Her kardeş ilişkisi bir değildir, her tek çocuk sorunlu değildir örneklerinden sonra kendi düşüncelerimi de paylaşmak istiyorum.
Ben çocuk asla düşünmeyen bir insanım ama olur da olursa sanırım kardeşi olsun isterim.
Erkek kardeşim var benden 3 yaş küçük.
Hiç unutmam 3 tekerlekli minicik teneke bisikletini mahallede sürerken pat diye devrildiğini. Ben henüz okula gitmiyorum, kendisi kaç yaşında kim bilir;o sırada bir kamyon girdi mahallemize. Baktım onu kaldırmaya vaktim yok, kocaman kamyon minicik kardeşimi görmez diye düşünerek yolun ortasında durup kollarımı iki yana açmıştım. Durursa böyle durur yoksa ezilirim diye, gözlerimi de kapattım. Durdu tabi kamyon, zaten dururmuş da ben çocuk aklımla ezecek diye çok korkmuştum.
Annem-babam çalışıyor, kışın annem gece karanlığında iş çıkışı 20 dakikalık mesafe yürüyordu ve ara yollar tehlikeliydi. Babam da erken çıktığından bizi evde bırakıp annemi alır gelirdi. Tesadüf ya, bir gün babam gider gitmez elektrikler gitti. Zifiri karanlık, iki küçük çocuk inanılmaz korktuk. Ben tabi ablayım da olayı kotrol etmek zorundayım:)Hemen kardeşimi aldım koltuğun arkasına saklandık, üzerimize de battaniye örttük, ben ona masal anlatıyorum :) Ama ondan daha çok korkuyorum herhalde.
Bir gün yine evde yalnızız, bakıcılar falan bırakıp kaçmış, mecburen ikimiz kalıyoruz. Kardeşimin karnı acıktı ama annemin bıraktıklarını beğenmedi, canı makarna istemişmiş:) Ben de çay tabağına makarnayı koyup ocakta pişirmeye kalkmıştım, herhalde bu kadar yer, herhalde böyle yapılıyor diye. Sonra makarnalar karardı falan, ben tabi anladım yanlış bir şey yaptığımı :)
Ben mesleğe atıldım, çalışıyorum. Kardeşim de üniversite okuyor. Bir gün arkadaşımın yanına tatile gidiyorum başka şehre, öğrenci haliyle bana çıkarıp biriktirdiği parayı verdi. Var benim param zaten çalışıyorum dedim, olsun abla belli mi olur lazım olur yanında dursun dedi, çok duygulanmıştım
Senin etin ne budun ne
Aradan yıllar yıllar geçti, neler yaşandı. Evlendim başka şehre geldim, ben gelirken en çok o ağladı, hatta o kadar üzüldü ki eşim evimize çağırdı. Daha biz 1 aylık evliyken geldi kaldı bizde. Geçen bizim memlekete kar yağmış, video çekmiş bana "sen buraya gelene kadar kar yağdı" diye. Hemen bir bilet aldım, 3 hafta sonra oradayım, çok mutlu oldu.
Kısacası kardeşlik güzel şey...
