Istediginiz bolumu okusaniz dahi cahil kalmissiniz ve azicik bilginizle dunyayi bildiginizi sanip size yardimci olmaya calisanlara atarlanmissiniz.
Dunyanin her yerinde ozel okullarda benzer kayirmalar var, birine basvuru yapmistim is gorusmemde bi yillik verdiler inceleyin diye her siniftan ogrencilerin isimleri, resimleri odulleri var. Bi baktim ki kurucuyla ayni soyadi tum akrabalarini doldurmus ve kayirmis yani Turkiye‘ nin kucuk bir sehri degil Avrupa‘ nin gobeginde bilindik okullar.
Amerika ya gelince cok yakin bir arkadasim var new york dogma-buyumeli bir kiz insanlar orda okuyamiyor cunku cok pahali. Egitim icin kredi cekmek zorunda ki bu sebeple kimse orda kalmiyor ya da calisma hayatina atiliyorlar.
Soyle de bi sorununuz var cok iyi dil bilip sizin egitiminizi taniyan bir okul bulup denklik alirsaniz, yurtdisi kapilari acilir. Bunun icinde suclayacak birilerini bulmak lazim maalesef dil egitimleri Turkiye de yeterli ve verimli degil.^^
Yorumunuza katılıyorum.
Hem konu sahibine dediklerinize, hem diğerlerine...
Benim bir Amerikalı bir erkek arkadaşım vardı. Orada eğitim aşırı pahalli diye çok alakasız bir ülkede yapti yüksek lisansını doktorasını.
Türkiye'de sevmediğim nice şey var ama en azından yüksek okul ucretsiz. (tam doğruluk payı icermeyebilir-gitmedim. Oralı arkadaşlarımla sohbetlerimden bildiğim kadarıyla ama) ABD'de burssuz üniversite okumak hayal gibi bir şeymiş . Çocuk doğduğu gibi ailesi üniversiteyi nasıl ödeyeceğiz derdine dusermis. Bizde en azından az bir zekan varsa iyi kötü giriyorsun bir yerlere :)
Konuna yapıcı bir yorum yazmam gerekirse ; çok sayıda arkadaşım var dünyanın cesitli yerlerine çalışmaya giden. Hiç biri çok köklü üniversitelerden / havada kapılan bölümlerden mezun değil. Hiçbiri de gittiği ülkede yuzbinler kazanmıyor. Normal hayatlarını idame ettirecek,normal işlerde calisiyorlar.
Bu tarz hikayeleri dinlemeyi çok severim. Genelde bir çevre ile o işe başlamış oluyorlar. Bir Rus ulkesinden arkadaşım var mesela. İranlı kız arkadaşıyla evlenip kizi yanına aldı, bağlantılarıyla kıza iş ayarladı. İran'da ingilizce öğretmenligi yapan kiz, şimdi o şehirde ingilizce ogretmeni. Ya da birinin bir akrabası Hollanda'da neci bilmiyorum, bu çocuk yanına gelmek istiyor, iş ayarliyorlar gidiyor. Bir arkadaşım iki sene work and travelle aynı eyalete gidiyor, oradan bazı referanslarla ABD'de ise giriyor. Bir diğer çok sevdiğim arkadaşım Faslı, öyle internetten iş başvurusu yapıyor, kabul alıyor 3 yıldır İngiltere'de mühendis. Eski bir flortum Ortadoğu'dan, tıp okumuş. Şimdi İngiltere'de PLAB diye bir sınava girecekti bugünlerde, kazanırsa artık orada doktor olacaktı... Benim de eski isimde yakından ilgilendigim katarlı bir grup vardı (hatta biriyle daha yakından ilgilenmiştim,bir arkadaşlığımız olmuştu
) bu kişi mesela defalarca bana onların şirketine iş başvurusu yapmam gerektigini soylemisti . Kendimi ve dilimi yeterli görmediğimden hiç yapmadım ama bu şekilde kendi çalıştığı iş bünyesinde çevresini geliştirip başka Ülkelere çalışmaya giden pek cok insan vardir,eminim ki.
Çeşitli çeşitli varyanslari var yani yurt disinda iş hayatına atilmanin. İllaki yolu yuksek lisanstan falan geçmiyor.
(Tabii ki üniversitelerde çalışayım, büyük balık olayim,zengin olayım gibi hedeflerin varsa yolu iyi bir egitimden geçer. Benim bahsettiğim hayatini başka ülkede gecirmeyi düşünenler için) tek gereken dil, şans ve iyi bir çevre.
. Hayatım boyunca zorbalığa uğradım dışlandım beğenilmedim. Çünkü kendimi ancak o kadar idare edebiliyorum. Kardeşlerimde böyleydi. En küçük kardeşim doğduğunda 10 yaşındaydım.babaannem bazen bizimle ilgilenmek istemezdi bazen değil gerçi her zaman demek daha doğru olur. Büyüğümle sabahçı öğlenci farklı olduğumuz için onunla nöbetleşe ilgilenirdik. Offff ne günler. Annem çooook ağlardı bizim için. Okulum nasıldı söyleyim mi. Arkadaşlarımın bir çoğu o zamanın şartlarına göre üst düzey memur çocuğu idi. Anneleri mis gibi aklayıp paklayıp jilet gibi gönderirdi onları. Onların gün boyu beni yıpratmasına rağmen her sabah ya sabır diye okula gittim. Pes etmedim. Ne yapacaksan ben yapacağım dedim. Herşey daha güzel olacak dedim. 
