Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim...

hukukçu19 .!.:

başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

Genişletmek için tıkla...

¤ decemBer ¤;8905609 .!.:

tebrik ederim. bu kadar geniş hayalgücü ancak dışarda okunarak elde edilebiliyormuş meğer.

biz şimdi evimizde okuduk diye kocamızdan dayak yiyecez he, vay anam vay.mirmirmirmir sizin dışarda kazandığınızı iddia ettiğiniz karakteri bir çok insan ailesinin yanında kazanıyor. dediğiniz gibi olsaydı geçmiş zamanlarda yaşayan bütün kadın ve erkekler beceriksiz insanlar olurlardı, oysa hepimizden daha becerikliydiler. aile bir bağdır ve yadsınamaz, bir insan ailesine bağlı diye de yargılanamaz efendim. aştığınız zorluklara saygım var, ancak başkalarını küçümsemenize hak verecek değilim. evde okuyanların sizin kendi tarafınızda görmedikleri bir çok sorunları olabiliyor. sorunları yarıştırmaya hacet yok, ben tamamen kendi isteğimle burayı yazdım, istanbulu. 6 senedir de kartaldan beşiktaşa gidiyorum her Allahın günü. sabahları 2.5 akşamları 1.5 saatlik yol. çok vakit kaybı, yurtta kalmayı denedim ama değmezdi. sizin çanak çömlekle uğraştığınız vakitlerde ben de trafikteydim, bir başkası ders çalışıyordu, bir başkasının başka bir derdi vardı.

ve kimin nasıl nereye geleceği hiç belli olmaz, kendi iyiliğiniz için bu kadar büyük konuşmayın derim.

Genişletmek için tıkla...

hukukçu19 .!.:

ben bütün kadınlar dayak yer demiyorum sadece aile yanında yaşayanların hayata karşı daha ürkek olduğunu ve bazı şeylere daha az cesaret ettiğinden bahsediyorum bu zaten yadsınamaz bir gerçek...ben sözlerimin arkasındayım ha bu arada aynı çevrede kalınarak farklı tecrübeler edinilmeyerek dediğiniz gibi ''hayal gücü'' elde edinilemez bu önemli bir beceridir hayata sığ bakmamak...

Genişletmek için tıkla...

hukukçu19 .!.:

başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

Genişletmek için tıkla...

Size söylenecek çok şey var, en baştan başlıyım , kırmızıları takip edersen cevaplarımın nereye verildiğini de görürsün...

yasakkelimePardon ama sen benim hayatta öğrenecek çok şeyimin olduğunu nasıl anladın yazdığım bu yazıdan ??? Ne biliyorsun benim neler yaşadığımı , neler tecrübe ettiğimi ...bu birinci kırmızıya cevaptı ....

Ben ailemin yanında okurken de , yaşarken de , tek derdim sevgililerim veyahut markalı pantolon giyebilmek değildi... Ben ailemin yaşadığı maddi sıkıntılar sebebiyle ayağımı yorganıma göre uzatmak durumundaydım küçükhanım !!! Aldığım 100 TL bursla ve 7 özel ders verdiğim öğrencilerimden aldığım paramla 5 yıllık üni. hayatımda kendi ihtiyaçlarımı karşıladım.. Bu parayla yedim ,içtim , giydim gezdim... 7 tane öğrenciye matematik anlatarak , hem de kendi zor derslerime kafa yorarak ,okulumu bitirdim... Sen, gördüğün 3-5 arkadaşını burda bana genelleyemezsin yasakkelime Herkes sandığın gibi basit yaşamıyor ailesinin yanında kalsa da ... Bu da sıradaki kırmızıya cevabımdı...

Ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkarmış da, ailesinin yakınında evlenmek istermiş de.... Geçin bunları ya... Hayata dair pek çok şey(!) bildiğiniz ortada... Ben ızmirliyim , ama ilk defa ailemden ayrılıp Türkiyenin öbür ucuna ; bir doğu şehrine geldim evlenince. Nooldu ? Bakın burda da yanıldınız sengözlerimebaksanabHiç de korkamadan , hiç de ürkmeden geldim hem de buralara.. Kendimi ne ürkek hissettim , ne de garip... Ayaklarımın üstünde de pekala duruyorum...

Gelelim diğer kırmızıya, " anne çay getirsene , dizi başlıyo." demek çok güzeldi... Benim kişiliğimde hiçbir sorun oluşturmadı... sandığınız gibi kötü bir şey değil , aksine hayata dair , aileye dair güzel bir anı olarak kaldı bende. Ama görüyorum ki , ben bu cümleleri sarfederken siz cam eşyaları topluyordunuz ve muhtemelen bu keyfin tadını çıkaramamanın verdiği bir uhde kalmış içinizde ; o yüzden bu hırsı üniversiteyi ailesinin yanında okuyanları aşağılayarak çıkarıyorsunuz...

Ama yanlış kapıda hırs çıkarıyosunuz, şimdi gidin siz evinizi boyayın, cam eşya toplayın ,mühim işleriniz çoktur sizin .. Forumda insanları aşağılamak yerine gidin, kendinize göre çok mühim hayata dair işlerinizi halledin...

