- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #321
Meslegın varmıydı, ne tur bir ıs arıyorsun. Keske hemen bir is bulsan o kadar iyi gelecek ki hem bu kadar incik cincık konusacak vaktinde olmayacak
Meslegın varmıydı, ne tur bir ıs arıyorsun. Keske hemen bir is bulsan o kadar iyi gelecek ki hem bu kadar incik cincık konusacak vaktinde olmayacakEn büyük sorun maddiyat evet. Yok doktorla ilgisi yok. Terapist sadece zorlanmayacağı ve sıkılmayacağı saatlerde çalışın dedi öyle bir iş de bulamadım. Tam olacaktı bir iş son anda olmadı. Ben sanırım salmaya ve çaba göstermemeye fazla alıştım. Yeni anlıyorum.
Ne yapmalısın biliyor musun ? Bir blog açmalısın. Oraya da deneme yazıları yazmalısın. Ciddi bir kitlen olacağını düşünüyorum. Bak her şey bir şeyle başlar idrakçığım.Çok komik gelecek size ama yarın sabah 6da uyanacağım ve sigarayı bırakacağım. Yapmam gereken ilk şey bu. Uykudayım uzun zamandır, uyanmam gerek hem gerçek manada hem mecazi anlamda uyanmam gerek.
İki saattir eşimle konuşuyorum. Bana dedi ki ben hep sustuğum için kendini mükemmel sanıyorsun ama konuşayım madem. Bir kere bizim en büyük problemimiz maddiyat. Tek kişi çalışıyorum Oğlumuzu terapiste, kreşe gönderiyorum. İkimiz de günde bir paket sigara içiyoruz ve dolayısıyla başka lüksümüz kalmıyor. Alışveriş gezme vs gibi. Bunalıyorsun anlıyorum ama Allah aşkına bu durumu değiştirmek için ne yapıyorsun? Sigarayı bırakmamız lazım hatta bu şart diyorum bırakamıyorsun. Yahu ben sana kahvaltıyı birlikte yapalım derken temennim kadınlık hap da bana kahvaltı hazırla değil. Benim her gün dışarıda kahvaltıya verdiğim parayla birlikte gezeriz sen üstüne bir şeyler alırsın ama yok zerre fedakarlık yapmayıp sürekli söyleniyorsun her şeyden şikayet ediyorsun. Ben salak bir adam değilim. Ne beklediğini ne yapmadığımı biliyorum ama içimden gelmiyor artık yapmak. Zerre çaban yok zerre amacın yok. Şu evde bir kere bile benim her sabah yaptığım gibi altıda uyanıp aşkım tasarruf edelim evde kahvaltını yap demedin. Sigarayı bırakalım o parayla tatil yapalım demedin. Sadece söyleniyor ve şikayet ediyorsun. Evet çok bunalıyorsun evet hak ettiğin ya da istediğin hayat bu değil ama zerre çaban da yok dedi.
Epey sarsıldım ne yalan söyleyeyim. Şu an zihnimi toparlamaya çalışıyorum.
Size bolca çözüm sunulmuş bence onları dikkate alabilirsiniz :)Fazla zeki değilim efenim. Belki farklı düşünüyor ya da algılıyorum olayları ama henüz insanlığa büyük bir katkı sağlayacak girişimim olmadı. Evrende kapladığım yerin bir önemi yok. Adama acımanıza gerek yok bu yüzden. Durmadan şikayet edip çözüm bulamadığım için bana acıyabilirsiniz mesela.
Eşiniz kendini bence çok güzel ifade etmiş ve haklı .sizde zorlamada olsa bir çabaya baslasaniz aslında .size de iyi gelecektir hemİki saattir eşimle konuşuyorum. Bana dedi ki ben hep sustuğum için kendini mükemmel sanıyorsun ama konuşayım madem. Bir kere bizim en büyük problemimiz maddiyat. Tek kişi çalışıyorum Oğlumuzu terapiste, kreşe gönderiyorum. İkimiz de günde bir paket sigara içiyoruz ve dolayısıyla başka lüksümüz kalmıyor. Alışveriş gezme vs gibi. Bunalıyorsun anlıyorum ama Allah aşkına bu durumu değiştirmek için ne yapıyorsun? Sigarayı bırakmamız lazım hatta bu şart diyorum bırakamıyorsun. Yahu ben sana kahvaltıyı birlikte yapalım derken temennim kadınlık hap da bana kahvaltı hazırla değil. Benim her gün dışarıda kahvaltıya verdiğim parayla birlikte gezeriz sen üstüne bir şeyler alırsın ama yok zerre fedakarlık yapmayıp sürekli söyleniyorsun her şeyden şikayet ediyorsun. Ben salak bir adam değilim. Ne beklediğini ne yapmadığımı biliyorum ama içimden gelmiyor artık yapmak. Zerre çaban yok zerre amacın yok. Şu evde bir kere bile benim her sabah yaptığım gibi altıda uyanıp aşkım tasarruf edelim evde kahvaltını yap demedin. Sigarayı bırakalım o parayla tatil yapalım demedin. Sadece söyleniyor ve şikayet ediyorsun. Evet çok bunalıyorsun evet hak ettiğin ya da istediğin hayat bu değil ama zerre çaban da yok dedi.
Epey sarsıldım ne yalan söyleyeyim. Şu an zihnimi toparlamaya çalışıyorum.
Günaydın dediğini yapabildin mi :) umarım ilk adımı atabilmişsindir. Sigarayı bırakmak güzel ve büyük bir adım.Çok komik gelecek size ama yarın sabah 6da uyanacağım ve sigarayı bırakacağım. Yapmam gereken ilk şey bu. Uykudayım uzun zamandır, uyanmam gerek hem gerçek manada hem mecazi anlamda uyanmam gerek.
Bencede, elindekileri kaybettiğinde bugünlerini çok arayacağını düşünüyorum ..Eşiniz kendini bence çok güzel ifade etmiş ve haklı .sizde zorlamada olsa bir çabaya baslasaniz aslında .size de iyi gelecektir hem
halsizlik mutsuzluk sebebiniz odur. O zaman d vitamini aksatmayın .Yok aksine fazlası var. D vitamini epey eksik.
Sana yapılması gereken de buydu.İki saattir eşimle konuşuyorum. Bana dedi ki ben hep sustuğum için kendini mükemmel sanıyorsun ama konuşayım madem. Bir kere bizim en büyük problemimiz maddiyat. Tek kişi çalışıyorum Oğlumuzu terapiste, kreşe gönderiyorum. İkimiz de günde bir paket sigara içiyoruz ve dolayısıyla başka lüksümüz kalmıyor. Alışveriş gezme vs gibi. Bunalıyorsun anlıyorum ama Allah aşkına bu durumu değiştirmek için ne yapıyorsun? Sigarayı bırakmamız lazım hatta bu şart diyorum bırakamıyorsun. Yahu ben sana kahvaltıyı birlikte yapalım derken temennim kadınlık hap da bana kahvaltı hazırla değil. Benim her gün dışarıda kahvaltıya verdiğim parayla birlikte gezeriz sen üstüne bir şeyler alırsın ama yok zerre fedakarlık yapmayıp sürekli söyleniyorsun her şeyden şikayet ediyorsun. Ben salak bir adam değilim. Ne beklediğini ne yapmadığımı biliyorum ama içimden gelmiyor artık yapmak. Zerre çaban yok zerre amacın yok. Şu evde bir kere bile benim her sabah yaptığım gibi altıda uyanıp aşkım tasarruf edelim evde kahvaltını yap demedin. Sigarayı bırakalım o parayla tatil yapalım demedin. Sadece söyleniyor ve şikayet ediyorsun. Evet çok bunalıyorsun evet hak ettiğin ya da istediğin hayat bu değil ama zerre çaban da yok dedi.
Epey sarsıldım ne yalan söyleyeyim. Şu an zihnimi toparlamaya çalışıyorum.
İki saattir eşimle konuşuyorum. Bana dedi ki ben hep sustuğum için kendini mükemmel sanıyorsun ama konuşayım madem. Bir kere bizim en büyük problemimiz maddiyat. Tek kişi çalışıyorum Oğlumuzu terapiste, kreşe gönderiyorum. İkimiz de günde bir paket sigara içiyoruz ve dolayısıyla başka lüksümüz kalmıyor. Alışveriş gezme vs gibi. Bunalıyorsun anlıyorum ama Allah aşkına bu durumu değiştirmek için ne yapıyorsun? Sigarayı bırakmamız lazım hatta bu şart diyorum bırakamıyorsun. Yahu ben sana kahvaltıyı birlikte yapalım derken temennim kadınlık hap da bana kahvaltı hazırla değil. Benim her gün dışarıda kahvaltıya verdiğim parayla birlikte gezeriz sen üstüne bir şeyler alırsın ama yok zerre fedakarlık yapmayıp sürekli söyleniyorsun her şeyden şikayet ediyorsun. Ben salak bir adam değilim. Ne beklediğini ne yapmadığımı biliyorum ama içimden gelmiyor artık yapmak. Zerre çaban yok zerre amacın yok. Şu evde bir kere bile benim her sabah yaptığım gibi altıda uyanıp aşkım tasarruf edelim evde kahvaltını yap demedin. Sigarayı bırakalım o parayla tatil yapalım demedin. Sadece söyleniyor ve şikayet ediyorsun. Evet çok bunalıyorsun evet hak ettiğin ya da istediğin hayat bu değil ama zerre çaban da yok dedi.
Epey sarsıldım ne yalan söyleyeyim. Şu an zihnimi toparlamaya çalışıyorum.
Benim tek sorunum bu nomu. Ben artık bunu anladım. Hiçbir şey yapmayıp her şey düzelsin istiyorum. Yılların yorgunluğu var, anlatamadığım birçok insanı yerle bir edecek bir sürü hatıra var. Ama bunlar bahane değil. Ben düpedüz oturduğum yerden feraha kavuşmak isteyen ve bunun için hep çevresini suçlayan bir dangalağım. Budur.
Konu dışı ama zor çocuğu olanlar gerçekten hayata küsuyor herkes put gibi çocuk büyütürken 3-4 senedir çok yıpranmış olabilirsiniz onun için belki kapattiniz kendinizi bu derece. Benim kızım da çok zor bı çocuk artık hayattan kendimden nefret eder oldum biraz rahat olmakta fayda var gibiHay Allah razı olsun abla ya. Dilimde tüy bitti anlatamadım ben. Bu siteye geldiğimde ergenlikten çıkmak için çabalıyor saçma sapan aşk acısının dünyanın en büyük sorunu olduğunu sanıyordum. Büyüdüm, olgunlaştım ama her sorunu dağ gibi büyütüp içinde çırpınma huyum değişmedi.
Yazmak istedikten ve gerçek acıyı paylaşma isteği olduktan sonra çocukken yaşadığım taciz hakkında onlarca paragraf yazar, acıyı betimleme şekli ile herkesi de ağlatırım. Ama onu yapan ben olmam işte. Ben acımı bu şekilde yaşıyor, bu şekilde dillendiriyorum ama bu sahtelik değil onu anlatamıyorum.
Eşinize verdiğiniz cevaplar harika :)Merhaba hatunlar
Ben yine devrelerimin yandığı, efendime söyleyeyim depresyondan depresyona sürüklendiğim bir dönemdeyim. Bir kenarda sessizce ölmeyi bekliyorum. Öyle ki markete gitmek bile zulüm geliyor.
Sevgili eşim çok uzun zamandır bu bahsi geçen uygulamada aptal aptal videolar izleyip zaman öldürüyordu. Neredeyse evdeki tüm zamanını bu programa ebleh bakışlarını dikerek geçiriyordu. Ben genelde kıskanç, kısıtlayan, benimle ilgilen diyen bir model değilim. Çocuğuyla ilgilendiği sürece ne yaptığıyla pek ilgilenmiyorum. Dün gece "lan bu zımbırtıda ne var ki bu kadar bakıyor dur bir yükleyeyim" diyerek yükledim programı. Tabi her türk kadını gibi ilk önce beyimin profiline girdim. Altı adet taş gibi Rus ablasını takibe almış. Açıkçası pek etkilenmedim. Ablalar da koca memelerini kameraya sokup dans ediyorlar. Efendime söyleyeyim popolarını arşa değdirmeye çalışıyorlar falan. O an verdiğim tepki "post ergen midir nedir" oldu. Konuyu açmadım bile.
Bugün sevgili beyim beni aradı. "tiktok hesabı açmışsın" dedi. Ben de "hee evet Rus poposu göresim geldi. Memeye aşerdim ondan açtım" dedim. Eşim kendini savunmaya başladı. "açıklama yapmana gerek yok" dememe rağmen. Savunmaya devam edince sinirlendim ve "yahu normal bir şeyse yaptığın niye açıklama yapıyorsun. İstediğini yap. Ben de kaslı rus abilere bakarım ne var bunda" dedim. Beyimiz delirdi. Ben sakince "yav normal bir eylem olduğunu savunuyorsan neye sinirleniyorsun ki" dedim.
Bir süre sonra tekrar aradı. Haklısın aptalca bir davranıştı falan dedi. Ben de "benim için fark etmez. En fazla beyni gelişmemiş koca adamın hala neler peşinde der geçerim, kıskanacak bir durum yok. O vücuda sahip ablalar sana baksın ben o gün boşarım seni zaten. Böyle mucizevi bir birlikteliğin arasına girmek istemem" dedim. Bu sefer de ne kadar geniş olduğumdan, bak burası çok komik kocamı elimde tutmaya çalışmamamdan falan bahsetti. Ben anırarak güldüm tabi. Bu son cümleyi hiç sarf etmedin sayıyorum, yoksa iyice soğuyacağım senden dedim. Kocayı elde tutmak nedir allasen. Gitmek istersen gidersin, kalmak istersen kalırsın. Bunun için bir çaba sarf etmeme gerek yok dedim.
En nihayetinde konuşma benim dünyanın en kibirli, en kendini beğenmiş insanı olmamla sonuçlandı. Yani adam Rus poposuna bakıyor ve suçlu yine ben oluyorum. Bu arada suçladığım ya da kızdığım da yok. O konuyu açmasa ben açmayacaktım bile.
Mütemadiyen bu dünyaya ne kadar daha katlanabilirim acaba diye düşündüğüm şu günlerde aptalca bir sebepten kavga edip, muhtemelen birkaç gün konuşmayacağız. İlgisiz, sevgisiz olduğum da vurgulandı bolca.
Aseksüel olmaya karar verdim mesela ama evlilik gibi bir engel var önümde. İçinde his barındıran hiçbir insani özelliğim kalmadı sanki. Oğluma olan sevgim ve merhametim dışında ki ona da tahammülüm azalıyor gittikçe. Ne sekse, ne karşı cinse ilgim yok. Kocam dahil. Bir garip ot gibi bir şey oldum.
Beyim son olarak "keşke kıskansaydın, en azından sevgi göstergesi" deyince hepten garip hissettim. Artık içimden kimseyi sevmek, ilgi göstermek, herhangi bir şekilde münasebet kurmak gelmiyor. Bilmiyorum aranızda böyle hislerden arınan, hiçbir şey hissetmeyen kişiler oldu mu. Kendi aileme bile sevgi hissetmiyorum sanki. Nötr vaziyetteyim her canlıya karşı. Ötelemeye çalışıyordum ama bu tikyok açığa çıkardı her şeyi.
Bunu açık yüreklilikle söylüyorum annelik hislerim dışında sevgi adına bir şey kalmadı içimde ya da ben öyle zannediyorum bilmiyorum. Açıkca yazayım seks yapmak zulüm gibi. Eyleme odaklanamıyorum dokunmak ya da dokunulmasını istemiyorum. Bitse de gitsem modunda oluyorum. Kimseden bir şey istediğim yok ama beklenti olunca karşıdan böyle çuvallıyorum işte. Niye konu açtım onu da bilmiyorum. Yorumlarınızı merak ediyorum bu hususta. Sevgiler efem.
Adamı haklı buldum rıza babaİki saattir eşimle konuşuyorum. Bana dedi ki ben hep sustuğum için kendini mükemmel sanıyorsun ama konuşayım madem. Bir kere bizim en büyük problemimiz maddiyat. Tek kişi çalışıyorum Oğlumuzu terapiste, kreşe gönderiyorum. İkimiz de günde bir paket sigara içiyoruz ve dolayısıyla başka lüksümüz kalmıyor. Alışveriş gezme vs gibi. Bunalıyorsun anlıyorum ama Allah aşkına bu durumu değiştirmek için ne yapıyorsun? Sigarayı bırakmamız lazım hatta bu şart diyorum bırakamıyorsun. Yahu ben sana kahvaltıyı birlikte yapalım derken temennim kadınlık hap da bana kahvaltı hazırla değil. Benim her gün dışarıda kahvaltıya verdiğim parayla birlikte gezeriz sen üstüne bir şeyler alırsın ama yok zerre fedakarlık yapmayıp sürekli söyleniyorsun her şeyden şikayet ediyorsun. Ben salak bir adam değilim. Ne beklediğini ne yapmadığımı biliyorum ama içimden gelmiyor artık yapmak. Zerre çaban yok zerre amacın yok. Şu evde bir kere bile benim her sabah yaptığım gibi altıda uyanıp aşkım tasarruf edelim evde kahvaltını yap demedin. Sigarayı bırakalım o parayla tatil yapalım demedin. Sadece söyleniyor ve şikayet ediyorsun. Evet çok bunalıyorsun evet hak ettiğin ya da istediğin hayat bu değil ama zerre çaban da yok dedi.
Epey sarsıldım ne yalan söyleyeyim. Şu an zihnimi toparlamaya çalışıyorum.
Kahkaha attımDediklerimizi yapmayınca havuza atıp merdiveni kaldırsaydık
Kahkaha attım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?