Uykusuzluk ve gezememek benim psikolojimi bozuyor.

Bizde bıraktık İnan ama kafayı yiyecek kadar saatlerce ağlıyor durmuyor bir kere otobands yol kenarına çekip yolda yruumek zorunda kaldii sinir krizine girdi arabada
Yani henüz 10 aylıkmış zaten. Bunalmanızı gerçekten anlıyorum ama bakın yinede ara da bir annenize bırakmışsınız. Bakın çocuğunuzun bu zamanları o kadar çabuk geçiyor ki, eminim daha sonra özleyeceksiniz. Keşke beraber daha güzel anılar biriktirseymişim diyeceksiniz. Biraz daha gayret
 
Merhabalar on aylık bebeğin var ..
Allah olmayanlara da isteyen herkese nasip etsin mükemmel bir duygu ..
Anneliğin bana tek zor gelen şeyi gezememek ve uyku oldu ..
Gerçi yine çoğu kişiye göre şanslıyım bebeğim sorunu olmazsa sabaha kadar uyuyor ama genelde bı problem oluyor hep dis vs o yüzden uyanıyor .. sabah erken kalkmak beni çok zorluyor gecede uyaninca üstüne mal gibi oluyorum .. çoğu insana göre de belki yiine daha iyi geziyorumdur bebekle ama baya gezen biriydik ondan biraz fazla zor geliyor . İlk yedi ay zaten evimin olduğu yerden ve yeni doğduğundan kaynaklı hep evdeydim bu yıl tatilede gidemedik . Haftasonu anneme bırakıp geziyorduk dün anneme bırakalım dedik sadece iki üç saat bırakıp yakınlarda dolaşıp gidiyorduk nedense dün annemi on gundue görmüyordu unuttu mu ne yaptıysa ilkkez durmamış yarım saat ağlamış annem aramamis belki susturum diye panikle aradı durmuyor çok ağlıyor diye o sesinide duyunca ağlarken krize girmiş resmen esimle hemen koştuk arabaya bindik yağmur aşırı vardı araba takla atıyordu ölümden döndük gerçekten ölmüştuk araba kurtardi arabada bir özellik varmış onun sayesinde diyor eşim yoksa hâkimiyeti kaybetmiştim diyor az kala ölüyorduk..
Neyse kaynanamda gelmiş yok otur evinde otur otur filan diyip durdu kızdı duyunca .. kendisi dibimizde çalışıyor erken çıkıyor işten sürekli izin alıyor izinlerde bile gelip bakmıyor anca haftada bir kez iki saat akşam sevmeye geliyor sonra benim uykum var deyip evine gidiyor asla bakmıyor.. ondada işten çıkıp bize gelip kaynimi da arayıp bana akşam yemeğini emrivaki yapiyo son dakika her zaman ama.. kendi bekar yiyip içip gezip arkadaşları ile takılip kimsenin asls kötu gününde arayıp sormayip öle Kendi aleminde takılan bı tip..bı kere bakar mısın iki saat esimle gezelim dedim seni gidi üçkağıtçı filan dedi sanki ne var bunda anca sevmekle mi oluyo ..
Bir annem var bakan o da ilçe olarak bana uzak ve çalışıyor annem de hafta içi bıkac gün ..
Şimdi bi ton otur evinde diyen anlamayıp eleştiren bı ton kötü yorum yapan olacaktır..
Ama inanın sürekli evde olunca insanın ruhu daralıyor..
Eskiden spor salonuna gidiyordum sonra dolaşıyordum hergun esimle dilediğim gibi geziyordum şimdi hiçbiri yok şükürler olsun oğlum iyiki var ama bu apayrı konu ..
Çocukla gezin derseniz onu da cok denedik..
Uykusu gelince dışarda asla uyumuyor uyusa da hemen uyanıyor arabada ve bebek arabasında durmak istemiyor .. sürekli kendini attırıyor inmek istiyor ağlıyor sinir krizine giriyor .. evi çok seviyor bizde o yüzden onunda rahatı bozulmasın diye anneannesine bırakıyorduk hem o hem biz rahat şimdi dünden sonra nasıl birakicam ki birakamamda .. belkide on gündür görmedi diye unuttu ve uykusuda gelince ikisi bir ağlama krizi oldu dün yine aynısı olmaz belki ama tek çarem olan arada anneme bırakmamda böylelikle son bulmuş gibi bişey oldu ..
Napicaz biz böyle herkes mi aynı bebekle kimse gezmiyor mu herkes erken kalkıyor ve geceleri sürekli uyanıyor sanırım bu durumlar ne zaman rahatlar
Bebeğinize kimse bakmak zorunda degil ki ayrıca hastalik boyle kol gezerken biraz evinizde oturun zaten .Ben 2 senedir mecburi haller dışında keyfi çıkmıyorum, bir de küçücük bebeğiniz var.Gene kayinvalide ya da kayinpeder suçlu çıktı bu konuda
 
Yani eminim çocuk bakmak çok zordur, insan arada bir iki saat biri baksın da keyifle gezeyim diye bakar..Ama kaynanam izinin de bile gelip bakmıyor nedir Allah aşkına .Kayınvalidem çalışmıyor ona rağmen bakmasa neden gelip iki saat bakmıyor diyemem, kendi anneme de diyemem..Bebekle gezmeye alışmaya çalışın bence, en azında bi hava alacak ve rahatlayacak kadar ..Yoksa sürekli evde durmak psikolojisini bozabilir tabi insanın .
 
konu sahibinden kaynaklı o bence.
kvde de annede calısıyor.Kvde baksın ama annem bakamaz calısıyor diyor.
Joker eleman tabiki herkes ister cocuk bakımında.
Ama olmayınca zorlayamıyorz kimseyi .
Burda kvde bakmıyor diye lincliyor konu sahibi.
Bu konuyu herkes yanlış anlamış kaynanam sürekli bana yemeğe gelip emrivaki yapıyor çocuğu Sevicem ayağına benden geçiniyor o yüzden .. ben illa bakacak demedim gelip iki saaat seviyor ya o sevdiğinde biz başında durmayalım o zaman ili saat zaman geçirsin bizde iki saaat gezip gelelim dedim zaten ona ben her hafta her gün her dakka çocuğumu baksads asla bırakmam
 
Merhaba. Öncelikle kimse size otur evinde demez merak etmeyin. Sürekli evde, bebekle olmak gerçekten zor. Ben de şu an yaşıyorum bunu. En azından sizin anneniz varmış bırakabileceğiniz. Bir kez ağladı durmadı diye hemen artık bırakamam demeyin. O gün sıkıntısı vardı belki de, size ihtiyaç duydu. Bence yine arada bırakabilirsiniz.
Kanguru önerisine katılıyorum. Çok güzel uyuyorlar onda. Fıtık falan olmazsınız. 3 yaşında çocukları bile kanguruya bağlıyorlar. Amacı o zaten. Ergonomik bir kanguruyu doğru bağladıktan sonra sorun yaşamazsınız.
Ağladı diye hız yapıp eve dönmek, kaza tehlikesi atlatmak fazla dramatik geldi bana. Biraz sakin olun. 10 ay olmuş bir de alışmış olmanız lazım artık. Ben lohusayken öyle paniktim. 10 dk eczaneye gitsem ağladı mı acaba diye koşa koşa eve dönüyordum. Şimdi bırakabileceğim biri olsa 3-4 saat aramam :KK70:
Ben henüz tecrübe etmedim ama geçiyor diyorlar. Mutlaka geçiyordur. Geçmese ikinciyi üçüncüyü yapmazlar sanırım. 😁
Son olarak, artık çocuklu bir çiftsiniz, hayatınızı ona göre modifiye etmelisiniz. Ben de özlüyorum eski günlerimi ama bizim yeni normalimiz bu artık kabullenmek gerek.
Ne kadar güzel duyarlı bı yorum anlamıyorum ki herkes herşeye burda bı linç ediyor valla derdim bana yetiyo bide linç yiyorus
 
Siz hiç çalıştınız mı çok merak ettim.
Çalışan insan izin gününde dinlenmek ister. Siz rahat rahat gezin diye kimse çocuğunuza bakmak zorunda değil.
Ara sıra olsa bakılır ama kayınvalideniz elini verse kolunu kurtaramayacağını çoktan anlamış belli ki.
Ne alakası var arkadaşım ya herkese yanlış anlamış kaynanam isen erken çıkıyor ben sadece haftada bir kez iki saat sevmeye geliyor ya onda bız de dışarı çıkalım o da sevsin demek istedim ondan yakındim geldiğinde yemek saaatine getirip bana hazırlattığı birde bekar oğlunu da arıyor bana emrivaki yapıyor hep yemek saatinde haber veriyor bide ben yemeğe geliyorummm diye yemek yaptım mi yapmadım mi soran yok .. ben bundan bıktım geliyorsa madem yemeğini evinde yesin gelsin sevecekse biz başında durmamiza gerek yok biz yokken vakit geçirebilir yemek yedirmyeecek uyutmaya ak altını değiştirmeyecek sadece sevecek yine iki saat sadece biz başında olmuycaZ o da ayda bir kereye mahsus ben bı kerecik bile böyle yapmadi anlamidna bakmadı hiç dedim herkes yanlış anlamış baksa da ben ona bırakmam zaten sorumsuz telefona bı daliyo gözünün önünü görmüyor Allah koruusn çocuk önünde bişey yurda görmez o kadar dalıyor
 
Ne alakası var arkadaşım ya herkese yanlış anlamış kaynanam isen erken çıkıyor ben sadece haftada bir kez iki saat sevmeye geliyor ya onda bız de dışarı çıkalım o da sevsin demek istedim ondan yakındim geldiğinde yemek saaatine getirip bana hazırlattığı birde bekar oğlunu da arıyor bana emrivaki yapıyor hep yemek saatinde haber veriyor bide ben yemeğe geliyorummm diye yemek yaptım mi yapmadım mi soran yok .. ben bundan bıktım geliyorsa madem yemeğini evinde yesin gelsin sevecekse biz başında durmamiza gerek yok biz yokken vakit geçirebilir yemek yedirmyeecek uyutmaya ak altını değiştirmeyecek sadece sevecek yine iki saat sadece biz başında olmuycaZ o da ayda bir kereye mahsus ben bı kerecik bile böyle yapmadi anlamidna bakmadı hiç dedim herkes yanlış anlamış baksa da ben ona bırakmam zaten sorumsuz telefona bı daliyo gözünün önünü görmüyor Allah koruusn çocuk önünde bişey yurda görmez o kadar dalıyor
Aynen bakmayacaksa yemeğini evinde zıkkımlasın da gelsin haklısınız :)))))
 
İlk yedi ay zaten evimin olduğu yerden ve yeni doğduğundan kaynaklı hep evdeydim
7 ay boyunca evde olmanızdan kaynaklı bebeğiniz dışarıya adapte olamamış.
Bazı bebekler müstesna ama genelde bebekleri doğduğundan itibaren dışarıya, gürültülü ortamlara sokarsanız alışıyorlar.
Evinizin bulunduğu muhiti göz ardı edip bebeği ilk aydan itibaren kanguruya koyup gezmeliydiniz, sokakta uykusu geldiğinde kanguruyu yatar pozisyona alıp o uyurken gezmeye devam ederdiniz.

Kızım doğdu 1. haftası dolmadan kanguruya koyup koyup gezdim, uyurken müzik açtım ki seslere de alışsın, düğün oldu götürdüm bayram oldu götürdüm, 2 aylıktı şehirlerarası otobüsle yolculuk bile yaptırdım, her yerde her şartta uyur ve adapte olurdu çünkü alıştırdım.

Doğduğu günden itibaren dışarıdan ve yabancı insanlardan izole büyüyen bebeklerin çoğu dışarıda veya gittiği yabancı bir evde vb ağlama krizine giriyor, bir arkadaş kızını 2 yıl hiç dışarı çıkarmamış evde tek gördüğü anneanne babaanne, çocukları 2 yaşına gelince geldikleri ilk yabancı ev bizdik, çocuk daha kapıdan girerken eve diye ağlamaya başladı gidene kadar ne yaptıysak susturamadık, anne babası rahat edemedi ne konuştuklarından ne oturduklarından bir şey anladılar, çocuk huzursuz olunca onlar da huzursuz oldu.

