YenGEnC belki bu konuyu bu sitede en iyi sen biliyorsun.
İstifa kabul edilmemesi gibi bir durum elbette yok, bunu bana yapamaz, ben yazılı olarak mail attığımda ya da bildirdiğimde kabul etmek zorundalar.
Ama ben bu işi bırakmak istemiyorum, bu iş benim şansım, patronum benim şansım. Hani biri elinden tutar öne çıkarır ya benim için o adam o anlama geliyor. %50 benim başarımsa %50 adamın beni her toplantıya, her müşteriye göstermesi kısaca onun çabası. Bu kadar şeyi bırakmaya içim elvermiyor, burası benim için bir okul gibi. Oturuyorum saatlerce ingilizce çalışıyorum ya adamın çocuğuyla aynı ingilizce kursuna gidiyorum. Bu imkanı biri için tepmek istemiyorum, onun gitmesini istiyorum. Ama bu da bana yanlış geliyor. Patronum zaten ailevi meselelere inanmadı, kafanı topla gel konuşuruz duruma bakarız dedi.
İyi de böyle de olmuyor.
Daha çok dibe batiyorsun.
Üstelik bu adamın elinde seni babası gibi seven o patronu seninle kötü yapacak, belki de seni kovduracak (ki tekstil camiasında dedikodu tez yayılır,belki seni mimletip iş bulmani zorlaştıracak) , bugün 'gel yavrum' diyen ailenin yarın kapılarını sana kapatmasına neden olacak kozlar var ve bu adam utanmadan seni zaten her zaman bunlarla tehdit ediyor.
Yani kaybedeceğin şey sadece psikolojin değil. Bu adamdan kurtulmazsan elindeki avucundaki ve çevrendeki her şeyi kaybedebilirsin.
Nasıl hala içinde sevgi olabilir, anlamakta zorlanıyorum.
Ben 32 olacağım, tüm kız arkadaşlarım da hep benimle dertlesir, bunca sene tonla toksik ilişkiye tanık oldum. Kurtulmanın tek yolu karar verip asla görüşmemek/ görüşme kanallarını kesmek/ gerekirse ortak arkadaşlarla bile iletişimi kesmek.
Böyle yapanlar gayet de kurtuldu toksiklerinden. Ne 'o beni birakmaz' diyenlerin altı ayda adı unutuldu. Çoğu da şimdi başkalarıyla yeni hayatini kurdu
Burada esas olan kadının da asla cevap vermemesi. Kadınlar da az değil, zehirli ilişki sevdalısı. Bizim bir kız vardı, yine klasik adamın şantaj yaptığı, özelini duyurmakla tehdit ettiği. Üstelik onlarda şiddet de vardı. Bizim iş yerinin avukatı kızın haline çok üzüldü,çocuğu aradı 'uzaklastirma cikarticaz hakkinda şöyle şöyle yapicaz,bırak kizi' diye..çocuk kanıtlarla öyle şey anlatti ki olayın aslı adam kızı terkettiğinde bizim kız da dükkanına gidermis, adam ayrılıp hayatına birini alsa bulup kızla olay çıkarırmis. Hatta bizim kız bile adama şantaj yapmış ailene şunu şunu söylerim diye
oysa bize anlatılan sadece kızın kurtulmak istediği,adamın peşinden koştuğu. Ne zaman ki kız iletişim yollarını kapattı,adamdan kurtuldu (simdi başkasıyla evli ve çoluk çocuk sahibi. Gayet de mutlu)
Bir başka yakın arkadaşım sonradan evli ve çok çocuklu olduğunu öğrendiği toksikten hesapta kurtulmak istiyordu. Adam hem evli hem şiddet gösteren hem de tehdit eden serefsizin tekiydi. Kız da hesapta kurtulmak istiyordu,şehir değiştirdi. Bir gün bana diyor ki 'benim sehrime geldi söyle böyle'
'nasil geldi?' dedim, 'hani numaranı değiştirmistin?'
Yok şöyle yaptı böyle yaptı, atti bir şeyler ama ayan beyan ortada. Kız adamla konuşmuş, şu sehirdeyim demiş
(kız şu an başkasıyla sözlü, Ağustosta evlenecek)
Gibi gibi gibi...tek çare adamla iletişimini sıfıra indirmek. Ulaşmaya çalışsa da izin vermemekz ortak arkadaş bir şey anlatacak olsa onu da susturmak.
Benim de vardı ayrılınca musallat olan, kendimi öldürürüm diyen bir gerizekalı (ki öldüğünü duysam haberlerde uzulecegim biri değil) . Üstelik o şehirde tek sosyal çevrem çocuğun arkadaslariydi . Harika bir arkadaş grubu vardı, aile gibilerdi, gruptaki çocukların sevgilisi kızlardan aynı evde yaşadığım biri bile vardi ,cidden çok severdim. Ama sirf çocukla bağım sifirlansin diye onlarla da konuşmayı sonlandırdim. Üstelik kucuk şehirdeydik, onların takıldığı muhitlerin otobüsüne bile binmedim, sonuç olarak kısa sürede kurtuldum:)
tek çare bu yani. Sen konuşmaya devam ettigin sürece ne bu ilişki biter , ne psikolojin duzelir