Meleğim lan ben :) kanatsız hem de ahahahhamaşallah maşallah
yok bebişim ürkme..her çcuk az ya da çok annesini uğraştırıyor.ama bir gülüşleriyle herşeyi unutuyor insan..
edit:annesi gibi cadı olursa,o zaman işn zor işte
Haklisiniz. Sanirim artik vicdanim daha rahat. İkinciyi yapip imkanlari kisitlamak, hayallerimden vazgecmek yerine hem cocuguma daha rahat bir gelecek saglamak hem de univ hayalimi gerceklestirmek daha mantikli.Kendim tek çocuğum. Herzaman arkadaşlar gönüllü kardeş kardeşler zorunlu arkadaş lafını çok beğenmişimdir. Hep çok iyi arkadaşlıklarım oldu hep sosyal bir insan oldum. Birkere tek çocuklar daha sosyal ve daha girişkendir. Ama çoğunlukla daha şımarık olduklarıda gerçektir. Küçükken kardeşi olanlara çok özenirdim. Halada kardeşi olanlara çok özenirim. İlk gençlik ve yetişkinlik yıllarımda hep şahane arkadaşlıklarım ve dostluklarım olmasına rağmen ( ki hala devam ediyor bu dostluklar) kardeş eksikliğini hep yaşadım. Özellikle babamın kaybından sonra keşke kardeşim olsaydı dedim.
Çocuk konusunda ise iki kız annesiyim. Aralarından3 yaş 3 ay var bile isteye kendim ve eşim istediği için ve de ilk çocuğumuz da kardeş sevgisi tatsın diye ikinciyi yaptık. Şartlar elverseydi de keşke daha erken anne olsaydım ve hatta daha fazla çocuğum olsaydı. Hep özenmişimdir kalabalık ailelere. Ama eşimle çok düşündük ve bizim durumumuz iki çocuğu gönlümüzce yetiştirmeye elverdiği için iki çocuğumuz olmasına karar verdik. İlk bebeğimizde aklımızda bir cinsiyet tabi ki yoktu en önemlisi sağlıkla kucağımıza almaktı. İkincide itiraf etmek gerekirse yine kız olmasını istedim. Ama bunun sebebi kız evlat has evlattır ( bizim orda çok söylenen bir sözdür) lafı değil. Aynı cinsiyette olurlarsa birbirlerine ilerda daha yakın olurlar diye istemiştim. Çok şükür allah kalbime göre verdi. Ama bu ikincisi erkek olsaydı üzüleceğim anlamına gelmez. Çokda sevinirdim rabbim iki duyguyuda yaşattı diye.
Ben şanslıyım çocuklarımı kariyerimden fedakarlık yapmadan doğurdum ve büyütüyorum. Eğer bir fedakarlık yapmam gerekseydi o zaman çok çok istememe rağmen ikinci çocuğu yapmazdım. Çünkü bu birinciye de haksızlık olurdu. En basiti çocuklarım için arzuladığım eğitimden fedalarlık yapmam demek olurdu. Ayrıca kendi istek ve arzularımdan da fedakarlık yapmam gerekirdi. Bu sefer ilerde çocuklarıma senin için saçımı süpürge ettim deme ihtimalim artardı. Bunu çocuğuma yaşatmak istemedim. İşler yolunda gitti şimdilik benim iyi bir işim var eşimin iyi bir işi var ve çocuklarımıza kendi çapımızda verebileceğimizin en iyisini verirken kendi özel isteklerimizi de ertelemiyoruz.
Kısacası ikinci çocuk birinci var diye yapılmaz gerçekten eşler tarafından isteniyorsa yapılır. Ayrıca şartlar elveriyorsa yapılmalıdır. Doğan büyür kısmetiyle gelir vs gibi laflara aldanmamak lazım. Madem üni sınavına hazırlanıyorsunuz ve gençsiniz bence bu konuyu biraz erteleyin. Ayrıca yeni bebek kaybetmişsiniz bunun psikolojiside sizi etkilemiştir. İleride belki şartlar daha elverişli olur ve ozaman daha mutlu bir anne olursunuz.
20 yaşında erkek kardeşim var.Arkadaslar ben bir cocuk annesiyim. Yakin zamanda beklenmedik bir hamilelik gecirdim ve karnimda bebegim vefat etti. Cocugumun varligi, esimin destegiyle atlattm o gunleri. Simdi universite sinavina hazirlaniyorum. Ama icim icimi yiyor. Cocugum tek basina cok sıkılıyor. Bir daha cocuk dogurmaya bakmaya gucum, sabrim, butcem yok ama cocuguma haksizlik yaptigimi dusunuyorum. İnsanin kardesten ote yoldasi, dostu, arkadasi yoktur. Cocugumu bunlardan mahrum etmis olmak vicdanimi yaraliyor. Bu konuda sizin dusunceniz nedir? Tek cocukla yetinmek o cocuga haksizlik degil mi?
Gözlerim doldu yaaHer kardeş ilişkisi bir değildir, her tek çocuk sorunlu değildir örneklerinden sonra kendi düşüncelerimi de paylaşmak istiyorum.
Ben çocuk asla düşünmeyen bir insanım ama olur da olursa sanırım kardeşi olsun isterim.
Erkek kardeşim var benden 3 yaş küçük.
Hiç unutmam 3 tekerlekli minicik teneke bisikletini mahallede sürerken pat diye devrildiğini. Ben henüz okula gitmiyorum, kendisi kaç yaşında kim bilir;o sırada bir kamyon girdi mahallemize. Baktım onu kaldırmaya vaktim yok, kocaman kamyon minicik kardeşimi görmez diye düşünerek yolun ortasında durup kollarımı iki yana açmıştım. Durursa böyle durur yoksa ezilirim diye, gözlerimi de kapattım. Durdu tabi kamyon, zaten dururmuş da ben çocuk aklımla ezecek diye çok korkmuştum.