Bebekleri izole büyütmeyin, bir bizde var bebekleri sessiz kapalı ortamda büyütmek, insanlar soğuk havaya alışsın diye çelikleme bile yaparken biz 30 derece sıcaklığa ayarlı sessiz evde çocuk büyütüyoruz yapmayın sonra ceremesini sizler çekiyorsunuz, bebeğin de anne babalarının da sosyalleşmeye ihtiyacı vardır, bebekle de pekala geziliyor.
 
Ben de eşim de gezmeyi çok seven insanlarız. Lakin cocuk olunca elbette ki eskisi gibi olmadı . Hele ufaksa emzir et şu bu derken birde kış ayı ise ooo kat kat oluyorken tutmak da zor du . Fakat alışıyor insan .

Ne çok uyku severdim 7 yıldır uyku ne bilmiyorum ama alıştım idare ediyorum sorun değil. Gezmeler eskisi gibi zor olmuyor kat kat da olsak tek elle bile tutuyorum erbabı oldum . İnsan alışıyor.

Ben çocuklarımı şu zamana kadar 1 kere yarim saat bıraktım kayinvalideme okadar,o da mecburi bir durumdu . Çünkü ne anneme ne kayinvalideme güvenmedim. Onlar bakmış büyütmüsler zor geliyor , şimdi sevme zamanı onlara.bazen kendi kafamız zor kaldırıyor kac yasinda insanlar mecbur değil ya.

Biz çözümü hep birlikte gezmek olarak bulduk. Ve hafta da 2 gün ben yalnız takılırım gezerim arkadaslarimla buluşuruz esim idare eder bakar.

Birdaha ki kış ta akşam sporuna gidicem esim idare edecek. Ben cok rahat ettim . Ben mutlu olunca cocuklarima eşime de daha kaliteli vaktim güler yüzüm oldu tafsiye ederm.
 
Son düzenleme:
Eskiden spor salonuna gidiyordum sonra dolaşıyordum hergun esimle dilediğim gibi geziyordum şimdi hiçbiri yok şükürler olsun oğlum iyiki var ama bu apayrı konu ..
Çocukla gezin derseniz onu da cok denedik..
Bunları yaşayan sadece siz değilsiniz. Her konunuzda bir piremseslik. Kaynananız bebeğe bakmıyor, yemeğe sık sık geliyorsa bir çorba bir makarna yapın geçin. Benim halimden anlamayana sofra donatamam bebekli halimle.
 
Hep evde olmak sıkar doğru ama siz de mütemadiyen gezmek istiyorsunuz sanki.

Bu durumda evet "neden çocuk yaptınız" diye sorulur.7 yıl sonra yaptıysanız 7 yıl gezmişsiniz zaten bir iki yıl sıkın dişinizi yine gezersiniz.Gezilecek yerler kaçmıyor ama çocuğunuzun en tatlı zamanları kaçıyor.

Hiç gezmeyin demiyorum,arada annenize bırakırsınız,arada eşinize bırakıp çıkarsınız,arada bebekle cikarsiniz geçer gider bu süreç.Ama siz "gezmezse ölecek" gibi davranıyorsunuz.
 
7 ay boyunca evde olmanızdan kaynaklı bebeğiniz dışarıya adapte olamamış.
Bazı bebekler müstesna ama genelde bebekleri doğduğundan itibaren dışarıya, gürültülü ortamlara sokarsanız alışıyorlar.
Evinizin bulunduğu muhiti göz ardı edip bebeği ilk aydan itibaren kanguruya koyup gezmeliydiniz, sokakta uykusu geldiğinde kanguruyu yatar pozisyona alıp o uyurken gezmeye devam ederdiniz.

Kızım doğdu 1. haftası dolmadan kanguruya koyup koyup gezdim, uyurken müzik açtım ki seslere de alışsın, düğün oldu götürdüm bayram oldu götürdüm, 2 aylıktı şehirlerarası otobüsle yolculuk bile yaptırdım, her yerde her şartta uyur ve adapte olurdu çünkü alıştırdım.

Doğduğu günden itibaren dışarıdan ve yabancı insanlardan izole büyüyen bebeklerin çoğu dışarıda veya gittiği yabancı bir evde vb ağlama krizine giriyor, bir arkadaş kızını 2 yıl hiç dışarı çıkarmamış evde tek gördüğü anneanne babaanne, çocukları 2 yaşına gelince geldikleri ilk yabancı ev bizdik, çocuk daha kapıdan girerken eve diye ağlamaya başladı gidene kadar ne yaptıysak susturamadık, anne babası rahat edemedi ne konuştuklarından ne oturduklarından bir şey anladılar, çocuk huzursuz olunca onlar da huzursuz oldu.

Bebekleri izole büyütmeyin, bir bizde var bebekleri sessiz kapalı ortamda büyütmek, insanlar soğuk havaya alışsın diye çelikleme bile yaparken biz 30 derece sıcaklığa ayarlı sessiz evde çocuk büyütüyoruz yapmayın sonra ceremesini sizler çekiyorsunuz, bebeğin de anne babalarının da sosyalleşmeye ihtiyacı vardır, bebekle de pekala geziliyor.


Abla eşimin genel müdürü yabanciydi. Bir gün çocuğunu ortakoyde boğazda balkonda şubat ayında pusette uyutmus
Öyle örtü fln da yok.
Bir personel telaslanip haber vermiş fırçayı da yemis. Sanane sen işine bak demiş ya :KK70:
Yeğenim müthiş bir örnek benim için, her yerde uyur eğlenir oyalanir evet anneyi özler evet daha asabi bozuk zamanlar olur. Ama ilgiye karşılık verir iki tarafta adapte oluyor ama eve kapanan cocuk çok zor. Hele ki düzen adı altında iki tarafa da eziyet oluyor 2 yaşından itibaren oyun ve ani biriktirmeyi çok önemsiyorum ben

Komşumun cocugu bile bana öyle alıştı ki genelde anneyle yanliz pandemi bebeği yeni yeni gorusuyoruz oyun kurunca hemen tepki verdi alıştı rahatladı.
 
maddi durum iyiyse bi oyun ablası, bakıcı tarzı part time gelebilecek birini bulun .en mantıklısı bu bence
 
Çocuklu hayat aşağı yukarı maalesef böyle oluyor, eski hayatımız değişiyor haliyle. Ama adapte olabilirsiniz, sizden daha fazla gezmeyi seven karı koca arkadaşım var çocukları doğdu 1 aylıkken yurtdışı gezisine çıkmışlardı, şimdi iki yaşını doldurdu hala daha öyleler. Ben evde çocuk büyütmek nedir bilmiyorum benimki sokak süpürgesi oldu der hep. Çocuğu ayağınıza takılan bir bağ gibi görmek yerine kabullenip onu da dahil etmeye çalışın planlarınıza. Hep söylenir, siz çocuğa değil çocuk size ayak uydurursa mutlu olursunuz diye. Cidden öyle. Çocuklar rutini sever ancak belli bir zaman sonra yapılan değişikliklere de alışıyorlar ve normalleri haline geliyor bu.
Ya da illa karı koca baş başa olalım derseniz anneniz yanınızda ne güzel, kv de arada baksa güzel olurmuş size de bir nefeslik daha alan açılmış olurdu ama elde en azından anne var:) annenizi yabancılayıp bir defa ağladı diye bırakmamazlık yapmayın, farklı ortam görmek size iyi geldiği kadar çocuğa da iyi gelecektir bazen konfor alanından çıkmak gerekiyor ki yeniliğe açık olalım. Bu arada benim kv'm de ota b.ka izin alıp bir yerlere giderken bir iki saat benim çocuğuma da bakamayacaksa ben de ona göre davranırım. Onun keyfi karışmam ancak samimiyet durumumu gözden geçirir ona göre de ilişkimi düzenlerdim.
 
Geçecek bu günler demekten başka şey yok..
Başbaşa vakit geçirme olaylarını bence bir süre unut. Nöbetleşe çocuk bakma ve tek başına kafa dinlemeyi düşün. Eşin işten gelince ona bırak çık. Yazın hava daha geç kararıyor. Daha iyi olur.
Hem çocukla gezmeye de alışmalı ve kabullenmelisin. Baya bir süre bebek annenin uzvu gibidir çünkü. Sen ağlıyor diye gerilip çıkmazsan o hiç alışmayacaktır.
 
Merhabalar on aylık bebeğin var ..
Allah olmayanlara da isteyen herkese nasip etsin mükemmel bir duygu ..
Anneliğin bana tek zor gelen şeyi gezememek ve uyku oldu ..
Gerçi yine çoğu kişiye göre şanslıyım bebeğim sorunu olmazsa sabaha kadar uyuyor ama genelde bı problem oluyor hep dis vs o yüzden uyanıyor .. sabah erken kalkmak beni çok zorluyor gecede uyaninca üstüne mal gibi oluyorum .. çoğu insana göre de belki yiine daha iyi geziyorumdur bebekle ama baya gezen biriydik ondan biraz fazla zor geliyor . İlk yedi ay zaten evimin olduğu yerden ve yeni doğduğundan kaynaklı hep evdeydim bu yıl tatilede gidemedik . Haftasonu anneme bırakıp geziyorduk dün anneme bırakalım dedik sadece iki üç saat bırakıp yakınlarda dolaşıp gidiyorduk nedense dün annemi on gundue görmüyordu unuttu mu ne yaptıysa ilkkez durmamış yarım saat ağlamış annem aramamis belki susturum diye panikle aradı durmuyor çok ağlıyor diye o sesinide duyunca ağlarken krize girmiş resmen esimle hemen koştuk arabaya bindik yağmur aşırı vardı araba takla atıyordu ölümden döndük gerçekten ölmüştuk araba kurtardi arabada bir özellik varmış onun sayesinde diyor eşim yoksa hâkimiyeti kaybetmiştim diyor az kala ölüyorduk..
Neyse kaynanamda gelmiş yok otur evinde otur otur filan diyip durdu kızdı duyunca .. kendisi dibimizde çalışıyor erken çıkıyor işten sürekli izin alıyor izinlerde bile gelip bakmıyor anca haftada bir kez iki saat akşam sevmeye geliyor sonra benim uykum var deyip evine gidiyor asla bakmıyor.. ondada işten çıkıp bize gelip kaynimi da arayıp bana akşam yemeğini emrivaki yapiyo son dakika her zaman ama.. kendi bekar yiyip içip gezip arkadaşları ile takılip kimsenin asls kötu gününde arayıp sormayip öle Kendi aleminde takılan bı tip..bı kere bakar mısın iki saat esimle gezelim dedim seni gidi üçkağıtçı filan dedi sanki ne var bunda anca sevmekle mi oluyo ..
Bir annem var bakan o da ilçe olarak bana uzak ve çalışıyor annem de hafta içi bıkac gün ..
Şimdi bi ton otur evinde diyen anlamayıp eleştiren bı ton kötü yorum yapan olacaktır..
Ama inanın sürekli evde olunca insanın ruhu daralıyor..
Eskiden spor salonuna gidiyordum sonra dolaşıyordum hergun esimle dilediğim gibi geziyordum şimdi hiçbiri yok şükürler olsun oğlum iyiki var ama bu apayrı konu ..
Çocukla gezin derseniz onu da cok denedik..
Uykusu gelince dışarda asla uyumuyor uyusa da hemen uyanıyor arabada ve bebek arabasında durmak istemiyor .. sürekli kendini attırıyor inmek istiyor ağlıyor sinir krizine giriyor .. evi çok seviyor bizde o yüzden onunda rahatı bozulmasın diye anneannesine bırakıyorduk hem o hem biz rahat şimdi dünden sonra nasıl birakicam ki birakamamda .. belkide on gündür görmedi diye unuttu ve uykusuda gelince ikisi bir ağlama krizi oldu dün yine aynısı olmaz belki ama tek çarem olan arada anneme bırakmamda böylelikle son bulmuş gibi bişey oldu ..
Napicaz biz böyle herkes mi aynı bebekle kimse gezmiyor mu herkes erken kalkıyor ve geceleri sürekli uyanıyor sanırım bu durumlar ne zaman rahatlar

