Üniversitede yapamıyorum

Klmn5 .!.:

Ohoo valla ben doktorları unutalı çok oldu aşk-ı memnu falan izliyorum eskilerden

Genişletmek için tıkla...

Yakud-u Anka .!.:

Tamam işte ordaki nihalsin bul artık kendini gelsin behlüller

Genişletmek için tıkla...

Klmn5 .!.:

Genişletmek için tıkla...

Klmn5 .!.:

Teşekkür ederim size çok güzel bir cevaptı benim için, inşallah dediğiniz gibi olur ama size küçük bir sorum olacak, sizin yaptığınız bana yetenek gerektiren bir şeymiş gibi geliyor şuan, yani kütüphanede tanıştığınız insanlarla samimi olmanız falan herkes yapabilir mi sizce böyle şeyleri

Genişletmek için tıkla...

sassyassyy .!.:

ben 5 yasimdan liseyi bitirene kadar ayni okula gittim, butun arkadaslarim da oyle. inanilmaz siki bir arkadasligimiz vardi. universitede de topluca bilkente gectik. yani hic arkadas sorunu yasamadim. ama yanimda onlar var diye de yeni insanlarla tanismadim degil.

mesela bizim okulda cok unlu 3 tane kulup vardi. isletmeciler icin, muhendisler icin ve toplumsal duyarlilik icin. ben muhendis toplulugu ve toplumsal duyarliliga gittim. orada bu lise ekibinden ayri bambaska arkadaslarim oldu. kulupte yonetici oldum, sevgilimle orada samimi oldum, sehir disinda bir suru etkinlige katildik kuluple birlikte, okulda etkinlikler duzenledik, partiler verdik. bunun uzerine yurt disinda da okudum ama hala muhendis toplulugundaki arkadaslarimin yeri bende ayridir, turkiyeye donunce bazen teddeki arkadaslarimdan once onlarla bulusurum.

okulunuzda mutlaka kulupler vardir, hem sosyallesmek hem de vaktinizi gecirmek icin inanilmaz iyi bir firsat kulupler.

hicbir sey kaybetmis sayilmazsiniz, biraz daha girisken olup kafa dengi arkadaslar bulmaya calisin. kafanizin uyusmadigi insanlarla zorunluluktan arkadaslik yapmayin.

Genişletmek için tıkla...

Papatya011 .!.:

Bende daha 1 ay öncesine kadar yurttaydım diceksin e sen hamilesin ne işin var diye ama okuyordum okurken evlendim evimiz farklı şehirdeydi neyse konuya dönelim yurtta hiçbir zaman tam olarak kimseye güvenme en güvendiğin bile arkandan vuruyor emin olabilirsin arkadaşım dediğim insanların kulaklarımla bana ne kötü kelimeler kullandığını beni nasıl kıskandığını duydum oda değiştirdim yanıma aramızın iyi olduğu bir arkadaşımda geldi ama en ufak şeye alınan bir kızmış meğersem diğer 2 kızın yanında tartışma çıkıyordu sonra kendi ağlıyordu geri barışıyorduk bana diyordu sen hamile ol zaten ilk ayların burda geçecek son sınıfsın birşey olsa ben sana bakarım ben hamile oldum acillik oldum odada soruyorum parol var mı diye ayaklarına gidip yok dediler 2 kişi geri işlerine döndüler ben bir yandan üşüyorum bir yandan ateş bir yandan kusuyorum yediğimi çok kötü olmuştum yani noldu kalktım kendi başıma acile gidecektim sınıf arkadaşını ara dedi annemde eşimde aradım açmazsa kendim giderim diyordum açtı geldi benimle acilde özellikle serum fotosu attım görsünler diye yurda geldim geri odaya girdim sen bu saatte nereye gittin hamile başına diyen yok bırak kafalarını kaldırıp hoşgeldin demediler çıktım merdivene annemi aramaya baktım odadaki yakın arkadaşım bana mesaj atmış geçmiş olsun diye girdim odaya dedim çok uzakta miyim kız yüzüme niye demiyosun sonra baktım 2 3 gün odada tek duruyoruz ama bana hiç laf vermiyor en son sordum birşey mi yaptım ben diye bir sıkıntı mı var dedim yok birşey dedi döndü arkasını gitti bağırdım nasıl yok birşey diye dönüp bakmadı sonra numaramı silmiş bende bir daha sormadım ve sonra zaten korona çıkınca bıraktık okulları geldik evlere dahada konuşmuyoruz hala yani en yakınım dediğin kişiler bile arkandan vuruyor ki boşver otur odada ben kimseye gitmedim 4 sene durdum kendi yatagımda gecirirdim vaktimi sınıftada önce 1 samimi arkadaşım vardı sonra yeni bir kız geldi onuda aramıza aldık 3ümiz takıldıkçok takma arkadaş olayını sonunda ölüm yok asıl arkadaş varken daha çok üzülüyorsun

