- 9 Ağustos 2016
- 89
- 81
Bu “toksik” kelimesi baya moda oldu ama başka bir tarifi yok sanırım yaşadığım ilişkinin. İfade edecek en güzel kavram bu.
Kalbimi aşka uzun süre tamamen kapatmıştım çünkü bir önceki erkek arkadaşım oldukça kıskanç ve yalancı biriydi. Ayrıca güven sorunu vardı aramızda. Bir yılın sonunda terkettim ve 4 yıl kadar hayatıma kimseyi sokmadım.
2 buçuk sene önce çalıştığım işyerinden biriyle sevgili olmaya başladık. Daha önce de aynı işyerinde çalışmışız ama birbirimizden haberimiz yokmuş.Kader işte, bizi tekrar karşılaştırdı. Ben tipe çok önem vermem. Erkeğin en çok zekasına ve mizah seviyesine bakarım. Ve de sadakat benim için herşey. Kimsenin tip olarak bizi yakıştırmamasına rağmen ben onda olan bu özellikleri sevdim. İlk başlarda bir sorun yoktu. İkimizde lider ruhluyuz. Çatışmalarımız olurdu ama toparlardık.
İlk büyük kavgamız sevgili olduktan üç hafta sonra oldu. Bana uzun uzun bir akrabası tarafından dolandırıldığından bahsetti ve maddi olarak sıkışık olduğunu, çok borcu olduğunu falan anlattı. Bende üzüldüğümü söyledim. Sonra “neyse boşver ha duvara anlatmışım ha sana!” gibi garip bir tepki verdi. O an anladım ki cebimden para çıkarıp destek olmamı bekliyor. Daha yeni sevgiliyiz ve ben bu tarz parasal muhabbetleri sevmem dedim. Senden para dilendiğimi mi düşündün diye tepki gösterdi ama apaçık iması o yöndeydi. Amacının sadece menfaat olduğunu düşünüp o an ayrılmaya karar verdim. Aynı yerde çalışıyoruz dolayısıyla hep karşımda. Bir şekilde tekrar beni ikna etti, devam etme kararı aldık. Devam ettikçe bağlandım. Daha doğrusu artık yeni birini tanımaya sabrım yok. O yüzden de son olmasını ve evlilikle bitmesini ümit ettim.
Aralarda sürekli ayrılıp barışıyoruz derken ben tam yeni yıla yaklaştığımız zamanlarda servisten düşüp parmağımı kırdım. Birkaç gün rapor aldım. O aralar aramız kötüydü. Fırsattan istifade işyerinden bir kıza yürümüş. Bir yandan bana barışalım diye yalvarıyor. Konuştuğu kız bana bunun mesajlarını gönderdi. “Kusura bakma ama sevgilin senin sayende kendini bir halt sanıp tüm kızlara yürüme cesareti almış. Normalde kimsenin bakmayacağı bir tipi var ama hayatında senin gibi bir kız olunca herkesi elde edeceğini düşünüyor. Sen bunu haketmiyorsun.” falan dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Hem parmağım kırılmış evde hasta yatıyorum. O halde bana destek olması lazımken, üstelik bana tekrar barışalım diye yalvarıyorken başka kızlara yazıyor. Komple terkettim, hayatımdan çıkardım. Ama yine iki ay geçmedi beni ikna etti. Artık o olaydan sonra ilşkimiz iyice ayağa düştü. O başka kızlara yazıyor, kulağıma geliyor. Benden hoşlanan çocuklar bana yazıyor, karşılık veriyorum. Ama biz sevgiliyiz !
Karakterim, huyum, suyum herşeyim değişti. Normalde hemen noktayı koyan ben, resmen onun kalitesine inip misilleme yapıyorum.
Üstelik borçlarını kapatması için onun için kredi bile çektim. Allahtan geri ödedi. Ama böyle aptallığa nasıl kalkıştım bilmiyorum. Annem, arkadaşlarım… Herkes bu ilişkiye karşı. Hatta bana şantaj tarzı bişey yapıp zorla devam ettiğimi düşünüyorlar. Ya da bana büyü yapıldığını düşünüyorlar. Hem kaba, hem tip olarak bana uygun değil, hem borç yatağında, hem de gözü dışarda.. Üstelik beni tehdit ediyor benden ayrılamazsın eğer ayrılırsan hem sana hem hayatına girecek kişiye dünyayı zindan ederim, sokak dayağı atarım diye.. Ben bunlara pabuç bırakacak bir tip değilimdir normalde. Ama ne yaparsam yapayım ondan kopamıyorum. Bunun adı aşk, sevgi olamaz. Takıntı mı saplantı mı alışkanlık mı nedir bilmiyorum. Çok anlamsız. Bana uygun değil. Sanki büyülenmiş gibiyim. Öyle sürükleniyor gibiyim. Ne yapacağım, nasıl çıkacağım bu girdaptan bilmiyorum. Yazıp içimi dökmek istedim. Çok uzun bir yazı oldu farkındayım. Okuyanlara selam olsun. Ve aşktan gözünüzde dönse benim yaptığım salaklıkları asla ama asla yapmayın.
Kalbimi aşka uzun süre tamamen kapatmıştım çünkü bir önceki erkek arkadaşım oldukça kıskanç ve yalancı biriydi. Ayrıca güven sorunu vardı aramızda. Bir yılın sonunda terkettim ve 4 yıl kadar hayatıma kimseyi sokmadım.
2 buçuk sene önce çalıştığım işyerinden biriyle sevgili olmaya başladık. Daha önce de aynı işyerinde çalışmışız ama birbirimizden haberimiz yokmuş.Kader işte, bizi tekrar karşılaştırdı. Ben tipe çok önem vermem. Erkeğin en çok zekasına ve mizah seviyesine bakarım. Ve de sadakat benim için herşey. Kimsenin tip olarak bizi yakıştırmamasına rağmen ben onda olan bu özellikleri sevdim. İlk başlarda bir sorun yoktu. İkimizde lider ruhluyuz. Çatışmalarımız olurdu ama toparlardık.
İlk büyük kavgamız sevgili olduktan üç hafta sonra oldu. Bana uzun uzun bir akrabası tarafından dolandırıldığından bahsetti ve maddi olarak sıkışık olduğunu, çok borcu olduğunu falan anlattı. Bende üzüldüğümü söyledim. Sonra “neyse boşver ha duvara anlatmışım ha sana!” gibi garip bir tepki verdi. O an anladım ki cebimden para çıkarıp destek olmamı bekliyor. Daha yeni sevgiliyiz ve ben bu tarz parasal muhabbetleri sevmem dedim. Senden para dilendiğimi mi düşündün diye tepki gösterdi ama apaçık iması o yöndeydi. Amacının sadece menfaat olduğunu düşünüp o an ayrılmaya karar verdim. Aynı yerde çalışıyoruz dolayısıyla hep karşımda. Bir şekilde tekrar beni ikna etti, devam etme kararı aldık. Devam ettikçe bağlandım. Daha doğrusu artık yeni birini tanımaya sabrım yok. O yüzden de son olmasını ve evlilikle bitmesini ümit ettim.
Aralarda sürekli ayrılıp barışıyoruz derken ben tam yeni yıla yaklaştığımız zamanlarda servisten düşüp parmağımı kırdım. Birkaç gün rapor aldım. O aralar aramız kötüydü. Fırsattan istifade işyerinden bir kıza yürümüş. Bir yandan bana barışalım diye yalvarıyor. Konuştuğu kız bana bunun mesajlarını gönderdi. “Kusura bakma ama sevgilin senin sayende kendini bir halt sanıp tüm kızlara yürüme cesareti almış. Normalde kimsenin bakmayacağı bir tipi var ama hayatında senin gibi bir kız olunca herkesi elde edeceğini düşünüyor. Sen bunu haketmiyorsun.” falan dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Hem parmağım kırılmış evde hasta yatıyorum. O halde bana destek olması lazımken, üstelik bana tekrar barışalım diye yalvarıyorken başka kızlara yazıyor. Komple terkettim, hayatımdan çıkardım. Ama yine iki ay geçmedi beni ikna etti. Artık o olaydan sonra ilşkimiz iyice ayağa düştü. O başka kızlara yazıyor, kulağıma geliyor. Benden hoşlanan çocuklar bana yazıyor, karşılık veriyorum. Ama biz sevgiliyiz !
Karakterim, huyum, suyum herşeyim değişti. Normalde hemen noktayı koyan ben, resmen onun kalitesine inip misilleme yapıyorum.
Üstelik borçlarını kapatması için onun için kredi bile çektim. Allahtan geri ödedi. Ama böyle aptallığa nasıl kalkıştım bilmiyorum. Annem, arkadaşlarım… Herkes bu ilişkiye karşı. Hatta bana şantaj tarzı bişey yapıp zorla devam ettiğimi düşünüyorlar. Ya da bana büyü yapıldığını düşünüyorlar. Hem kaba, hem tip olarak bana uygun değil, hem borç yatağında, hem de gözü dışarda.. Üstelik beni tehdit ediyor benden ayrılamazsın eğer ayrılırsan hem sana hem hayatına girecek kişiye dünyayı zindan ederim, sokak dayağı atarım diye.. Ben bunlara pabuç bırakacak bir tip değilimdir normalde. Ama ne yaparsam yapayım ondan kopamıyorum. Bunun adı aşk, sevgi olamaz. Takıntı mı saplantı mı alışkanlık mı nedir bilmiyorum. Çok anlamsız. Bana uygun değil. Sanki büyülenmiş gibiyim. Öyle sürükleniyor gibiyim. Ne yapacağım, nasıl çıkacağım bu girdaptan bilmiyorum. Yazıp içimi dökmek istedim. Çok uzun bir yazı oldu farkındayım. Okuyanlara selam olsun. Ve aşktan gözünüzde dönse benim yaptığım salaklıkları asla ama asla yapmayın.