Mübarek ramazanda böyle bişey yaşayacağımı düşünmemiştim, öyle ağlamak geliyor ki içimden .
Konularımı okuyanlar annemle sorunlarımı bilir az çok, geçinmesi cidden zor bir kadın ve inanılmaz elalemci.
Neler yaptığının farkında olsa belkide bunlar olmucak ama.....
Boşanalı 1,5 yılı geçmek üzere ve kız kardeşim çalışan biri bayada maddi durumu iyi sayılır ama aileye yardım fikir etme düşüncsi pek yok.
ORuç öncesi 10 gün kdr bize geldi gitti.
Dün iftar yemeğini hazırladım annemde yardım etti, oturuyorum keşke sölemez olsaydım:
- Anne, kardeşime söyledin mi, etrafında veya çalıştığı hastanede (kendisi hemşire), ahlakını huyunu bildiği temiz insanlar varsa değerlendireyim, vesile olursa hem sevap olur hemde evlenmiş olurum dedim. Çevremizde el kol olan yok, akraba eş dost hep sırtını çevirdi, bide boşandığım için arkamdan çok şey söylüyorlar bilip bilmeden. Eskisi gibi büyükler bir araya girip yardımcı olmuyor dedim.
Keşke demez olaydım.
Nerden dediysem, kardeşin akıl etmez öle şeleri filan dedi bende sustum .
Sora türban yapsana millet kendini SATTIRMAK için neler yapıyor türbana girsen dha güzel olursun dedi.Bak 19 yaşındaki bi akrababm var , nasıl süsleniyor koca bulmak için üniversitede dedi.
Benim şarteller attı, anne türbana elalem için ,satılmak için girmem dedim. Bu arada namaz kılmaya başladım Allah bu günahlarımla kabul ederse eğer çünkü o tartışmalarda sarfettiğim sözlerden artık vicdan azabı duyuyorum. Bir sevap yaparken bin günah işletiyor bu kadın ve annem ne yazık ki.
Ya işte çalışsaydın vs dedi, bende çalışmak istemiyorum çalışma psikolojisi bana uygun değil yapamıyorum dedim o zaman böle olmuyo , dışarı çıkınca
üstüne başına bakıyorlar böle eşofman veya şort ( kısa şort ama dizlerimde giyiyorum dizimin üstüne çıkmıyor ) böyle olmaz, seni beğenmezler dedi.
Anne Allah seni ıslah etsin ben oruçluyum dedim ve salonu terkettim. İftardan beri konuşmuyorum ve yan yana aynı ortamda bulunmak istemiyorum, Namazda bile ağlayasım geliyor, Allah'ım bi kapı aç diyorum.
Beni beğenmiyosan Konya'dan gelmeseydin çalışsaydın filan dedi. Daha önce konyada çalıştım maaaşım yetmediği için dönmüştüm.
Neden bi anne kızını böle kabul edemiyor, o öyle dedikçe içimde nefret duyguları büyüyor, benim evladım olsa böyle yapmam ben.
Çok Kuran okur namaz kılar ama ..........
Biz 3 kız kardeşiz, ben ortancayım ablam olduktan sora annemin çocuğu olmamış ve 5 sene tedavi görmüş,
şimdide diğerlerine sen kdr ilgilenmedim, senin kdr peşinde koşmadım sen bana bunları yapıyorsun diyor.
Rabbim ben napıyorum da yaranamıyorum bilemedim ki.
Küsme huyum var konuşmuyorum.Günah onu da biliyorum ama bu sahneler hep yaşanıyor arkadaşlar, insanın hayat sevincini alıp götürüyor,
yazık ama bunlarla. Biliyorum kapanmak dinen gerekli bişey ama insanın hemen alışkanlıklarından vazgeçmesi çok zor, bende istiyorum ama zaman lazım
Ben ne yapayım şimdi bi akıl verin ,gözlerim yine dolu dolu.
Ben ne günah işledim rabbim.
Konularımı okuyanlar annemle sorunlarımı bilir az çok, geçinmesi cidden zor bir kadın ve inanılmaz elalemci.
Neler yaptığının farkında olsa belkide bunlar olmucak ama.....
Boşanalı 1,5 yılı geçmek üzere ve kız kardeşim çalışan biri bayada maddi durumu iyi sayılır ama aileye yardım fikir etme düşüncsi pek yok.
ORuç öncesi 10 gün kdr bize geldi gitti.
Dün iftar yemeğini hazırladım annemde yardım etti, oturuyorum keşke sölemez olsaydım:
- Anne, kardeşime söyledin mi, etrafında veya çalıştığı hastanede (kendisi hemşire), ahlakını huyunu bildiği temiz insanlar varsa değerlendireyim, vesile olursa hem sevap olur hemde evlenmiş olurum dedim. Çevremizde el kol olan yok, akraba eş dost hep sırtını çevirdi, bide boşandığım için arkamdan çok şey söylüyorlar bilip bilmeden. Eskisi gibi büyükler bir araya girip yardımcı olmuyor dedim.
Keşke demez olaydım.
Nerden dediysem, kardeşin akıl etmez öle şeleri filan dedi bende sustum .
Sora türban yapsana millet kendini SATTIRMAK için neler yapıyor türbana girsen dha güzel olursun dedi.Bak 19 yaşındaki bi akrababm var , nasıl süsleniyor koca bulmak için üniversitede dedi.
Benim şarteller attı, anne türbana elalem için ,satılmak için girmem dedim. Bu arada namaz kılmaya başladım Allah bu günahlarımla kabul ederse eğer çünkü o tartışmalarda sarfettiğim sözlerden artık vicdan azabı duyuyorum. Bir sevap yaparken bin günah işletiyor bu kadın ve annem ne yazık ki.
Ya işte çalışsaydın vs dedi, bende çalışmak istemiyorum çalışma psikolojisi bana uygun değil yapamıyorum dedim o zaman böle olmuyo , dışarı çıkınca
üstüne başına bakıyorlar böle eşofman veya şort ( kısa şort ama dizlerimde giyiyorum dizimin üstüne çıkmıyor ) böyle olmaz, seni beğenmezler dedi.
Anne Allah seni ıslah etsin ben oruçluyum dedim ve salonu terkettim. İftardan beri konuşmuyorum ve yan yana aynı ortamda bulunmak istemiyorum, Namazda bile ağlayasım geliyor, Allah'ım bi kapı aç diyorum.
Beni beğenmiyosan Konya'dan gelmeseydin çalışsaydın filan dedi. Daha önce konyada çalıştım maaaşım yetmediği için dönmüştüm.
Neden bi anne kızını böle kabul edemiyor, o öyle dedikçe içimde nefret duyguları büyüyor, benim evladım olsa böyle yapmam ben.
Çok Kuran okur namaz kılar ama ..........
Biz 3 kız kardeşiz, ben ortancayım ablam olduktan sora annemin çocuğu olmamış ve 5 sene tedavi görmüş,
şimdide diğerlerine sen kdr ilgilenmedim, senin kdr peşinde koşmadım sen bana bunları yapıyorsun diyor.
Rabbim ben napıyorum da yaranamıyorum bilemedim ki.
Küsme huyum var konuşmuyorum.Günah onu da biliyorum ama bu sahneler hep yaşanıyor arkadaşlar, insanın hayat sevincini alıp götürüyor,
yazık ama bunlarla. Biliyorum kapanmak dinen gerekli bişey ama insanın hemen alışkanlıklarından vazgeçmesi çok zor, bende istiyorum ama zaman lazım
Ben ne yapayım şimdi bi akıl verin ,gözlerim yine dolu dolu.
Ben ne günah işledim rabbim.
Son düzenleme: