Kizlar hepinize merhaba,
yazmak istedim cunku yine kendimi gucsuz hissettigim anlardan birindeyim belki de bu surecin en zor yanı git gellerle dolu olmasi ruh halimin.Bazen herkesin bir sekilde cocugu oluyor olmasa da hayatin sonu degil gezer tozar ona adapte olursun diyorum bazen de icimi umitsizlik kapliyor..Ya hic olmazsa ve yaslandiginda bunun eksikligini cok hissedersen diye..Ve sizde de su var mi ; kendimi asla hamile dusunemiyorum asla..hamileyim karnim buyumus falan hatta o testin 2 cizgi bile olmasi o kadar imkansiz geliyorki.. Biri var evde yan odada yatan ve bana anne falan diyor inanin meditasyon yaparken hayal etmem gerekirdi hayal ederdim ama suan sanki hic olmaz gibi geliyor..Ve cevremde olmayan cok arkadasim vardi oyle bir kac ay olmayan falan degil hatta en yakin arkadasim da daha yeni dogum yapti sayilir 8 yil falan olmadi ama ben hep sey derdim herkesin olur ben kalirim derdim gercekten de oyle oldu
hikayeme gelince 8 yillik evliyim ilk 2seneden sonra dusunduk olmadi..hep olur yaa dedik esim de agirdan aldi sonucta martta
tup bebek denedik rezervim azalmis..yas 35.1 embriyo vardi ona da takilmadim neticede ihtiyacim olan 10 embriyo degil dualar dualar ..degerimi ogrendim 30 ve anladim bu kimyasal olur dedim oyle de oldu. Ama negatif dusunen negatif enerji sacan bir insan degilim sadece meslegimin de etkisi hep mantik..ve simdi 2.tup icin haziran reglimi bekliyorum insallah aksilik cikmazsa..ama inanin sanki herkesin 3 4.denemede oluyor da 2.de de pek sans yok gibi geliuor inanamiyorum bir turlu ya nasil yenicem bunu.
doktor dedi 6 yumurtanin hepsi dollenseydi 5.gun beklerdik dedim hocam yok zaten 6da 1i ben tahmin ettim