Annem-babam çalışıyor, kışın annem gece karanlığında iş çıkışı 20 dakikalık mesafe yürüyordu ve ara yollar tehlikeliydi. Babam da erken çıktığından bizi evde bırakıp annemi alır gelirdi. Tesadüf ya, bir gün babam gider gitmez elektrikler gitti. Zifiri karanlık, iki küçük çocuk inanılmaz korktuk. Ben tabi ablayım da olayı kotrol etmek zorundayım:)Hemen kardeşimi aldım koltuğun arkasına saklandık, üzerimize de battaniye örttük, ben ona masal anlatıyorum :) Ama ondan daha çok korkuyorum herhalde.
Bir gün yine evde yalnızız, bakıcılar falan bırakıp kaçmış, mecburen ikimiz kalıyoruz. Kardeşimin karnı acıktı ama annemin bıraktıklarını beğenmedi, canı makarna istemişmiş:) Ben de çay tabağına makarnayı koyup ocakta pişirmeye kalkmıştım, herhalde bu kadar yer, herhalde böyle yapılıyor diye. Sonra makarnalar karardı falan, ben tabi anladım yanlış bir şey yaptığımı :)
Ben mesleğe atıldım, çalışıyorum. Kardeşim de üniversite okuyor. Bir gün arkadaşımın yanına tatile gidiyorum başka şehre, öğrenci haliyle bana çıkarıp biriktirdiği parayı verdi. Var benim param zaten çalışıyorum dedim, olsun abla belli mi olur lazım olur yanında dursun dedi, çok duygulanmıştımSenin etin ne budun ne
Aradan yıllar yıllar geçti, neler yaşandı. Evlendim başka şehre geldim, ben gelirken en çok o ağladı, hatta o kadar üzüldü ki eşim evimize çağırdı. Daha biz 1 aylık evliyken geldi kaldı bizde. Geçen bizim memlekete kar yağmış, video çekmiş bana "sen buraya gelene kadar kar yağdı" diye. Hemen bir bilet aldım, 3 hafta sonra oradayım, çok mutlu oldu.
Kısacası kardeşlik güzel şey...
Benim de gözlerim dolu dolu şu an...Gözlerim doldu yaaBir kızım bir oğlum var Allah bağışlarsa. İnşallah ilerde sizin gibi olurlar. O kadar çok istiyorum ki bunu anlatamam. Hep dua ediyorum. Ben çok düşkünüm kardeşlerime umarım onlarda öyle olur.
Benim şu an çocuğum yok. Ama biyolojik olarak tek çocuk istiyorum. Bir de alabilirsem bir evlatlık almak istiyorum. 2 çocuğum olacak. Üstünde çok düşündüm araştırma yaptım ve aklıma yattı. :)
Hayattaki en büyük hayallerimden biridir evlat edinmek. :)
Ya aslında bence bir erkeğin ayrım yapması çoook daha zor bir kadından.Bende bunu çok istiyordum. Ama maalesef eşimi ikna edemedim. Eşim kendine güvenemedi ayrım yaparım belki günahına girmeyelim dedi ayrıca bana sanada güvenmiyorum sende ayrım yapmamak için biyolojik çocuğumuzu ezersin dedi bir türlü orta noktayı bulamadık.
Bende bazen sizin gibi düşünüyorum. Birçok kişi kardeş siz olmaz kardeşler hep birbirine destek olur falan diyorlar önce onlara hakveriyorum. Ama sonra çevremde kardeşlerin birbirine tutumunu görüyorum. Daha ay negüzel kardeş ilişkileri var diyeceğim kimse olmadı. Biz evlenirken örneğin eşimin 2 kardeşi var kimse eşime birşeye ihtiyacınız varmı diye sorup manevi olarak bile eşime destek olmazken arkadaşımız hal hatır sormak için arayıp evi temizlediğimizi öğrenince çat kapı yardıma geldi mesela. Daha bunun gibi birçok örnek var hem kendi ailemizde hem çevrede. Bunları düşününce ikna etme çabasında olanların söyledikleri çürüyor.Arkadaslar ben bir cocuk annesiyim. Yakin zamanda beklenmedik bir hamilelik gecirdim ve karnimda bebegim vefat etti. Cocugumun varligi, esimin destegiyle atlattm o gunleri. Simdi universite sinavina hazirlaniyorum. Ama icim icimi yiyor. Cocugum tek basina cok sıkılıyor. Bir daha cocuk dogurmaya bakmaya gucum, sabrim, butcem yok ama cocuguma haksizlik yaptigimi dusunuyorum. İnsanin kardesten ote yoldasi, dostu, arkadasi yoktur. Cocugumu bunlardan mahrum etmis olmak vicdanimi yaraliyor. Bu konuda sizin dusunceniz nedir? Tek cocukla yetinmek o cocuga haksizlik degil mi?
20 yaşında erkek kardeşim var.
1 ay olmuştur aramadığımız birbirimizi.
ben arayınca o "ne var" der
kendisi ise aramaz.
küs değiliz yapımız böyle
bana yoldaş vs. olduğunu da düşünmüyorum.
arkadaş da değiliz dost da değiliz.
benim için bi akraba işte.
severim ama öyle yakın bi ilişkimiz yok.
Bu arda kardesimle 1.5yildir gorusmuyor(uz).kan bagi demek can bagi anlamina gelmiyor o bensiz ve hic umurunda degilim.Ustun Dokmen hocanin tek cocukmu iki cocukmu sorusuna verdigi cevabi internette bulup okuyun derim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?