Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
kızlar kiminle yaşandığı önemli değil loğusalıkta çevrenizdekilerle problem yaşadınız mı ..
bu problemler unutulur mu ileride ya da siz unuttunuz mu..
ben unutamadım hep aklıma geliyor ve bana problem yaşatanların değil yüzünü görmeye sesini duymaya tahammülüm yok..
ya ömür boyu unutmazsam ..
Yaşadığın problemler neler bilmiyorum ama her kadın lohusalıkta hassas olur. Normalde dokunmayan şeyler o zaman batar insana.
Bende yaşadım evet unutmadım ama hayatımı etkilemesine de izin vermiyorum. Sende verme. Geçmiş geride kaldı. Şimdi bebeğinle mükemmel bir gelecek seni bekliyor.
bende yaşadım daha 15 günlükken unutmuyorum asla unutmayacağım ona göre davranacağım ama hayatımı mahvetmelerine de asla izin vermeyeceğim tabiki yoksa onlar kazanmış olur ben haklıysam onların kazanmasınada izin vermem hala üzülüyorum ama insanlar ne kadar vicdansız olabiliyomuş yazık
benim de canımı sıkanlar oldu da bunlar en yakınımdı maalesef
biri kız kardeşim biri annem hmileliğimde de anlayışsızdılar beni
çok üzdüler lohusalıkta da ama ne yapayım unutmak zorundayım
zaten elin yaptığı unutulmaz ama aileninki untulur sanırım...
kızlar ya çok özel olmazsa neler yaşadınız mesela neleri bukadar kafaya taktınız merak ettim.çünkü bende yaşıycam bunları.ama yanımda sadece eşim ve annem olacak.neler yaşarım bilmiyorum.
arkadaslar ben henuz dogum yapmadım 37 haftalık hamileyım ve sımdıden cok hassas oldum fakat garıp bir sekılde sadece kayınvalıdeme karsı.. onun her dedıgı her yaptıgı resmen benı rahatsız edıyor. bebegımı kucagıma alacagım gunu dusunmem lazımken, bebek oldugunda kayınvalidemın yapacagı seylerı sımdıden kurup cozmeye basladım.. ıns. gecer bu durum.. aklıma geldıkce sınır oluyorum, belkı 1 yıl once yaptıgı dedıgı seyler sımdı aklıma gelmeye basladı.. yada bazı seyler bende bırıkmıstı ve bu hamılelık donemınde ortaya cıktı ıyıce..
ben henuz logusalık donemındeyım dogum yapalı bugun 30 gun oluyo... dogumdan oncekı gune kadar ewde hep tektım kımse yoktu yanımda. kayınvalıdem 40 ın cıkana kadar kalıcam 40 lı kadın yalnız bırakılmaz dıyodu bana. 20.gun ewıne gıttı... aslında ıyı kadındır severdım kendısını ama bızde kaldıgı sure ıcınde oyle seyler yasadık kı su an son derece uzak ve sevgısızım kendısıne karsı. dogumum sezeryanla oldu. ewe geldıgımın 3.gunu kalkıp supurge actım lawabo cıfledım cunku baktım bunları yapan yok... kendısı sadece mutfaga gırıp yemek yapıyordu. e malum logusa ewı gelenı gıdenı cok... temızlıgı hep kendı basıma yaptım. oylekı mewlut ıcın ewe temızlıkcı kadın geldı ve butun gun pesınde dolastım. kendısı yıne yemegı yaptı ve oturdu tv ızledı bende perde astım... komık dımı??? 15 gun once amelıyat olmusum kalkmısım perde asıyorum ve dur kızım bıle demıyor...
gecelerı 1-2 saat bıle uyumuyordum kızım kolık ve cok fazla gazı war butun gece basına dıkıyodu benı. artık uykusuzluktan bayılmak uzereydım kendısı gayet kesıntısız uykudaydı. hıc olmazsa ben emzırdıkten sonra kızım sen 1-2 saat uyu ben altını alır yatırırım dese cokmu yanı... sonunda 20 gun olduktan sonra ben gıdıcem sen ıyıysen dıkıslerın de ıyı dedı. bende gıt dedım...
