Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim...

decemBer · 2 Eylül 2009

şimdi düşündüm de. en yakın arkadaşlarım (3kişi) ünide hep benim gibi "aileus"tular. onlardan sonra samimi olduklarım da öyle. arasıra samimi olup sonra birdenbire bağlantımın kesildikleri ise "yurtzedeus"lardı. sanırım haklı olduğun bir çok nokta var pespembe. bu iki ayrım trajikomik ama gerçek. bu iki kısım birbirini çok da iyi anlayamıyor. ki ben de bir süre yurtta kaldım ve çıldırma noktasına gelmiştim birkaç haftada iyi bilirim.. aileyle yaşayanlar bazı mevzularda dayanıksız oluyorlar evet. ama bizim de yurtçular kadar özgürlüğümüz yok. şartlar aşağı yukarı eşit, touka kouka.

fransa159 · 5 Eylül 2009

başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

decemBer · 5 Eylül 2009

hukukçu19 .!.:
başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

tebrik ederim. bu kadar geniş hayalgücü ancak dışarda okunarak elde edilebiliyormuş meğer.

biz şimdi evimizde okuduk diye kocamızdan dayak yiyecez he, vay anam vay.mirmirmirmir sizin dışarda kazandığınızı iddia ettiğiniz karakteri bir çok insan ailesinin yanında kazanıyor. dediğiniz gibi olsaydı geçmiş zamanlarda yaşayan bütün kadın ve erkekler beceriksiz insanlar olurlardı, oysa hepimizden daha becerikliydiler. aile bir bağdır ve yadsınamaz, bir insan ailesine bağlı diye de yargılanamaz efendim. aştığınız zorluklara saygım var, ancak başkalarını küçümsemenize hak verecek değilim. evde okuyanların sizin kendi tarafınızda görmedikleri bir çok sorunları olabiliyor. sorunları yarıştırmaya hacet yok, ben tamamen kendi isteğimle burayı yazdım, istanbulu. 6 senedir de kartaldan beşiktaşa gidiyorum her Allahın günü. sabahları 2.5 akşamları 1.5 saatlik yol. çok vakit kaybı, yurtta kalmayı denedim ama değmezdi. sizin çanak çömlekle uğraştığınız vakitlerde ben de trafikteydim, bir başkası ders çalışıyordu, bir başkasının başka bir derdi vardı.

ve kimin nasıl nereye geleceği hiç belli olmaz, kendi iyiliğiniz için bu kadar büyük konuşmayın derim.

fransa159 · 5 Eylül 2009

¤ decemBer ¤;8905609 .!.:
tebrik ederim. bu kadar geniş hayalgücü ancak dışarda okunarak elde edilebiliyormuş meğer.

biz şimdi evimizde okuduk diye kocamızdan dayak yiyecez he, vay anam vay.mirmirmirmir sizin dışarda kazandığınızı iddia ettiğiniz karakteri bir çok insan ailesinin yanında kazanıyor. dediğiniz gibi olsaydı geçmiş zamanlarda yaşayan bütün kadın ve erkekler beceriksiz insanlar olurlardı, oysa hepimizden daha becerikliydiler. aile bir bağdır ve yadsınamaz, bir insan ailesine bağlı diye de yargılanamaz efendim. aştığınız zorluklara saygım var, ancak başkalarını küçümsemenize hak verecek değilim. evde okuyanların sizin kendi tarafınızda görmedikleri bir çok sorunları olabiliyor. sorunları yarıştırmaya hacet yok, ben tamamen kendi isteğimle burayı yazdım, istanbulu. 6 senedir de kartaldan beşiktaşa gidiyorum her Allahın günü. sabahları 2.5 akşamları 1.5 saatlik yol. çok vakit kaybı, yurtta kalmayı denedim ama değmezdi. sizin çanak çömlekle uğraştığınız vakitlerde ben de trafikteydim, bir başkası ders çalışıyordu, bir başkasının başka bir derdi vardı.

ve kimin nasıl nereye geleceği hiç belli olmaz, kendi iyiliğiniz için bu kadar büyük konuşmayın derim.

ben bütün kadınlar dayak yer demiyorum sadece aile yanında yaşayanların hayata karşı daha ürkek olduğunu ve bazı şeylere daha az cesaret ettiğinden bahsediyorum bu zaten yadsınamaz bir gerçek...ben sözlerimin arkasındayım ha bu arada aynı çevrede kalınarak farklı tecrübeler edinilmeyerek dediğiniz gibi ''hayal gücü'' elde edinilemez bu önemli bir beceridir hayata sığ bakmamak...

decemBer · 5 Eylül 2009

hukukçu19 .!.:
ben bütün kadınlar dayak yer demiyorum sadece aile yanında yaşayanların hayata karşı daha ürkek olduğunu ve bazı şeylere daha az cesaret ettiğinden bahsediyorum bu zaten yadsınamaz bir gerçek...ben sözlerimin arkasındayım ha bu arada aynı çevrede kalınarak farklı tecrübeler edinilmeyerek dediğiniz gibi ''hayal gücü'' elde edinilemez bu önemli bir beceridir hayata sığ bakmamak...

farklı tecrübeler sadece aileden bilmemkaç bin km uzakta yaşayarak öğrenilmez. hayata sığ bakmıyorum diyip de kendi dar çerçevesinde kendinden her farklı olanı küçümsemek bana kalırsa asıl sığlık budur. en mühimi saygıdır, sizin bulunduğunuz ortamda bu biraz eksik kalmış olmalı. kimse kimsenin hayatını bilemez, yaşadığı zorlukları da. herkesin seçimleri vardır. her dışarda okuyanın da süper ultra mükemmel ötesi hayata hazır olduğuna katiyyen inanmıyorum çünkü örneklerini gördüm. bu bir yapıdır, yetişme tarzıdır, karakterdir. biz de bunları sizin uzakta olmaktan kıvanç duyduğumuz ailelerimizden alıyoruz. 19 yaşımıza kadar beklemiyoruz bunları kazanmak için.sengözlerimebaksanab

PeSpEmBe · 5 Eylül 2009

hukukçu19 .!.:
başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

Size söylenecek çok şey var, en baştan başlıyım , kırmızıları takip edersen cevaplarımın nereye verildiğini de görürsün...

yasakkelimePardon ama sen benim hayatta öğrenecek çok şeyimin olduğunu nasıl anladın yazdığım bu yazıdan ??? Ne biliyorsun benim neler yaşadığımı , neler tecrübe ettiğimi ...bu birinci kırmızıya cevaptı ....

Ben ailemin yanında okurken de , yaşarken de , tek derdim sevgililerim veyahut markalı pantolon giyebilmek değildi... Ben ailemin yaşadığı maddi sıkıntılar sebebiyle ayağımı yorganıma göre uzatmak durumundaydım küçükhanım !!! Aldığım 100 TL bursla ve 7 özel ders verdiğim öğrencilerimden aldığım paramla 5 yıllık üni. hayatımda kendi ihtiyaçlarımı karşıladım.. Bu parayla yedim ,içtim , giydim gezdim... 7 tane öğrenciye matematik anlatarak , hem de kendi zor derslerime kafa yorarak ,okulumu bitirdim... Sen, gördüğün 3-5 arkadaşını burda bana genelleyemezsin yasakkelime Herkes sandığın gibi basit yaşamıyor ailesinin yanında kalsa da ... Bu da sıradaki kırmızıya cevabımdı...

Ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkarmış da, ailesinin yakınında evlenmek istermiş de.... Geçin bunları ya... Hayata dair pek çok şey(!) bildiğiniz ortada... Ben ızmirliyim , ama ilk defa ailemden ayrılıp Türkiyenin öbür ucuna ; bir doğu şehrine geldim evlenince. Nooldu ? Bakın burda da yanıldınız sengözlerimebaksanabHiç de korkamadan , hiç de ürkmeden geldim hem de buralara.. Kendimi ne ürkek hissettim , ne de garip... Ayaklarımın üstünde de pekala duruyorum...

Gelelim diğer kırmızıya, " anne çay getirsene , dizi başlıyo." demek çok güzeldi... Benim kişiliğimde hiçbir sorun oluşturmadı... sandığınız gibi kötü bir şey değil , aksine hayata dair , aileye dair güzel bir anı olarak kaldı bende. Ama görüyorum ki , ben bu cümleleri sarfederken siz cam eşyaları topluyordunuz ve muhtemelen bu keyfin tadını çıkaramamanın verdiği bir uhde kalmış içinizde ; o yüzden bu hırsı üniversiteyi ailesinin yanında okuyanları aşağılayarak çıkarıyorsunuz...

Ama yanlış kapıda hırs çıkarıyosunuz, şimdi gidin siz evinizi boyayın, cam eşya toplayın ,mühim işleriniz çoktur sizin .. Forumda insanları aşağılamak yerine gidin, kendinize göre çok mühim hayata dair işlerinizi halledin...

Bir dip not :

Tek başına kiralık ev arayınca başımız göğe mi eriyor , ne var yani alt tarafı ev bakıcaksınız , biz de çok baktık , ne var bunda abartılacak anlayamadım, yeri geldi bomboş kiralık evde kartonların üstünde uyuduk... Ama bunu söyleyip de , kendimizi komik duruma da düşürmedik...
Evi tek başına boyamak !!!
Cam eşya toplamak !!!

Aman ya , ne büyük işler yapmışsınız siz meğer. Size onur ödülü filan verilmeli.. Türkiyede "EVı TEK BAŞINA BOYAYAN BAYANLARA MADALYA VEREN" bir kurum yok mu ya sizi es geçmesinler... Siz tam madalyayı haketmişsiniz gerçekten tebrikler...

Yazık ! Çok yazık , hayatı öğrendim diye böyle komik şeyler yazıp da hayatı öğrenmenin ne anlama geldiğini bile anlayamadığınızı göstermişsiniz...

Bence siz ailenizden milyonlarca (!) kilometre uzakta kalmayın.. Onların yanına dönün de, biraz daha sakin ve yumuşak olmayı, hiç tanımadığınız hayatı bir de onların yanında öğrenmeyi deneyin... yerimseniben

gxuxlsu · 5 Eylül 2009

ben ailemin yanın da üniversite okudum çok da rahat ettim hiç pişmanlık duymadım varsın lise hayatı gibi olsun ne var dışardan gelip de yurtta kalan ev tutan arkadaşlarım bana çok imrenirdi bişeyde kaybettimi sanmıyorum başka şehirlere gidip herşeyi tamamıyla değiştiren kendi olmaktan çıkan çok arkadaş gördüm genelleme yapmak istemiyorum ama bence hayatın hiç bir evresin de fazla serbestlik iyi değildir anne babadan ayrılınca bazıları ne yapacağnı şaşırıyor ve iyice cozutuyorr dengesi kalmıyor .

gxuxlsu · 5 Eylül 2009

ayrıca insanın tek başına ayakta durabilmesi kişiliğiyle ilgili bi durum bunun için kilometrelerce uzaklara gitmek şart deil....

MargaRin · 6 Eylül 2009

hukukçu19 .!.:
başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

sizi çok iyi anlıyorum.
öğrenci iken tek başıma yaşardım...arkadaşlarım sorardı tek başına nasıl kalıyorsun diye..
evimi su bastı yanımda ailem yoktu bi kaç arkadaşımla beraber herşeyin üstesinden geldik.
evime hırsız girdi yan tarafta benim gibi yalnız yaşayan bir öğrenci yanımdaydı ailem yine yoktu...
telefonum çalındı...mahkemelerde kendim koşturdum...
5 senelik öğrencilik hayatımda koskoca istanbulda hep kendim üstesinden geldim herşeyin..
annem çalışan bir insandı ama evin alışverişini babam yapardı o yüzden annem ne nerden alınır nasıl yapılır bilmez..ama ben en ucuz yağ nerede en ucuz meyve sebze nereden alınır bilirdim...bilmek zorundaydım...
duşakabinim yeridne çıkmştı ben elimde silikon tabancayla onu tamir ettim...
elbette aileleri ile oturanlarda bir çok şeyin üstesinden gelir..ama aynı şey değil...
yan tarafımda oturan öğrenci ya da üst katımda oturan erkek öğrenciler bile benim can yoldaşımdı bir güvenceydi benim için..aileme güvenmedim hiç bi zaman çünkü bir zorluk olsa onlar gelene kadar etrafımdaki insanlar çoktan gelmiş olurdu..
aileye sırtımı dayamadım hiçbi zaman..annemler der senden korkulur valla diye..her işin üstesinden kendim geldim...iyiki de gelmişim iyiki de hayatın tüm zorluklarını yaşamışım..
ilk sene yurtta kaldım iyiki de sevgilimle marketten portakal alıp ortaköyün ortasında soyup soyup yemişim...herey güzeldi..ailenin yanında daha düzenli bir hayat olduğu inkar edilemez ama iş öğrenme konusuna gelince hayat yaşayarak öğreniliyor ve insan tek başına kaldığında hayata karşı dik durmayı güçlü gözükmeyi denemeyi daha iyi başarıyor...

OEvCadisi · 6 Eylül 2009

Bu konu kadar gereksiz bir konu daha olamaz yaa...

arkadaşım herkesin kendi seçimi sanane ki...

Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim... Böyle bir başlık açıyorsun....

EU3 · 6 Eylül 2009

ben yazılanların hepsini okumadım ama sadece şunu söyleyebilirim...

ben de ailemden uzakta üni okuyorum..herkes ailesinin yanında maddi manevi zorluklar

çekmeden okumak ister ama eğer ben zekiysem ve yaşadığım şehir anadolu şehriyse

neden sırf ailemin yanında olayım diye geleceğimi riske atayımki Çok üzgünüm çoook

üniversite isminin(!) çok önemli olduğu bi ülkedeyiz sonuçta değilmi?

evet zorlukları var ama en başta özgüveni artıyo insanın..kendi ayakları üzerinde durmayı

öğreniyo..yeri geliyo annem bana : nasıl cesaret ediyosun diyo ? ee anne orda siz

yoksunuz hayat öğretiyo diyorum ben de..gelecek söz konusu olunca çekiyo insan

hayıflanmadan kısacası

PeSpEmBe · 6 Eylül 2009

kibele190 .!.:
Bu konu kadar gereksiz bir konu daha olamaz yaa...

arkadaşım herkesin kendi seçimi sanane ki...

Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim... Böyle bir başlık açıyorsun....

Madem gereksiz bir konu, neden okudunuz ? Okudunuz da , neden YORUM yaptınız ? CADIARZU

Şaşılacak şey doğrusu...

Ben en başından beri, kaybettiğim arkadaşlarıma ithafen yazdığımı söylemekten bir hal oldum, genelleme yapmadığımı belirttim, bu bir iç dökmesiydi dedim...Dedim de

dedim ...Ama malesef yargısız infaza bayılırız , başlığım da ironik ve şakacı ayrıca...

Tekrar belirtiyim; GERÇEKÇı değil zaten... Yazımın belli yerlerinde olduğu gibi şakacı bir üslupla seçtim başlığımı...

Bir daha gereksiz dediğiniz konulara yorum yazmaz , vakit ayırmazsanız kendinizle daha az çelişirsiniz...

Forumda binlerce başlık var,seçme özgürlüğünüz de var elbet, gerekli gördüklerinize yazın o zaman...

MargaRin · 6 Eylül 2009

ben sizin yazdıklarınızı onaylamadığım için - rep verdim ama siz benim yazdıklarımı onaylamadığınızdan değil bana cvp verebilmek adına ve karşılık olsun diye - rep veriyorsunuz.- rep yazarken size dediklerimin cvbını değil - rep vermenizin nedenini yazarsanız ben de katılmadığınız noktayı anlamış olurum.çocukça...herkes sizin düşündüğünüz gbi düşünmek zorunda değil.fikirlerinize değil üslubunuza kırıcı hakaret dolu yazınıza - verdim.

PeSpEmBe · 6 Eylül 2009

MargaRin .!.:
ben sizin yazdıklarınızı onaylamadığım için - rep verdim ama siz benim yazdıklarımı onaylamadığınızdan değil bana cvp verebilmek adına ve karşılık olsun diye - rep veriyorsunuz.- rep yazarken size dediklerimin cvbını değil - rep vermenizin nedenini yazarsanız ben de katılmadığınız noktayı anlamış olurum.çocukça...herkes sizin düşündüğünüz gbi düşünmek zorunda değil.fikirlerinize değil üslubunuza kırıcı hakaret dolu yazınıza - verdim.

Size artı rep verseydim de burada afişe eder miydiniz çok merak ettim CADIARZU Eksi rep de verilir , artı rep de... Ben , bana katılmadığınız için değil , kırıcı yazdığımı düşünmüş ; ancak asıl kırıcı olup yok "küçük hanım" lı bilmem neli yazan arkadaşa kırıcı demediğiniz için, yani ön yargılı düşündüğünüz için - rep verdim size...
Siz de üniversiteyi dışarıda okudunuz diye sanırım bu dayanışma... Asıl bu çocukça...
Bana ailesinin yanında (benim gibi) okuyan kimse artı rep vermezken , siz kendiniz gibi olanlara çok da güzel destek olmuşsunuz...

Neyse zaten repte şunda bunda gözüm yok.. Ben bu foruma , düşüncelerimi paylaşmaya giriyorum, kazandıklarım var bundan.. Orda yazan rakamlar benim egomu tatmin etmek için değil... Umrumda da değil...Bence siz de çok takılmayın, eksiye de düşse, artıya da...
Mühim olan bir şeyler paylaşmak , beyin jimnastiği yapmak.. Olaya böyle yaklaşın bence.

Kırıcı , kırıcı diyip de durmayın lütfen , ben hayatım boyunca kimseyi kırmış biri değilim !!!

ohcanimadeysin · 6 Eylül 2009

hukukçu19 .!.:
başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

çok yazık yaaa..bu nasıl bir uslup böyle...sen dışarda okuyorsun diye dünyayı kendi etrafında döndüğünü,herşeyin iyisini senin bildiğinimi sanıyorsunda bu şekilde konuşma hakkına sahip oluyorsun..
senin dediklerini bende yaşadım,dışarda okudum..ama asla ailesiyle kalıyor diye küçümsemedim kimseyi..
şuraya yazmadan bin düşünüp bir yazın lütfen

gxuxlsu · 7 Eylül 2009

kimse hayatı öyle bi anda öğrenemez bi aileden ayrılmakla da öğrenilmez bunlar basit düşünceler herkesin her zaman öğrenecek bişeyleri mutlaka vardır ben hayatta dik duruyorum şunu aşarım bunu aşrım demeklede olmaz yaşanır ve görülür herkesin hayatı kendine göre zordur

PurpleRain · 7 Eylül 2009

ailesinden ayrı okurken sapıtan insan da çok, her iki grup için de kesin yargılara varılmamalı bence...

Esila_ · 7 Eylül 2009

Bende üniversteyi ailemden uzakta okumaktayım. 2 seneye yakın evde 2 seneden fazla da yurtta kaldım hala yurtta kalıyorum. Çok zorlandım,ağladım,özledim,yemeksiz kaldım,yalnız hissettim,hasta oldum ama hiç bir şekilde ailemin yanında okumak istemezdim.
Eğer ailemle kalsaydım arkadaşlığı paylaşmayı gerçek anlamda öğrenemezdim mersinin tantuni sini balıkesir in höşmerim tatlısını çiğ köfteyi kısır ı şimdiki gibi sevmezdim neredeyse tüm şehirleri duyduğumda aklıma biri gelip hüzünlenmezdim ben biraz da şanslıyım beni çok üzen insanlar ile karşılaşmadım hiç kimseyle tartışmadım sınıf arkadaşlarım ile lisedekine yakın sıcak ilişkiler kurabildim ailemin yanına geldiğimde kıymet bildim onlara tepki gösterirken daha dikkatliyim asla kardeşim yüksek sesle müzik dinledi diye kızmam :1hug:
birde 4 senede kardeşime bu kdr hediye almazdım buda onun avantajı kaydirigubbakcemile3
benim için tek dezavantajı ben düzen kurmak için çabalarken bölümümde çok zorlandım ilk yılın sıkıntılarını hala çekiyorum ama bence değer..
annem hep keşke dedi, aslında bende ilk yıl çok zorlandım ama sonra oraya alıştıkça çevremi genişlettikçe güzel anılar yaşadıkça çok bağlandım eger ailem yanımda olsaydı daha bi mesafeli farklı olurdu ama şu anda 2 ailem var =)
:1hug:

Esila_ · 7 Eylül 2009

birde ben bi gideyimde bak neler yapacağım diyen öğrenci topluluğu varki onlar için zaten ailenin yanında olup olmaması çok önemli değil

chaiga · 7 Eylül 2009

yazdıklarınızdan çıkardığım tek sonuç ne oldu biliyormusunuz

bence siz yurtzedeusları kıskanıyor ve onlar gibi olmaya hevesleniyorsunuz..

bu kadar nefret eder gibi bakmanız bunu gösteriyor..

sen halinden memnunsan yurtzedeuslardan sana ne ki

ayrıca yurtta kalanlar 'zede' yani yurtzede ama aile yanında olanlar ailezede değil

herkes ister ailesi her daim yanında olsun

ama dışarıda okumak zedelik bi olay değil hatta ailene tutunmak varken kendi başına hayatla uğraşmaya çalışmak çok daha zor bi olay bence

ozaman vah diyorum dışarıda okuyan binlerce öğrenciyee

vah ki ne vahh

Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim...

medeniyet bekarların omuzlarında yükselecek

diyemedim ya la!

medeniyet bekarların omuzlarında yükselecek

diyemedim ya la!

medeniyet bekarların omuzlarında yükselecek

Uyuduum ben Büyüdüüm ben

sifaa nın yazdığından :)

sifaa nın yazdığından :)

Aktif Üye

Popüler Üye

EU3

Ziyaretçi

Uyuduum ben Büyüdüüm ben

Aktif Üye

Uyuduum ben Büyüdüüm ben

&#9829;pamugum ve prensesim &#9829;

sifaa nın yazdığından :)

what if i'm the bad guy?

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency

♥pamugum ve prensesim ♥