Aminnnn Allah razı olsun ...Allah a emanet olunHaklısınız, bizden daha kötü durumda olanları görüp şükretmek yerine en büyük dert bizimki sanıyoruz. Benim hastalık ve 9 ayın vermiş olduğu yorgunluğun bir patlamasıydı. Her günümüze şükür, Allah acil şifalar versin, annesini evladına, evladını annesine bağışlasın inşallah
Bekara eş boşamak kolaydır. Sevdiğim atasözüdür.
Size göre ya da dışardan bu şekilde okuduğunuzda evet fındık kabuğu doldurmuyor gibi durabilir ama herkesin yaşadığı kendine zordur. Benim huyumu, suyumu, sabrımı, enerjimi, karakterimi bilmiyosunuz. Sizin hiç tepki vermediğiniz bir olaya ben belki dünyayı yakarım ya da tam tersi de olabilir, sizin dünyayı yakacağınız bir olaya ben tepki vermeyebilirim. Bu fındık kabuğunu doldurmayan bir sebep sayılabilir mi? Kime göre, neye göre? Konumda açıkca belirtmiştim ‘yargısız infazlarınızla uğraşmak istemiyorum’ diye. Sevgiler.buluttan nem kapmak, fındık kabuğunu doldurmamak da sevdiğim deyimlerdendir, madem atasözü ve deyim paylaşıyoruz.
Teşekkür ederim desteğiniz için, gerçekten bunaldım 9 aydır bebeksiz bir kere kuaföre gidebildim sadece o da yarım saat. Nefes almaya ihtiyacım var, eşim vardiyalı çalışıyor elinden geldiğinde yardım da ediyor ama bi yere kadar yapabiliyor.Eşinizin ailesi evlerden ırak siz haklısınız yazdıklarınızda. Size tavsiyem bu tarz insanlardan beklentiniz olmasın. Hasta olduğunuzda yine yardım etmeleri için eve çağırdığınız içim diyorum. Çok bunalmışsınız doğal olarak bi süre kendi ailenizden daha uzun süreli yardım almanızı tavsiye ederim. Allah kolaylık versin, bugünlerde geçecek dayanın
Sizi o kadar iyi anliyorum ki... 18 aylik bebegim var 18 aydir gece uykum yok 5 saat kesintisiz bi uyku bile yasamadim. Hep bolundu hep uyandi. O uyumadikca ben yiprandim. Ben yiprandikca esimi yiprattim. Hala da uyumuyor adam akilli oglum lakin ben uykuszluga alistim. Insan alisiyor maalesef...
ahhh ahhhh Allah size de sabır versin evladınızı bağışlasın. Zor bir süreç ama geçecek değil mi?Sizinle aynı dönemde doğan bir kızım var.Her gece uyanıyor ve en az 2 saat uyumuyor naptıysam olmadı.Bir süre önceye kadar kendimi suçluyordum uyutamıyorum beceremiyorum diye.Bana akıl verenler de gördüler kızım uyumayı sevmiyor sonuçta her bebek 14 saat uyumuyormuş.Kabul ettim artık kızım gece 2de uyandığında tamam kızım deyip oturma odasına gidip beraberce oynuyoruz kabullenince inan daha kolay oluyor.Bir ay öncesine kadar bende sizin gibiydim her gece ağlama krizine giriyordum kızıma da arada bağırıyordum sonra vicdan azabı.Ama kabullenince rahatladım sanki oda anladı artık uyanıp 2saat ayakta durmuyor bu sefer de saatte bir kalkıyor eminim bu günlerde geçicek anneliğimizin keyfini çıkaralım.
Mesajınızın bu kısmı beni çok güldürdü nedense :) Allah da sizi güldürsün e miÜff hem bir faydaları yok hem sinir bozuyorlar
ben size tek tek cevap yazacağım, çünkü detayını bilmediğiniz olaylar hakkında hakim olup haklı haksız seçmişsiniz. Aslında konumu hiç anlamadığınızı gösterir bu. Çünkü ben ‘kim haklı, haksız mıyım, onlar mı haklı, abartıyor muyum, eşim suçlu mu‘ vs sorular sormadım. Ama siz yargıya varmışsınız.Cok uzun geldi ayri ayri cevap yazmayayim da gordugum birkac sey var. Corba konusunda siz haksizsiniz,kvniz kotu bir sey dememis,iki gunluk corba icseniz sutunuz kesilmezdi elbette. Ozensinler istemissiniz belli ama gereksiz.
