Nasıl yendiniz anlatırmsnz? Ben 4. Aparatı çok rahat yapabiliyorum hemde uyuşturucu kullanmadan. Eşli deneme de yapıyorum fakat acıdan ölüyorum. Nerdeyse tamamı giriyor fakat hareket ederken resmen etimi kesiyorlar gibi canım yanıyor ve hemen bırakıyorum. Daha napmam lazım blmyorum. Çok afedersiniz utanarak yazıyorum ama eşimin organi en büyük aparatin nerdeyse 2 kati büyüklüğünde. Ben bu yüzden mi çok zorlanıyorum?
Nasıl yendiğimin hikayesini 2.mesajda anlattım bakın isterseniz. Genel hatlarıyla anlattım sormak istediğiniz ayrıntı varsa buradan ya da özelden yazabilirsiniz. Zaten siz durumu halletmişsiniz. Acı ağrı varsa ilişkiden 5 dk önce vemcaine sprey sıkın . Bi zararı yok korkmayın çoğu kişi bunu kullanarak yenmiş.Nasıl yendiniz anlatırmsnz? Ben 4. Aparatı çok rahat yapabiliyorum hemde uyuşturucu kullanmadan. Eşli deneme de yapıyorum fakat acıdan ölüyorum. Nerdeyse tamamı giriyor fakat hareket ederken resmen etimi kesiyorlar gibi canım yanıyor ve hemen bırakıyorum. Daha napmam lazım blmyorum. Çok afedersiniz utanarak yazıyorum ama eşimin organi en büyük aparatin nerdeyse 2 kati büyüklüğünde. Ben bu yüzden mi çok zorlanıyorum?
Eşli denemeyi de yapıyormuş sadece acı varmış bence aparatı bırakma zamanı gelmiş. M MutsuzHatun Kayganlaştırıcı kullanıyor musun acaba?Bence eşinize göre apartı büyütmelisiniz çözümü bu olabilir. Apartın etrafına peçete sardıktan sonra eldiveene ya da streç filme sarın , kadem kademe eşinize göre artırın, onunla aynı boya gelince ilişki deneyin
Evet kayganlastiirci kullanıyorum. İliski oluyor sadece çok acı oluyor. Vemcaine spreyi ilk zamanlar kullanıyordum hatta emlada kullandım sonradan bıraktım. Çünkü hem aparat ile egzersiz yaparken kullandım hemde eşli denemeler de kullandım. Sonradan mantar oldum bırakmak zorunda kaldım. Daha sonra da uysuturucu kullanmadan denemeye başladım. Zaten hissettiğim acı aynı derecede. Yani uysuturucu kullansam da kullanmasamda acıyor. Eskiye göre çok çok ıyym yine de Allaha şükür. Yanmalarim geçti ilk zamanlar çok yanıyordu. Sadece girişten bikac cm sonra müthiş bir acı oluyor çok zor ilerlemesine izin veriyorum. Hareket edince de canımdan can gidiyor sanki ağlamaya başlıyorum.Eşli denemeyi de yapıyormuş sadece acı varmış bence aparatı bırakma zamanı gelmiş. M MutsuzHatun Kayganlaştırıcı kullanıyor musun acaba?
Başlarda olması normal bende de oluyordu. 7 ay oldu hala az da olsa oluyor. Kasmazsan rahat olursan ve ön ilişkiyi ne kadar uzun tutarsan acı da o kadar az oluyor.Evet kayganlastiirci kullanıyorum. İliski oluyor sadece çok acı oluyor. Vemcaine spreyi ilk zamanlar kullanıyordum hatta emlada kullandım sonradan bıraktım. Çünkü hem aparat ile egzersiz yaparken kullandım hemde eşli denemeler de kullandım. Sonradan mantar oldum bırakmak zorunda kaldım. Daha sonra da uysuturucu kullanmadan denemeye başladım. Zaten hissettiğim acı aynı derecede. Yani uysuturucu kullansam da kullanmasamda acıyor. Eskiye göre çok çok ıyym yine de Allaha şükür. Yanmalarim geçti ilk zamanlar çok yanıyordu. Sadece girişten bikac cm sonra müthiş bir acı oluyor çok zor ilerlemesine izin veriyorum. Hareket edince de canımdan can gidiyor sanki ağlamaya başlıyorum.
İnşallah zamanla düzelir. Yoksa iyice umudum kırılıyor. Hiç düzelmeyecek gibi hissediyorum. Eşim bebekte istyor bu şekilde de hamile kalmak istemiyorum.Başlarda olması normal bende de oluyordu. 7 ay oldu hala az da olsa oluyor. Kasmazsan rahat olursan ve ön ilişkiyi ne kadar uzun tutarsan acı da o kadar az oluyor.
