Terk edilmiş bir bebeği yurttan evlatlık aldık diye kayınvalidem bize küstü

Arkadaşın yıllardır kafası karışık , bi çok konuda tutarsız malesef

Psikoloji mezunlarının hepsi sanki çok danışan görebiliyormuş gibi bir de stajyer psikolog çıktı hahsjsjs. Staj yaparken hastanede maksimum ilk görüşme bir de test falan uyguluyorduk. Intern doktorlukla karıştırmış herhalde. Psikolog bile eğitimini ve süpervizyonunu almadan kolay kolay danışan görüp psikoterapi hizmeti veremez, stajyer psikolog neymiş böyle bir kavramın karşılığı dahi yok.
 
Bakın bu konuyla ilgili son kez yazıcam çünkü sıkıldım. Gösterdiğiniz örnek zaten milyonda bir istisna ünlü olmuş yani öyle bir örnek aslında yoruma bile gerek yok.
Evlat edinmek tabii ki güzel bir şey ama iki yüzlülük kötü. Benim de bir evladım var yarın bir gün çocuğu olabileceği halde gidip evlat edinmek istese neden derim ve bence bu hiç de tuhaf değil. Ve hakkaten gerçekten neden demeyecek olan varsa alnından öpüyorum. Buyrun herkes evinde eşiyle anne babasıyla denesin ben evlat edincem desin kim ne diyor tepkileri ölçelim. Bu tıpkı şuna benziyor herkes şehitliği cenneti falan övüyor fakirliği övüyor ama kendi oğlunu askere göndermeye gelince tanıdıktan çürük raporu aramaya başlıyor yeri geliyor rüşvet veriyor. Kendisi lüks içinde yaşıyor. En az 15 yıldır bu forumdayım daha bir tane evlat edinme konusu görmedim herkes bu kadar takdir etti ama bir tane evlat edinen yok. Bir başkasının yaptığı iyi şeyler üzerinden yorum yapıp ahkam kesmek çok kolay peki bu kadar iyiyse neden kimse yapmıyor buna cevap verebilen kimse yok? Artık bu iki yüzlülük midemi bulandırıyor. Daha da acısı toplum olarak bu ikiyüzlülüğü kanıksamış olmamız. İkiyüzlüce yaşayıp ikiyüzlüce yönetiliyoruz sürekli toplumda yapılan iyi şeyler üzerinden birbirimize ahlak dersi verip içten içe bunu yapan komşumuza eşimize dostumuza gülüyoruz. İşte bakın ben söyleyim bu yüzden kimse evlat edinmiyor. Toplumun gerçeği buyken de neden çocuğunuz oluyorken evlat ediniyorsunuz sorusu baya bi devede kulak kalıyor çünkü aslında herkes böyle düşünüyor. Sürekli bi duyar kasma sürekli ahlak dersi ama topluma bakıyosun ahlaklı insan sayısı bir elin parmağını geçmiyor. Bana bu işin ahlakından erdeminden bahseden üye konuyu benim yazdığım tek bir yorumla hemen benim anneliğime getirebilmekte bir sakınca görmüyor mesela. Ben anneyim diye tüm toplumu kucaklamak mı zorundayım anlamadım nası bi bakış açısı. İşte bu çarpıklık ve devşirilmiş hap gibi yutulan sözde iyi niyet ve ahlak bana mide bulandırıcı geliyor ben almayım siz devam edin.
Biz de sizin gibilerden tiksiniyoz panpa merak etme.
 