Lohusa halinizle millete davet vermek zorunda degildiniz,burda hem siz hem esiniz hatali. Ailesini cagirma isini sonraya ertelemeliydi. Bir de ablasindan size yardim etmesini isteyecegine kendisi yapmaliydi o evin sahibi olarak.
Kucaktan kucaga bebek gezdirilmez,dur diyecek olan bebegin annesi ve babasidir,yine siz karikoca haksizsiniz.
Siz gorumceden ozur dilerken kenarda pisirik sekilde dinledi mi esiniz? Dinledikten sonra neden ani da lafa girip de abla sen de haksizsin bir ozur de sen borclusun diyememisarkadan arkadan konusucam ablamla diye kahramanlik yapmis. Sirf size gosteris olsun diye. Esinizin davranislari genel olarak hic hos degil.
Evet uykusuzluk işte o insanı mahvediyor. 6. Aydan sonra büyük ihtimal dişler, ek gıda vs ondan dolayı değişiyor düzenleri diye tahmin ediyorum doğrusu nedir tabi bilemiyorumAslında yazdıkların çok da mühim şeyler değil ama uykusuzluk insanı insanlıktan çıkarıyor.
Benim bebişim de aynı seninki gibi. Ve ben oturup ağlıyorum artık.
Her şey iyi olsa uykusuzluktan terör estiriyorum evde.
Bir de dikkatimi çekti. Benim kızım da 6. Aydan sonra uyumamaya başladı. Neden acaba?
Bilgisi olan bizi aydınlatabilir mi
Canim sen bosver takma hic birini ailen yaninda esin yaninda olduktan sonra kim kiriliyorsa kirilsin. Tabi ki de zor gunlerde beklenti icine giriyor insan ama madem bebegin uyumuyo zor bi bebek sende o uyurken uyu bebegine gore ayarla saatlerini. Madem hastasin sende gel deme. Bebeginin bu gunleri bi daha gelmicek ve bu hallleri ozleniyor. Onunla her dakikasini dolu dolu gecirmeye bak4 yıllık evliyim, 9 aylık bebeğim var. Eşimle hiç bir problemim yok aksine onu çok seviyorum o da beni. Birbirimizin ailesi ile ilgili bir problememiz yok, Ama bebeğim olduktan sonra özellikle ailesi beni çıldırtmaya başladı. onların anlayışsızlığı, bebeğimin geceleri sık uyanması, uykusuzluk, yorgunluk tükendiğimi hissediyorum artık.
Öncelikle olaylar 15 günlükleri lohusa iken başladı.
1) Sabaha karşı doğum yaptım. Öğlen eve geldiğimde ev zaten curcunaydı. Annem ve eşimle beraber hastaneden çıkarken kayınvalidemi aradım. Biz geliyoruz anne bir çorba yapar mısın hastanede bişey yiyemedim diye. Dolabımda da bi gün öncesine yaptığım çorbam vardı ama ben taze içmek istedim sütüm de gelmemişti hastanede. Bana dolapta çorba var o olmaz mı dedi bunun üstüne 2. Kere çorba yap diyemedim tamam dedim kapadım. Eve geldiğimizde annem markete gitti yemeklik bişeyler aldı yemek yaptı kayınvalidem ve görümcem de misafir gibi yediler. Sütüm gelmemişti bebeğimi de memeye tutturamadım bi türlü gelen giden mememi sıkmaya bebeğe vermeye çalışıyor zaten tüm gece yorulmuşum uykusuzum bebek ağlıyor bi taraftan. Ablası da mememi sıkınca ‘bi dk abla, ablam(kendi ablam) geliyor o gösterir’ dedim ama derken yüz ifadem değişikmiş(?) nasılsa artık bilmiyorum. Tüm gece sancı çekmiş ağrı çekmiş uyumamış birinden nasıl bi yüz bekliyosa(!)
2) evimiz genelde sıcak oluyor şubat ayında doğum yaptım. Sıcaklık 24-25 bazen üstü bile oluyordu. Bebeğe ben ne giydiysem bir kat fazla giydirdim. Yelekmiş hırkaymış giydirmedim. Ama onlar geldiğinde sürekli yelek giydir hırka giydir üşür diye diye eşimle beni illet ettiler eşim de çok sıkıldı baskılarından. Geldiklerinde bebeği battaniyeye sarıp seviyorlardı. Ne zaman onlar gelse çocuğun sırtı ter içinden kalıyordu. Küçük görümcem bi kere yelek giydiriyormuş eşim de giydirme sıcak ev demiş ona alınmışlar.
3) eve geldiğimizin 3. Gününde kayınvalidem iki görümcem, görümcemin eşi, kayinvalidemin kardeşi ve oğlu geldiler. Ben ve eşim de var tabi. Salonumuz çok ufak iki kanepe karşılıklı anca sığıyor. Ve hepsi sigara kullanan insanlar. Bebeği bir o alıyor bir bu alıyor kucaktan kucağa geziyor çocuk. Ama sürekli uyuma modunda ‘ aa maşallah hiç uyanmıyor sakin olcak falan’ meğerse sarılığı varmış. Bi süre sonra ‘ ben yatak odasına götüreyim salonu az havalandıralım’ dedim. Ama onlara göre ‘bebeği onlardan kaçırmışım vermemişim salondan götürünce hepsi öylece kalakalmışlar’
4)her seferinde geldiler yediler içtiler gittiler. Bir kere yapılacak işin var mı diye sormadılar ki 9 ay boyunca kayınvalidemin bir tencere çorbası pişmedi evde. Aksine olanı da yediler. Su içtikleri bardağı bile mutfağa götürmekten acizler.
5)bir kere yine geldiler ben mutfakta yemek yapmaya çalışıyorum bi taraftan bebeğin ihtiyaçlarını da karşılıyorum. Eşim ablasına ‘abla yardım etsene masayı falan hazırlarsın’ dedi ablasının cevabı ise ‘iki tabağı masaya koyamıyor mu’ ben onlara gittiğimde sürekli mutfaktayımdır yardım ederim Asla da çekinmem onlardan da teklif beklemem yapım bu. Doğumdan önce k.v ameliyat oldu karnım burnumda gittim yemek de yaptım yedirdim de elimden geldiğinde evini de topladım misafirini de ağırladım. Ama doğumdan sonra aynı ilgiyi ben onlardan görmedim.
6) ablası bana 15 günlük lohusa iken surat asmaya başladı. Eşime sordum bişi mi oldu diye eşimin de haberi yok nolcak bişi olmamıştır dedi. Sonradan ben sorunca ‘sen işte bebeği kaçırdın bizden, gelince sevemiyoruz el gibi bakıp bakıp gidiyoruz bir yelek bile giydiremiyoruz hastaneden geldiğin gün bana bi dk ablam geliyor dedin falan filan dedi bi de bunları hemen söylemeyelim bekleyelim lohusasın sütüne bişi olmasın diye 15 gün bekledik dedi.
7) bunları duyunca ben şok zaten. Benim bilerek isteyerek yaptığım bişey yok abla yanlış anlamışsınız siz. Yüzüm düşük asık olabilir ama sizle alakalı değil bebeğe alışmaya çalışıyorum geceleri uyumuyorum yorgunum ondandır ama yine de kırıldıysanız bile özür dilerim dedim. Olabilir insan kırılmış olabilir diye düşünerek iyi niyetle özür bile diledim. Bu süreçte eşim hep yanımdaydı bizim bi hatamız yok onların bu yaptığı terbiyesizlik 15 günlükken söylenir mi bu ablamla konuşcam o da senden özür dilesin falan dedi. Bu arada bebeğim sarılık oldu bir gün hastanede kaldı ve ilk bir ay her hafta hastaneye gittik idrar yolu enfeksiyonu oldu antibiyotik iğne, şurup vs kullandık. Bu süreçte de kimse yanımızda değildi.
8) bir gün patlama noktası yaşadım ve eşime 5 sayfa Mektup yazdım ailesinin neler yaptığını, benim ne hissettiğimi, suçum yokken özür dilediğimi ama onun ablasıyla konuşmayıp ablasının benden özür dilemediğini, buraya yazmadığım bi kaç şeyi de ekledim. Benle konuşmadan ablasını aramış ‘böyle böyle sen haksızdın ben senin de özür dilemedini bekliyorum’ demiş ablası ise ‘ o benden özür diledi biz konuyu kapattık özür falan dilemem’ demiş ki gerçekten de dilemedi.
9)şuan hastayım, k.pederimde hastanede cumartesi günü onun yanına eşim gitti orda kalcaktı. Annemleri aradı hastayım gelir misiniz diye geldiler sağolsunlar cumartesi gece yanımda kaldılar. Pazar günü işleri olduğu için eve gitmek zorundalardı. eşim annesiyle ablası gelince gelcekti. Ablasıyla annesi de uyuşuk insanlar. Eve geldiğinde akşam 6ydı. Eşime dedim ki annen buraya gelsin isterse. Gelince kalır bana yardım eder en azından diye düşündüm. Ama geldi yedi içti ve eve gitti. Eşim bi de onu eve bırakmaya gitti. Annesine gitme kal burda evde ne işin var dedim. Evde kedi var onun yalnız bırakamazmış. Lafa gelince torunu özlüyoruz şöyle seviyoruz böyle seviyoruz diyorlar ama benim bişeyim olduğunda işe yarayacaklar diye ödleri kopuyor. Geldiğinde de zaten yemeği ben hazırladım çayını ben koydum çocukla da ben ilgilendim ama hasta olan da bendim.
Bunların üstüne her gece gece sürekli uyanan ve bu gece 2.30da uyanıp 6.30a kadar uyanık kalan bebeğim olunca gece gece çıldırma noktasına geldim. Psikolojimin bozulduğunu tükendiğimi hissediyorum. 9 aylık bebeğe gecenin bir yarısı ‘ niye sürekli uyanıyosun’ diye bağırmaya başladım. Oysa ne çok dua ederek isteyerek yapmıştık onu. Hamile olduğumu öğrenince nasıl ağlamıştım. bağıran bir anne olmak istemiyorum çünkü o çok masum bu sefer bağırdığım için ağlıyorum. Ama çevremdekilerin anlayışsızlığı, yardım etmeyişleri, beni daha çok dibe itiyor. Bebeğim 6. Ayından sonra böyle oldu ilk 6 ay çok güzel uyuyordu sorun yoktu ama 6. Aydan sonra geceleri saat başı bazen yarım saatte bir uyanmaya başladı. Bedenim, beynim çok yorgun.
Çok uzun yazdım farkındayım, okuyanlara teşekkür ederim. İçimi dökmek istedim. Yargılayacak olanlar lütfen konumdan uzak dursunlar zaten dipteyim sizin yargısız infazlarınızla uğraşmak istemiyorum.
duymak istediğim şey ‘benim gibi olan anneler tarafından anlaşılmak ve teselli edecek bir kaç güzel cümle’.
)şuan hastayım, k.pederimde hastanede cumartesi günü onun yanına eşim gitti orda kalcaktı. Annemleri aradı hastayım gelir misiniz diye geldiler sağolsunlar cumartesi gece yanımda kaldılar. Pazar günü işleri olduğu için eve gitmek zorundalardı. eşim annesiyle ablası gelince gelcekti. Ablasıyla annesi de uyuşuk insanlar. Eve geldiğinde akşam 6ydı. Eşime dedim ki annen buraya gelsin isterse. Gelince kalır bana yardım eder en azından diye düşündüm. Ama geldi yedi içti ve eve gitti. Eşim bi de onu eve bırakmaya gitti. Annesine gitme kal burda evde ne işin var dedim. Evde kedi var onun yalnız bırakamazmış. Lafa gelince torunu özlüyoruz şöyle seviyoruz böyle seviyoruz diyorlar ama benim bişeyim olduğunda işe yarayacaklar diye ödleri kopuyor. Geldiğinde de zaten yemeği ben hazırladım çayını ben koydum çocukla da ben ilgilendim ama hasta olan da bendim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?