tek cocuk psikolojisi

Arkadaslar ben bir cocuk annesiyim. Yakin zamanda beklenmedik bir hamilelik gecirdim ve karnimda bebegim vefat etti. Cocugumun varligi, esimin destegiyle atlattm o gunleri. Simdi universite sinavina hazirlaniyorum. Ama icim icimi yiyor. Cocugum tek basina cok sıkılıyor. Bir daha cocuk dogurmaya bakmaya gucum, sabrim, butcem yok ama cocuguma haksizlik yaptigimi dusunuyorum. İnsanin kardesten ote yoldasi, dostu, arkadasi yoktur. Cocugumu bunlardan mahrum etmis olmak vicdanimi yaraliyor. Bu konuda sizin dusunceniz nedir? Tek cocukla yetinmek o cocuga haksizlik degil mi?
Çocuk doğurmakla bitmiyor sadece, maddi manevi hazır olmak gerek. Benim bir çocuğum var, işimden ayrıldım kendim bakıyorum şu an, kreşe basladığında iş kurmayı planlıyorum. Yanlız evet çocuğum belki ama ben şu an ona zor yetebiliyorum, sırf yanlız olmasın diye düşünmüyorum ikinci çocuğu.
Öte yandan maddi durumu çok çok iyi bir arkadaşım var, çalısmıyor ama çocuğunu bakıcıya bırakıp, alışveriş, tatil vs gidiyor , o çocuk park yüzü görmedi henüz, beraber götürdük çocuk şaşırdı parkta ne yapacağını, dedim hiç gitmedinizmi ? Yok ben götürmedim bakıcı götürduyse bilemem ve bu arkadaşım ikinci çocuğu düşünüyor.
Bence benim çocuğum daha az yanlız şu durumda, en azından annesi yanında. Ha ben olmayabilirdim, çalışmam gerekebilirdi, (çalışan annelere saygı duyuyorum bunuda belirtmek istiyorum özellikle ) o zaman asla düşnmezdim ikinci çocuk bunuda belirteyim. Zaten yetemiyoruz çoğu zaman çocuklarımıza. Haksızlık gibi geliyor bana.
Benim fikrime göre en sağlıklısı maddi, manevi yetebilecek kadar çocuk sahibi olmak. Bu kimi için 3 olur,kimi için 1çocukla sınırli kalır.
Şartlarınıza bağlı ki sizde yetemem diyorsunuz.
 
bazen bende düşünüyorum kızım tek kalsın diye
ama sonra bana ve babasına bişey olursa yanında en azından kardeşi olur diyorum
hamile kalmak dogum yapmak gaz sancısı sezeryan agrısı aklıma geliyor birdaha vazgeçiyorum
sonra diyorum ki acaba saglıgım el verecek mi içime bir sızı düşüyor
bende isteyip uygulamaya koyamayanlardanım
 
1 ay önce okulun pedagogu ile görüştüm hatta daha sonra bunu psikolog olan kuzenime sordum.
bilimsel mi bilmiyorum fakat kardesi olan cocuklar her alanda kesinlikle daha basarılı olduklarını gecmiş dönemde istatisliklerde kaydedilmiş.
mesela benim oglum daha yenı rakam yazmaya basladı ama abımın kızı onun kendısınden buyuk4 yas buyuk abısı var neredeyse alfabeyı yazabılır.
oglum ve bu kız kuzen 5 gun arayla dogdular.
cunku evde ornek alabılecegı bırı yok
ben böyle şeylerin çocuklara has özel şeyler olduğunu düşünüyorum..aynı yaştaki çocuklar aynı tepkileri vermiyor ,aynı şekilde düşünmüyor ve aynı şekilde gelişim göstermiyorlar....abla abiden her güzel davranışı örnek alır diye düşünmüyorum ayrıca sırf bu sebeple daha başarılı olduklarına da inanmıyorum.kendimden örnek verşyorum.
ablam çok çalışkan ve zeki bir kızdır..ömür boyu öyleydi..ama ben saatlerce masada oturup çalışamam,özgür bir tipim.ondan da dersler konusunda birşey öğrenmedim.kendi yolumu çizdim.o çok başarılı bir mühendis oldu ama sosyal olamadı..bense tam tersi oldum..
 
Ben kendim acikcasi bir cocuga daha hazir degilim. Hem ruhsal olarak hem de zaten sinava hazirlaniyorum. Univ bittikten sonra da hemen calisma hayatina atilmak istiyorum. Yani en az on yillik planlarim kafamda hazir. Ama kendimi cok bencil hissediyorum. Ben kardesin ne demek oldugunu biliyorum. Ama cocugum bilemeyecek. Onu ondan cok dusunen seven bir kardesi olmayacak. Sirf ben hayati kendime ayirdigim icin.


valla insan hayatını çocuklarına adamamalı, adarsan en başta zaten kötülüğü çocuklarına yapmış olursun bencillik değil bu mantıklı olmak, sonra dersin ki ben onla için herşeyden vazgeçtim, çocuklarına böyle bi yük yüklemeye hakkın yok asıl,
tüm kardeşlerde iyi anlaşır diye bişey de yok, görüşmeyen arası bozuk o kadar kardeş var ki.
objektif olunca durum bu, ama sen bu kadar dert ettiğine göre 2. yi yapmalısın yoksa hiç huzur bulmucaksın diyorum
ben kendi adıma tek çocuğu bile zor isteyen biriydim, o yüzden tek çocuk bana gayet doyum sağladı, çocuğumunda yanlız olduğunu düşünmüyorum, bu olaylara nasıl baktığınla alakalı, bence objektif bak, duygusallığı bi kenara bırak derim
çünkü duygusallık herzaman dertsiz başına dert açar

bence tek çocukla hem çocuğunun olmasının güzelliğini yaşa hem de hayallerini gerçeklertir
şu payşaşımcı olmak konusunda da bişey daha söylemek istiyorum sana değil de genel manada,
mesela siz arabanızı paylaşmak istiyormunuz zırt pırt biri arabanızı istese hoşunuza gitmez değil mi, çocuklar içinde aynı şey geçerli, oyuncaklarıda onların kıymetlisi, yani bu konu çok kafaya takılcak bi konu değil
 
bazen bende düşünüyorum kızım tek kalsın diye
ama sonra bana ve babasına bişey olursa yanında en azından kardeşi olur diyorum
hamile kalmak dogum yapmak gaz sancısı sezeryan agrısı aklıma geliyor birdaha vazgeçiyorum
sonra diyorum ki acaba saglıgım el verecek mi içime bir sızı düşüyor
bende isteyip uygulamaya koyamayanlardanım
bende senin gibiydim bundan birkaç ay önce
hem isteyip hem vazgeçiyordum
ama korunmayı bıraktım 4. ayımdayım şuan
hamile kalmadım henüz.. hayırlısı diyoruz eşimle

bende acabalarlaydım sürekli
kızım 8,5 yaşında ve ben daha yeni yeni düşünmeye başladım

ve konu sahibi bence kardeş olmalı
tabi Rab' bim çocuklarımıza sağlıklı hayırlı kardeş nasip etsin
hayırlısıysa olsun diyorum şimdi..
 
bende senin gibiydim bundan birkaç ay önce
hem isteyip hem vazgeçiyordum
ama korunmayı bıraktım 4. ayımdayım şuan
hamile kalmadım henüz.. hayırlısı diyoruz eşimle

bende acabalarlaydım sürekli
kızım 8,5 yaşında ve ben daha yeni yeni düşünmeye başladım

ve konu sahibi bence kardeş olmalı
tabi Rab' bim çocuklarımıza sağlıklı hayırlı kardeş nasip etsin
hayırlısıysa olsun diyorum şimdi..

benim kızım daha küçük 2,5 yaşında
şubatta 3 e girecek
keşke o kadar büyümüş olsaydı
şimdi dogum yapsam sezeryanlıyım 2 gece kim bakacak
nasıl duracak
yada dr bana hamile kalabilirsin diyecekmi
aklım çok karışık
umarım en kısa zamanda 2.kez anneligi yaşarsın soslu_makarna
 
şimdilik tek çocuğum var ama 2 yıl sonra ikinciyi düşünüyorum...
kardeşi olmalı bence...
bize bişey olsa yalnız kalmaz bi kardeşi olur..
küçükken istemez,kıskanır bilmemne ama ya ilerisi...
tabi maddi durumun,sabrın fln yoksa yapmaman normal olan tabi...
 
benim kızım daha küçük 2,5 yaşında
şubatta 3 e girecek
keşke o kadar büyümüş olsaydı
şimdi dogum yapsam sezeryanlıyım 2 gece kim bakacak
nasıl duracak
yada dr bana hamile kalabilirsin diyecekmi
aklım çok karışık
umarım en kısa zamanda 2.kez anneligi yaşarsın soslu_makarna
inşallah canım
ben doktora gittim geçen haftalarda
2 çocuk arasını açınca zor olur lafını doğruladı
32 yaşındayım hatta 33 artık yenilen şeylerden mi bilinmez
30 dan sonra bile zorlanılabiliyor dedi
sen kaç yaşındasın çalışıyor musun bide?
 
Ben tek çocuğum en büyük dezavantajım şu ana dek arkadaşlarımı kardeş yerine koyup kazık yemem oldu, eğer bu konuda bilinçli yetiştirse tek çocuk hiç bir problem olmaz diye düşünüyorum.
 
Bende tek çocuk taraftarı olan bir anneyim.Çalışıyorum zaten 1.si ananede bakıcıda büyüyor ve işin açıkcası enerjimde anca yetiyor. Oğlumla her hafta sonu bir aktiviteye katılıyorum 1 ay sonrada kreşe başlıycak orda zaten yeteri kadar arkadaşı olucak bence kardeş çocuk için yapılmaz.Önce bunları değerlendirmek lazım çocuğuma ne kadar yetebiliyorum 2. olursa ne kadar yeterim gibi
 
Arkadaslar ben bir cocuk annesiyim. Yakin zamanda beklenmedik bir hamilelik gecirdim ve karnimda bebegim vefat etti. Cocugumun varligi, esimin destegiyle atlattm o gunleri. Simdi universite sinavina hazirlaniyorum. Ama icim icimi yiyor. Cocugum tek basina cok sıkılıyor. Bir daha cocuk dogurmaya bakmaya gucum, sabrim, butcem yok ama cocuguma haksizlik yaptigimi dusunuyorum. İnsanin kardesten ote yoldasi, dostu, arkadasi yoktur. Cocugumu bunlardan mahrum etmis olmak vicdanimi yaraliyor. Bu konuda sizin dusunceniz nedir? Tek cocukla yetinmek o cocuga haksizlik degil mi?
Bu şartlarda ikinci bir çocuk daha yapmanız evladınıza haksızlık bence.
Maddi durumunuz iyi değil, ikinci bir çocuğunuz olursa ilkinden kısıntı yapacaksınız.
Sabrınız yeterli değil, ikinciyle ilgilenirken ilkini ihmal edeceksiniz.
Çocuğum sıkılıyor diye kardeş yapmak ne kadar mantıklı sizce?
Sıkılıyorsa oyun kulübüne ya da kreşe yazdırın. Hem sosyalleşir hem eğitim alır.
Sıklıyor diye kardeş yapmayın çocuğa, onun imkanlarını kısmayın.
 
Ben de tek cocuk annesiyim ve kesinlikle 2. Dusunmuyorum. Maddi manevi ona verebilecegim hicbir seyin bolunmesini, ilgimin azalmasini (ister istemez eve bir bebek gelince vaktin cogu ona ayrilacak) ona sunabilecegim imkanlarin kisitlanmasini istemiyorum. Ve bence kardes de sart değil hele ki bu devirde bir cocugun ihtiyaclarini bile karsilamak cok zorken.
Biz 3 kardesiz abimle aramda 2 yas var ve annem hep soyler, murat bebk olamadi hic, daha 2 yasinda abi oldu hep sen buyuksun dedik cocuga cocuklugunu yasatmadik diye. Bu dengeyi kurabilmek cok onemli, ben kurabilecegimi sanmiyorum.
 
inşallah canım
ben doktora gittim geçen haftalarda
2 çocuk arasını açınca zor olur lafını doğruladı
32 yaşındayım hatta 33 artık yenilen şeylerden mi bilinmez
30 dan sonra bile zorlanılabiliyor dedi
sen kaç yaşındasın çalışıyor musun bide?

24 yaşındayım
çalışmıyorum evde kızımlayım
 
Arkadaslar ben bir cocuk annesiyim. Yakin zamanda beklenmedik bir hamilelik gecirdim ve karnimda bebegim vefat etti. Cocugumun varligi, esimin destegiyle atlattm o gunleri. Simdi universite sinavina hazirlaniyorum. Ama icim icimi yiyor. