hamileliğimde bazı problemler çıktı.çift rahmim var,10cm lik kisttim,yüksek tansiyon ve plesantanın içinde zar oluşmuş(bantyani)bebeğim ayaklarınla o zarı delmiş allahtan yoksa küçücük alanda gelişecekti.dr.eli ayağı zara sıkışabilir dedi.kist çocuğa baskı yapar yada kendini infilak ederse bebeeğini kaybedebilirsin.tek rahimde bebek var.diğer rahim kanama yapabilir patlamaya hazır bombasın ona göre çoook dikkat et dedi.hamileliğim ilk aylarını düşük tehlikelerimi yazmıyorum bile.annem hamileliğimde 1 kap yemek yapmadı.balkonda çamaşır asıyorum o içerde oturuyor ona ikram hazırlıyorum bide geldiği için.evimiz asansörsüz ve 6.katta oturuyoz.nasıl çıktım o merdivenleri elimde poşetlerle bilmiyorum allah korudu.bu arada anaokulu öğr.yapıyorum.sonra bıraktım tabii.eşimle evden taşınma kararı aldık.annem 1 çay bardağımı bile paketlemeye gelmediği gibi yerleştirmeyede gelmedi.eşimle ikimiz yaptık herşeyi.ilk bebeğim acemiyim anneme altın yastığı yaptıralım,ikram için difrize bişeyler koyalım,şerbeti nasıl yapacağım vs.öğrenmeye çalışıyorum.doğumuma 20 gün kaldı.ablamda hamile 2 ay var aramızda neymiş tehlikeli hamilelik geçiriyomuş gidiyorum dedi gitti.benim yanımda ablanın kont.vardı arayım ne oldu merak ettim derdi.ertsi günü benim kont.var ve annemden çııt yok.eeeeee.... ben ne yapcam şimdi diye panik oldum.kimseye ihtiyacım yok bebeğime herşeyi elimden geldiğince yapmaya çalışacağım dedim kendime. gittim malzeme aldım yastığımı ellerimle diktim,şerbetide hazır aldım,difrize birkaç bişey koydum.ev temizliğimide yavaş yavaş yapıyorum.doğumdan sonra yardım etsin diye yardımcı buldum.kayınvalidem yurtdışında eşim 1ay izin alacak.yinede anneme hiiiç sitem etmedim.merk etme ben başımın çaresine bakarım dedim.bu arada 1mendil görmedik annemden.k.validem eşyalar göndermiş postayla ağustosta gelecek.mevlüdünü ağustosta yapacağım bende.ablam haziranda doğum yapacak annem mevlüdünüde yapıp geleceğim dedi 2.çocuğu bu arada.kaç ay yok yani annem bebeğimi bile kaç aylıkken görecek, şimdi unutayımmı unutulurmu allahıma dua ediyorum anneme benzemeyeyim diyeeeeeee....çok uzun oldu ama deşarj oldum çok dolmuşum ben bile farkında değilmişim.
hamileliğimde bazı problemler çıktı.çift rahmim var,10cm lik kisttim,yüksek tansiyon ve plesantanın içinde zar oluşmuş(bantyani)bebeğim ayaklarınla o zarı delmiş allahtan yoksa küçücük alanda gelişecekti.dr.eli ayağı zara sıkışabilir dedi.kist çocuğa baskı yapar yada kendini infilak ederse bebeeğini kaybedebilirsin.tek rahimde bebek var.diğer rahim kanama yapabilir patlamaya hazır bombasın ona göre çoook dikkat et dedi.hamileliğim ilk aylarını düşük tehlikelerimi yazmıyorum bile.annem hamileliğimde 1 kap yemek yapmadı.balkonda çamaşır asıyorum o içerde oturuyor ona ikram hazırlıyorum bide geldiği için.evimiz asansörsüz ve 6.katta oturuyoz.nasıl çıktım o merdivenleri elimde poşetlerle bilmiyorum allah korudu.bu arada anaokulu öğr.yapıyorum.sonra bıraktım tabii.eşimle evden taşınma kararı aldık.annem 1 çay bardağımı bile paketlemeye gelmediği gibi yerleştirmeyede gelmedi.eşimle ikimiz yaptık herşeyi.ilk bebeğim acemiyim anneme altın yastığı yaptıralım,ikram için difrize bişeyler koyalım,şerbeti nasıl yapacağım vs.öğrenmeye çalışıyorum.doğumuma 20 gün kaldı.ablamda hamile 2 ay var aramızda neymiş tehlikeli hamilelik geçiriyomuş gidiyorum dedi gitti.benim yanımda ablanın kont.vardı arayım ne oldu merak ettim derdi.ertsi günü benim kont.var ve annemden çııt yok.eeeeee.... ben ne yapcam şimdi diye panik oldum.kimseye ihtiyacım yok bebeğime herşeyi elimden geldiğince yapmaya çalışacağım dedim kendime. gittim malzeme aldım yastığımı ellerimle diktim,şerbetide hazır aldım,difrize birkaç bişey koydum.ev temizliğimide yavaş yavaş yapıyorum.doğumdan sonra yardım etsin diye yardımcı buldum.kayınvalidem yurtdışında eşim 1ay izin alacak.yinede anneme hiiiç sitem etmedim.merk etme ben başımın çaresine bakarım dedim.bu arada 1mendil görmedik annemden.k.validem eşyalar göndermiş postayla ağustosta gelecek.mevlüdünü ağustosta yapacağım bende.ablam haziranda doğum yapacak annem mevlüdünüde yapıp geleceğim dedi 2.çocuğu bu arada.kaç ay yok yani annem bebeğimi bile kaç aylıkken görecek, şimdi unutayımmı unutulurmu allahıma dua ediyorum anneme benzemeyeyim diyeeeeeee....çok uzun oldu ama deşarj oldum çok dolmuşum ben bile farkında değilmişim.
