Ben "pozitif bencillik" diyorum.
Anne mutlu, ev eş herşey mutlu. Ailenin direği baba falan değil bence, anne. Kadınlar eşlerini 2 dk da demoralize edebilir yani. Acayip potansiyelleri var. Tersi de doğrudur.
Bence hayat seçimlerden oluşuyor. İki yol var hemen her olayda. Ya olumlu bakarsın ya olumsuz. Kendimizi dibe çekmenin uzun vadede sıkıntılarını çekeriz. Vücut çok bilinçli bir organizma. Ne verirsen sana onu misliyle geri veriyor. Gelin birbirimize destek olup moral verelim.
Zaten hassas dönemdesin. Kendini şımartmak hakkın. Biz kendimize es vermezsek, şımartmazsak, kimse bir zahmet bizi görüp de şımartmıyor. Hergün yoğun çalışan eşimiz bunu düşünemeyebiliyor. Kendime bir gün kendi istediğimi yapma günü koymaya karar verdim. Günlük gidişata bakıp belirlemeyi düşünüyorum. Hergün filtre kahve demleyip bir nefes de olsa dinlenme vermeye çalışıyorum. Zaten bizim gibi sorumluluğu fazla olan anneler öyle saatlerce keyif yapsın durumu olmayacağına göre, anlık, birkaç dk lık mutluluklarımız da olsa, kendimizi daha iyi hissederiz bence.
Mesela bugün bahçedeki ağaca konan serçelerin yoğun cıvıltısı beni mutlu etti. Bu kadın hep Polyanna gibi görünebilir ama bu serçe sesinin arka planı şuydu
Çocuklar bahçeye indi. Komşu çocukları vs. Az sonra Ufaklık içi içine sığmayacak şekilde ağlaya ağlaya geldi eve. Çocuklar basketbol sahasına bisikletle gideceğiz diye ufaklığı istememiş, ortada bırakmışlar. Üzüldüm haliyle. Normalde evden çıkmaya çok üşenirim ama Tamam dedim, ben de sana arkadaş olurum. Eline bir elma tutuşturdum. Ben de yarım armut aldım. Ve de bol peçete.
Yürüdük yolda. 2 dk bir arkadaşıma uğradım. Oyalandık geldik. Ağlaması dindi. İşte onu evden çıkarınca duyduğum ses o serçe sesi.
Yani çok da romantik takılmıyoruz özünde qma ne yapalım yani?! Krizde kriz mi çıkaralım?
Kriz derken...sabah kızım hazırlandı. Ayakkabılarını giydi vs. Resim dosyasını unutmuş. Ayakkabılarıyla yolluğa basıp bize seslendi vermemiz için. Çok kızdım. Sonuçta eve ayakkabıyla girmiyoruz. Babası da kızdı. Hatta gerizekalı lafı ağzımdan çıktı.
İşte olmayınca olmuyor bazen onu demek istiyorum. Yani tüm krizleri doğru da yönetemeyebiliyoruz. Nihayetinde biz de insanız. İnşaallah daha sakin anneler oluruz. Ruhumuzun bu hızla dönen zamanda sükunete ihtiyacı var.
rahatlatiyor...
Bir yaşlı teyze vardı. 7 çocuklu. Çocuklarının hiçbiri yanında değil. Evlenip iş kurup gitmişler vs. Arada geliyorlar tabii. "Aahh guzum, ana olacağına şu duvarda bir taş ol." derdi. En zor iş gerçekten...Hele de biraz hassassan...
Burda havlar aşırı soğudu ya kaloriferler yakıldı 4/5 gündür. Hele sabahları 7/8 derece oluyor. Geçmiş olsun İnşallah sadece nemli gözlerle atlatmış olursunuz. Allah kimseye hastalık vermesin zor valla.
tahta aldık yazmadı. Ev sanat galerisi gibi
... Az daha büyüsün, kış geçsin sobayı kaldırıp bir boya işine girelim diye düşündük. Bakalım nasip
