İdrakcığım, bir salın kendinizi...
Ben saldım:)
O meşhur konumdan sonra olanlar oldu bana ve saldım, o kadar mutluyum ki bu halimden.
İrdelemeyi, düşünmeyi, öyle ya da böyle umursamaz görünümün altında, haddinden fazla kaale almayı bıraktım.
Eşimle içimde yaşadığım gizli yarışı bıraktım, sen de bırak.
Ama önce kendini.
Hayatı olduğu gibi kabul etmek gerekiyor bazen.
Mal bu, yapacak bir şey yok.
Elinde telefon göbek kaşıyam adamdan bir jön çıkaramayacağına göre, olayın en gülünesi taraflarını göreceksin.
Ha demesi kolay, nasıl oluyor bu durum biliyor musun?
Kozlarınızı paylaşmanız lazım, gerekirse saatlerce hatta günlere yayılan bir konuşmalar dizisi yapıp, tee bilmem kaç sene önce sen şunu neden yaptına, yok ailen böyle dedi kanıma dokunduya kadar giden iç boşaltımı lazım.
Sonra ohh be diyeceksin, ne çok şey tutmuşum ki içimde, yeni bir hisse yer kalmamış.
İçini dolduran düşünceler sis gibi bedeni kapladığından, her şey flu sana.
Zor biliyorum ama senin gibi güçlü karakterler, son savaş baştasını da karşı tarafa sallayana kadar, bitmez bu mesele ve çekişme.