zaten bı yemektı yapılan onu bende yaparım o kadar ısten sonra...
o kadar koydu kı o kadar zor gectı kı logusalıgım. ewde tekım kızım zor bı bebek amelıyatlıyım temızlık yemek hersey bana bakıyor... o yuzden bu yasadıgımı hıc bı zaman unutmıcam ve her seferınde de herkese hatırlatıcam. belkı buyutuyorum logusalık psıkolojısı abartıyorum ama gercekten cok kırgınım ve bundan sonra muamelemde ona gore olucak...
rahmetlı anacım hayatta olsaydı boyle olmazdı elbet kayınvalıde elıne kalınca boyle oluyomus demek ne de olsa el kızıyız onlar ıcın...
yaşadığım ilk olayı anlatayım merak eden arkadaşlara ben sezeryan doğum yapmak zorunda kaldım epidural olacaktım fakat uyuşturmadı bayıltıldım ve çift anestezi aldığım için biraz ağır bi doğum oldu benim için neyse eve geldik 3. gün 4. gün misafir geldi eşimin teyzesi halası falan bu arada oğlum sadece koynumda uyuyor asla bırakamıyorum ve yürümekte de inanılmaz zorlanıyorum üzerimde yattığı içinde inanılmaz zorlandığımdan boynum tutulmuş ve onlar geldiğinde dedim ki kusura bakmayın ayağa kalkamıyorum otur otur dediler nasıl ağrılarım var anlatamam birde sıcak doğal olarak yüzüm gülmüyo kimin güler bu durumda vay efendim kimseyi istemiyomuş muyum ben?? surat yapıyomuşum !!! geldik 15. güne 15 gündür sadece günde 2 saat uykuyla duruyorum bebeğim habire emmek istiyor tepemde uyuyor tedirgin oluyorum düşürücem diye doğal olarakta uyuyamıyorum ve ayağa kalkmak zor oluyo benim için ve bu arada oğlumun kolik krizleride başlamıştı kayınvalidemler geldi kızları oğulları eltilerim falan bebek sevmeye geliyolar ayağa kalkamadım nasıl başım dönüyo dedim kusura bakmayın yine ilk abisi girdi eşimin hoşgeldiniz dedim adım gibi eminim dememişim birde görümcem şöyle bir cümle söyleyince bitti zaten kaç gündür uyumuyosun; dedim 16 doğum önceside uyuyamadım doğum sancılarından cevabı uykusuzluğuna veriyoruz dua et!!!! ve ben bu insanları çok severdim beni nasıl ağlattılar bi Allah bilir bittiler bende daha bu olayın devamı varda uzattım zaten kusura bakmayın...inşallah kimse yaşamasın böyle şeyler
görümcem şöyle bir cümle söyleyince bitti zaten kaç gündür uyumuyosun; dedim 16 doğum önceside uyuyamadım doğum sancılarından cevabı uykusuzluğuna veriyoruz dua et!!!!
Yuh diyorum başka bişe demiyorum....
Merak ettim görümcenin çocuğu varmı? Ya ancak doğum yapmamış halden anlamayan bir kadın böyle davranır. Ay gelmesin o zaman yaaa.Gıcık oldum görümcene....
Hoş bendede benzer durumlar yaşandı ama annemle o yüzden unutmaya çalışıyorum ama bazıları kalıyor işte mesela doktor on gün dikiş yerlerine pansuman yapılcak demişti. Ben iki bilemedin üç defa ancak yapabildim. Aslında Hamile arkadaşlar bu günlerin değerini bilip naz yapma konusunda her fırsatı değerlendirsinler hatta fırsat yaratsınlar. Şimdi prenses sizsizniz. Bebek doğunca paspastan farkınız kalmıyor çünkü.. Kimse canınız yanıyormuş hassasmışsınız bakmıyor. Öncelik bebeğin...Çok üzüldüğüm durumlar oldu ama unutmaya çalışıyorum hepsi oğlum içindi diyorum...
