Kendimi örnek veriyim: 30 yasimda yeme icme bozuklugu, depresyon ve panik atak tedavisi görüyordum..etrafimda bir sürü toksik insan var uzun zaman. Hepsini hayatimdan cikarttim, cizgilerimi cizdim ve bana zarar verecek kimseyi etrafima birakmadim. "Kendimi tutamiyorum" diye birsey yok. Öz sayginiz ve öz sevginiz simdi devreye girmek zorunda. O adam sizi zerre sevse size zarar vermek istemez. Yasiniza gelince: Ben 30 yasimdan sonra evlendim, cocuklarim oldu, sükür mutlu bir evliligim var ama bunun temeli iyilesmek. Siz su anda yeni bu toksik iliskiden cintiginiz icin yerle birsiniz okay. Ama önemli bubdan sonraki adimlariniz. Siz onu afedersiniz köpek gibi kapisinda (sosyal medyada) beklerseniz size istedigi gibi tekme atacak. Bu garanti.. sizce bundan daha iyisini hak etmiyormusunuz?