ben Temmuz'da evlendim. O gün bugündür vajinismus illetini yenmeye çalışıyoruz. Eşimle 1 senelik beraberliğimiz oldu. Çok severek evlendik. Ben bu illeti evlenmeden önce de duymuştum. İlişkiden korktuğumu biliyordum. Evlenmeden önce de okuyordum burayı. Eşimle de sevgiliyken paylaşmıştım korkumu. Bana çok güven verici bir konuşma yapmıştı. Sonra evlendik. Başıma gelmesinden korktuğum şey başıma geldi maalesef. 2 ay önce yılbaşı gecesinde, burdaki yazıları üye olmadan okuyarak kendime gaz vererek "bundan kurtulacağım" dedim. Yılbaşı akşamı deneme yaptık eşimle. O kadar heyecanlıydım, o kadar korkuyordum ki. Bu arada eşim çok anlayışlıdır. Bu zamana kadar bu konuda asla moralimi bozmadı ve hep bana destek oldu güven verdi moral verdi motive etti. Hep yanımda oldu. O gece denedik. Ve oldu. Ama yarısına kadar olabildi. Zerre acı ağrı duymadım hissetmedim. Kırmızı bir şey de hiç gelmedi. Bebeyağıyla yapmıştık. Sonra kalbim çok hızlı attı ve titremeye başladım,(anksiyete hastasıyım) devamını getiremedik. Ama ben yine de çok mutlu olmuştum. Çünkü orda bir duvar var sanıyordum. Orası kapalı ve hiçbir şey giremez sanıyordum. Parçalanması gereken bir şey gibi görüyordum orayı hep. Sonra havai fişeklerin patladığını duyduk ve apar topar cama çıkıp izledik. Başardım sanıyorum ya bide kendimi.. Eşim tekrar denemek istediğini söyledi. "Sen çok güçlü bir kadınsın, bu kadar basit bir şeyin seni yenmesine izin verme, sen onu yen, birlikte biz her şeyin üstesinden gelicez sana söz veriyorum" dedi. Yine hırslandım. Ama bu kez hiç yapamadım. Ucu giriyor sonra bir baskı hissediyorum. Sanki orda duvar varmışta orayı kapatıyor bir yere takılıyor gibi hissediyorum başaramıyorum. Dün akşam eşimle yine deneme yaptık. Daha vajinama p....s ucu dokunur dokunmaz baskı hissettim ve eşime "sakın yapma sakın ilerleme" dedim. "Söz veriyorum ilerlemiycem ama lütfen böyle bu şekilde bekleyelim" dedi. Tamam, dedim. Ağlamaya başladım. Ben yapamiycam beklememin de bir anlamı yok bırak boşver istemiyorum, dedim. "Hissetmedin mi" dedi. "Neyi" dedim. "Nerdeyse ucundan fazlası giriyordu ağlayınca geri çıkmak zorunda kaldım" dedi. İnanamıyorum. Bu kadarına bile inanamıyorum. Tekrar deneyemedim yine korkuma. Elime kalem aldım. Tepesini streçledim. Zeytinyağ sürdüm. Giriş neresi diye sordum eşime. Burası mı diye sordum. Çünkü aynadan bile bakamıyorum çok korkuyorum görmekten yüzleşmekten. Hafif hafif popo yönüne eğimli bir şekilde ilerledim. İnanamıyordum. Kalemin 3/1'ini almıştım ve hiiiç acımamıştı. Kocam da bir taraftan bana gaz veriyor "harikasın aşkım süpersin bak ne kadar çabuk yaptın" dedi. Büyük gazlandım, ama devamını getiremedim. Sanki orda duvar var ve içeri geçemiyorum. Ama eşimin p...s'inin 3/2'si nasıl o kadar kolay girebilmişti bilemiyorum. Nasıl başarıcam nolur yardım edin.. Bu akşam eşimle birlikte egzersiz yapıcaz benim yanımda olucak destek olucak. Ama kendime özgüvenim gelmiyor. Halâ aciycak kaniycak sanıyorum. Bide o geçmeyen duvar hissi..