- 12 Mart 2012
- 6.848
- 1
- Konu Sahibi _Semiramis_
- #801
üzüldüm ya evet gerçektende bizim durumumuzda olan insanlar baya az. her bayramda akrabalar semiramis babanla görüşüyo musun diye soruyolar sanki bilmiyolar ama bu hiç değişmiyo kendimi bildim bileli aynı kişiler soruyo bu soruyu nedenini çözemedimolsun allah kurtarmış yine canım, bence boşanmaları hayırlı olmuş. aslında benim de üvey babamla sorunlarım var. maddiyat ve sağlık konusunda ondan üstününü görmedim, ama maneviyat sıfır. üvey babamın bi oğlu var. üvey abim okumadı, çalışmıyo.. 32 yaşında. ben okuyorum, bu sene staja başladım. bi tripler bi tripler anlatamam, stajdan geliyorum oturduğu odanın kapısını kapıyo, görüp de bi hoşgeldin demiyo. neden onun oğlu okumamış da ben okumuşum diye anneme çektiriyo. 2013 de kpss ye giricem, haberlerde kpss ile ilgili olumsuz bi şey duyduğu gibi bana anlatıyo, çok hayaller kurma diyo. anlamadım vallaanneciklerimizin kaderiymiş.
öz babamla ben 2 yaşındayken boşanmışlar. aslında annem öz babamla iyi anlaşıyomuş, sonra bi gün öz babam annemle beni dedemlere getirmiş, 1-2 gün burda kalın, benim de şehir dışında işlerim var gelince sizi alırım demiş ve gitmiş, gidiş o gidiş.. 1 hafta sonra anneme boşandıklarına dair kağıt geliyo. meğer üstündeki mağazayı anneme yapıyorum diye annemden imzasını almış, o imzayı da boşanmak için kullanmış, ve karşı komşumuzla (o da evli ve çocukluydu) istanbula kaçmışlar. 2 yıl kadar dedemlerde yaşadık. köydeydik. dayıma baba diyomuşum. annem okumam falan zor olur diye dayımla şehre çalışmaya gitmek istemiş, ama o zamanlar boşanmaları köy yerleri kaldırmadığı için istememişler. sonra annem üvey babamla tanışıp evlenmiş. o zaman da 4-5 yaşlarındaydım. üvey babamın saçları beyaz,ona da hemen pamuk baba demeye başlamışım =) yani ben aslında annemle babamın boşandığının farkında değilmişim. hatta ben annemle üvey babamın nikah resimlerine baktığımda hep ''anne senin niye gelinliğin yok''derdim. annem de ''durumumuz yoktu kızım'' derdi. tabii sonra açıkladılar gerçeği, o zamanlar yıkılmıştım işte.. ama artık iyiyim. seninle yalnız olmadığımı da anladım. çünkü boşanan çok çift var ama babası görmeyenini pek duymamıştım. benim tek isteğim bi kere karşısına çıkıp ''neden görmediğini'' sormak.. ama biz aynı şehirde değiliz,koskoca istanbulda nerden bulucam. aslında avukatta adresi var, bi ara gitmeyi de düşünmüştüm ama sevgilim ''sen daha buna hazır değilsin'' diyo. 19 yıldır görmediğim insan neticede, söylemesi tabii ki kolay ama yüzyüze çok başka olur. yine de ona hesap sorasım var. çünkü hesap soramayınca içimde kin büyüyo ve bu kinle yaşamak çok zor. sanki onu sorunca rahatlıcakmışım gibi hissediyorum.
biraz uzun oldu canım ama umarım sıkmamışımdır
bazen unutuyorum fazla aklıma gelmiyo ama bazen çok koyuyo bu durum mesela babalar gününden nefret ediyorum babasıyla el ele gezen kız çocuklarını görmek istemiyorum 
Kendime olan özgüvenim sıfır ve ben birazda bu duruma bağlıyorum kendimi ezik gibi hissediyorum. Daha küçükken anneannemler bişe alacakları zaman indirim istiyolardı yapmayınca ama bak babası yok diyolardı okadar üzülüp utanıyodum ki 
Allahım bi kere olsun yüzüme güldüde aşkımı çıkardı karşıma o benim aşkım babam ailem arkadaşım sırdaşım herşeyim. bundan sonra ben asla aramam onu ben görevimi yaptım aradım yolda karşılaşınca bana gelip nasılsın kızım gel bi yerlerde oturalım dese ben kızacak mıydım asla kızmazdım ama o maddiyatı düşündü ondan para isterim beklerim diye düşündü.Parası da herşeyi onun olsun öbür tarafa kaldı hesaplaşmamız..Sıkmak ne demek çok mutlu oldum beni anlayan birisinin olmasına :13:
:$ konuşuruzz öyle uyur, bi ara masal anlatmıştım :)))) hey gidi qünler.. :s umarım yine öyle oluR.. 
(hambuş hamburger 
) sağol canım içimi rahatlattın 
ben de sevgilime bizim masalımızı uzuuunn bi şekilde yazmıştım, onu okuyodum. ama genelde onun uykusu gelir, benimki gelmez. benimkinin klasik masalı: ''onur varmış,sedef varmış,evlenmişler,mutlu son'' uykusu var ya kısa kesiyo 
öpüyorum sizi, iyi geceler 