Ben çok fazla bebeğim olsun istiyordum. Belki de o yüzden bu kadar kısa sürede kendi çabalarımla yendim. Günün birinde bebek sahibi olmak istiyorum bunun için bu işi çözmem gerek deyin . O zaman hırslanıyorsunız.Kendinize hedef koyun.İnşallah zamanla düzelir. Yoksa iyice umudum kırılıyor. Hiç düzelmeyecek gibi hissediyorum. Eşim bebekte istyor bu şekilde de hamile kalmak istemiyorum.
Ama Cesaret yoksa hiç bir hırs tedavi yolunda etkili olmaz önce cesaret .Ben çok fazla bebeğim olsun istiyordum. Belki de o yüzden bu kadar kısa sürede kendi çabalarımla yendim. Günün birinde bebek sahibi olmak istiyorum bunun için bu işi çözmem gerek deyin . O zaman hırslanıyorsunız.Kendinize hedef koyun.
Tabiki anne olmayi bende istyorum. Bende bunu düşünerek hırs yaptım. Hiç yapamam dediğim egzersizleri kısa sürede yapmayı başardım. İnşallah tam anlamıyla da ilişkimi düzene oturtup bebek sahibi olabilirim.Yasim daha 23 olduğu için bebek için acele etmek istemiyorum. Tam anlamıyla düzene girdikten sonra mevlam nasip eder inşallah.Ben çok fazla bebeğim olsun istiyordum. Belki de o yüzden bu kadar kısa sürede kendi çabalarımla yendim. Günün birinde bebek sahibi olmak istiyorum bunun için bu işi çözmem gerek deyin . O zaman hırslanıyorsunız.Kendinize hedef koyun.
Bi anlık cesaret herseyi degistryor evet. En gerekli olan şey cesaret haklsnz.Ama Cesaret yoksa hiç bir hırs tedavi yolunda etkili olmaz önce cesaret .
Allah gönlünüze göre versin. İnşallah tam anlamıyla bu durumu yenersinizTabiki anne olmayi bende istyorum. Bende bunu düşünerek hırs yaptım. Hiç yapamam dediğim egzersizleri kısa sürede yapmayı başardım. İnşallah tam anlamıyla da ilişkimi düzene oturtup bebek sahibi olabilirim.Yasim daha 23 olduğu için bebek için acele etmek istemiyorum. Tam anlamıyla düzene girdikten sonra mevlam nasip eder inşallah.
Muhteşem bir başarı hikayesi. Allah sağlıcakla bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsinVajinismus ahh vajinismus...Eşimle 4 buçuk yıl süren bir ilişkinin ardından evlenmiştik.Evimize girdiğimiz andaki mutluluğumuz her şeye bedeldi evet biz kazanmıştık kavuşmuştuk artık.Ta ki o ana kadar böyle olacağını hayal etmemiştik hiç,büyük bir hayal kırıklığının ardından eşimin tesellisiyle uyudum o teskin etmişti yorgunuz aşkım olur öyle şeyler şimdi olmadı yarın olur.Sabah olmuştu tekrar denemek istedik yine olmadı olmuyordu resmen bir duvar vardı ve eşim oraya çarpıyordu oracıkta ruhumu teslim edecek kadar canım acıyordu.Balayına çıktık ama ne balayı ağlaya ağlaya geçmişti yolculuğumuz.Eşim durup durup beni teselli etmeye çalışıyordu balayında da denedik olmadı olmadı derken eşimin anlayışlılığı karşısında eziliyordum her seferinde bana sarılıp teselli ediyordu.Derken balayı bitti iş güç o bu zaman geçiyordu gitgide eşimin anlayışlı hali de gidiyordu sinirlenmeye uzaklaşmaya başlamıştı bir anlık öfke patlamaları yaşıyor bağırıp çağırıyor sonra bana sarılıp özür diliyordu o psikolojiyle neler düşünüyordum neler.4 aylık evliyken doktora çıkmaya karar verdik aslında en büyük yanlıiı orada yapmışız doktor bana zorla parnak sokmaya çalıştı ben çığlıklar attıkça kendini kasma dedi durdu neyim var vajinismus mu dediğimde hayır vajinismus olsan bu masaya yatamazsın sadece kendini kasıyorsun(!) dedi vajinşsmus zaten kendini istemsiz kasma hastalığıydı o günden sonra bacaklarımı dahi açamaz olmuştum travma olmuştu.Bunun hastalık olmadığını doktordan duyan eşim onu sevmediğimi düşünmeye başlamıştı.6 aylık evli falandık çevreden artık çocuk soruları gelmeye başlıyordu düşünmüyoruz diyip geçiyorduk düşünmeyi bile düşünemiyorduk ki bizimle aynı zamanlarda evlenen yakınlarımızın eşleri hamileydi bak herkes o işi yapmış hamile kalmış sen o işi bile beceremiyorsun diyip kendime az mı yüklendim az mı ağladım.Hamile haberi duyduğumda kendime kızıp ağlıyordum ne biçim kadındım ben(!) Artık nasıl olsa olmuyor diye eşimle denemez olmuştuk arkadaşlarının yanından geç gelirdi çünkü yapacak şeylerimiz yoktu romantik ve güzel başlayan bir akşam bile kavgayla sonuçlanır işin sonu oraya gelirdi.Aynı evde yaşayan iki yabancı gibiydik bu iş nereye kadar böyle devam edecekti bilmiyorduk.Nasıl olsa bu evlilik bitecek yanındayken doya doya bakayım diye gece yarıları uyanır eşimi izlerdim. Evliliğimizin 10.ayındaydık ben anneme gitmiştim onun öncesinde yine başarısız denememiz olmuştu moralimiz bozuktu.Moral bozukluğunu farkeden kayınvalidem eşimi sıkıştırmış derdin ne neyin var falan patlama noktasında olan eşim ağlaya ağlaya her şeyi anlatmış annesine.Ertesi gün kayınvalidem her ne kadar yaptığından dolayı rencide olsam da ayıplı malmış gibi şikayete gelindiğini hissedip kızsam da annemle konuşmaya geldi.Konuştuk bana tedavi olmam gerektiğini yuvamızı kurtarmamız gerektiğini söylediler el birlik beni ikna ettiler.Taa Ankara da Reyyan Özcan Temizkan hocayı buldumdüğünden kalan bir bileziğim vardı sağolsun annem ve babam da bir miktar para verdiler.Bozdurduk ettik derken düştük yollara.Gitmeden bir gece önce birbirimize bir söz vermiştik eğer tedavi işe yaramazsa ayrılacaktık anlaşmalı olarak.Birbirimize sarıla sarıla saatlerce ağladık.Nihayet randevu saatimiz gelmişti.O güzel insan güzel ablamla tanıştık ne yazık ki ağır bir vaka imişim.Dedi ki "siz karanlık bir yoldasınız benim elimde bir harita ve bir fener var ben sizi o karanlıktan kurtaracağım yeter ki bana güvenin" Ah canım ablam tamam dedik güveniyoruz.Ertesi gün başladı tedavim bir çok krem sprey vs yazmıştı seans öncesi onları sürüp gidiyordum iğne olurken bile ay uy yapan ben tedavim sırasında en ufak acı hissetmedim.Reyyan hocam seanslar esnasında bir kez elimi bırakmadı Allah bin kere razı olsun.Büyük gün gelip çatmıştı 3.günün sonuydu Reyyan hocam dedi ki evet artık eşli deneme zamanı geldi burada nasıl yapıyorsan aynısını eşinle yapacaksın.Tedavi iyi güzel hoştu da ya eşimle yapamazsam diye çok korkmuştum ağlamaya başladığımda tuttu ellerimi sen artık vajinismus değilsin o hastalık gitti ve geri gelmeyecek yaparsın yapacaksın dedi cesaret verdi.Otele döndük öncesinde egzersiz sonrasınsa deneme çok şükür ki başarılı geçmişti inanamıyordum gerçekten olmuştu eşimle mutluluktan ağlamaya başladık ayrılmayacaktık yuvamız kurtulmuştu muhteşem bir duyguydu sanki üzerimden kocaman bir yük kalkmıştı yerlere göklere sığamıyordum.Ertesi gün oldu gözlerimiz ışıl ışıl idi Reyyan hocam beni son kez kontrol edip uğurladı hadi artık sırada bebek haberi var dedi öpüştük vedalaştık.Keşke dedim keşke ertelemeseydim ayları kendime zindan etmeseydim.Buradan okuyacak olanlara sesleniyorum ertelemeyin tedavinizi kendinize yazık etmeyin...Tedavimden 2 ay sonra hamile kaldım o bebeğimi 9 haftalık kaybettim şu an tekrar hamileyim anne olmanın hayali bile hayal iken onu gerçeğe çeviren Reyyan ablama her gün dua ediyorum
Bende hırs azim ve istek beraberinde cesareti de getirdi. Resmen gözümü karartıp başladım. Her egzersize oturmamda bugün bir kademe daha ilerleyeceğim dedim ve oldu çok şükürAma Cesaret yoksa hiç bir hırs tedavi yolunda etkili olmaz önce cesaret .
