Uzak bir şehre evlenip yerleşmeyi kabullenemedim

Merhabalar. Başlıktan da anlayacağınız gibi kendi memleketimden uzak bir şehre yerleştim. Eşimle üniversitede tanıştık. Üstelik o zamanlar da böyle uzak memlekette yaşayan biriyle evlenmeyeceğimi düşünerek başta kabul de etmemiştim ama sonra beni bu kadar seven birine şans vermek istedim.(çünkü belki ben senin istediğin yerde yaşarım hem nerde çalışırsak nereyi istersek orada yaşarız falan diyordu) 3 yıllık ilşkiden sonra nişanlandık 1 yıl nişanlı durup evlendik. Eşim okuduğu işi yapmayıp aile işini yapmaya karar verdiği için de onun memleketine yerleştik. (Benim düzenli bir işim olmadığı için ve kamuya hazırlandığım için). Vee Evliliğimizde 2 yıl geçti ve ben buraya alışamadım. Benim memleketim İzmirde ve çok sosyal ortamı olan doğası güzel bir şehir biliyorsunuz. Ama burası küçük yer iç anadolunun bir şehri evden dışarıya gidilcek pek bi yer yok. Çok sıkılıyorum çevrem olmadığı için kendimi yalnız hissediyorum depresyona girdim ve burada ömür boyu yaşamak istemiyorum. Bunu eşime söylediğimde buradan ayrılamayız diyor. Uzak olduğu için istediğim zaman da gidemiyorum memlekete. Sürekli onun ailesine gidiyoruz onun akrabalarına benim kendi hayatım yok sanki plan bile yapamıyorum eşim ve ailesine uymak zorunda kalıyorum. Eşimle bunlar dışında pek problemimiz yok ama bu konuyla ilgili tartıştığımız çok oluyor ve benim bu yüzden mutsuz olmam ona da yansıyor eşimin ailesi de bana karşı iyiler ama tek gittiğim yer orası ve orada da biraz sıkılıyorum düşünce farklılıkları oluyor ister istemez. Hal böyle olunca ben sosyal biriyken burada yalnız kaldım ailem bile olmayınca böyle ömür geçer mi diye düşünmeye başladım ve çocuk olduğunda burada nasıl büyüteceğim diye düşünmeden edemiyorum sizce ayrılmalı mıyım başındayken? Ya da ne yapmalıyım? aileme belli etmemeye çalışıyorum mutsuzluğumu şu an ama ayrılık düşünürsem üzülseler de anlayışlı olurlar diye düşünüyorum. Düşüncelerinizi merak ediyorum böyle bi sebepten ayrılınır mı ? Benim durumumda olanlar siz neler yapıyosunuz msjlarınızı bekliyorum
( Bu arada eşimi sevmediğimi düşünmeyin böyle yazanlar var. severek evlendik biz zaten sevmesem istemeyerek buraya gelmeyi niye kabul edeyim sırf işi için. biraz anlayış lütfen. ayrılık düşüncemin sebebi, sevmemek değil sadece tüm ömrüm böyle mi geçecek diye endişe duymak lütfen anlayın biraz)

Böyle bi sebepten ayrılmak olmaz bence eşinle aran iyiyse. Alışmaya çalışsan olmaz mı ? Doğdun yer değil doyduğun yer memleketin demişler.

Seninle aynı durumdayım. 5 yılım doldu
Alıştım mı
Hayır
Ama eşimi seviyorum
Uzaklık çok büyük problem gerçekten
Hele bi de karşına hayırlı insanlar çıkmaz da daha çok yalnız hissedersen
Ama bu ayrılmak için Bi sebep değil
Yarın çoluk çocuğunuz olduğunda daha alışılası kolay olur diye düşünüyorum
Maalesef o konuda da nasip olmadı benim ama

Sırf bu yüzden ayrılmak da saçma olur. Bir de enn başından bile biliyormuşsunuz buna uyum sağlayacak yapıda olmadığınızı. Evlenmişsiniz artık evcilik değil ki adamı yarı yolda bırakıp gideceksiniz.

Böyle bir nedenden ayrılmayı düşünüyorsanız zaten sevgi yokmuş demek ki. Ben de başka bir şehre evlendim. İki şehirde marmarada o yüzden uzaklık olarak çok sıkıntı yaşamıyorum. Sizi tam olarak anlayamam ama baştan biliyordunuz bu durumu evlenmişsiniz biraz olgun düşünün.