iyi bildin innuk kendisi 39 yaşında ve doğum yapmamış hatta evlenmemiş birisi bencede hamile arkadaşlar ellerinden geldiğince şımarıklık yapsınlar kim anlamıyosa özellikle onlara karşı aynen pas pas hatta onlara göre afedersiniz inek muamelesi görüyorsunuz böyle zihniyette insanlar var malesef
iyi bildin innuk kendisi 39 yaşında ve doğum yapmamış hatta evlenmemiş birisi bencede hamile arkadaşlar ellerinden geldiğince şımarıklık yapsınlar kim anlamıyosa özellikle onlara karşı aynen pas pas hatta onlara göre afedersiniz inek muamelesi görüyorsunuz böyle zihniyette insanlar var malesef
Tahmin ettim zaten normal de doğum ve sonrasını yaşamış bir kadın bunu yeni doğum yapmış bir kadına söyleyemez. Allahtan benim eşimin ailesi olabildiğince uzak durdular. Ben o dönem kendi annemle kopma noktasına gelecek tartışmalar yaşadım eşimin ailesinin sözleri daha bir batıyor.Birde ben hiç kapris yapmadım. Çok çok pişmanım şimdi...Hakikaten inek muamelesi görüyorsun..Kendimi köle gibi hissediyordum. Sanki ben çocuğumu sevmiyorumda benden başka herkes çok seviyormuş gibi. Annen sana bakmıyormu oğlum. Bu kadın seni açmı bıraktı yavrum. Üşüdün mü kuzum... Bana bunlar ve daha fazlasını annem söyledi kaynanamı siz düşünün artık....Şimdi kendimi hepsini oğlum için yaşadım die avutuyorum...
Tahmin ettim zaten normal de doğum ve sonrasını yaşamış bir kadın bunu yeni doğum yapmış bir kadına söyleyemez. Allahtan benim eşimin ailesi olabildiğince uzak durdular. Ben o dönem kendi annemle kopma noktasına gelecek tartışmalar yaşadım eşimin ailesinin sözleri daha bir batıyor.Birde ben hiç kapris yapmadım. Çok çok pişmanım şimdi...Hakikaten inek muamelesi görüyorsun..Kendimi köle gibi hissediyordum. Sanki ben çocuğumu sevmiyorumda benden başka herkes çok seviyormuş gibi. Annen sana bakmıyormu oğlum. Bu kadın seni açmı bıraktı yavrum. Üşüdün mü kuzum... Bana bunlar ve daha fazlasını annem söyledi kaynanamı siz düşünün artık....Şimdi kendimi hepsini oğlum için yaşadım die avutuyorum...
