Benim kazandigim universitede pek tanidigim kisi yoktu. Okulun ilk gununde sap gibi durmamak icin kiyida kosede mesaj yaziyormus gibi yapiyordum. Arada sirada da sanki birini bekliyormus gibi saate bakiyordum ya da binalarin icine girip cikiyordum. Ilk gun de zaten ders yoktu. 1. sinifin vermis oldugu comezlikle ben de okula gitmistim ve yuksek mercilerden 'ders yok gidebilirsiniz.' anonsu yapilmadan da oradan ayrilmamistim. Aslinda bosuna telas yapmisim. Sonradan anladim ki universitede hickimse kimin ne yaptigini pek umursamiyor. Kampuste tek basiniza da dolassaniz dikkat cekmiyorsunuz. Hatta salkim sacak saclarla daginik bir vaziyette bile okula gelseniz kimsenin umurunda degil. Simdi 3. siniftayim ve cok mutluyum:)
Ben de ilk gunden kalan tek kotu olarak hatirladigim giydigim esofman ustune yapilan yorumdu: "Ne giymis bu yaa??" demisti merdivenlerden cikarken bir kiz:))))) Makyajim da yoktu hic alelade idim. Bizde cok bakiyolardi.. Bizde de cok tiki vardi sinifta...Onlardan uzak durdugumu hatirliyorum..