Üniversite korkusu

voyvoda17 .!.:

Mezuna kaldim bu sene uniye gideceğim inşallah ...
Ama çok korkuyorum. Bir yandan gitmek istemiyorum rahatım bozulur , tanımadığım insanlarla nasil aynı odada yatabilirim , bilmediğim şehirde nasıl yaşarım diye ... Bide isitme cihazi kullanıyorum duşa girdiğim zaman biri seslenir duymam veya da başka bir yerde başka birsey olur duymam diye korkuyorum. Konuşabiliyorum ama isitme cihazi olmadan az duyarım. Ya isitme cihazimi çalarlar diye korkuyorum. Ya yalnız kalırsam orada, Ya kötü şeyler yaşarsam diye içim içimi yiyor .Ailemsiz ne yaparım diye düşünüyorum sürekli. Onları çok özleyeceğim diye stres oluyorum. Allah aşkına bana biraz tecrübelerinizden bahsedin ve lütfen beni yargılamayın. Köyden ilçeye dershaneye giderdim . Sabah 8 de gider aksam 7 de gelirdim . Ailem hiç aramazdj beni . Ben hep kızardım onlara 1 tane cocugunuz var neden hiç arayıp sormuyorsunuz diye ... Ailem aşırı korumacı değil beni her zaman tek başıma bıraktılar ve babam her zaman kendi hayatından kendin sorumlusun derdi . Ben neden boyle aileci oldum anlamadım. Aileme sürekli fotoğraf atardım gittiğim yeti yediğim yemekleri atardım dershanede ... Onlara çok bağlıyım bunu nasıl aşabilirim. Böyle düşündüğüm için doğru düzgün ders de çalışamıyorum. Köyde kalmak istemiyorum ama üniye gitmek de istemiyorum ne yapacağım bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

merymeryg .!.:

Hayat senin hayatın. Hayatın boyunca ailene bağımlı, kendi başına hareket edemeyen, çalışmayan biri mi olmak istiyorsun yoksa kendi ayakları üzerinde duran parasını kazanan, farklı yerler görüp deneyimler edinen biri olmak mı? cevap burda. Bağımsızlaşma adımlarını atmak zorundasın hayat her zaman köyden ailenden ibaret olmayacak

Genişletmek için tıkla...

voyvoda17 .!.:

Mezuna kaldim bu sene uniye gideceğim inşallah ...
Ama çok korkuyorum. Bir yandan gitmek istemiyorum rahatım bozulur , tanımadığım insanlarla nasil aynı odada yatabilirim , bilmediğim şehirde nasıl yaşarım diye ... Bide isitme cihazi kullanıyorum duşa girdiğim zaman biri seslenir duymam veya da başka bir yerde başka birsey olur duymam diye korkuyorum. Konuşabiliyorum ama isitme cihazi olmadan az duyarım. Ya isitme cihazimi çalarlar diye korkuyorum. Ya yalnız kalırsam orada, Ya kötü şeyler yaşarsam diye içim içimi yiyor .Ailemsiz ne yaparım diye düşünüyorum sürekli. Onları çok özleyeceğim diye stres oluyorum. Allah aşkına bana biraz tecrübelerinizden bahsedin ve lütfen beni yargılamayın. Köyden ilçeye dershaneye giderdim . Sabah 8 de gider aksam 7 de gelirdim . Ailem hiç aramazdj beni . Ben hep kızardım onlara 1 tane cocugunuz var neden hiç arayıp sormuyorsunuz diye ... Ailem aşırı korumacı değil beni her zaman tek başıma bıraktılar ve babam her zaman kendi hayatından kendin sorumlusun derdi . Ben neden boyle aileci oldum anlamadım. Aileme sürekli fotoğraf atardım gittiğim yeti yediğim yemekleri atardım dershanede ... Onlara çok bağlıyım bunu nasıl aşabilirim. Böyle düşündüğüm için doğru düzgün ders de çalışamıyorum. Köyde kalmak istemiyorum ama üniye gitmek de istemiyorum ne yapacağım bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Ailen doğru olanı yapıyor. Hayatla mücadele etmek zorundasın işitme cihazı senin engelin olmamalı. Farklı insanlar tanımak zorundasın. Bazen üzüleceksin, bazen ozleyeceksin bunlar hayatın normali.

Genişletmek için tıkla...

voyvoda17 .!.:

Evet am insan korkuyor işte.

Genişletmek için tıkla...

ssusam .!.:

Üniversitede yurt o kadar kötü değil hatta çok güzel dostluklar edineceksin onlarda ailen gibi olacak. Hadi olumsuz senaryo yaşansın ve oda arkadaşlarını sevme oda değişikliği istersin ve değiştirirler hiç canını sıkma. Üniversite kayıtlarından 1 gün önce yakın arkadaşım senin gibi başka şehire gitmek istemediğini üniversiteye gitmeyeceğini ailesine söylemiş ve ailesi beni aradı gittim konuştum gitmeye karar verdi. O üniversite ona o kadar iyi geldi ki hayatının aşkını orada tanıdı bir sürü dostluklar edindi. Korkmana gerek yok elbet kötü şeyler de olabilir ama onlarla baş ederken iyi şeyler de seni motive edecektir

Genişletmek için tıkla...

gidelimkaptan .!.:

Millet çocukluk günlerine dönmek ister bense hep üniversite günlerime dönmek isterim. Orada yüzlerce kişiyle tanışacaksınız eminim bir çoğundan hoşlanmayacak kimine sadece selam vereceksiniz ve sadece bir kaç tanesiyle yakın olacaksınız, onlarla da hayatın diğer evrelerinde bile hep görüşeceksiniz emin olun.

Ben de yurtta kaldım ve ülkenin dört bir yanından farklı farklı terbiyeler öğretiler almış bir çok kız da vardı. Çarşaflı kızdan mafya özentisine kadar, eskort özentisinden en idealist en öğretici insanına kadar çeşit çeşit insan vardı. Ama siz kendiniz olursanız ve kendinizi korkmadan düzgün bir üslupla ifade ederseniz emin olun insanlar size saygı duyar sizi dışlamazlar.
Sadece kimseyi yargılamayın, her söylenilen yapılan şeyi üstünüze alınmayın yeterli.
Bu arada 4 yıl yurtta kaldım banyoda belki 2 defa seslenmişlerdir, banyoya girmeden önce birine haber verin yeterli olur.
Ayrıca yurtta tanıştığım bir arkadaşım ki sonradan en yakın arkadaşlarımdan biri oldu, sol kulağı çok çok az duyardı hatta hiç duymazdı ama çok eğlenirdik çok iyi anlaşırdık.

Ayrıca son 5 yıldır gözlemlediğim kadarıyla engelliler daha fazla toplumda görülmeye başladı insanlar da artık alıştı, önceden otobüste işaret diliyle konuşanlara herkes merakla ya da alayla bakardı şimdiyse kimsenin umurunda değil gayet doğal geliyor. Keza görme engelli bireyleri her yerde görüyorum hatta bazen yalandan ellerinde o sopa olduğunu düşünüyorum benden daha iyi yürüyorlar sakarlık filan da hiç yapmıyorlar.

Size daha bir çok örnek sayabilirim ama şunu unutmayın her yeni başlangıç yapan kişide bu korkular endişeler var bir şekilde her şeye alışıyoruz, siz de üniversiteye yurda alışacak hatta ayrılmak istemeyeceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

Slayer Witch .!.:

Bir gun hayatının tum yukunu tek basina goguslemek zorunda kalabilirsin, dunyanin bin bir turlu hali var, o zaman ne yapacaksin? Üniversite okumak cok onemli bu devirde, tahsilin ne olursa ona gore insanlar olur cevrende. Cesur olmak zorundasin, oyle ananin babanin guvenli kucaginda omur gecmez hep ayni yasta kalmayacaksın yas alacaksin, boyle ailene bagli yapisik yasarsan onlar bile saygi duymaz sana. Cok fazla paranoya yapıyorsun kim ne yapsin senin isitme cihazını? Yurtta oda arkadaslarina dersin dusta bile olsam onemli bi durumda kapiyi hafif aralayin ben anlarim diye bi sekilde seni uyarirlar esek degiller ya? Insanlarin hepsi kotu degil merak etme. Fazla tedirginsin, rahatla biraz. Pirhana gibi olacaksin hayatta valla ezilir yok olur gidersin sonra sumsuk sumsuk yasarsin haberin olsun..

Genişletmek için tıkla...

visnetozu .!.:

Ya seni o kadar iyi anlıyorum kiii. Ben de hep korkuyordum hatta mezuna kalıp evde ders çalışmıştım, eve o kadar alışmıştım ki sürekli başka yerde napıcam, ya başıma kötü bir şey gelirse ya hiç arkadaşım olmaz tek kalırsam diye düşünüyordum her gece.. Emin ol hiç düşündüğün gibi olmuyor, sen sadece kendine güvenmeye çalış. Olabildiğinde özgüvenli olmaya zorla kendini. İnan her şey bir şekilde halloluyor. Hem unutma sen, ben, başkası, yaşıtların şu an aynı korkulara sahip birçok insan var. Allah karşına hep iyi insanlar çıkartır inşallah

Genişletmek için tıkla...