Kaynanam bakmak zorunda değil herkes aynısını yazmış doğru kendisi işten çıkıp bana yemeğe geleceğini akşam yemek saatinde haber veriyor sonra çocuğu iki saat görüp gidiyor yemek emrivaki yapıyor bana hep..
Iki saat sevmeye geliyor ya ben de o sırada çıkayım iki saat hava alayım bari ara sıra dedim gelsin yemek ywdirsin uyutsun vs vs demedim ki zaten yaptığı birşeyde sadece ben yanında olmayacam iki saat bu kadar ne var bunda bu kadar linç edilecek anlamadım .. merak etmeyin zaten baksa ben ona bırakmam ....
Izin gününde bakmıyor derken de normal haftalık izninden bahsetmedim saçma sapan herşeye izin alıyor haftanın uf günü çalışmıyor rapor alıp gezip tozuyo onda bile gelmiyor anlamında dedim neyse gelmek zorunda degil zaten
Normalde bu tür konulara bakmak zorunda değil yazarım ama senin kaynanana sinir oldum.
İki dakika pış pışlayıp senin yanında oturmayı komşu teyzede yapar.
Ayrıca sürekli emir vaki yapıp yemeğe gelmesi sinir bozucu
Ben olsam yardımcı olmuyorsunuz iş çıkarmayın bari derim.
 
Çocuklu hayat aşağı yukarı maalesef böyle oluyor, eski hayatımız değişiyor haliyle. Ama adapte olabilirsiniz, sizden daha fazla gezmeyi seven karı koca arkadaşım var çocukları doğdu 1 aylıkken yurtdışı gezisine çıkmışlardı, şimdi iki yaşını doldurdu hala daha öyleler. Ben evde çocuk büyütmek nedir bilmiyorum benimki sokak süpürgesi oldu der hep. Çocuğu ayağınıza takılan bir bağ gibi görmek yerine kabullenip onu da dahil etmeye çalışın planlarınıza. Hep söylenir, siz çocuğa değil çocuk size ayak uydurursa mutlu olursunuz diye. Cidden öyle. Çocuklar rutini sever ancak belli bir zaman sonra yapılan değişikliklere de alışıyorlar ve normalleri haline geliyor bu.
Ya da illa karı koca baş başa olalım derseniz anneniz yanınızda ne güzel, kv de arada baksa güzel olurmuş size de bir nefeslik daha alan açılmış olurdu ama elde en azından anne var:) annenizi yabancılayıp bir defa ağladı diye bırakmamazlık yapmayın, farklı ortam görmek size iyi geldiği kadar çocuğa da iyi gelecektir bazen konfor alanından çıkmak gerekiyor ki yeniliğe açık olalım. Bu arada benim kv'm de ota b.ka izin alıp bir yerlere giderken bir iki saat benim çocuğuma da bakamayacaksa ben de ona göre davranırım. Onun keyfi karışmam ancak samimiyet durumumu gözden geçirir ona göre de ilişkimi düzenlerdim.
Çocuğumuz ile gezmek istiyoruz aslında ama bizde ama işte ağlıyor uykusu geliyor dışarda uyumuyor ev ortamını daha cok seviyor vs hasta olmasin kış ayı vs rahatı bozulmasin bizde rahat gezelim diye bırakıyoruz hep yazın hep denize gittik çok zordu ama hep her hafta sonu yakına günübirlik gittik bebekle bazen iki gün kalmalı gittik üç aylıktı o zaman 🙂 bı yuruse süper olcak az kaldı onu bekliyorum bende
 
Yani henüz 10 aylıkmış zaten. Bunalmanızı gerçekten anlıyorum ama bakın yinede ara da bir annenize bırakmışsınız. Bakın çocuğunuzun bu zamanları o kadar çabuk geçiyor ki, eminim daha sonra özleyeceksiniz. Keşke beraber daha güzel anılar biriktirseymişim diyeceksiniz. Biraz daha gayret
Bizde beraber gezmek istiyoruz aslında keşke dursa cidden çok tatlı bu zamanları hiç gelmeyecek biliyorum çok hızlı geçiyor
 
X