Sorun aileden uzak olmak değil ben üniversiteyi de başka şehirde okudum zaten sorun burada yalnız hissetmem ve burayı sevmemem. kalkıp gittiğim de oldu zaten ama her istediğinizde olmuyor malesef. haftasonu eşimi alayım bir şeyler yapayım diyorsunuz gidecek bir yer yok avm bile olmayan bir şehir malesef gittiğiniz tek yer de haliyle kayınvalide evi oluyor benim sıkıntım biraz şehrin yapısına alışamamak
Haklısınız buradakiler bile başta överlerdi(bana şitin göstermek için sanırım) yaşadıkça görüyorum sevmiyorlarmış meğer çocukları üni okuyup dönmüyorlar herkes il dışında kalıyor. Eşimin kuzenlerinin çoğu da dışarıda vs vs
Samsun yine iyidir ya deniz var sahile kordona gidersiniz çok küçük bi yer de değil bildiğim kadarıyla eşinle vakit geçirebileceğin şeyler bulabilirsin ama burada nefes almak için bi yer yok pek bi kaç cafe var onlar da kapalı alan neticede her zaman gitmek canın istemiyor avm bile yok alışveriş imkanımız da biraz kısıtlı dükkanlar var ama az ve hemen seçiliyor az olduğu için bir şey kalmıyor öyle yani kısacası şehir dışına çıkmak gerekiyor ara ara ama o da her hafta olmaz 2 ayda bir falan çıkıyoruzBen de aydın Didim de büyüdüm ama şu an samsundayim. Samsun derken ilçesi tabi ama uyum sağlamak için çaba gösteriyorum.Burada sıkılıyor olmam eşimle ayrilmam için bahane olamaz sanırım. Eğer sizin niçin şehir değişikliği ayrılmak için yeterli ise zaten sevgi olarak eksiklik vardır diye düşünüyorum
Bu konuda linçlenir miyim bilmiyorum. İç Anadolu baya yobaz geri kafalı dolu. Bunun kocanı sevip sevmemeyeyle alakası yok. Şehir kendini sevdirmek için elinden geleni yapıyor
Malesef bi daha da dünyaya gelmeyeceğiz yani ayrılık düşünülür mü sevmiyorsun diye yargılayanlar oluyor da bu dünyaya da bi kere geliyoruz işte böyle mi geçecek diye düşünmeden edemiyorum sevmemek değil bu
Ben de seviyordum ama o zamanlar kurallarım vardı yani kendi şehrimden biriyle olmak isterdim o yüzden kabul etmiyordum. Sağ olsun o da beni çok güzel ikna etti ikimiz de çalıştığımız yerde yaşarız istediğimiz yerlerde diye ben de şans verdim durum böyle oldu mantık değil zaten 3 yıl da sevgili olduk sonra ama okul bitince evleneceğimiz vakit o aile işi yapmaya karar verdi ve memlekete döndü ben de birr şey diyemedim
Sevmemek değil de yeterince sevmemek o zaman.bu kadarcık şeyden ayrılmayı düşünüyorsanı, çok da sevdalısı değilsiniz demek ki bu işin.yanlış anlaşılmasın bence hiçbir erkek vazgeçilmez değil, bu tarz şeylere hiiiçç gerek yok.ama yapıyor işte kadınlarımız.
Yaşamadan bilemiyorsunuz bide sanki o süreçte aklı tutuluyor insanın. Bana kimse de yapma yapamazsın orada demedi yani çevremde herkes olumlu insanlardır ailem dahil pek karışmazlar ben de iyi olacağını düşündüm açıkçası eşimin anlattığı bunu yaparız şunu yaparızlar bi bakmışsın evlenince olmuyor kendinle baş başasın! Zor gerçekten Allah sizin de yardımcınız olsun özelden yazabilirsiniz derrtleşmek isterseniz eğer.
Eşiniz sizi resmen çocuk gibi kandırmış. Peki sizin mutsuz olduğunuzu görmüyor mu?
