En başından beri benimde hep içimde o hissiyat vardı ne yalan söyleyeyim
insan üzüle üzüle de olsa farkına varıyor hissediyor bence. Bazen bı acaba mı diyorsun, kasık ağrısı olduğunda, göğüs hassasiyeti olduğunda ama içinde bı yerde o heyecanı bulamıyorsun. Yani en azından benim başından beri öyleydi. ( Genelleme yapmıyorum tabiki. Belkide ben kendi adıma tedavi tüp bebek aşamasına gelinceye kadar çok hayal kırıklığına uğradım ondandır. Ümitlenmek belkide ondan istemedim. ) İnşallah o his o heyecan ikinci denemede bulur beni ( bizi ). Elbette insan hayal kırıklığı yaşıyor, bir parçası eksiliyor gibi hissediyor, çok üzülüyor. Kaç gün ağladım, toparlanamadim ama şükür inancımız var, Rabbimiz büyük. Vardır bir hayır bunda da, belki olsa hayırlı olmayacaktı hem bizim için hem yavrumuz için diyip devam edebilmek lazım. Çözümsüz dert vermesin Allah. Elbet rahmeti, hikmeti çok büyük. Bizimde gönlümüz de çiçekler açtıracağı günler gelecek
. Hem sağlıklı değil demekki o yüzden tutunamadı. Berzah aleminde yaratılmış her ruh dünyaya gelme sırasını beklermiş nasibinde vardır inşallah sırası gelince o da gelip sarılacak sımsıkı sana. Sende doğduğunda kollarını bacaklarını çok çok ısırıp öperek çıkarırsın acısını 
Rabbim elbet çabamızı, gönlümüz den geçenleri, duamızı biliyor görüyor. Tek temennim, tek tesellim, tek sarıldığım şey bu.
içimdeki ses hep olamadı diyor ama nasip 
İnşallah öyle olur ama baya zaman geçtikten sonra yapcm yaşım zaten küçük (20)onun için sıkıntı stres yapmamaya çalışcm
