Annenizle konuşmayı denediniz mi hiç? Kadın zaten hep böyleymiş ama neden böyle diye merak edip sordunuz mu?
Ev kadını olduğu için tüm işler onun üzerine bırakılmış, belki de bıktı bilemezsiniz.
Ben kız çocuğu biraz palazlandı mı eli ev işine kırılır, koca evine iş bilmeden gidilmez zihniyetiyle büyüdüm, evinde en büyük çocuğu olduğumdan 9 yaşından itibaren ev işi yapmaya başladım, çamaşır, bulaşık, kardeşlere göz kulak olma, yer silme, cam silme, yemek yapma, o zamanlar halı yıkama yerleri yoktu, bahçede saatlerce dünya kadar halı yıkama ve evlendiğimde artık ev işi yapmaktan bıkmıştım, annenizin evi gibi yerler kırıntı vb içinde olmaz ama ev işi yapmayı hiç sevmiyorum artık, lakin benim avantajım evde hepimizin bir işin ucundan tutması, ev işini paylaşıyoruz, herşey benim üstüme yıkılmıyor, ben o kadar bıktım ki kızım olursa elini suya bile sokturmayacağım dedim, öyle de yaptım, şunu da kaldır demem, kendi içinden gelirse yapar, gelmezse niye yapmıyorsun camları sil, yerleri temizle, yemek yap demem.
Belki annenizde benim gibidir, bence annenizle konuşun, bunalmışsa, kardeşiniz babanızın da yardımı olmuyorsa en azından eve haftada bir birini alsınlar.
bizim evimiz de kendimi bildim bileli hep daginiktir her gittigimizde toplarim siler supururum elimden geldigince ama 2 gun sonra yine ayni insan da yoruluyor kendi evimi zor yapiyorum cocukla oraya ziyaret icin gidip birde temizlik zor oluyor gunubirlik gidiyoruz anne olunca bisey de denmiyor ama utaniyorum el gorecek diye