canım yaa insanın kendi annesinden yardım görmemesi de çok oturur içine değil mi
doldurup dövdürmeye kalkmak ha!!asla unutamıyorum bu nasıl bi nefret anlayamıyorum 1 yıl geçti şimdide geçen sene bu zaman şundan ağlıyordum diye eşiyorum eski konuları psikoloğa gittim gerçi seansları bitirmedim tam ama yinede o yapılanları unutmuyorum en küçük bişey olsun sinir krizi geçiriyorum içim yanıyor resmen en güzel günümde kızımın dünyadaki 3.gününde eşimi doldurup beni dövdürmeye kalkmalarını assssla unutmam ve asssla hakkımı helal etmem.2.kez doğurursam değil evime gelip kamp kurucaklar kapıdan geçirttirmicem.ama allah var yukarda hiçbir kötülük cezasız kalmaz kalmıyorda...gece gece onları andım sinirlerim bozuldu yine..
vallahi benim görümcem doğum için 17 saatlik yoldan geldi,yanımdan hiç ayrılmadı tuvalete de götürdü,pansumanımı da yaptı(sezeryan doğum yaptım),eşim yoğun çalıştığı için yaz döneminde evin tüm dışarıda yapılacak işlerinide o yaptı..asla unutmam iyiliğini ..unutmayacağım..benim kız kardeşlerim aynı şehirde olmamaıza rağmen hamileyken bana hiç yardım etmediler doğumdan sonra da hep söyleyince yaptılar..kayınvalidem ise ben yatamadım doğum yapınca gelini 40 gün yatıracam diye ahtım var dedi ,ama yaşlandım dedim ama sağolsun hiç mutfağa girmedim,iş yapmaya kalktığımda ne laf anlamaz gelinsin gidip yatsana dedi...unutamayacağım şey ise en güzel günlerimi stres altında geçirmeme sebep olan,benimle hiç konuşmadan bir kez bile işe başlayınca ne düşünüyorsun ben bakabilirim demenden ki bakamaz 70 yaşında,eve gelen misafirlere oğluma kendisinin bakacağını söylemesi,kucağa alıştırıyor kendisi işe gidecek ben napıcam diyordu,sana kim çocuk baktırıyorki demek istiyordum ama hiçbişiy diyemiyordum ve bu durum beni bunalıma soktu,netice itibarı ile o evine döndükten ve işe başlama zamanım gelince kendisinden böyle bişey bekleyemeyeceğimizi bir bakıcı tutacağımı söyledim,ve kadın bana söylemediği laf bırakmadı,2 ay boyunca konuştuğumuz her sohbeti evirip çevirip yüzüme değişik vurdu,şımarık dedi,havalı olmuşsun,seni tanıyamamışım dedi,eşeklik bende geldim sizde 2 ay kaldım ,sana baktım dedi,keşke hiç gelmeseydi,sütüm kesildi,troidlerim iflas etti ve şu an depresyon geçiriyoruım..unutmak mı,ömrümün en güzel günlerini bana zehir ettiği ve beni sağlığımdan ettiği için onu asla affetmeyeceğim,ona asla anne demiyeceğim elini öpmeyeceğim..elimde olsa bir daha asla görüşmek istemem ama mecbur birgün görüşücez ortak paydalar var..kadın evimde çok rahat ettiğini söylerdi her yerde benden size tevsiye fazla rahat ettirmeyin yoksa hayatınıza çöreklenmeye kalkıyorlar...ben başıma gelecekleri bilseydim asla o kadar kalmasına izin vermez hatalarını da görmezden gelmezdim..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?