Genişletmek için tıkla...

himawari .!.:

tıp fakültesinde olmak isteyen ne kadar çok insan var.bulunduğun yerin kıymetini bil okulunu aksatma.özgüven sorunun olmasın güzel bir bölüm kazandığına göre zekan yerinde.insanlara fazla anlam yükleme.en büyük hatan okula gitmemen eğer okula gitseydin zaten herkesin arkadaş edindiği dönemde sende arkadaş edinip grubunu kuracaktın.mümkün olduğu kadar çok insanla muhabbetin olsun tek bir kişiye veya gruba bağlanma.bende eskiden az arkadaşım olsun gerisi önemli değil kafasındaydım.yani ortaokul-lise döneminden bahsediyorum.sonra o çok güvendiğin azınlık grubun dağılıp ortada kalınabileceğini gördüğüm için.artık ilk ortama girdiğimde herkesle belirli bir seviyede muhabbetim olması kafasındayım.zaten zamanla daha iyi anlaştıklarınla daha çok vakit geçirirsin ama bir sıkıntı olursa da onlara muhtaç kalmazsın.şu saatten sonra derslere git ve ortamı gözlemle illaki bir arkadaş bulursun.arkadaş bulmayı ana hedefin yapma sonuçta okumaya gittin biraz akışa bırak bu meseleyi.

Genişletmek için tıkla...

Klmn5 .!.:

Teşekkürler yanıtınız için, başınıza gelenler çok zor şeyler, bebeğiniz için de tebrik ederim sağlıkla büyüsün inşallah

Genişletmek için tıkla...

Upthestorm .!.:

İlk kaynaşma anında edinilen arkadaşlıklar çok yüzeysel ve rastgele oluyor. İlk dönem edindiğim arkadaşlarımdan hiç yakın arkadaşım olarak kalan olmadı. Hepsiyle uzaktan arkadaş düzeyindeyiz. Asıl uyuştuğum arkadaşlarımı kulüplerden edindim. Okuldaki etkinliklere ve öğrenci kulüplerine katıldım ilgi duyduğum alanlarda. Ortak ilgileriniz olunca arkadaşlıklar çok daha sağlam oluyor. Size de aynısını yapmanızı öneririm. Şu an bile katılabilirsiniz ben mezun olduktan sonra yeni açılan bir kulübe katıldım. Korona döneminde whatsapp grubundan bayağı muhabbet dönüyor özellikle. Online etkinlikler de yapmaya çalışıyorlar. Şu an herkes bir boşlukta olduğu için böyle şeylere talep artıyor. Okulunuzun sosyal medya gruplarını vs bulup oralardan kulüplere girmeye çalışın derim.

Genişletmek için tıkla...