Ne mutlu size. Allah hayırlısi ile bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin.. Tedavi süreci nasıl ilerliyor? Yani sadcee egzersiz mi yoksa hipnoz vesaire başka bir yöntem eşliğinde mi oluyor?Vajinismus ahh vajinismus...Eşimle 4 buçuk yıl süren bir ilişkinin ardından evlenmiştik.Evimize girdiğimiz andaki mutluluğumuz her şeye bedeldi evet biz kazanmıştık kavuşmuştuk artık.Ta ki o ana kadar böyle olacağını hayal etmemiştik hiç,büyük bir hayal kırıklığının ardından eşimin tesellisiyle uyudum o teskin etmişti yorgunuz aşkım olur öyle şeyler şimdi olmadı yarın olur.Sabah olmuştu tekrar denemek istedik yine olmadı olmuyordu resmen bir duvar vardı ve eşim oraya çarpıyordu oracıkta ruhumu teslim edecek kadar canım acıyordu.Balayına çıktık ama ne balayı ağlaya ağlaya geçmişti yolculuğumuz.Eşim durup durup beni teselli etmeye çalışıyordu balayında da denedik olmadı olmadı derken eşimin anlayışlılığı karşısında eziliyordum her seferinde bana sarılıp teselli ediyordu.Derken balayı bitti iş güç o bu zaman geçiyordu gitgide eşimin anlayışlı hali de gidiyordu sinirlenmeye uzaklaşmaya başlamıştı bir anlık öfke patlamaları yaşıyor bağırıp çağırıyor sonra bana sarılıp özür diliyordu o psikolojiyle neler düşünüyordum neler.4 aylık evliyken doktora çıkmaya karar verdik aslında en büyük yanlıiı orada yapmışız doktor bana zorla parnak sokmaya çalıştı ben çığlıklar attıkça kendini kasma dedi durdu neyim var vajinismus mu dediğimde hayır vajinismus olsan bu masaya yatamazsın sadece kendini kasıyorsun(!) dedi vajinşsmus zaten kendini istemsiz kasma hastalığıydı o günden sonra bacaklarımı dahi açamaz olmuştum travma olmuştu.Bunun hastalık olmadığını doktordan duyan eşim onu sevmediğimi düşünmeye başlamıştı.6 aylık evli falandık çevreden artık çocuk soruları gelmeye başlıyordu düşünmüyoruz diyip geçiyorduk düşünmeyi bile düşünemiyorduk ki bizimle aynı zamanlarda evlenen yakınlarımızın eşleri hamileydi bak herkes o işi yapmış hamile kalmış sen o işi bile beceremiyorsun diyip kendime az mı yüklendim az mı ağladım.Hamile haberi duyduğumda kendime kızıp ağlıyordum ne biçim kadındım ben(!) Artık nasıl olsa olmuyor diye eşimle denemez olmuştuk arkadaşlarının yanından geç gelirdi çünkü yapacak şeylerimiz yoktu romantik ve güzel başlayan bir akşam bile kavgayla sonuçlanır işin sonu oraya gelirdi.Aynı evde yaşayan iki yabancı gibiydik bu iş nereye kadar böyle devam edecekti bilmiyorduk.Nasıl olsa bu evlilik bitecek yanındayken doya doya bakayım diye gece yarıları uyanır eşimi izlerdim. Evliliğimizin 10.ayındaydık ben anneme gitmiştim onun öncesinde yine başarısız denememiz olmuştu moralimiz bozuktu.Moral bozukluğunu farkeden kayınvalidem eşimi sıkıştırmış derdin ne neyin var falan patlama noktasında olan eşim ağlaya ağlaya her şeyi anlatmış annesine.Ertesi gün kayınvalidem her ne kadar yaptığından dolayı rencide olsam da ayıplı malmış gibi şikayete gelindiğini hissedip kızsam da annemle konuşmaya geldi.Konuştuk bana tedavi olmam gerektiğini yuvamızı kurtarmamız gerektiğini söylediler el birlik beni ikna ettiler.Taa Ankara da Reyyan Özcan Temizkan hocayı buldumdüğünden kalan bir bileziğim vardı sağolsun annem ve babam da bir miktar para verdiler.Bozdurduk ettik derken düştük yollara.Gitmeden bir gece önce birbirimize bir söz vermiştik eğer tedavi işe yaramazsa ayrılacaktık anlaşmalı olarak.Birbirimize sarıla