Sizin dar çevreniz doğurduğu çocuğa bile üfleyerek pufleyerek ,lutfetmis gibi bakabilir,başkasının doğurduğunu sahiplenmek anca kısır insanların yaşı kırka gelirken yaptığı 'son çare' olabilir. Ama dünya neyse ki sizin dar cevrenizdeki insanlardan ibaret değil.
Mesela aynebilim var, en buyuk hayallerinden biri aşevi kurmak olduğu için kambocaya gidip aşevi kuran bir kadın.
O da gencecik yaşında, dünya tatlısı bir çocugu evlat edinme sürecinde yıllardir. Geçenlerde yaptığı bir paylaşımda dünyadaki en büyük arzusunun bakıma muhtaç bir çocuğu sahiplenmek olduğunu yazmıştı. Ve sizin gibi sırf doğurduğu için kendi çocuğunu sevip onların hastalıklarıyla vs fedakarca ilgilenen annelere 'annelik değil mecburi hizmet' benzetmesi yapmıştı. Eki Görüntüle 3040082 Eki Görüntüle 3040084
Evelynn Evelynn ifşalandın
 
Herkese merhabalar ben devlette öğretmenim ve eşim de esnaf. Maddi olarak iyiyiz elhamdulillah. Biz evlenmeden önce hep koruyucu aile olma hayali kurduk. Hiç kendi çocuğumuzun hayalini kurmadık. Çalıştığım köyde bir bebek doğdu. Babası ölmüştü. Annesi doğumda öldü. Ben ve eşim bebeğin anneanne babaannesi 70 yaşındalar ve bakamayacaklar için hiç düşünmeden bakmaya karar verdik. Mahkemeye gittik ve evlatlık edindik. Tabi ki akrabalarıyla görüşecek ama eşimin ailesi biz öz torun istiyoruz diyip konuşmuyorlar. Bir görseniz bebek o kadar tatlı kiii. Hergün kokluyorum öpüyorum. Cennetten gelen bir melek gibi. Rabbimin bana hediyesi olarak geldi sanki. Ben anaokulu öğretmeniyim ve çocuk eğitimi aldım. Kendi annem babam yardıma geldi ben çalışıyorum. İşte bile fırsat buldukça görüntülü arıyorum o kadar tatlı kiii. Ben nasıl ikna edeceğim onları. Rabbim bu meleği bize hediye etti. Akrabaları kabul etmedi. Atanınca evlenince hayatımda bu kadar mutlu olmamıştım. Bir tombiş yanakları var. Kayınvalidemi arıyorum resim atıyorum küstü. Kayınpederim mutlu ama kayınvalidem inat etti. Lütfen bana fikir verin. 🥲 şunu bilin ki kayınvalidem önemli ama onunla akrabaysam bu bebek benim can parçam oldu. Onu bırakmayacağım. Eşimle her gün onunla sarılıp uyuyoruz. Adı umut. Oğlumla yakında tatile gideceğiz inşaAllah. Kayınvalidemi de çağırdık gelin dedik. Ben başkasının bebeğiyle gitmem dedi. Gerçekten çok kötüyüm. Bir insan merhametsiz nasıl olur. Ben nasıl ikna edeceğim
Allah bağışlasın. Kayınvalidenizin üstüne gitmeyin. Kendi haline bırakın zamanla kabullenecek mecbur
 
Tamamdır🌹 haklısınız. Bu arada rahim ağzı kanseriydim atlattım. Çocuğum olmayacak. O yüzden anneliği böylesi yaşayacağım. Yorumunuz için teşekkür ederim
Eee senin çocuğun olmayacaksa nasıl öz torun sahibi olacakmış bu kayınvalide hanfendisi. Ay sinirlerim bozuldu. Takmayın onu.
 
Psikoloji mezunlarının hepsi sanki çok danışan görebiliyormuş gibi bir de stajyer psikolog çıktı hahsjsjs. Staj yaparken hastanede maksimum ilk görüşme bir de test falan uyguluyorduk. Intern doktorlukla karıştırmış herhalde. Psikolog bile eğitimini ve süpervizyonunu almadan kolay kolay danışan görüp psikoterapi hizmeti veremez, stajyer psikolog neymiş böyle bir kavramın karşılığı dahi yok.
Artı ana sınıfı öğretmeni olduğunu söylüyor psikoloji mezunları ana sınıfı öğretmenliği yapabiliyormu 🤣 artı bi yerde kendisi kanser atlattım diyor bi yerde eşinin kanser olduğunu söylüyor 😵‍💫
 
Artı ana sınıfı öğretmeni olduğunu söylüyor psikoloji mezunları ana sınıfı öğretmenliği yapabiliyormu 🤣 artı bi yerde kendisi kanser atlattım diyor bi yerde eşinin kanser olduğunu söylüyor 😵‍💫

Herkes kendi işini yapar normalde de konu sahibini bilemiyorum artık kaç bölüm bitirdi, nerelerden mezun?
 
Herkes kendi işini yapar normalde de konu sahibini bilemiyorum artık kaç bölüm bitirdi, nerelerden mezun?
95 doğumlu yazdığı gibi nikinde. anaokulu öğretmeniyim demişti.hatta sınıfımda bir çocuğu babası kaçıracak diye konu bile açmıştı.köy okuluymuş hatta.köylerde anaokulu var mı hiç bilgim yok
 
Herkese merhabalar ben devlette öğretmenim ve eşim de esnaf. Maddi olarak iyiyiz elhamdulillah. Biz evlenmeden önce hep koruyucu aile olma hayali kurduk. Hiç kendi çocuğumuzun hayalini kurmadık. Çalıştığım köyde bir bebek doğdu. Babası ölmüştü. Annesi doğumda öldü. Ben ve eşim bebeğin anneanne babaannesi 70 yaşındalar ve bakamayacaklar için hiç düşünmeden bakmaya karar verdik. Mahkemeye gittik ve evlatlık edindik. Tabi ki akrabalarıyla görüşecek ama eşimin ailesi biz öz torun istiyoruz diyip konuşmuyorlar. Bir görseniz bebek o kadar tatlı kiii. Hergün kokluyorum öpüyorum. Cennetten gelen bir melek gibi. Rabbimin bana hediyesi olarak geldi sanki. Ben anaokulu öğretmeniyim ve çocuk eğitimi aldım. Kendi annem babam yardıma geldi ben çalışıyorum. İşte bile fırsat buldukça görüntülü arıyorum o kadar tatlı kiii. Ben nasıl ikna edeceğim onları. Rabbim bu meleği bize hediye etti. Akrabaları kabul etmedi. Atanınca evlenince hayatımda bu kadar mutlu olmamıştım. Bir tombiş yanakları var. Kayınvalidemi arıyorum resim atıyorum küstü. Kayınpederim mutlu ama kayınvalidem inat etti. Lütfen bana fikir verin. 🥲 şunu bilin ki kayınvalidem önemli ama onunla akrabaysam bu bebek benim can parçam oldu. Onu bırakmayacağım. Eşimle her gün onunla sarılıp uyuyoruz. Adı umut. Oğlumla yakında tatile gideceğiz inşaAllah. Kayınvalidemi de çağırdık gelin dedik. Ben başkasının bebeğiyle gitmem dedi. Gerçekten çok kötüyüm. Bir insan merhametsiz nasıl olur. Ben nasıl ikna edeceğim
eşinizle siz mutluysanız bırakın ne düşünürse düşünsün ilerde kimin kime muhtaç olucağı belli değil çok güzel bir şey yapmışsınız tebrik ederim gerçekten helal olsun 😊
 
Herkese merhabalar ben devlette öğretmenim ve eşim de esnaf. Maddi olarak iyiyiz elhamdulillah. Biz evlenmeden önce hep koruyucu aile olma hayali kurduk. Hiç kendi çocuğumuzun hayalini kurmadık. Çalıştığım köyde bir bebek doğdu. Babası ölmüştü. Annesi doğumda öldü. Ben ve eşim bebeğin anneanne babaannesi 70 yaşındalar ve bakamayacaklar için hiç düşünmeden bakmaya karar verdik. Mahkemeye gittik ve evlatlık edindik. Tabi ki akrabalarıyla görüşecek ama eşimin ailesi biz öz torun istiyoruz diyip konuşmuyorlar. Bir görseniz bebek o kadar tatlı kiii. Hergün kokluyorum öpüyorum. Cennetten gelen bir melek gibi. Rabbimin bana hediyesi olarak geldi sanki. Ben anaokulu öğretmeniyim ve çocuk eğitimi aldım. Kendi annem babam yardıma geldi ben çalışıyorum. İşte bile fırsat buldukça görüntülü arıyorum o kadar tatlı kiii. Ben nasıl ikna edeceğim onları. Rabbim bu meleği bize hediye etti. Akrabaları kabul etmedi. Atanınca evlenince hayatımda bu kadar mutlu olmamıştım. Bir tombiş yanakları var. Kayınvalidemi arıyorum resim atıyorum küstü. Kayınpederim mutlu ama kayınvalidem inat etti. Lütfen bana fikir verin. 🥲 şunu bilin ki kayınvalidem önemli ama onunla akrabaysam bu bebek benim can parçam oldu. Onu bırakmayacağım. Eşimle her gün onunla sarılıp uyuyoruz. Adı umut. Oğlumla yakında tatile gideceğiz inşaAllah. Kayınvalidemi de çağırdık gelin dedik. Ben başkasının bebeğiyle gitmem dedi. Gerçekten çok kötüyüm. Bir insan merhametsiz nasıl olur. Ben nasıl ikna edeceğim
Ya okurken bile huzur duydum ,gözlerim doldu.Hayırlı olsun evladınız .Cadı kaynana dedikleri bu olsa gerek.Kayınvalide sizin rahatsızlığınızı bilmiyor mu? Amacı ne? Ben hiç iyi niyetli bulmadım. Yerinizde olsam ben küserim bu tavrından ötürü zaten, ne uğraşacağım razı etmeye.
 
Öyle ki; herkesin bazı kullanıcılar gibi diğer kullanıcıları takip edecek vakti olmuyor. Kendi adıma; alttaki yorumları okumadan yorum yapmam ama elbette hepsini okuyacak vaktim olmadı. Sonuçta hayatımız burada geçmiyor :) ama diğer arkadaşlar sağolsunlar ki vakit ayırıp olayı çözmüşler :) düşüncem hala değişmedi çünkü böyle insanlar var ve takdir edilesi !!!
 
Herkese merhabalar ben devlette öğretmenim ve eşim de esnaf. Maddi olarak iyiyiz elhamdulillah. Biz evlenmeden önce hep koruyucu aile olma hayali kurduk. Hiç kendi çocuğumuzun hayalini kurmadık. Çalıştığım köyde bir bebek doğdu. Babası ölmüştü. Annesi doğumda öldü. Ben ve eşim bebeğin anneanne babaannesi 70 yaşındalar ve bakamayacaklar için hiç düşünmeden bakmaya karar verdik. Mahkemeye gittik ve evlatlık edindik. Tabi ki akrabalarıyla görüşecek ama eşimin ailesi biz öz torun istiyoruz diyip konuşmuyorlar. Bir görseniz bebek o kadar tatlı kiii. Hergün kokluyorum öpüyorum. Cennetten gelen bir melek gibi. Rabbimin bana hediyesi olarak geldi sanki. Ben anaokulu öğretmeniyim ve çocuk eğitimi aldım. Kendi annem babam yardıma geldi ben çalışıyorum. İşte bile fırsat buldukça görüntülü arıyorum o kadar tatlı kiii. Ben nasıl ikna edeceğim onları. Rabbim bu meleği bize hediye etti. Akrabaları kabul etmedi. Atanınca evlenince hayatımda bu kadar mutlu olmamıştım. Bir tombiş yanakları var. Kayınvalidemi arıyorum resim atıyorum küstü. Kayınpederim mutlu ama kayınvalidem inat etti. Lütfen bana fikir verin. 🥲 şunu bilin ki kayınvalidem önemli ama onunla akrabaysam bu bebek benim can parçam oldu. Onu bırakmayacağım. Eşimle her gün onunla sarılıp uyuyoruz. Adı umut. Oğlumla yakında tatile gideceğiz inşaAllah. Kayınvalidemi de çağırdık gelin dedik. Ben başkasının bebeğiyle gitmem dedi. Gerçekten çok kötüyüm. Bir insan merhametsiz nasıl olur. Ben nasıl ikna edeceğim
İkna etmeyeceksin Rest çekeceksin Merhametsiz vicdansız insan anlamaz seni....
 
X