sevgili tüpdaşlarım!!! duydum ki topic de bir umutsuzluk almış başını gidiyormuş bizim gibi güçlü kadınlara umutsuzluk hiç yakışmıyor demekle başlıyorum. bilenler bilir ben öyle sürekli topic de olamam ama dönem dönem girer takip ederim, sağolsun güldencimde önemli olaylarda bizi haberdar eder. benim hikayemi bilmeyenler için kısaca özet geçmek istiyorum izninizle umudunuz olmak için. 35 yaşımda evlendim hiç korunmadan çocuk sahibi olmaya çalışmaya başladık, 1 yıl sonunda doktor yardımı almak gerektiğine karar verdik, doktora gittik yumurtalık yaşlanması var, eşimde de sperm hareketliliği çok iyi değil dendi hiç araştırmadan acil tüp bebek tedavisine başladık, uzun protokol 11 yumurta toplandı, 2 transfer edildi , 4 embriyo donduruldu. ilk deneme negatif, hemen ardından dondurulmuşları denedik tekrar negatif
biraz araştırma sonucu merkezi değiştirmeye karar verdik ve bu iki denemenin boşu boşuna yapıldığını yapıldığını öğrendik yeni merkezde. ilk önce bir laproskopi operasyonu ile hidrosalpenks olmuş tüplerim alındı sonra tekrar bir deneme, kısa protokol ve yine negatif
oysa bu defa öylesine umutluydum ki. Artık bu kadar dedim demek ki ben çocuk sahibi olamıyacağım, bitti bu iş ailedeki herkese bu çocuk mevzusu artık kapansın dedim. ama doktorum sağolsun bu mevzuyu kapatmadı, defalarca aradı beni, rahmin iiyi , yumurtalar iyi lütfen daha fazla geç kalmadan tekrar dene diye 3-5 defa aradı, eşimde en azından bir kere daha dene diye ısrar ediyordu ve böylece tekrar yola çıktık. ilk önce bir historoskopi oldum ve rahimdeki herşey tertemiz yapıldı sonra da 2 kere opu işlemi yapılarak toplamda 9 adet embriyo donduruldu transfer yapılmadan, bu süreçte kadın doğumcunun yanı sıra bir aile hekiminden de beslenme ve embriyo kalitesi ile ilgili ciddi destek aldım (yani bu işe ciddi paralar harcadım). geldik 4. denemeye dondurulmuş embriyolar ile ilk defa pozitifi gördüm inanılmaz mutluydum, keseyi gördük kalp atışlarını duyduk ama 8. haftada kalbi durdu kuzunun
nasıl bir üzüntü nasıl bir hayal kırıklığı.. ve kürtaj.. 4. deneme böyle bitti. bir süre sonra 5. denemeye başladık sonuç düşük bir değer ama ilerledi ilk kontrol de anlaşıldı ki kornual (bir çeşit dış gebelik) gebelik oluşmuş, hayati tehlike var , müdahale edemediler ve 6 ay süren sürekli kontrol altında devam eden bir sonlandırma işlemi
artık gücüm de kalmamıştı sabrımda ama 4 tane dondurulmuş embriyom vardı onlar ziyan olmasın diye son bir deneme yapalım dedik. kimseye haber verdirmedi doktorum sadece eşim ben ve merkezim biliyordu bu denemeyi ve 12. haftaya kadar da ailem dahil kimse bilmedi. şu anda 27. haftadayız. allahım nasip ederse ocak ayında oğluma 4 kocaman yılın, sabrın, uğraşların sonunda kavuşacağım.
çok uzun oldu canlar, hakkkınızı helal edin bir de umudunuzu sakın sakın ama kaybetmeyin galiba dünyada herşeyin bir zamanı var
yaptılar oldu
Buna ne dersiniz? 
