- 8 Ekim 2014
- 50
- 14
- 13
- 38
- Konu Sahibi 2014derya1986
- #1
Kızlar benim daha önceki konumda durumu anlatmıştım kısaca özet geçmek gerekirse aynı yerde çalıştığım kişinin benim duygularım ile oynayıp başkasıyla amca kızıyla nişanlanması ve onu bile sevmediğini bana söylemesi ama ailesi istediği için evet dediğini ve kabul ettiğini söylemişti ve en büyük evet deme sebebi bankaya çok borcu olduğu için ve amcası zengin olduğu için nişanlanmış olmasıydı.
yani burda olan sadece bana oldu ve unutmak istedikçe sanki dibe batıyorum ve her gün görüyorum onu bu durum çok moralimi bozuyor tamam diyorum unuttum içimde kalmadı diyorum sanki yine başa sarıyorum hep yaşadıklarımız gittiğimiz yerler söylediği sözler aklımdan çıkmıyor iş yerinde hiç bir şey olmamış gibi mutlu görünmeye çalışıyorum hatta başta tavır yapıyordum ters konuşuyordum onunla ama onuda değiştirdim artık gayet mutlu görünmeye iş dışında-da muhatap olmamaya çalışıyorum gayet resmi davranıyorum onu artık evli görmeye çalışıyorum o nişanlı ve nisan gibi düğün yapacaklar ve ben kafamda bitirmek istiyorum ama başaramıyorum sanki unutmak istedikçe olmuyor hiç bir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyorum ama kendi içim kan ağlıyor dışa mutlu ama içimde çok mutsuzum başka birini hayatıma almaya çalıştım yapamadım bir hafta konuştum bitirdim şimdi başka şeylere veriyorum kendimi ehliyet alıcam inşallah kursa yazıldım sosyal olmaya çalışıyorum ama bu gün sinemaya tek gittim yine aklıma onunla gittiğimiz sinema filmi geldi yarım bırakıp çıktım filmi, orda ağlamamak için kendimi zor tuttum nasıl aşıcam ne yapıcağımı bilmiyorum işyerinden ayrıl diyeceksiniz şuanda bu mümkün değil borcumuz var bankaya kredi aldık onu ödüyorum ve burayı bulana kadar çok yer gezdim ama nasıl başarıcam ne olur bir yol gösterin o o kadar gamsız ve vurdumduymaz ki neden bende olamıyorum sürekli onun o kızla mutluluk resimlerini takip ediyorum sosyal aglardan kendime hakim olamıyorum o başkasına sarılıp resim çektirebiliyor ama ben kimseyi hayatıma alamıyorum bu süreci nasıl aşabilirim siz unuttunuz mu başarabildiniz mi bir umut bir yol gösterin ne olur o kadar kötüyüm ki dua ediyorum cok ediyorum bir süre unutmuş gibi hiç bir şey hissetmiyorum ama sonra yine eski mutsuzluğuma dönüyorum 2 ay oldu ayrılık sürecimiz sizce daha yenimi unutabilirmiyim sürekli görmek beni cok kötü yapıyor ve onunda gözü sürekli hala bende kendisi nişanlı ama sürekli beni izleyip bakıp duruyor iş yerinde rahatsız oluyorum bundan biran önce evlense umudum bütün biter ama düğünü uzattılar iki ayda olucaktı nisana kaldı benim ahım yüzünden mi bilmiyorum ama ona cok ah etmiştim o zamanda içimi yakmıştı bende kendime hakim olamadım bir sürü laf söyledim ve şimdi duydum ki annesinde ciddi bir rahatsızlık olmuş ve o yüzden dügün o zamana kalmış diye duydum tabiki annesine üzüldüm ama onu hala af edemiyorum bu acıyı içime bıraktı içimden atamıyorum bazen nefes alamayacakmışım gibi oluyor sanki bir daha aşık olamıycam gibi asla mutlu olamayacakmışım gibi cok mutsuz ve karamsar oluyorum ve bu durumdan nasıl kurtulucam ne olur bana fikir verin..
yani burda olan sadece bana oldu ve unutmak istedikçe sanki dibe batıyorum ve her gün görüyorum onu bu durum çok moralimi bozuyor tamam diyorum unuttum içimde kalmadı diyorum sanki yine başa sarıyorum hep yaşadıklarımız gittiğimiz yerler söylediği sözler aklımdan çıkmıyor iş yerinde hiç bir şey olmamış gibi mutlu görünmeye çalışıyorum hatta başta tavır yapıyordum ters konuşuyordum onunla ama onuda değiştirdim artık gayet mutlu görünmeye iş dışında-da muhatap olmamaya çalışıyorum gayet resmi davranıyorum onu artık evli görmeye çalışıyorum o nişanlı ve nisan gibi düğün yapacaklar ve ben kafamda bitirmek istiyorum ama başaramıyorum sanki unutmak istedikçe olmuyor hiç bir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyorum ama kendi içim kan ağlıyor dışa mutlu ama içimde çok mutsuzum başka birini hayatıma almaya çalıştım yapamadım bir hafta konuştum bitirdim şimdi başka şeylere veriyorum kendimi ehliyet alıcam inşallah kursa yazıldım sosyal olmaya çalışıyorum ama bu gün sinemaya tek gittim yine aklıma onunla gittiğimiz sinema filmi geldi yarım bırakıp çıktım filmi, orda ağlamamak için kendimi zor tuttum nasıl aşıcam ne yapıcağımı bilmiyorum işyerinden ayrıl diyeceksiniz şuanda bu mümkün değil borcumuz var bankaya kredi aldık onu ödüyorum ve burayı bulana kadar çok yer gezdim ama nasıl başarıcam ne olur bir yol gösterin o o kadar gamsız ve vurdumduymaz ki neden bende olamıyorum sürekli onun o kızla mutluluk resimlerini takip ediyorum sosyal aglardan kendime hakim olamıyorum o başkasına sarılıp resim çektirebiliyor ama ben kimseyi hayatıma alamıyorum bu süreci nasıl aşabilirim siz unuttunuz mu başarabildiniz mi bir umut bir yol gösterin ne olur o kadar kötüyüm ki dua ediyorum cok ediyorum bir süre unutmuş gibi hiç bir şey hissetmiyorum ama sonra yine eski mutsuzluğuma dönüyorum 2 ay oldu ayrılık sürecimiz sizce daha yenimi unutabilirmiyim sürekli görmek beni cok kötü yapıyor ve onunda gözü sürekli hala bende kendisi nişanlı ama sürekli beni izleyip bakıp duruyor iş yerinde rahatsız oluyorum bundan biran önce evlense umudum bütün biter ama düğünü uzattılar iki ayda olucaktı nisana kaldı benim ahım yüzünden mi bilmiyorum ama ona cok ah etmiştim o zamanda içimi yakmıştı bende kendime hakim olamadım bir sürü laf söyledim ve şimdi duydum ki annesinde ciddi bir rahatsızlık olmuş ve o yüzden dügün o zamana kalmış diye duydum tabiki annesine üzüldüm ama onu hala af edemiyorum bu acıyı içime bıraktı içimden atamıyorum bazen nefes alamayacakmışım gibi oluyor sanki bir daha aşık olamıycam gibi asla mutlu olamayacakmışım gibi cok mutsuz ve karamsar oluyorum ve bu durumdan nasıl kurtulucam ne olur bana fikir verin..