Klmn5 .!.:

Herkese merhaba, tıp fakültesinde 1. sınıfım 6 ay kadar okula gittik sonra koronadan dolayı okul kapandı. Bu 6 ayda ben arkadaş edinemedim. Şöyle oldu, eski oda arkadaşım sayesinde yurtta ilk haftadan bi ortama girdim 6 kişilik. Onlarla çok samimiydik ( ben öyle zannediyormuşum) sonra ocak ayı gibi baktım ben aramayınca aramıyorlar beni, yurtta hepsi birbirinin odasında takılıyor benim kapıyı tıklayan yok. Okul yeni açılmıştı sınıf yabancı ortam, benim de kendimle ilgili özgüven sorunum var ilk 2 ay falan okula gitmedim ben. Zorunlu derslere gittim onlarda da kimseyle arkadaş olmaya çalışmadım yurttakilere güvendim. O herkesin samimi olduğu evreyi kaçırdım yani anlayacağınız. Sonra ocak ayında bir tek yakın olduğum bir arkadaşım kaldı yurttan, adı Ayşe diyelim. Ayşe de beni kırıyordu, bana bazen çok kaba davranıyordu (bunu kendi oda arkadaşına da yapıyordu başlarda sonra kendini frenledi) ben de çok bozuluyordum tabii birkaç kez böyle yapınca onunla konuştum bu durumu ama aramız bozulmaz diye düşünmüştüm, sonra Ayşe bi anda benle samimiyetini kesti kahve içmeye bile gelmez oldu, eski oda arkadaşımla samimi oldu. Onunla da samimiyetimiz bitince ben tek kaldım. Yurttakilerle yine görüşüyoruz bazı akşamlar beraber çıkıyoruz (2-3 haftada bir) ama ben hep ekstrayım onlar planı yapıyor ben yanlarına gidersem eğer ben de katılabiliyorum onun dışında akşamları tekim kimsenin benden haberi olmuyor yokmuşum gibi bir şey. Sizi sıkmak istemem ama bir de Büşra var yine bu yurt grubundan. Onun da okulunda pek arkadaşı yok akşamları son zamanlarda onunla takılmaya başlamıştım yalnız kalmamak için ama beraber baya sıkılıyoruz muhabbet dönmüyo yani çok farklı kafalardayız. O da beni hiç aramıyo yanıma gelmiyo hep ben onun yanına gidiyorum mesaj atıyorum napıyorsun hadi gel şuraya gidelim falan diye. Beni kullanıyor bunu hissediyorum bir arkadaş bulduğu an beni satıcak biliyorum. Ailemden ilk ayrılışım bu. benim lisede de toplasan 8-9 tane arkadaşım vardı 3ü yakındı hiçbirinin en iyi arkadaşı değildim. Hiçbiriyle de görüşmüyoruz çabaladım iletişimi koparmamak için ama hep bi bahaneleri var. Yani anlayacağınız gün 24 saat 24ünde de beni ne arayan var ne soran yani teknik olarak ben aslında yokum hesabı. Psikolojim çöktü derslerime odaklanamıyorum okul zor, zamanında bitir diyo ailem ve sürekli hüngür hüngür ağlayarak annemi babamı teyzelerimi arıyorum her boşlukta 3 saat konuşuyoruz onlar da bıktı. Okul da haftada 3 gün falan oluyor boş günlerde tekim kafayı yemek üzereyim ne yapayım neden olmuyor bu arkadaşlık işi nolur bir yardım edin.

Genişletmek için tıkla...

UfuruktenPrenses .!.:

Yahu tıp fakültesini kazanmış kızsın. Özgüvenin olsun biraz, arkadaş değişir yenisi gelir sırtından vurur işi bitince şutlar bunlar hayatın gerçekleri. Senin okuduğun okul zaten zor yok okula gitmicem yok kanka arıyorum. Dayak istiyorsun. Okuluna bak , çok çok çok acil dr a ihtiyacımız var ülke olarak. Güzel olursa kendini geliştirmiş olursa özgüvenli olursa on numara olur

Genişletmek için tıkla...