insanın annesinin yapmasıda çok ağırdır heralde Allah'a şükür melek gibi bi annem var hiçbirşeyime karışmadı birde 7 ay baktı bize daha hala gelir arada yardım etmeye eşimde mükemmel bi insan onu bu kadar sevmesem zaten ailesine edecek çok sözüm varda susuyorum işte
yaşadığım ilk olayı anlatayım merak eden arkadaşlara ben sezeryan doğum yapmak zorunda kaldım epidural olacaktım fakat uyuşturmadı bayıltıldım ve çift anestezi aldığım için biraz ağır bi doğum oldu benim için neyse eve geldik 3. gün 4. gün misafir geldi eşimin teyzesi halası falan bu arada oğlum sadece koynumda uyuyor asla bırakamıyorum ve yürümekte de inanılmaz zorlanıyorum üzerimde yattığı içinde inanılmaz zorlandığımdan boynum tutulmuş ve onlar geldiğinde dedim ki kusura bakmayın ayağa kalkamıyorum otur otur dediler nasıl ağrılarım var anlatamam birde sıcak doğal olarak yüzüm gülmüyo kimin güler bu durumda vay efendim kimseyi istemiyomuş muyum ben?? surat yapıyomuşum !!! geldik 15. güne 15 gündür sadece günde 2 saat uykuyla duruyorum bebeğim habire emmek istiyor tepemde uyuyor tedirgin oluyorum düşürücem diye doğal olarakta uyuyamıyorum ve ayağa kalkmak zor oluyo benim için ve bu arada oğlumun kolik krizleride başlamıştı kayınvalidemler geldi kızları oğulları eltilerim falan bebek sevmeye geliyolar ayağa kalkamadım nasıl başım dönüyo dedim kusura bakmayın yine ilk abisi girdi eşimin hoşgeldiniz dedim adım gibi eminim dememişim birde görümcem şöyle bir cümle söyleyince bitti zaten kaç gündür uyumuyosun; dedim 16 doğum önceside uyuyamadım doğum sancılarından cevabı uykusuzluğuna veriyoruz dua et!!!! ve ben bu insanları çok severdim beni nasıl ağlattılar bi Allah bilir bittiler bende daha bu olayın devamı varda uzattım zaten kusura bakmayın...inşallah kimse yaşamasın böyle şeyler
aslında daha önce batmayan sözler batmaya başlıyor. yada benim gibi içinizde biriktirdikleriniz bilinç altına attıklarınız ortaya çıkıyor. bende annemle tartıştım o kadar çok ağladımki oda sütüm kesilir diye korktu. ve üstelik ben evlendiğimden beri ayrıyım onlardan. hiç kimseye hiç bir sıkıntımı bildirmedim. çoğu kez hasta oldum aman annem üzülmesin diye sürüne sürüne iyileştim amiyane tabirle. velhasıl lohusa olmak gerçekten zor kızım 4 ayını bitirdi ama ben hala hassasım. ama bunları beynimde yada yaşantımda tekrar edip kendimi strese sokup çocuklarıma sinirli davranmak istemem. unutun gitsin ....
aslında daha önce batmayan sözler batmaya başlıyor. yada benim gibi içinizde biriktirdikleriniz bilinç altına attıklarınız ortaya çıkıyor. bende annemle tartıştım o kadar çok ağladımki oda sütüm kesilir diye korktu. ve üstelik ben evlendiğimden beri ayrıyım onlardan. hiç kimseye hiç bir sıkıntımı bildirmedim. çoğu kez hasta oldum aman annem üzülmesin diye sürüne sürüne iyileştim amiyane tabirle. velhasıl lohusa olmak gerçekten zor kızım 4 ayını bitirdi ama ben hala hassasım. ama bunları beynimde yada yaşantımda tekrar edip kendimi strese sokup çocuklarıma sinirli davranmak istemem. unutun gitsin ....
Bende aynı durumdayım inan ben 17 yaşımdan beri ayrıyım annemden. Ama yinede hakkını yiyemem o olmasaydı napardım diyorum şimdi. İnsanın annesi gibi yok ne olursa olsun..Ben bu yaşadıklarımdan anneme kocamla ilgili hiç birşey anlatmamayı öğrendim. Çünkü ben unutuyorum ama o unutmuyor sonra arada kalıyorum. İçime atıyorum.Ben üzülüyorum. Bazen el kadar bebeğe kızıyorum o ne anlayacaksa...
unutamıyorum arada aklıma geliyor ve çok sinirleniyorum
netten eşimle görüşüyorlar ve hala laf yetiştiriyor bana ordan yok ne giydirmişsin yok üşür yok bilmem ne...
bunları okuyup kendi tecrübemi de anımsayınca "acaba , dedim, lohusayken negatif enerji mi çekiyoruz?" mesela benim annem de melektir. ama ben lohusayken sürekli küsüp küsüp bahçeye gidiyordu. tüm gün oturuyordu temizlik falan hak getire.ev leş gibiydi ben dikişli halimle kalkıp temizlemeye calısıodum ki misafirler ayıplamasın diye. normalde bana gelince evimde oradan oraya temizlige kosturan kadın kılını kıpırdatmayıp suratını asıp oturuyrdu. geceleri bir kez bile uyanıp bebegi kucagıma vermedi bırakın bebege bakmayı susturmayı. üstelik aynı odada yatıyorduk... hatta bir hafta sonra yemek bile yapmamaya basladı, ben ablam ve annem evimde olmalarına ragmen yemekten temizlige ve bebek bakımına kadar herşey i tek başıma yapıyordum... bir de aglama krrizine girince bile iplemiyorlardı sonra gidip anneme sarılıp ozur dilerim ben seni kırdım galiba diyordum... sonra yine tartısma yine küserdi yine aglayıp özür dilerdim. mutlaka benim de hatalarım olmustur lohusa psikolojisi ile ama hiç alttan almadılar... azıcık kalıp bir bahaneyle de memlekete gittiler ben 20 günlük lohusayken zaten. ama hiç zorlanmadım çünkü her işimi zaten ben yapıyordum...
şimdi düşününce Allah razı olsun en azından yanımdalardı, bana katlandılar diyorum. ama bir yanım da hala kırgın beni hüngür hüngür aglatıp phiç yardımcı olmadılar diye...
neden boyle yaptılar peki? melek gibi annem ve canım ablam? o kadar mı pis bir insan olmustum lohusayken?...bir tek eşim anlıyordu beni...Allah ondan razı olsun...Bir de kayınvalidem "kızım suratın asık gel seni gezdireyim tüm gün evde bogulma" diyordu sürekli sagolsun-ki normalde pek sevişmeyiz- ne garip degil mi... garip bir dönem lohusalık... hala çözemedim...
Belki de o psikoloji ile biz yanlış anlıyoruz diycem ama loğusa kişiye nedense herkes alttan alacağına damarına basıyor. Bir olay var ölsem unutmayacağım. Loğusalık bitti bitecek eltim doğum yaptı peşimden hemen.. Bizde aldık oğlumu gittik. Tabi evde eltimin akrabaları bir sürü. Ben oğluşu emzirirken eltimin kız kardeşi geldi hadi yemek hazır bekliyoruz. bizimkide o dönem iki lokma emsin hemen kaka yapıyor. Tam doydu derken alttan iş gördü paşam. Dedim ben altını temizliyeyim geliyorum. Tabi herkes beni beklemesin diye eltimin annesi aldı sen otur ye altına sonra bakarsın dursun bişe olmaz dedi. Verdim çocuğu oturdum sofraya çorbayı yeni bitirdim ki kadın bana sen daha yiyecen mi emzikli kadın çok oturmaz sofrada dedi.. ohaoldumsmile
Ulan lokmamımı sayıyorsun. Madem öyle ne ısrar ettin otur ye diye. Ben buraya yemek yemeğe gelmedim hem sofraya davet edip hem böyle denirmi insana. Boğazımda kaldı lokmam kalktım hemen sofradan. Aldım çocuğumu... Ama nasıl bozuldum nasıl bozuldum anlatamam...
Sonradan kaynıma söyledim laf arasında meğer kendi kızına daha beterini yapıyormuş. Ne gerek var.. Allahtan benim annem hiç öyle yapmadı hep yemek konusunda önceliği bana verirdi. ışimi gücümüde yapardı bizim kavgalarımız çocuk üzerine olurdu hep bana sürekli eskiler söyle derdi şöyle yapardı deyip durdu. Hep benim dediğimin tersini yaptı kuşak çatışması yaşadık yani. Ama hakkını yiyemem 2 ay boyunca çekti çevirdi beni...
başkalarının yaptıkları değilde en yakınlarımızın yaptıkları yaralıyor.annelerimiz hep kendi lohusalıklarını örnek verip bizim rahat olduğumuzu söylüyorlar evet haklılar. ama eski gibi değil zaman.. bende 3. gün kalktım ona zorluk olmasın diye. yinede Allhah razı olsun o halde kimse bakamazdı bize. sevgiler
klava:
