Tüp bebek tedavisinde eş desteği

mihraaa .!.:

Biraz öyle sanırım . Ama ailesi çok sinsi . Çok değişik insanlar . Çok ama çok iyi gözüküp aşırı düşünceli ve anlayasli gibi davranıp alttan alttan eşime sen bizim oglumuzsun bizim ailemizin enayisisin ve önceliğin maddi manevi biziz mesajını hep ama hep veriyorlar özellikle babası . Bana sevgi gösterileri yapıyorlar sürekli ama çok samimiyetsiz olduğu için asla geçmiyor . Fakat eşim bunlarin yalan olduğunu anlamayacak kadar kör bu durumlara ...

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Kendi ailesi biliyor . Ben kendi aileme soylemek istemedim kendini kötü hissetmesi için . Kendimce yaptığım bir duyardi aslında . Anlayana tabi ...

Genişletmek için tıkla...

beren_naz .!.:

Sonucunuz belli oldu mu

Genişletmek için tıkla...

ozdenkocak88 .!.:

İlk evlendigim zamanda kaynanamlara bayram için gittigim de ogluna istediği kızları anlatırdı sesimi çıkarmazdım bu bayramda gene aynı şeyi yaptı oglu için istediği kızı anlatıp kızın resmini gösterdi bende kendisine " kız güzelmiş keşke ogluna bu kızı alsaymıssın en azından bende başkası ile mutlu bir evlilik yapar eşim btcoın de batmaz bende bu denli maddi sıkıntı cekmez ve mutlu bir evlilik yaşardım kızı mı da daha huzurlu mutlu bir yuvada yetiştiririm" dedim kaynanam tepki bile veremedi çok şaşırdı evladım yanımda ya artık kimseyi umursamıyorum

Genişletmek için tıkla...

rosemihra .!.:

Kendi ailesini eşinin değerini biliyorsa sana lobini yapmayı bıraksınlar eltin ile birlikte. Ayrıca yerinde olsam spora başlardım ve detox çayı içerdim . İnanın birazda beslenmeni düzeltirsen daha sağlıklı olur herşey pozitif enerjik olursun . Ve de kim ne demiş o bunu demiş uzak durun . Eşinede çok bahsetme yuvana mutluluğuna bak . Maddi durumunda uygunsa tekrar başlarsın . Canını sıkma yalnız değilsin . Herkes bu yollardan geçiyor ve yaşadığını yaşıyor ayrıca bir doktora gittiğinde önceden tembihlemeni tercih ederim. Doktor eşine değerlerini söylesin rica et doktordan . Üstüme kaldı sorun de doktora. Gerçekten benim dpktorum yardımcı oldu bu durumda senin de olur inşallah

Genişletmek için tıkla...

aydodo .!.:

Eş desteği hayatın büyün döneminde önemli sadece bu dönem için değil tavı kı streslı yorucu başta benim eşimde gitmek test vermek vs istemedi ikna edildikten alıştıktan sonra kendi gıttı hep erkekler doktor konusunda daha sonradan geliyor gitmek test vermek vs ıstemıyolar ama bır sorun varsa bence bu çiftin problemı kısının degıl mesela benim esımde sıkıntı yok benim yumurta kalıtem ve sayım kötü hiçbir zaman demedi senin yüzünden vs olmuyor diye Allah nasıp ederse olur olmazsa bırlıkte yaslanırız dedi bıraz tevekkul etmek gerek şu dönemde sadece ölüme çare yok her şeye çare var Allah ol derse olur yasınız daha çok genç benden 8 yaş kucucksunuz tabi kı her kadın bebek ıster ıstemez mı sadece bıraz zaman verin kendınıze esınıze yanı bırde tecrübemden kaynaklı söyleyim erkekler hıc sevmez aılesıne annesıne laf edılmesını konuşulmasını bende evlılıgım ılk zamanları cayıp kavga ederdik esımle suanda huyunu bıldıgım için bır şey diyecek olsam da mesela dedınız ya babası amelıyat olacakmış bizde kalmak ıstıyor vs dıye güzellıkle hayatım biliyorsun tedavıye basladk transfer oldum suan çok hassas bir dönem dıyop gecıstırın tatlılıkla kavga etmeden onanın erkekler çocuk gıbı bır de tanıyorsanız eşinizi yonlendırmesı kandırması çok kolay oluyor

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Teşekkür ederim . Söylemiştim Doktoruma ve o kadar iyi bir doktorum var ki kendisi çok kıymetli benim için . Eşime de direk sizin sonuclariniz yüzünden tüp bebekliksiniz demişti . Yalanda değil olanı söylemişti . Şimdi elhamdülillah pozitif sonuç aldım ama daha çok yeni yarın tekrar tahlilim var inşallah değerim iyice yükselmiştir . Valla kafam atmak üzere zaten . Sanırım ben kötü patlayacam herkese . Bu surecimdeykende çok fazla üzerime gelemezler. Aslında aileme söylesem gelip çok güzel uyarı çekerler fakat ben bunu yapmak istemiyorum .

Genişletmek için tıkla...

rosemihra .!.:

Ya çok sevindim adına. İnşallah artarak ilerler . Eğer gebeysen kimseye patlama canım . Biraz bekle büyüsün değerin artsın o zaman söyle . Herkes haddini bilir kendiliğinden kapak olurlar

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

İnanın çok baktım ve asla üzerine gitmedim . Dr sigarayi bıraksın düzenli uyusun dedi yediklerine ictiklerine dikkat etsin dedi mesela . Bunların hucbirini asla yapmadı . Ben kilo vermek için aç yattigum geceleri biliyorum açlıktan agladigimi . Bu arada pcos malesef insilun direncine sebep oluyor ve kilo vermek çok çok zorlasiyor . Ben bu kadar mücadele ederken o kendi keyfinden ödün hiç vermedi ve inanın ben onu hiç yargılamadan ya da kendini eksik hissetmesine izin vermedim . Hep bu bizim suçumuz değil bunlar hastalık Allah'tan geliyor dedim . Ona rağmen kendi erkek egosuna yediremedi bunu .

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Merhaba arkadaşlar . Biraz içimi dökmek istiyorum . 25 yaşındayım 4 Nisan'da trasferim gerçekleşti bugün 4. Günüm . Fakat çok üzgünüm . Yaklaşık 2 yıldır çocuk tedavisi görüyoruz . Bu süreçte çok şey yaşadım . Çevre baskısı eş ilgisizligi vs . Gerçekten bu zamana çok zor geldim . İki aşılama onlarca bitkisel tedavi alternetif tıp ... Herşeyi denedim . İlk zamanlar sorun sadece bende var sanıyorduk pcos var bende kilo vermekte çok zorlanıyorum bu arada 164.boy 80 kiloyum . İnanılmaz zorlanıyorum ilk 1 yıl eşim kilo veremedigim için çocuk sahibi olamadigimizi defalarca yüzüme vurdu . Sonra üni Hastanesi'ne basladik Hacettepe tüp bebek merkezine . Ordan eşimden de tahlil istediler ve esimdide sperm azlığı ve hareketsizlik tespit edildi . Ama ben hiç onu kiracak birşey demedim olsun rabbim imtihan ediyor dedim hep . Ailelerimize de söyledik çünkü ben böyle seylerde çekinen bir insan değilim sürekli soruluyordu çocuk yokmu diye (,bu arada 3.5 yıllık evliyiz) bende böyle bir problemimiz var sizde ona göre davranın bize iması vermek için paylaştım . Bin pişman oldum eltimden sürekli mobbing yedim kayınvalidemin şuursuz imalarina maruz kaldım sürekli . Eşim hiç kimseye hiç birşey söylemedi benimde söylememe kesinlikle müsade etmedi . Çok üzüldüm çok yıprandım öyle bir hal aldiki bı zamandan sonra eşim bile dinlemek istemedi beni kirginligimi üzüntümü . Kendi icimde yaşadım bütün bu sıkıntı ve stresi ... Neyse tek başıma iki olumsuz aşılama serüvenini atlattım (eşimin manevi desteği olmadan ) . Tüp bebek aşamasına geldiğimizde eşim yine saçma sapan davranmaya başladı .(Bu arada eşim çocuk sahibi olmayı çok isteyen Sürekli yegenlerini ilgi manyağı yapan gördüğü her çocuğa bak bu bana benziyor diyen , beni toplum içinde şuursuzca bu konuda kıran bir insan ) neyse .Sürekli hastaneye gitmeyi erteliyor belgeler isteniyor bizden hazırlamak için asla adım atmıyor ben tek başıma bir sekilde halletmeye çalışıyorum . Sürekli ailesine ziyarete gidiyor boş vakitleri öyle dolduruyor . Onların ihtiyaçları olmadığı halde ihtiyaclarini gideriyor vs o kadar saçma sapan davranıyor ki . En son birgün belgelerin hepsini hazırladım hadi kalk gidiyoruz dedim . Yine gitmek istemedi . ( Sebebi kendiliğinden olacağına inanıyordu hala ve kendi durumunu kabullenemiyirdu . Üstelik ben onunla binlerce kez konuşup destek olmuştum ) Neyse kalkmadı oyun oynuyordu , ben artık o kadar yorulmuştum ki bütün belgeleri yırttım yuzuklerimide çıkarıp belgelerle beraber sehpaya bıraktım . Sonra dönüp gidip bavulumu hazırlamaya başladım . Tabi hiç oralı olmadı . Sonra baktı ciddiyim gelip özür diledi vs . Bı şekilde ikna oldu . Neyse biz başladık hastaneye gidip gelmeye . İlaç kullanmaya başladım o süreçte beni uzup yipratmaya devam etti sürekli ailesini eve cagiriyor biz gidiyoruz . Ama benim ağrılarım o kadar çok ki amh yüksekmis bende çok fazla yumurta gelişmiş o yüzden inanılmaz ağrılarım vardı . O surecte merdiven dahi inip çıkma yumurtalar geriye kaçar dediler . Neyse opu öncesi son kontrolüm var . Sabah 7 buçukta hastanede olmam gerekiyor . Eşimi kaldırıyorum beni bıraksın diye kalkmıyor asla . Baya uğraştım en son ağlamaya başladım geç kalıyorum diye zaten hormonlar tavan . Kalkıp bana hakaret etti . Bende hicbirsey söylemeden kalkıp kendim otobüsle gittim . Çok geç kaldım tabi inince koşmak zorunda kaldım indigim yer yakın değil hastaneye . 3 4 gün sonra opu yapıldı ve benden sadece 10 tane yumurta toplayabildiler çünkü hepsi geriye kaçmıştı . Sebebide o gün koşmuş olmamdi ... Bunlardan da 2 tanesi 5. Güne yetişti . Biri kaliteli diğeri az kaliteliydi ikisi aynı tüpe alındı . Aradan 3 ay geçti sürekli ailesi yüzünden ertelemek zorunda kaldık transferi . Onların işlerini hallettik sürekli . En son bu ay daha fazla ertelemek istemedim ve başladık transfer sürecine . Ailesi biliyor yine . Kayınbabamin kasık fıtığı var durdu durdu bizim trasnfer zamanı bı gidip aldirayim dedi ve ne hikmetse bizim trasnfer gününe ameliyat günü aldırdı . Eşim iki kardeş . Abisi var birde . Bende gurbetteyim ailem Adana'da yaşıyor . Yalnızım yani burda . Ben bunu duyunca çok kötü oldum . Çünkü eşim ailesine o kadar duskunki böyle bir durumda beni yalnız bırakacağını biliyordum . Abini çağır gelip babanla o ilgilensin bak benim de sana çok ihtiyacım olacak dedim çok sakin bir şekilde . O kadar bozuldu o kadar gerildi ki anlatamam . Abisini çağırdı ha ben geleyimmi diyor birde abisi . Surecimizi bildigj halde . Eşimi de ailesi inanılmaz kullanır etinden sütünden her şekilde . Kendisi de farkında ve bile isteye izin veriyor . Neyse kayinbabam ameliyat sonrası benim.evimde kalmak istedi sebebi bizim evde klozet olması . Bu arada kapalı ameliyat oldu . Ben kabul etmedim . Sonuçta benim sürecim belli evimde rahat rahat hareket etmek ve bu süreçte yalnız kalmak istiyorum . Üstelik kayınvalidem hiçbir işe el atmaz. Misafir gibi gelir gider evime asla bir çorba kaynatmaz . Kabul etmedim . Neyse transferimin ertesi günü hastaneden çıkıp geldiler bana güya beni gormek istemişler . Maskemi takip 5 dk geçtim oturdum yanlarında . Sonra kalkıp gittiler . Eşim sadece ilk 2 gün kahvaltımı hazırladı . Ben önden baya yemek yapıp buzluğa atmıştım . Hem ramazan aç kalmasın hemde dışardan masraf etmeyelim diye baya 7 8 günlük yemek yapmıştım . Bı onları ısıttı verdi . Bugün 4 . Günüm akşamın 6 Sina kadar uyudu halada uyuyor . Asla yanıma gelip muhabbet etmek yok . Birşeye ihtiyacın var mı diye sormak yok . Gece aşırı terlemistim askılı atletle yattım diye demedigini bırakmadi satasacak yer arıyor. Ben kendimi sıcak tutmuyormusum o yüzden çocuk tutunamayacakmis. Çok bunaldim çok ağladım o kadar üzgün yorgun ve kırgınım ki . Buraya içimi dökmek istedim . Oysa çok severek evlenmiştim eşimle . Evlendikten hemen sonra o kadar değişti ki . Herşeye okeyim ama bu konu çok hassas bir konu ne bileyim vicdanı olan kimse bu kadar zalim olmaz ...

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Merhaba arkadaşlar . Biraz içimi dökmek istiyorum . 25 yaşındayım 4 Nisan'da trasferim gerçekleşti bugün 4. Günüm . Fakat çok üzgünüm . Yaklaşık 2 yıldır çocuk tedavisi görüyoruz . Bu süreçte çok şey yaşadım . Çevre baskısı eş ilgisizligi vs . Gerçekten bu zamana çok zor geldim . İki aşılama onlarca bitkisel tedavi alternetif tıp ... Herşeyi denedim . İlk zamanlar sorun sadece bende var sanıyorduk pcos var bende kilo vermekte çok zorlanıyorum bu arada 164.boy 80 kiloyum . İnanılmaz zorlanıyorum ilk 1 yıl eşim kilo veremedigim için çocuk sahibi olamadigimizi defalarca yüzüme vurdu . Sonra üni Hastanesi'ne basladik Hacettepe tüp bebek merkezine . Ordan eşimden de tahlil istediler ve esimdide sperm azlığı ve hareketsizlik tespit edildi . Ama ben hiç onu kiracak birşey demedim olsun rabbim imtihan ediyor dedim hep . Ailelerimize de söyledik çünkü ben böyle seylerde çekinen bir insan değilim sürekli soruluyordu çocuk yokmu diye (,bu arada 3.5 yıllık evliyiz) bende böyle bir problemimiz var sizde ona göre davranın bize iması vermek için paylaştım . Bin pişman oldum eltimden sürekli mobbing yedim kayınvalidemin şuursuz imalarina maruz kaldım sürekli . Eşim hiç kimseye hiç birşey söylemedi benimde söylememe kesinlikle müsade etmedi . Çok üzüldüm çok yıprandım öyle bir hal aldiki bı zamandan sonra eşim bile dinlemek istemedi beni kirginligimi üzüntümü . Kendi icimde yaşadım bütün bu sıkıntı ve stresi ... Neyse tek başıma iki olumsuz aşılama serüvenini atlattım (eşimin manevi desteği olmadan ) . Tüp bebek aşamasına geldiğimizde eşim yine saçma sapan davranmaya başladı .(Bu arada eşim çocuk sahibi olmayı çok isteyen Sürekli yegenlerini ilgi manyağı yapan gördüğü her çocuğa bak bu bana benziyor diyen , beni toplum içinde şuursuzca bu konuda kıran bir insan ) neyse .Sürekli hastaneye gitmeyi erteliyor belgeler isteniyor bizden hazırlamak için asla adım atmıyor ben tek başıma bir sekilde halletmeye çalışıyorum . Sürekli ailesine ziyarete gidiyor boş vakitleri öyle dolduruyor . Onların ihtiyaçları olmadığı halde ihtiyaclarini gideriyor vs o kadar saçma sapan davranıyor ki . En son birgün belgelerin hepsini hazırladım hadi kalk gidiyoruz dedim . Yine gitmek istemedi . ( Sebebi kendiliğinden olacağına inanıyordu hala ve kendi durumunu kabullenemiyirdu . Üstelik ben onunla binlerce kez konuşup destek olmuştum ) Neyse kalkmadı oyun oynuyordu , ben artık o kadar yorulmuştum ki bütün belgeleri yırttım yuzuklerimide çıkarıp belgelerle beraber sehpaya bıraktım . Sonra dönüp gidip bavulumu hazırlamaya başladım . Tabi hiç oralı olmadı . Sonra baktı ciddiyim gelip özür diledi vs . Bı şekilde ikna oldu . Neyse biz başladık hastaneye gidip gelmeye . İlaç kullanmaya başladım o süreçte beni uzup yipratmaya devam etti sürekli ailesini eve cagiriyor biz gidiyoruz . Ama benim ağrılarım o kadar çok ki amh yüksekmis bende çok fazla yumurta gelişmiş o yüzden inanılmaz ağrılarım vardı . O surecte merdiven dahi inip çıkma yumurtalar geriye kaçar dediler . Neyse opu öncesi son kontrolüm var . Sabah 7 buçukta hastanede olmam gerekiyor . Eşimi kaldırıyorum beni bıraksın diye kalkmıyor asla . Baya uğraştım en son ağlamaya başladım geç kalıyorum diye zaten hormonlar tavan . Kalkıp bana hakaret etti . Bende hicbirsey söylemeden kalkıp kendim otobüsle gittim . Çok geç kaldım tabi inince koşmak zorunda kaldım indigim yer yakın değil hastaneye . 3 4 gün sonra opu yapıldı ve benden sadece 10 tane yumurta toplayabildiler çünkü hepsi geriye kaçmıştı . Sebebide o gün koşmuş olmamdi ... Bunlardan da 2 tanesi 5. Güne yetişti . Biri kaliteli diğeri az kaliteliydi ikisi aynı tüpe alındı . Aradan 3 ay geçti sürekli ailesi yüzünden ertelemek zorunda kaldık transferi . Onların işlerini hallettik sürekli . En son bu ay daha fazla ertelemek istemedim ve başladık transfer sürecine . Ailesi biliyor yine . Kayınbabamin kasık fıtığı var durdu durdu bizim trasnfer zamanı bı gidip aldirayim dedi ve ne hikmetse bizim trasnfer gününe ameliyat günü aldırdı . Eşim iki kardeş . Abisi var birde . Bende gurbetteyim ailem Adana'da yaşıyor . Yalnızım yani burda . Ben bunu duyunca çok kötü oldum . Çünkü eşim ailesine o kadar duskunki böyle bir durumda beni yalnız bırakacağını biliyordum . Abini çağır gelip babanla o ilgilensin bak benim de sana çok ihtiyacım olacak dedim çok sakin bir şekilde . O kadar bozuldu o kadar gerildi ki anlatamam . Abisini çağırdı ha ben geleyimmi diyor birde abisi . Surecimizi bildigj halde . Eşimi de ailesi inanılmaz kullanır etinden sütünden her şekilde . Kendisi de farkında ve bile isteye izin veriyor . Neyse kayinbabam ameliyat sonrası benim.evimde kalmak istedi sebebi bizim evde klozet olması . Bu arada kapalı ameliyat oldu . Ben kabul etmedim . Sonuçta benim sürecim belli evimde rahat rahat hareket etmek ve bu süreçte yalnız kalmak istiyorum . Üstelik kayınvalidem hiçbir işe el atmaz. Misafir gibi gelir gider evime asla bir çorba kaynatmaz . Kabul etmedim . Neyse transferimin ertesi günü hastaneden çıkıp geldiler bana güya beni gormek istemişler . Maskemi takip 5 dk geçtim oturdum yanlarında . Sonra kalkıp gittiler . Eşim sadece ilk 2 gün kahvaltımı hazırladı . Ben önden baya yemek yapıp buzluğa atmıştım . Hem ramazan aç kalmasın hemde dışardan masraf etmeyelim diye baya 7 8 günlük yemek yapmıştım . Bı onları ısıttı verdi . Bugün 4 . Günüm akşamın 6 Sina kadar uyudu halada uyuyor . Asla yanıma gelip muhabbet etmek yok . Birşeye ihtiyacın var mı diye sormak yok . Gece aşırı terlemistim askılı atletle yattım diye demedigini bırakmadi satasacak yer arıyor. Ben kendimi sıcak tutmuyormusum o yüzden çocuk tutunamayacakmis. Çok bunaldim çok ağladım o kadar üzgün yorgun ve kırgınım ki . Buraya içimi dökmek istedim . Oysa çok severek evlenmiştim eşimle . Evlendikten hemen sonra o kadar değişti ki . Herşeye okeyim ama bu konu çok hassas bir konu ne bileyim vicdanı olan kimse bu kadar zalim olmaz ...

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Merhaba arkadaşlar . Biraz içimi dökmek istiyorum . 25 yaşındayım 4 Nisan'da trasferim gerçekleşti bugün 4. Günüm . Fakat çok üzgünüm . Yaklaşık 2 yıldır çocuk tedavisi görüyoruz . Bu süreçte çok şey yaşadım . Çevre baskısı eş ilgisizligi vs . Gerçekten bu zamana çok zor geldim . İki aşılama onlarca bitkisel tedavi alternetif tıp ... Herşeyi denedim . İlk zamanlar sorun sadece bende var sanıyorduk pcos var bende kilo vermekte çok zorlanıyorum bu arada 164.boy 80 kiloyum . İnanılmaz zorlanıyorum ilk 1 yıl eşim kilo veremedigim için çocuk sahibi olamadigimizi defalarca yüzüme vurdu . Sonra üni Hastanesi'ne basladik Hacettepe tüp bebek merkezine . Ordan eşimden de tahlil istediler ve esimdide sperm azlığı ve hareketsizlik tespit edildi . Ama ben hiç onu kiracak birşey demedim olsun rabbim imtihan ediyor dedim hep . Ailelerimize de söyledik çünkü ben böyle seylerde çekinen bir insan değilim sürekli soruluyordu çocuk yokmu diye (,bu arada 3.5 yıllık evliyiz) bende böyle bir problemimiz var sizde ona göre davranın bize iması vermek için paylaştım . Bin pişman oldum eltimden sürekli mobbing yedim kayınvalidemin şuursuz imalarina maruz kaldım sürekli . Eşim hiç kimseye hiç birşey söylemedi benimde söylememe kesinlikle müsade etmedi . Çok üzüldüm çok yıprandım öyle bir hal aldiki bı zamandan sonra eşim bile dinlemek istemedi beni kirginligimi üzüntümü . Kendi icimde yaşadım bütün bu sıkıntı ve stresi ... Neyse tek başıma iki olumsuz aşılama serüvenini atlattım (eşimin manevi desteği olmadan ) . Tüp bebek aşamasına geldiğimizde eşim yine saçma sapan davranmaya başladı .(Bu arada eşim çocuk sahibi olmayı çok isteyen Sürekli yegenlerini ilgi manyağı yapan gördüğü her çocuğa bak bu bana benziyor diyen , beni toplum içinde şuursuzca bu konuda kıran bir insan ) neyse .Sürekli hastaneye gitmeyi erteliyor belgeler isteniyor bizden hazırlamak için asla adım atmıyor ben tek başıma bir sekilde halletmeye çalışıyorum . Sürekli ailesine ziyarete gidiyor boş vakitleri öyle dolduruyor . Onların ihtiyaçları olmadığı halde ihtiyaclarini gideriyor vs o kadar saçma sapan davranıyor ki . En son birgün belgelerin hepsini hazırladım hadi kalk gidiyoruz dedim . Yine gitmek istemedi . ( Sebebi kendiliğinden olacağına inanıyordu hala ve kendi durumunu kabullenemiyirdu . Üstelik ben onunla binlerce kez konuşup destek olmuştum ) Neyse kalkmadı oyun oynuyordu , ben artık o kadar yorulmuştum ki bütün belgeleri yırttım yuzuklerimide çıkarıp belgelerle beraber sehpaya bıraktım . Sonra dönüp gidip bavulumu hazırlamaya başladım . Tabi hiç oralı olmadı . Sonra baktı ciddiyim gelip özür diledi vs . Bı şekilde ikna oldu . Neyse biz başladık hastaneye gidip gelmeye . İlaç kullanmaya başladım o süreçte beni uzup yipratmaya devam etti sürekli ailesini eve cagiriyor biz gidiyoruz . Ama benim ağrılarım o kadar çok ki amh yüksekmis bende çok fazla yumurta gelişmiş o yüzden inanılmaz ağrılarım vardı . O surecte merdiven dahi inip çıkma yumurtalar geriye kaçar dediler . Neyse opu öncesi son kontrolüm var . Sabah 7 buçukta hastanede olmam gerekiyor . Eşimi kaldırıyorum beni bıraksın diye kalkmıyor asla . Baya uğraştım en son ağlamaya başladım geç kalıyorum diye zaten hormonlar tavan . Kalkıp bana hakaret etti . Bende hicbirsey söylemeden kalkıp kendim otobüsle gittim . Çok geç kaldım tabi inince koşmak zorunda kaldım indigim yer yakın değil hastaneye . 3 4 gün sonra opu yapıldı ve benden sadece 10 tane yumurta toplayabildiler çünkü hepsi geriye kaçmıştı . Sebebide o gün koşmuş olmamdi ... Bunlardan da 2 tanesi 5. Güne yetişti . Biri kaliteli diğeri az kaliteliydi ikisi aynı tüpe alındı . Aradan 3 ay geçti sürekli ailesi yüzünden ertelemek zorunda kaldık transferi . Onların işlerini hallettik sürekli . En son bu ay daha fazla ertelemek istemedim ve başladık transfer sürecine . Ailesi biliyor yine . Kayınbabamin kasık fıtığı var durdu durdu bizim trasnfer zamanı bı gidip aldirayim dedi ve ne hikmetse bizim trasnfer gününe ameliyat günü aldırdı . Eşim iki kardeş . Abisi var birde . Bende gurbetteyim ailem Adana'da yaşıyor . Yalnızım yani burda . Ben bunu duyunca çok kötü oldum . Çünkü eşim ailesine o kadar duskunki böyle bir durumda beni yalnız bırakacağını biliyordum . Abini çağır gelip babanla o ilgilensin bak benim de sana çok ihtiyacım olacak dedim çok sakin bir şekilde . O kadar bozuldu o kadar gerildi ki anlatamam . Abisini çağırdı ha ben geleyimmi diyor birde abisi . Surecimizi bildigj halde . Eşimi de ailesi inanılmaz kullanır etinden sütünden her şekilde . Kendisi de farkında ve bile isteye izin veriyor . Neyse kayinbabam ameliyat sonrası benim.evimde kalmak istedi sebebi bizim evde klozet olması . Bu arada kapalı ameliyat oldu . Ben kabul etmedim . Sonuçta benim sürecim belli evimde rahat rahat hareket etmek ve bu süreçte yalnız kalmak istiyorum . Üstelik kayınvalidem hiçbir işe el atmaz. Misafir gibi gelir gider evime asla bir çorba kaynatmaz . Kabul etmedim . Neyse transferimin ertesi günü hastaneden çıkıp geldiler bana güya beni gormek istemişler . Maskemi takip 5 dk geçtim oturdum yanlarında . Sonra kalkıp gittiler . Eşim sadece ilk 2 gün kahvaltımı hazırladı . Ben önden baya yemek yapıp buzluğa atmıştım . Hem ramazan aç kalmasın hemde dışardan masraf etmeyelim diye baya 7 8 günlük yemek yapmıştım . Bı onları ısıttı verdi . Bugün 4 . Günüm akşamın 6 Sina kadar uyudu halada uyuyor . Asla yanıma gelip muhabbet etmek yok . Birşeye ihtiyacın var mı diye sormak yok . Gece aşırı terlemistim askılı atletle yattım diye demedigini bırakmadi satasacak yer arıyor. Ben kendimi sıcak tutmuyormusum o yüzden çocuk tutunamayacakmis. Çok bunaldim çok ağladım o kadar üzgün yorgun ve kırgınım ki . Buraya içimi dökmek istedim . Oysa çok severek evlenmiştim eşimle . Evlendikten hemen sonra o kadar değişti ki . Herşeye okeyim ama bu konu çok hassas bir konu ne bileyim vicdanı olan kimse bu kadar zalim olmaz ...

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Soyle aslında benim eşim iyi biri fakat ailesi üzülmesin onlarin beklentileri karşılıksız kalmasın diye bazen çok düşüncesiz olabiliyor . Ve biraz babasının doldurusuna gelebiliyor . Daha doğrusu babası onu çok etkiliyor etkisi altına çok rahat alabiliyor . Çocukluktan gelen bir manüpule halleri var . Bazen bunun farkına varıyor çok nadir geri çekiyor kendini . Dedim ya bunları gormezden gelebiliyor dün zamanla anlar diye . Sevgisiz ve ilgisiz büyümüş malesef . Ben ailenin içine girince anladım çok şeyi . Ona üzülüyordum hep aslında böyle yapmak istemiyor ama bazı şeylere kendini mecbur hissediyor diye diye bu zamana kadar geldim . Fakat benimde ona gerçekten ihtiyaç.duydugum bir süreçte bu şekilde davrnamasini bende beklemiyordum . Çünkü kimseye böyle değil . Herkes eşimi con sever saygi duyar . Ne bilim sanirim bi bana böyle oldu . Benden fazla anlayış ve fedakarlık bekledi. Ha sanmayın ki ben konuşamayan haklarını savunamayamayan ya da talep etmeyen bir tipim . Sonuna kadar yaptım yapmam gereken herşeyi . Ama tatlı dille ama kavgayla öyle ya da böyle bir şekilde geldik bugüne . Sevgisinden şüphem yok .öncelikleri algilayamiyor . Kök aile öz aile ayrımını yapamıyor . Bende çocuk olunca anlar diye düşünüyorum aslında

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Merhaba arkadaşlar . Biraz içimi dökmek istiyorum . 25 yaşındayım 4 Nisan'da trasferim gerçekleşti bugün 4. Günüm . Fakat çok üzgünüm . Yaklaşık 2 yıldır çocuk tedavisi görüyoruz . Bu süreçte çok şey yaşadım . Çevre baskısı eş ilgisizligi vs . Gerçekten bu zamana çok zor geldim . İki aşılama onlarca bitkisel tedavi alternetif tıp ... Herşeyi denedim . İlk zamanlar sorun sadece bende var sanıyorduk pcos var bende kilo vermekte çok zorlanıyorum bu arada 164.boy 80 kiloyum . İnanılmaz zorlanıyorum ilk 1 yıl eşim kilo veremedigim için çocuk sahibi olamadigimizi defalarca yüzüme vurdu . Sonra üni Hastanesi'ne basladik Hacettepe tüp bebek merkezine . Ordan eşimden de tahlil istediler ve esimdide sperm azlığı ve hareketsizlik tespit edildi . Ama ben hiç onu kiracak birşey demedim olsun rabbim imtihan ediyor dedim hep . Ailelerimize de söyledik çünkü ben böyle seylerde çekinen bir insan değilim sürekli soruluyordu çocuk yokmu diye (,bu arada 3.5 yıllık evliyiz) bende böyle bir problemimiz var sizde ona göre davranın bize iması vermek için paylaştım . Bin pişman oldum eltimden sürekli mobbing yedim kayınvalidemin şuursuz imalarina maruz kaldım sürekli . Eşim hiç kimseye hiç birşey söylemedi benimde söylememe kesinlikle müsade etmedi . Çok üzüldüm çok yıprandım öyle bir hal aldiki bı zamandan sonra eşim bile dinlemek istemedi beni kirginligimi üzüntümü . Kendi icimde yaşadım bütün bu sıkıntı ve stresi ... Neyse tek başıma iki olumsuz aşılama serüvenini atlattım (eşimin manevi desteği olmadan ) . Tüp bebek aşamasına geldiğimizde eşim yine saçma sapan davranmaya başladı .(Bu arada eşim çocuk sahibi olmayı çok isteyen Sürekli yegenlerini ilgi manyağı yapan gördüğü her çocuğa bak bu bana benziyor diyen , beni toplum içinde şuursuzca bu konuda kıran bir insan ) neyse .Sürekli hastaneye gitmeyi erteliyor belgeler isteniyor bizden hazırlamak için asla adım atmıyor ben tek başıma bir sekilde halletmeye çalışıyorum . Sürekli ailesine ziyarete gidiyor boş vakitleri öyle dolduruyor . Onların ihtiyaçları olmadığı halde ihtiyaclarini gideriyor vs o kadar saçma sapan davranıyor ki . En son birgün belgelerin hepsini hazırladım hadi kalk gidiyoruz dedim . Yine gitmek istemedi . ( Sebebi kendiliğinden olacağına inanıyordu hala ve kendi durumunu kabullenemiyirdu . Üstelik ben onunla binlerce kez konuşup destek olmuştum ) Neyse kalkmadı oyun oynuyordu , ben artık o kadar yorulmuştum ki bütün belgeleri yırttım yuzuklerimide çıkarıp belgelerle beraber sehpaya bıraktım . Sonra dönüp gidip bavulumu hazırlamaya başladım . Tabi hiç oralı olmadı . Sonra baktı ciddiyim gelip özür diledi vs . Bı şekilde ikna oldu . Neyse biz başladık hastaneye gidip gelmeye . İlaç kullanmaya başladım o süreçte beni uzup yipratmaya devam etti sürekli ailesini eve cagiriyor biz gidiyoruz . Ama benim ağrılarım o kadar çok ki amh yüksekmis bende çok fazla yumurta gelişmiş o yüzden inanılmaz ağrılarım vardı . O surecte merdiven dahi inip çıkma yumurtalar geriye kaçar dediler . Neyse opu öncesi son kontrolüm var . Sabah 7 buçukta hastanede olmam gerekiyor . Eşimi kaldırıyorum beni bıraksın diye kalkmıyor asla . Baya uğraştım en son ağlamaya başladım geç kalıyorum diye zaten hormonlar tavan . Kalkıp bana hakaret etti . Bende hicbirsey söylemeden kalkıp kendim otobüsle gittim . Çok geç kaldım tabi inince koşmak zorunda kaldım indigim yer yakın değil hastaneye . 3 4 gün sonra opu yapıldı ve benden sadece 10 tane yumurta toplayabildiler çünkü hepsi geriye kaçmıştı . Sebebide o gün koşmuş olmamdi ... Bunlardan da 2 tanesi 5. Güne yetişti . Biri kaliteli diğeri az kaliteliydi ikisi aynı tüpe alındı . Aradan 3 ay geçti sürekli ailesi yüzünden ertelemek zorunda kaldık transferi . Onların işlerini hallettik sürekli . En son bu ay daha fazla ertelemek istemedim ve başladık transfer sürecine . Ailesi biliyor yine . Kayınbabamin kasık fıtığı var durdu durdu bizim trasnfer zamanı bı gidip aldirayim dedi ve ne hikmetse bizim trasnfer gününe ameliyat günü aldırdı . Eşim iki kardeş . Abisi var birde . Bende gurbetteyim ailem Adana'da yaşıyor . Yalnızım yani burda . Ben bunu duyunca çok kötü oldum . Çünkü eşim ailesine o kadar duskunki böyle bir durumda beni yalnız bırakacağını biliyordum . Abini çağır gelip babanla o ilgilensin bak benim de sana çok ihtiyacım olacak dedim çok sakin bir şekilde . O kadar bozuldu o kadar gerildi ki anlatamam . Abisini çağırdı ha ben geleyimmi diyor birde abisi . Surecimizi bildigj halde . Eşimi de ailesi inanılmaz kullanır etinden sütünden her şekilde . Kendisi de farkında ve bile isteye izin veriyor . Neyse kayinbabam ameliyat sonrası benim.evimde kalmak istedi sebebi bizim evde klozet olması . Bu arada kapalı ameliyat oldu . Ben kabul etmedim . Sonuçta benim sürecim belli evimde rahat rahat hareket etmek ve bu süreçte yalnız kalmak istiyorum . Üstelik kayınvalidem hiçbir işe el atmaz. Misafir gibi gelir gider evime asla bir çorba kaynatmaz . Kabul etmedim . Neyse transferimin ertesi günü hastaneden çıkıp geldiler bana güya beni gormek istemişler . Maskemi takip 5 dk geçtim oturdum yanlarında . Sonra kalkıp gittiler . Eşim sadece ilk 2 gün kahvaltımı hazırladı . Ben önden baya yemek yapıp buzluğa atmıştım . Hem ramazan aç kalmasın hemde dışardan masraf etmeyelim diye baya 7 8 günlük yemek yapmıştım . Bı onları ısıttı verdi . Bugün 4 . Günüm akşamın 6 Sina kadar uyudu halada uyuyor . Asla yanıma gelip muhabbet etmek yok . Birşeye ihtiyacın var mı diye sormak yok . Gece aşırı terlemistim askılı atletle yattım diye demedigini bırakmadi satasacak yer arıyor. Ben kendimi sıcak tutmuyormusum o yüzden çocuk tutunamayacakmis. Çok bunaldim çok ağladım o kadar üzgün yorgun ve kırgınım ki . Buraya içimi dökmek istedim . Oysa çok severek evlenmiştim eşimle . Evlendikten hemen sonra o kadar değişti ki . Herşeye okeyim ama bu konu çok hassas bir konu ne bileyim vicdanı olan kimse bu kadar zalim olmaz ...

Genişletmek için tıkla...

havanur .!.:

Üzülme canım değmez böyle leri için ama eşinin sorununu niye saklıyorsunuz ki saklama açık açık söyle niye sana söyleniyor pocos gebeliğe engel değil sadece biraz durumu zorlaştırıyor eşinin durumu gebeliği engelliyor çok zorlaştırıyor açık açık de ve üstüne gelmesinler seni teselli etmiyorsa sende etme hata kendiliğinden olacağını düşünüyorsa gelmiyorsa seni yanliz bırakıyorsa üstüne böyle davranışlarda bulunuyorsa korunucagini bebek istemediğini söyle kendisinin düzelene kadar bende bir çaba harcamicam de daha gençsin boşanmicaksanda bir iki yıl bekle insan olana kadar yıllarca gebelik elde edemeyenler var Allah istese hiç bir şeydir bende 3 yık olcak neredeyse istiyoruz gebelik elde edemedik bir kalbi durdu bir kimyasal gebelik geçirdim demeki zamanı değil diyorum kısmet bu işler

Genişletmek için tıkla...

mihraaa .!.:

Merhaba arkadaşlar . Biraz içimi dökmek istiyorum . 25 yaşındayım 4 Nisan'da trasferim gerçekleşti bugün 4. Günüm . Fakat çok üzgünüm . Yaklaşık 2 yıldır çocuk tedavisi görüyoruz . Bu süreçte çok şey yaşadım . Çevre baskısı eş ilgisizligi vs . Gerçekten bu zamana çok zor geldim . İki aşılama onlarca bitkisel tedavi alternetif tıp ... Herşeyi denedim . İlk zamanlar sorun sadece bende var sanıyorduk pcos var bende kilo vermekte çok zorlanıyorum bu arada 164.boy 80 kiloyum . İnanılmaz zorlanıyorum ilk 1 yıl eşim kilo veremedigim için çocuk sahibi olamadigimizi defalarca yüzüme vurdu . Sonra üni Hastanesi'ne basladik Hacettepe tüp bebek merkezine . Ordan eşimden de tahlil istediler ve esimdide sperm azlığı ve hareketsizlik tespit edildi . Ama ben hiç onu kiracak birşey demedim olsun rabbim imtihan ediyor dedim hep . Ailelerimize de söyledik çünkü ben böyle seylerde çekinen bir insan değilim sürekli soruluyordu çocuk yokmu diye (,bu arada 3.5 yıllık evliyiz) bende böyle bir problemimiz var sizde ona göre davranın bize iması vermek için paylaştım . Bin pişman oldum eltimden sürekli mobbing yedim kayınvalidemin şuursuz imalarina maruz kaldım sürekli . Eşim hiç kimseye hiç birşey söylemedi benimde söylememe kesinlikle müsade etmedi . Çok üzüldüm çok yıprandım öyle bir hal aldiki bı zamandan sonra eşim bile dinlemek istemedi beni kirginligimi üzüntümü . Kendi icimde yaşadım bütün bu sıkıntı ve stresi ... Neyse tek başıma iki olumsuz aşılama serüvenini atlattım (eşimin manevi desteği olmadan ) . Tüp bebek aşamasına geldiğimizde eşim yine saçma sapan davranmaya başladı .(Bu arada eşim çocuk sahibi olmayı çok isteyen Sürekli yegenlerini ilgi manyağı yapan gördüğü her çocuğa bak bu bana benziyor diyen , beni toplum içinde şuursuzca bu konuda kıran bir insan ) neyse .Sürekli hastaneye gitmeyi erteliyor belgeler isteniyor bizden hazırlamak için asla adım atmıyor ben tek başıma bir sekilde halletmeye çalışıyorum . Sürekli ailesine ziyarete gidiyor boş vakitleri öyle dolduruyor . Onların ihtiyaçları olmadığı halde ihtiyaclarini gideriyor vs o kadar saçma sapan davranıyor ki . En son birgün belgelerin hepsini hazırladım hadi kalk gidiyoruz dedim . Yine gitmek istemedi . ( Sebebi kendiliğinden olacağına inanıyordu hala ve kendi durumunu kabullenemiyirdu . Üstelik ben onunla binlerce kez konuşup destek olmuştum ) Neyse kalkmadı oyun oynuyordu , ben artık o kadar yorulmuştum ki bütün belgeleri yırttım yuzuklerimide çıkarıp belgelerle beraber sehpaya bıraktım . Sonra dönüp gidip bavulumu hazırlamaya başladım . Tabi hiç oralı olmadı . Sonra baktı ciddiyim gelip özür diledi vs . Bı şekilde ikna oldu . Neyse biz başladık hastaneye gidip gelmeye . İlaç kullanmaya başladım o süreçte beni uzup yipratmaya devam etti sürekli ailesini eve cagiriyor biz gidiyoruz . Ama benim ağrılarım o kadar çok ki amh yüksekmis bende çok fazla yumurta gelişmiş o yüzden inanılmaz ağrılarım vardı . O surecte merdiven dahi inip çıkma yumurtalar geriye kaçar dediler . Neyse opu öncesi son kontrolüm var . Sabah 7 buçukta hastanede olmam gerekiyor . Eşimi kaldırıyorum beni bıraksın diye kalkmıyor asla . Baya uğraştım en son ağlamaya başladım geç kalıyorum diye zaten hormonlar tavan . Kalkıp bana hakaret etti . Bende hicbirsey söylemeden kalkıp kendim otobüsle gittim . Çok geç kaldım tabi inince koşmak zorunda kaldım indigim yer yakın değil hastaneye . 3 4 gün sonra opu yapıldı ve benden sadece 10 tane yumurta toplayabildiler çünkü hepsi geriye kaçmıştı . Sebebide o gün koşmuş olmamdi ... Bunlardan da 2 tanesi 5. Güne yetişti . Biri kaliteli diğeri az kaliteliydi ikisi aynı tüpe alındı . Aradan 3 ay geçti sürekli ailesi yüzünden ertelemek zorunda kaldık transferi . Onların işlerini hallettik sürekli . En son bu ay daha fazla ertelemek istemedim ve başladık transfer sürecine . Ailesi biliyor yine . Kayınbabamin kasık fıtığı var durdu durdu bizim trasnfer zamanı bı gidip aldirayim dedi ve ne hikmetse bizim trasnfer gününe ameliyat günü aldırdı . Eşim iki kardeş . Abisi var birde . Bende gurbetteyim ailem Adana'da yaşıyor . Yalnızım yani burda . Ben bunu duyunca çok kötü oldum . Çünkü eşim ailesine o kadar duskunki böyle bir durumda beni yalnız bırakacağını biliyordum . Abini çağır gelip babanla o ilgilensin bak benim de sana çok ihtiyacım olacak dedim çok sakin bir şekilde . O kadar bozuldu o kadar gerildi ki anlatamam . Abisini çağırdı ha ben geleyimmi diyor birde abisi . Surecimizi bildigj halde . Eşimi de ailesi inanılmaz kullanır etinden sütünden her şekilde . Kendisi de farkında ve bile isteye izin veriyor . Neyse kayinbabam ameliyat sonrası benim.evimde kalmak istedi sebebi bizim evde klozet olması . Bu arada kapalı ameliyat oldu . Ben kabul etmedim . Sonuçta benim sürecim belli evimde rahat rahat hareket etmek ve bu süreçte yalnız kalmak istiyorum . Üstelik kayınvalidem hiçbir işe el atmaz. Misafir gibi gelir gider evime asla bir çorba kaynatmaz . Kabul etmedim . Neyse transferimin ertesi günü hastaneden çıkıp geldiler bana güya beni gormek istemişler . Maskemi takip 5 dk geçtim oturdum yanlarında . Sonra kalkıp gittiler . Eşim sadece ilk 2 gün kahvaltımı hazırladı . Ben önden baya yemek yapıp buzluğa atmıştım . Hem ramazan aç kalmasın hemde dışardan masraf etmeyelim diye baya 7 8 günlük yemek yapmıştım . Bı onları ısıttı verdi . Bugün 4 . Günüm akşamın 6 Sina kadar uyudu halada uyuyor . Asla yanıma gelip muhabbet etmek yok . Birşeye ihtiyacın var mı diye sormak yok . Gece aşırı terlemistim askılı atletle yattım diye demedigini bırakmadi satasacak yer arıyor. Ben kendimi sıcak tutmuyormusum o yüzden çocuk tutunamayacakmis. Çok bunaldim çok ağladım o kadar üzgün yorgun ve kırgınım ki . Buraya içimi dökmek istedim . Oysa çok severek evlenmiştim eşimle . Evlendikten hemen sonra o kadar değişti ki . Herşeye okeyim ama bu konu çok hassas bir konu ne bileyim vicdanı olan kimse bu kadar zalim olmaz ...

Genişletmek için tıkla...