Bir dip not :

Tek başına kiralık ev arayınca başımız göğe mi eriyor , ne var yani alt tarafı ev bakıcaksınız , biz de çok baktık , ne var bunda abartılacak anlayamadım, yeri geldi bomboş kiralık evde kartonların üstünde uyuduk... Ama bunu söyleyip de , kendimizi komik duruma da düşürmedik...
Evi tek başına boyamak !!!
Cam eşya toplamak !!!

Aman ya , ne büyük işler yapmışsınız siz meğer. Size onur ödülü filan verilmeli.. Türkiyede "EVı TEK BAŞINA BOYAYAN BAYANLARA MADALYA VEREN" bir kurum yok mu ya sizi es geçmesinler... Siz tam madalyayı haketmişsiniz gerçekten tebrikler...

Yazık ! Çok yazık , hayatı öğrendim diye böyle komik şeyler yazıp da hayatı öğrenmenin ne anlama geldiğini bile anlayamadığınızı göstermişsiniz...

Bence siz ailenizden milyonlarca (!) kilometre uzakta kalmayın.. Onların yanına dönün de, biraz daha sakin ve yumuşak olmayı, hiç tanımadığınız hayatı bir de onların yanında öğrenmeyi deneyin... yerimseniben

hukukçu19 .!.:

başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

Genişletmek için tıkla...

kibele190 .!.:

Bu konu kadar gereksiz bir konu daha olamaz yaa...

arkadaşım herkesin kendi seçimi sanane ki...

Üniversiteyi yatılı okumayın kardeşim... Böyle bir başlık açıyorsun....

Genişletmek için tıkla...

MargaRin .!.:

ben sizin yazdıklarınızı onaylamadığım için - rep verdim ama siz benim yazdıklarımı onaylamadığınızdan değil bana cvp verebilmek adına ve karşılık olsun diye - rep veriyorsunuz.- rep yazarken size dediklerimin cvbını değil - rep vermenizin nedenini yazarsanız ben de katılmadığınız noktayı anlamış olurum.çocukça...herkes sizin düşündüğünüz gbi düşünmek zorunda değil.fikirlerinize değil üslubunuza kırıcı hakaret dolu yazınıza - verdim.

Genişletmek için tıkla...

hukukçu19 .!.:

başta şunu sana söylemek isterim ki daha hayatta öğrenecek çok şeyin var...ben ailemden 2000 kilometre uzakta okuyorum yalnız yaşıyorum ve aynı zamanda çalışıyorum...2 gün öncede yeni evime taşındım...ne tesadüftür ki daha dün bunu düşünürken bu konuyu gördüm...bugün memleketime gidiyorum ve her zamanki gibi yine biliyorum ki memleketimde okuyan arkadaşlarım hala hayatın zorluklarını yaşamadıkları için ben onları hala tek problemleri sevgilileri yada annesinin almadığı kot pantolonu için üzülürken marka takıntılarıyla bulucam...ve yine git gide değiştiğimizi düşünücem...ama bu benim için kötü yönde değil her gidişimde artık yönde olacak ve oluyor...sana sorarım sen tek başına ev boyamayı ev temizlemeyi ayakların şişene kadar kiralık ev aramayı ve cam eşyaları nasıl toplayacağını biliyor musun? dostlukların asıl dışarıda daha sağlam olduklarını...yada ayın sonunu nasıl getireceğini yada insanların senin sandığın kadar masum olmadığını...küçük hanım...malesef hayat sizin anlattığınız gibi toz pembe değil...ve ben milyon kere daha dünyaya gelsem yine üniversiteyi dışarda ayaklarımın üzerinde durarak öğrenmeyi tercih ederdim...ve bunu da çok iyi başardığımı düşünüyorum...keşke sizde dışarda okusaydınız da hayata karşıdan bakmak yerine kapısından girmeyi başarabilseydiniz...evet zor bir hayatım var ama ben şunu biliyorum ki bu saatten sonra tek başıma ayakta kalabilirim...güçlü ve olgun durabilirim...ama ailesiyle okuyan çoğu genç ailesinden bir adım öteye gitmeye korkar ve daha da ilerisi olan ailesinin yakınına evlenmeyi bile kafasına koyar...yurt dışına gitmek ürkütürken bir gün ailesine bişey olursa nasıl hayata tutunacağını bile düşünenini bilirim...hatta hayattan korktuları için dayak yedikleri kocalarından boşanamamaları...bunlar bööle sürer gider sizin anlayacağınız...sadece üniversitede kalmaz bişeyler ve inanın bunlar sizin ''anne çay getirsene dizi başlıyo'' demenizden çok daha önemli ve çok daha hayata dair...üzgünüm ama çok şey kaybetmişsiniz ve öğrenecek çok fazla şeyiniz var hayatınızda...ama lütfen insanları sizin gibi aile yanından ayrılmaya ürken hayata karşı korkak biri olmalarını istemeyin...aklı başında güçlü sağlam durabilecek insana çok ihtiyacı var ülkemizin...yaprak dökümüne özeniyorsanızda daha dikkatli izleyin derim...

Genişletmek için tıkla...