hamileliğimde bazı problemler çıktı.çift rahmim var,10cm lik kisttim,yüksek tansiyon ve plesantanın içinde zar oluşmuş(bantyani)bebeğim ayaklarınla o zarı delmiş allahtan yoksa küçücük alanda gelişecekti.dr.eli ayağı zara sıkışabilir dedi.kist çocuğa baskı yapar yada kendini infilak ederse bebeeğini kaybedebilirsin.tek rahimde bebek var.diğer rahim kanama yapabilir patlamaya hazır bombasın ona göre çoook dikkat et dedi.hamileliğim ilk aylarını düşük tehlikelerimi yazmıyorum bile.annem hamileliğimde 1 kap yemek yapmadı.balkonda çamaşır asıyorum o içerde oturuyor ona ikram hazırlıyorum bide geldiği için.evimiz asansörsüz ve 6.katta oturuyoz.nasıl çıktım o merdivenleri elimde poşetlerle bilmiyorum allah korudu.bu arada anaokulu öğr.yapıyorum.sonra bıraktım tabii.eşimle evden taşınma kararı aldık.annem 1 çay bardağımı bile paketlemeye gelmediği gibi yerleştirmeyede gelmedi.eşimle ikimiz yaptık herşeyi.ilk bebeğim acemiyim anneme altın yastığı yaptıralım,ikram için difrize bişeyler koyalım,şerbeti nasıl yapacağım vs.öğrenmeye çalışıyorum.doğumuma 20 gün kaldı.ablamda hamile 2 ay var aramızda neymiş tehlikeli hamilelik geçiriyomuş gidiyorum dedi gitti.benim yanımda ablanın kont.vardı arayım ne oldu merak ettim derdi.ertsi günü benim kont.var ve annemden çııt yok.eeeeee.... ben ne yapcam şimdi diye panik oldum.kimseye ihtiyacım yok bebeğime herşeyi elimden geldiğince yapmaya çalışacağım dedim kendime. gittim malzeme aldım yastığımı ellerimle diktim,şerbetide hazır aldım,difrize birkaç bişey koydum.ev temizliğimide yavaş yavaş yapıyorum.doğumdan sonra yardım etsin diye yardımcı buldum.kayınvalidem yurtdışında eşim 1ay izin alacak.yinede anneme hiiiç sitem etmedim.merk etme ben başımın çaresine bakarım dedim.bu arada 1mendil görmedik annemden.k.validem eşyalar göndermiş postayla ağustosta gelecek.mevlüdünü ağustosta yapacağım bende.ablam haziranda doğum yapacak annem mevlüdünüde yapıp geleceğim dedi 2.çocuğu bu arada.kaç ay yok yani annem bebeğimi bile kaç aylıkken görecek, şimdi unutayımmı unutulurmu allahıma dua ediyorum anneme benzemeyeyim diyeeeeeee....çok uzun oldu ama deşarj oldum çok dolmuşum ben bile farkında değilmişim.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
unutulur mu...unuttunuz mu..
- Konu Sahibi Hoya
- Başlangıç Tarihi
- 2 Haziran 2009
- 2.877
- 391
- 373
- 44
canım yaaa üzüldüm aslında benimkide yardımcı oldu hep ama kaynanamın korkusuna pek kalamdı bişey yapadı kadın annemin gözünü bakabaka oğlumun evi diye sayıklayıp durdu benimde gözümün içine baka baka anneme aaa başımın stünde yerin var dedi sanki kendi evi gibi
anacım hiiiççç bişey unutulmuyo ister lohusa ol ister olma
anacım hiiiççç bişey unutulmuyo ister lohusa ol ister olma
- 21 Eylül 2009
- 3.907
- 1.249
- 333
yorumlarınız için teşekkür ediyorum.inanın annem hakkında böyle şeyler yazdığım için ben utanıyorum.hep içimden konuşmuşum yüksek sesle konuşunca insan bazı şeylerin dahada farkına varıyor.annen ablanın yanına gitmiş sende hata olmasın diyebilirsiniz.ablamın ilk doğumunda 1 hafta olmadan gelmişti evine.ablam her defasında dile getirdi annemde söz 2.sinde kalcam mevlüde kadar derdi.sözünü tutmaya gitti anlaşılan.annem böyle birisi kabullenmekten başka çare yok.evet öz annem yinede kıyamıyorum ona ama bunları asla unutamam
okuduklarım gerçekten gözümü korkuttu ve açtı bir ay sonra doğum yapıcam bende deneyimlerimi yazıcam kısmetse buraya 11 sayfa okudum tek bir arkadaş iyi demiş kayınvalidesi için ikincisi olacağımı sanmıyorum çünkü şimdiden bazı şeyler acayip kafama takılı ve batıyor. bakalım biz nasıl bir lohusalık geçiricez.
hoyacı hemde nasıl oturyor ben doğum yapmadan önce annem arayıp sormadı kardeşime aratıyordu kaynanam bile ondan çok arardı beni ben hastanede çalışıyorum diye benim çalıştığım hastaneye gelmezdi başka hastaneye giderdi eee karşı taraf da bu kadar sahipsiz görünce elinden geleni ardına koymuyo tabii biz seni daha çok aradık diyorlar maalesef benneyaptımki
Ya benim anlamadığım doğumdan önce iyi olup doğumdan sonra neden kötü oluyorlar acaba bizdedemi var bişey. Mesela ben düğündede çok çektim bir kırık iğnesi yok ama bana bu kadar batmamıştı sonra çok iyiydi aramız, ama ne zaman oğlum doğdu sesine bile tahammül edemze hale geldim, msn den görüşüyorlar sesini duyunca çıldırıyorum.
asla unutamıyorum bu nasıl bi nefret anlayamıyorum 1 yıl geçti şimdide geçen sene bu zaman şundan ağlıyordum diye eşiyorum eski konuları psikoloğa gittim gerçi seansları bitirmedim tam ama yinede o yapılanları unutmuyorum en küçük bişey olsun sinir krizi geçiriyorum içim yanıyor resmen en güzel günümde kızımın dünyadaki 3.gününde eşimi doldurup beni dövdürmeye kalkmalarını assssla unutmam ve asssla hakkımı helal etmem.2.kez doğurursam değil evime gelip kamp kurucaklar kapıdan geçirttirmicem.ama allah var yukarda hiçbir kötülük cezasız kalmaz kalmıyorda...gece gece onları andım sinirlerim bozuldu yine..
- 21 Eylül 2009
- 3.907
- 1.249
- 333
doldurup dövdürmeye kalkmak ha!!
bu nasıl bir zihiniyet hem de yeni doğum yapmış kadına.
e kusura bakmasınlar ama bu gerçekten de zor affedilir.
haklısın arkadaşım.
vallahi benim görümcem doğum için 17 saatlik yoldan geldi,yanımdan hiç ayrılmadı tuvalete de götürdü,pansumanımı da yaptı(sezeryan doğum yaptım),eşim yoğun çalıştığı için yaz döneminde evin tüm dışarıda yapılacak işlerinide o yaptı..asla unutmam iyiliğini ..unutmayacağım..benim kız kardeşlerim aynı şehirde olmamaıza rağmen hamileyken bana hiç yardım etmediler doğumdan sonra da hep söyleyince yaptılar..kayınvalidem ise ben yatamadım doğum yapınca gelini 40 gün yatıracam diye ahtım var dedi ,ama yaşlandım dedim ama sağolsun hiç mutfağa girmedim,iş yapmaya kalktığımda ne laf anlamaz gelinsin gidip yatsana dedi...unutamayacağım şey ise en güzel günlerimi stres altında geçirmeme sebep olan,benimle hiç konuşmadan bir kez bile işe başlayınca ne düşünüyorsun ben bakabilirim demenden ki bakamaz 70 yaşında,eve gelen misafirlere oğluma kendisinin bakacağını söylemesi,kucağa alıştırıyor kendisi işe gidecek ben napıcam diyordu,sana kim çocuk baktırıyorki demek istiyordum ama hiçbişiy diyemiyordum ve bu durum beni bunalıma soktu,netice itibarı ile o evine döndükten ve işe başlama zamanım gelince kendisinden böyle bişey bekleyemeyeceğimizi bir bakıcı tutacağımı söyledim,ve kadın bana söylemediği laf bırakmadı,2 ay boyunca konuştuğumuz her sohbeti evirip çevirip yüzüme değişik vurdu,şımarık dedi,havalı olmuşsun,seni tanıyamamışım dedi,eşeklik bende geldim sizde 2 ay kaldım ,sana baktım dedi,keşke hiç gelmeseydi,sütüm kesildi,troidlerim iflas etti ve şu an depresyon geçiriyoruım..unutmak mı,ömrümün en güzel günlerini bana zehir ettiği ve beni sağlığımdan ettiği için onu asla affetmeyeceğim,ona asla anne demiyeceğim elini öpmeyeceğim..elimde olsa bir daha asla görüşmek istemem ama mecbur birgün görüşücez ortak paydalar var..kadın evimde çok rahat ettiğini söylerdi her yerde benden size tevsiye fazla rahat ettirmeyin yoksa hayatınıza çöreklenmeye kalkıyorlar...ben başıma gelecekleri bilseydim asla o kadar kalmasına izin vermez hatalarını da görmezden gelmezdim..
başını okurken ne güzel yaa çekmeyen birini duydum ilkkez diyordum ama sonu hüsranla bitti...ona karşı duygularını çok ii anlayabiliyorum ama sabretmekten başka çare yokk...
- 9 Ekim 2008
- 3.386
- 13
- 73
bn kimseden hicbirsey beklemedim kimsenin hayatima müdahele etmesine de izin vermedim kendim dogurdum kendim baktim.annem burda degil kaynanamla aramiz 10 dakika cagirmadim hic ama cagirsaydim gelirdi..ben lohusayken esim hep yanimdaydi hertürlü yardimi sadece kocamdan gördüm..kaynanam iyidir arada yemek yapar getiridi ama bukadar..
kimseden bisey beklemeyin arkadaslar herkesin faydasi kendine..cocuk bakmak cok zor cok yorucu uykusuzluga dayanmak ayri bir zorluk ama allah sabrini veriyo..hala uykusuz günlerimiz oluyo ama inan zaten birsüre sonra herseye alisiyo
kimseden bisey beklemeyin arkadaslar herkesin faydasi kendine..cocuk bakmak cok zor cok yorucu uykusuzluga dayanmak ayri bir zorluk ama allah sabrini veriyo..hala uykusuz günlerimiz oluyo ama inan zaten birsüre sonra herseye alisiyo
unutulmuyor maalesef,içimde yara,kaynanamlada birlikte oturuyorum,ozamanda ramazandı,ağustosta doğum yaptım,eşimde dahil,ailece bahçede cümbür cemaat yemek yerlerdi,tencerenin dibinde kalanları bana getirirlerdi,köpeğe yemek götürür gibi onlar dışarda yerlerken ben içerde ağlardım,loğusayken ağlamadığım bir saat yoktu, normal doğum yaptım ama dikişlerimden uzun süre ayakta duramıyordum kendimi çok zorladım kızımı kucağıma veren yoktu,dikişlerim çok geç iyileşti,sinirden yemek yemediğim günleri biliyorum ya,hala atlatmış değilim herkesten nefret ediyorum,melekde olsalar benim için bitti,sadece allaha havale ediyorum hepsini,bu yüzden eşimede çok kırgınım hatasını biliyor,bilse ne olur hayatımın en güzel günleri bana zehir olduktan sonra,hiçbiri umrumda değil kızımdan başka tek mutluluğum o bu evliliğin bana kazandırdığı en güzel şey kızım,onun için sabrım bakalım sonu selametmi....çok uzattım kusura bakmayın ama baya rahatladım ya kk saolsun...
