- 4 Ocak 2015
- 4.095
- 3.474
- 41
Benim kadar korkan var mıdır ki
Asla cam tarafına oturmam kızları oturturum
Abdestli binerim
İnene kadar resmen hatim indiririm
Çoğu zaman da oruç olurum
Düşerse düşsün kızlarım yanımda bende hem oruç hem abdestli komple cennete gideriz diye avutuyorum kendimi
Terapiste gidebilirsiniz.
Kaderci biri değilim ama korkan biri için kaderci düşünmek tam da bu durumlarda iyi gelebilir. Mesela öleceğin varsa ölürsün zaten, alnında ne yazıldıysa o gibi. Çünkü zaten yapacağınız bir şey yok uçakta yolcu olarak. Tamamen teslim olmuş gidiyor insan.
bindim sayılmaz aslinda. mesela onur buyuktopcu da hep ucaktan korktugunu dile getiriyor. aslinda cogu kisi ucaktan korktuğunu dile getiriyor ama biniyorlar yine. onur b. amerikaya gitmisti mesela. benim korkumun seviyesi birakin amerikayi 3-4 saatlik ingiltereyi bile kaldıracak durumda degil.Beni anlattiniz. Ama ben sizden daha fazla korkuyorum hic binmedim. Ama korkarım. O türbülans olayını çok duydum..
Ama siz yenersiniz bence çünkü binmişsiniz. İstemek de önemli ki sizde bu var. Sakinleştirici çözüm olabilir
ben uzun yolculugu seviyorum. o yuzden hic zor gelmiyor. yani inanin trenle falan bile yurtdisina gitmeye cesaret edebilirim egerki cocuklar olmasaydi.Been de korkuyordum hem de çok. O kadar ki acentalara girip bilet fiyati sorarken iceri dahi girmek istemez bacaklarim titremeye başlardı. Kisa zamanda cok yol almamiz gerekiyordu acildi ve binmek zorundaydik. Bileti aldik ucaga bindik esimin de benim de ilk ucusumuzdu. Bendeki yukseklik korkusu, ayaklarimin yere basmamasinin verdiği tedirginlikti. Yanima sevdigim şeyler aldim atistirmaliklar falan. Sonra kalkarken ozellikle o kalkış anını hissetmek istedim ayni sekilde inerken de ve cam kenarina oturup seyrettim. Büyülenmiş gibiydim bulutlar güneş vs derken her seyi unuttum. Tedavi vs hakkinda bilgi veremeyeceğim ama guzel tarafina odaklansaniz nasil olur? Ben mesela ayni yolu otobüsle donmek zorunda kaldim ve bacaklarim tutulmuştu yaşlı nineler gibiydim. Tadını çıkarın. Olumsuzluklara odaklamayın. Iyi yolculuklar.
İnşaallah. Siz de alışırsiniz ve dilediginiz gibi gezersinizbindim sayılmaz aslinda. mesela onur buyuktopcu da hep ucaktan korktugunu dile getiriyor. aslinda cogu kisi ucaktan korktuğunu dile getiriyor ama biniyorlar yine. onur b. amerikaya gitmisti mesela. benim korkumun seviyesi birakin amerikayi 3-4 saatlik ingiltereyi bile kaldıracak durumda degil.
ilkinde deneme amacli aldim. 45-60 dakikalik bir yolculuktu. ve annem icin kendimi zorlayarak bindim. binemeyecektim yoksa.
ikincisinde de cocuklar icin kendimi zorladim. ama her binisimden sonra asla dedim.
hamileyken kac kez ankaraya gittim. hic ucakla gitmedim ucak korkumdan.
simdi iste onemde bir yokculuk daha var. binebilecek miyim emin degilim.
yani ben o hem korkan hem binenlerden sayılmam. :) benim korkum da ileri seviye maalesef. kendime guvenemedigim icin zaten kalıcı çözüm arayislarina girdim. o bir saat bana 10 saat gibi geliyor. kara yolculugu daha kolay geliyor. uyuyup gidiyorsun. film izliyorsun. ama yurtdisina mecbursun ucakla gidilecek. ee cocuklar da var mecbur 12-13 saatlik yolculukta da ucakla gidilmeli. bilmiyorum bakalim nasil aşacağım bu korkumu. cozum bulursam buraya yazarim siz de cozum bulursunuz insallah.
Bahsettiginiz sekilde acik denizde ben de korkuyorum. Karaya dogru ya da denize paralel yüzersem cok sorun yok ama arkami döndüğümde sanki nefes alamiyorum boğuluyormus gibi hissediyorum. Bosluktan kaynaklanıyor anliyorum ve dediginiz hissi. Vardir bilincaltini hafifletecek bir tedavi umarim yenebilirsiniz.defalarca yazdim aslinda. ucak korkumun temelinde dusmek yada olmek yok. simulasyonunda da korkuyorum. simulasyonda olmeyecegim daha bir kesin dimi. benim sıkıntım bosluk duygusu. boslukta olma hissi. aynisinin benzerini acik denizde de yasiyorum. kara gordugum zaman guvenli hissediyorum. mesela cogu kisi ucakta iniste de endise duyar. ben iniste korkmuyorum. karaya yaklasmanin vermis oldugu rahatlama oluyor cunku.
Nasıl sakinleşti peki ?Oğlum 5 yaşlarında falandı uçağa binmiştik eşimle onu ortamızda oturtmuştum ikimizin elini öyle bi sıkıyodu ki en son motorlar çalışıp havalanmaya başladığında bütün uçağı inletmişti hosteslere ablaaa ben inmek istiyorum lütfen durdurun inicem ablaaa die
Bahsettiginiz sekilde acik denizde ben de korkuyorum. Karaya dogru ya da denize paralel yüzersem cok sorun yok ama arkami döndüğümde sanki nefes alamiyorum boğuluyormus gibi hissediyorum. Bosluktan kaynaklanıyor anliyorum ve dediginiz hissi. Vardir bilincaltini hafifletecek bir tedavi umarim yenebilirsiniz.
Ben de ilk ucaga bindigimde naneli sekerle binmistim beni sakinleştirir iyi gelirdi hep ise yaradi. Denizdeki korku sonradan oluştu sebep ne hic bilmiyorum. Ilk basta yoktu zamanla olusam bir korku bendeki ama ilk ne zaman ve neden korktum onu hatirlamiyorum. Sonrasinda donme dolap ve lunaparktaki cocuk trenlerine bile binemez oldum cocugumla. Yukseklik korkusuyla bosluk hissi birleşince acayip bi durum ciki ortaya.Ben de panik atak yaşadım tatil de tekne gezisinde , oysa her yer adacık , her yer koy , kara ....
En sevdiğim şeydi oysaki ...
ondan sonra uçak ve metro korkusu da nüksetti , metro olayını aşıyor gibiyim ama uçağı ve tekne yahut gemiyi ne yapacam bilmiyorum
Üstüne gitmekten başka çare yok gibi
Metroya kendimi çok zorlayarak bindim , sırtım SU gibi oldu hep ama kendimi kolaylıklar getirecek teknikler bularak bindim , naneli sakız , kulaklık ve oturarak bindim ...
darısı diğerlerine inş
Sizde durum nasıl ? İlk ne zaman oldu korku
Panik atak buSizi o kadar iyi anlıyorum ki... Ben de sadece 1 kere bindim o da şirketle ilgili yüzde yüz mecburiyetten... Son derece iyi atlatmama rağmen bir daha hiç binmedim. Yaz tatili zamanları arkadaşlarımı ailemi eşimi vs hep otobüs ya da özel araçla gitmeye ikna ettim zorladım aylar önceden işledim onları vs... Benim ki sadece uçak diil aynen sizin gibi açık deniz de var. Tam olarak nedir bilmiyorum tıptaki adı yani zeminde olmam lazım önımı görmem lazım bişeye ihtiyaç duydugumda gidebilmem lazım insan olur hastane olur vs.. o orada kapana kisilmişlık hissi inememe gidememe sıkışma hissi beni boğuyot.. Panik ataklara anksiyetelere gark oluyorum..Artik resmen böyle yaşamaya alıstım kroniklesti yakın çevremide mecbur bırakıyorum hiç istemeden.. Misal asansöre binerim ama içinde kalsam hiç düsünemiyorum.. Benimkide buna benzet şeyler nasıl aşıcaz bilmiyorum...Türkiyede neredeyse gezmedigim yer kalmadı hep otobüs veya arabayla.. Uçak yüzünden hiç yurtdısı planlamiyorum bile.. Umarım.atlatabiliriz çok üstünde durmamaya calişsamda bu durum kesinlikle ciddi...
Panik atak bu
Bende de var
Tamam geldik şimdi iniyoruz die die geçiştirdikNasıl sakinleşti peki ?