Basta belliymis sehir degistireceginiz izmire karsi ic anadolu sehri yani cok sacma olmus madem alisamayacktiniz neden gittiniz evlilik kolaymi yapiliyor sosyallesmeye calisin kurs dernek etkinlik biseyler bulmaya calisin illaki sosyallesirsiniz

Aslında ilişkini

Dahliadivin .!.:

Basta belliymis sehir degistireceginiz izmire karsi ic anadolu sehri yani cok sacma olmus madem alisamayacktiniz neden gittiniz evlilik kolaymi yapiliyor sosyallesmeye calisin kurs dernek etkinlik biseyler bulmaya calisin illaki sosyallesirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Aslında ilişkinin başında belli değildi bana hep ben senin istediğin yerde yaşarım belki falan derdi planımız çalıştığımız atandığımız ve ikimizin de istediği bir yerde yaşamaktı ama birden aile işini yapmak istedi ve ben de bir şey diyemedim başta bu işi sürekli yapacağı da belli değildi şimdi ayrılmam diyor işe alıştı malesef

loveinnovember .!.:

Böyle bir nedenden ayrılmayı düşünüyorsanız zaten sevgi yokmuş demek ki. Ben de başka bir şehre evlendim. İki şehirde marmarada o yüzden uzaklık olarak çok sıkıntı yaşamıyorum. Sizi tam olarak anlayamam ama baştan biliyordunuz bu durumu evlenmişsiniz biraz olgun düşünün.

Genişletmek için tıkla...

Aslında yaşamadan hiçbir şeyi tam öngöremiyorsunuz yaparım alışırımdan evlendikten sonra bir ömür nasıl yapacağıma dönüşüyor hiç karşıdan göründüğü gibi olmuyor malesef iki duvarla baş başa kalınca anlıyosunuz sonra. Sevgi var ama sevginin öneminin kalmadığını görüyorsunuz zaten durum böyleyken eşimi suçladıkça içimde, sevgimde azaldı sanki

Bu sebepten ayrılık olmaz bence, ama sevmiyorsanız olur.
Çalışmadığın için ekstra sıkılıyorsun. Çalışsan başını kaşıyacak zamanın kalmaz , bir de çocuk olsa.
Kamuya hazırlanıyorsan fırsat senin için. Gezilecek yer yok, görüşecek kimse yok şaka bir yana dört dörtlük olmuyor,istediklerimiz . Artılarla devam et.

Biraz ailenin yanında para biriktirip siz de bi yerde işe girince (kamuda başka şehir belki). O zaman taşınmaz mısınız? O da orda mesleğini devam ettirir kendi işini kurar belki.
Bu sebepten ayrılınmaz heleki bu devirde doğru düzgün adam yok
Yaşadığınız yerde spor salonu, belki bir hobi kursuna yazılsanız daha keyifli olur. Yada size yakın büyük şehir varsa her fırsatta oraya gezmeye gidin

İşe girseniz ya da hobi kurslarına gitseniz çevreniz genişler. Eğer başka bir şehre atanırsanız ne yapmayı planlıyorsunuz?

Boşanmanız en hayırlısı , çünkü bu konuyu belli ki aşamayacaksın . Ben ve eşim iki aileden de uzaktayız . İstanbul’da yaşıyoruz . Ama hafta içi iş ve trafik , hafta sonu çocukların kursları ve trafik , pazar günü alışveriş ve trafik derken İnan yılların ayların nasıl geçtiğini anlayamıyoruz .
Hamile kalmadan önce karar verin .
Sizin konunuza benzer bir konu bugün bizim okulda konuşuldu ; arkadaşın kardeşi bu sebepten boşanıyormuş . Kardeşi şaka yollu bekaretimi bozdu , saf ve temiz duygularımı kirletti demiş karısından için

icindenkonusan .!.:

Merhabalar. Başlıktan da anlayacağınız gibi kendi memleketimden uzak bir şehre yerleştim. Eşimle üniversitede tanıştık. Üstelik o zamanlar da böyle uzak memlekette yaşayan biriyle evlenmeyeceğimi düşünerek başta kabul de etmemiştim ama sonra beni bu kadar seven birine şans vermek istedim.(çünkü belki ben senin istediğin yerde yaşarım hem nerde çalışırsak nereyi istersek orada yaşarız falan diyordu) 3 yıllık ilşkiden sonra nişanlandık 1 yıl nişanlı durup evlendik. Eşim okuduğu işi yapmayıp aile işini yapmaya karar verdiği için de onun memleketine yerleştik. (Benim düzenli bir işim olmadığı için ve kamuya hazırlandığım için). Vee Evliliğimizde 1 yıl geçti ve ben buraya alışamadım. Benim memleketim İzmirde ve çok sosyal ortamı olan doğası güzel bir şehir biliyorsunuz. Ama burası küçük yer iç anadolunun bir şehri evden dışarıya gidilcek pek bi yer yok. Çok sıkılıyorum çevrem olmadığı için kendimi yalnız hissediyorum depresyona girdim ve burada ömür boyu yaşamak istemiyorum. Bunu eşime söylediğimde buradan ayrılamayız diyor. Uzak olduğu için istediğim zaman da gidemiyorum memlekete. Eşimle bu konu dışında pek problemimiz yok ama bu konuyla ilgili tartıştığımız çok oluyor ve benim bu yüzden mutsuz olmam ona da yansıyor eşimin ailesi de bana karşı iyiler ama tek gittiğim yer orası ve orada da biraz sıkılıyorum düşünce farklılıkları oluyor ister istemez. Hal böyle olunca ben sosyal biriyken burada yalnız kaldım ailem bile olmayınca böyle ömür geçer mi diye düşünmeye başladım ve çocuk olduğunda burada nasıl büyüteceğim diye düşünmeden edemiyorum sizce ayrılmalı mıyım başındayken? Ya da ne yapmalıyım? aileme belli etmemeye çalışıyorum mutsuzluğumu şu an ama ayrılık düşünürsem üzülseler de anlayışlı olurlar diye düşünüyorum. Düşüncelerinizi merak ediyorum böyle bi sebepten ayrılınır mı ? Benim durumumda olanlar siz neler yapıyosunuz msjlarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