sarıla saatlerce ağladık.Nihayet randevu saatimiz gelmişti.O güzel insan güzel ablamla tanıştık ne yazık ki ağır bir vaka imişim.Dedi ki "siz karanlık bir yoldasınız benim elimde bir harita ve bir fener var ben sizi o karanlıktan kurtaracağım yeter ki bana güvenin" Ah canım ablam tamam dedik güveniyoruz.Ertesi gün başladı tedavim bir çok krem sprey vs yazmıştı seans öncesi onları sürüp gidiyordum iğne olurken bile ay uy yapan ben tedavim sırasında en ufak acı hissetmedim.Reyyan hocam seanslar esnasında bir kez elimi bırakmadı Allah bin kere razı olsun.Büyük gün gelip çatmıştı 3.günün sonuydu Reyyan hocam dedi ki evet artık eşli deneme zamanı geldi burada nasıl yapıyorsan aynısını eşinle yapacaksın.Tedavi iyi güzel hoştu da ya eşimle yapamazsam diye çok korkmuştum ağlamaya başladığımda tuttu ellerimi sen artık vajinismus değilsin o hastalık gitti ve geri gelmeyecek yaparsın yapacaksın dedi cesaret verdi.Otele döndük öncesinde egzersiz sonrasınsa deneme çok şükür ki başarılı geçmişti inanamıyordum gerçekten olmuştu eşimle mutluluktan ağlamaya başladık ayrılmayacaktık yuvamız kurtulmuştu muhteşem bir duyguydu sanki üzerimden kocaman bir yük kalkmıştı yerlere göklere sığamıyordum.Ertesi gün oldu gözlerimiz ışıl ışıl idi Reyyan hocam beni son kez kontrol edip uğurladı hadi artık sırada bebek haberi var dedi öpüştük vedalaştık.Keşke dedim keşke ertelemeseydim ayları kendime zindan etmeseydim.Buradan okuyacak olanlara sesleniyorum ertelemeyin tedavinizi kendinize yazık etmeyin...Tedavimden 2 ay sonra hamile kaldım o bebeğimi 9 haftalık kaybettim şu an tekrar hamileyim anne olmanın hayali bile hayal iken onu gerçeğe çeviren Reyyan ablama her gün dua ediyorum
Bende öyleyim 4. Aparatta zorlanıyorum bayaBende aynen 3.boyda sıkıntı yok 4.boyu aşamıyorum
Jel ve bebek yağı En önemlisi nefes ıkınma ben bu şekılde rahatlıkla yapıyorum çook da zorlama hafif lekelenme oluyor bende eşli kısmındayımBende öyleyim 4. Aparatta zorlanıyorum baya
merhaba bende 1 yıldır evliyim ama hala vajinusmusum dilatör ve uyuşturucu sprey aldım egzersizlere başlamak istiyorum nasıl bir yol izlemem gerkiyor acaba?Merhaba kızlar, bu başlığı ben gibi vajinismus ile mücadele edenler için açtım. Bu hastalığı yenen ya da çevresinde yenenler varsa buraya başarı hikayelerini yazsınlar. Bu illetle savaşan herkese örnek olsun....
VAJİNUSMUS DEĞİL BİZ GÜÇLÜYÜZ
Merhaba kızlar, bu başlığı ben gibi vajinismus ile mücadele edenler için açtım. Bu hastalığı yenen ya da çevresinde yenenler varsa buraya başarı hikayelerini yazsınlar. Bu illetle savaşan herkese örnek olsun....
VAJİNUSMUS DEĞİL BİZ GÜÇLÜYÜZ
Merhabalarr öncelikle burdan Hera Klinik çalışanlarına sonra Doktor Servet Hanım’a ve canımmm canımmm tatlı mı tatlı hemşirem Ayşe Abla’ma çokkk teşekkür etmek istiyorum tekrar çünkü beni 1 yıllık kabusum olan vajinismustan kurtardılar. Benim 1 yılım çöpe gitti. Gitmediğim kadın doğum doktorları ve psikoterapist kalmadı. Oralara bir ümitle gidip dahada ümitsizlikle hep geri döndüm hiçbir işe yaramadılar aksine benim motivasyonumu dahada düşürdüler taa ki karşıma biri çıkıp bana Hera yı tavsiye edene kadarMerhaba kızlar, bu başlığı ben gibi vajinismus ile mücadele edenler için açtım. Bu hastalığı yenen ya da çevresinde yenenler varsa buraya başarı hikayelerini yazsınlar. Bu illetle savaşan herkese örnek olsun....
VAJİNUSMUS DEĞİL BİZ GÜÇLÜYÜZ