Öncelikle anlayışınız için çok teşekkür ederim. Evet doğup büyüdüğünüz yerde insanlar cıvıl cıvıl her yer yemyeşil ve güzel birr yerse kırsala geçince insan sudan çıkmış balığa dönüyormuş gerçekten. Yani insanlar da biraz ciddi sanki kapımı çalan yok herkes ya çalışıyor ya eve bağlı burada hayat yok gerçekten. Ama doğduğum yerde kapını çalar konu komşu, uzunca görüşmeyince merak ederler halini hatrını soran çoktur ama burada herkes izole sanki böyle bir şey pek yok belki de benim çevrem çok fazla olmadığı için bana öyle geliyordur ama kayınvalidemi de gözlüyorum onun da akrabalar dışında bi komşuluk arkadaşlık durumu sık sık değil. Demek ki buradakiler böyle diyorum. Atanmayı sormuşsunuz evet eşim işini bırakmayacak aile işi olduğu için babası da idare edebilir yanıma gelip gider ama iş için birkaç sene gitmek inanın gözümde 0. Bir de işim ve kendi kazancım olacak o yüzden düşünmüyorum. Ama burası müebbetlik işte o koyuyor malesef
Öncelikle anlayışınız için çok teşekkür ederim. Evet doğup büyüdüğünüz yerde insanlar cıvıl cıvıl her yer yemyeşil ve güzel birr yerse kırsala geçince insan sudan çıkmış balığa dönüyormuş gerçekten. Yani insanlar da biraz ciddi sanki kapımı çalan yok herkes ya çalışıyor ya eve bağlı burada hayat yok gerçekten. Ama doğduğum yerde kapını çalar konu komşu, uzunca görüşmeyince merak ederler halini hatrını soran çoktur ama burada herkes izole sanki böyle bir şey pek yok belki de benim çevrem çok fazla olmadığı için bana öyle geliyordur ama kayınvalidemi de gözlüyorum onun da akrabalar dışında bi komşuluk arkadaşlık durumu sık sık değil. Demek ki buradakiler böyle diyorum. Atanmayı sormuşsunuz evet eşim işini bırakmayacak aile işi olduğu için babası da idare edebilir yanıma gelip gider ama iş için birkaç sene gitmek inanın gözümde 0. Bir de işim ve kendi kazancım olacak o yüzden düşünmüyorum. Ama burası müebbetlik işte o koyuyor malesef
Görüyor tabi ki görmez mi ben zaten içimde tutamıyorum çoğu zaman anlatıyorum içimi ama o da artık sıkıldı bu konudan ya susuyor ya da konu değiştiriyor çünkü onun da yapacağı bir şey yok dışarıda iş yok bıraksa ne yapabilir bir de ailesi istemez bırakmasını onu da anlıyorum ama ben de ne yapacağımı bilmiyorum
Bence ayrılın, sizin gibi kac kisi tanıdım, olmaz o is.Adam da önüne baksın, cocuk falan olmadan
Farkında biliyor her şeyi görüyor ama susuyor ya da sinirleniyor artık büyüttüğümü düşünüyor. onun da elinden bir şey gelmiyor işini bırakamayacağı için. gerekirse beni bırakır ama neyse
şaka bir yana bence iki ağlayıp alışacağımı düşünüyor br de çocuk olunca çalışırsam falan aşarım diyor da aslında bunlarla ilgisi yok netice şehir hep aynı değişmeyecek ki çalışsam daÜzücü olmuş bayramda evde olmanız umarım bi dahaki sefere bebekler büyür ve daha güzel bir bayram geçirirsiniz zor bir durum allah yardımcımız olsun
Sizinle devamlı gelemeyecekse haklı düşünüyorsunuz bence. Fedakarlığı yapan hep siz olursanız ömür boyunca aynı şey bekleniyor, herhangi bir kavga sırasında da yapmasaydın oluyor. Eşinizin bi yerden sonra bencil olduğunu düşünüyorum. Size istemediğiniz hayatı kimse dayatamaz. Çocuk sahibi olmayın. Mümkünse atanın ve şartlarınızı eşinizle paylaşın. Gerisini kendi düşünsün.
İlk öncelikle merhaba
bende evleneli 8 ay oldu Bursa'dan İzmir'e geldim.Kemalpadanin bir köyünde.Cok severek evlendik ama İzmir'de benimde kimsem yok gidip geldiğimiz tek yer eşimin ailesi komşularımız desen selam versen insanın yüzüne bakmıyorlar yolsa girsem tanımam komşumuz mu.Sık sık memleketime git gel yapmama rağmen sizin yazdıklarınıza benzer şeyler hissediyorum.Normalde çalısıhirdum ama evlenince çalışmadım düşünmüyorumda sebebi de istediğim zaman git gel yapamayacağım için.Özellikle iş konusunda gönlüm başka mantığım çok başka düşünüyor Farklı ortamım olsun diye çok istiyorum ama istediğim zaman gidip gelmek daha doğrusu istedigim kadar memleketimde kalamamaj düşüncesi beni oldukça modumu düşürmeme yetiyor ruhum daralıyor hal.boyle olucja kendimi çalışma düşüncesini zorlamayı bıraktım.Bu arada eşimin ailesi ile ilgili en ufak problem yok ama işte yinede bahssetiginiz yanlızlık olayını bende yaşıyorum.