çsalışsanız sosyal cevre edinirdiniz

Sadece bu sebepten boşanmak saçma olur. Eşinizi seviyorsanız size karşı çok iyiyse ikide bir bu konuyu açıp onunda canını sıkmayın bence çok sıkıldığınızda bir kaç günlüğüne ailenizin yanına gidip gelin havanız değişir.

Ben ve eşim de ailelerden uzak yaşıyoruz. Ve bu durum benim hoşuma gidiyor sadece ikimiz kafamıza göre takılıyoruz. Arada ailelerimizden gelip kalanda oluyor bir kaç gün kalıp gidiyorlar iyi oluyor.İstediğimiz zamanda yaşadığımız şehri geziyoruz. Eşim iş de olduğu zamanlarda canım sıkılıyor o zamanda oyalanacak şeyler yapıyorum temizlik kitap okumak gibi şuan da hamileyim bebek doğduğunda sıkılmaya hiç vaktim olmayacak

Ben de aynı durumdayım. Farklılık olarak biz aile işlerimizi bırakıp kendi ayaklarımız üzerinde durmak için ailelerden uzakta yaşam seçtik. Eşimin çevresi işi sayesinde doluyken ne yazık ki ben evden çalıştığım için yalnız kaldım. Vaktim olmadığı için bir kurs veya aktivite bulup sosyal çevremi genişletemiyorum. En fazla farklı şehirlerdeki sevdiklerimi arayıp onlarla konuşabiliyorum bir de olabildiğince çalışmaya kafa yoruyorum. Bunun için ayrılmak bana kalırsa lüzumsuz. Hayatlarınız tabii ki ortak ama kendi hayatınızın yönetimi sizde illa ki boşanarak bulunmaz çözüm. Çocuk fikri korkutmasın sizi belki çok daha iyi olabilir, ne hayırlı olur bilemeyiz. Ben de çocuk fikrinden korktuğumdan köpek bakmakla başladım sorumluluk bilinci hayata daha mutlu bakmamı sağlar diye sonra ikinci köpek geldi şimdilerde de çocuğa hazır hissediyorum. Kendinize bahane bulsanız belki daha iyi hissedersiniz.

Anladığım kadarıyla eşinizle aranızda bire bir bir problem yok, tek sorun şehir. Bu sebepten ayrılmak biraz yersiz olur, mutlu giden bir evliliğin varken sırf şehire alışamadığın için ayrılırsan bencillik yapmış olacaksın.
Bulunduğun şehirde illa ki bir aktivite vardır. En basitinden halk eğitim merkezinden kurslara başlayabilirsin hem meşgale olur hem bir şeyler öğrenirsin hem de bir arkadaş çevresi edinir onlarla dışarıda da görüşür sosyalleşirsin.

Ayrılmadık bir sebep değil bence. Sosyalleşmek için farklı ortamlara girmeniz, seçeneklerinizi değerlendirmeniz daha doğru olur

Bence eşin seni razı etmek için öyle söylemiş. Sen atanırsan seninle gelmez mi peki

Kamuya hazırlanıyorum diyorsunuz. Eşiniz böyle bir durumda sizinle gelecektir diye düşünüyorum.

Eşinizle genel itibariyle iyi anlaşıyorsanız evinizde huzurunuz vardır.

Sorununuz evin dışı için ise kurslar, dernekler, düşünüyorsanız çalışma hayatı size iyi gelecektir.

Ayrılmak fikrinden daha önce gelmesi gereken fikirler olmalı.

Yada ayrılmak için başka sebepleriniz var bu bahane oluyor diye düşünürüm yakınınızda birisi olsam.

büyük şehirden küçük kasabaya gidince bocalaman normal. kültürel aktivite muhtemelen yoktur. konser yok mekan yok kurslar sınırlıdır. güneş batınca hayat bitiyordur. fikirleri sana zıt insanlardan oluşuyorsa kendini ifade edemezsin. rahat giyinen biriysen yargılarlar bisiklete bile binemezsin zor. bu sebeple evlilik bitmez ama evliliğin kalitesi düşer doğru. ya sizin gibi çiftlerle arkadaş olup çevreni genişleteceksin ya haftasonları bir iki saat uzaklıkta nispeten daha sosyal illere tatile gideceksiniz. ömür boyu orada yaşamayacaksınız neticede. eşin işleri ilerletirse memleketine tekrar dönersiniz. orada ev alırsınız. yazlık alırsınız. kamuda senin nereye atanacağın daha belli değil. biraz umut.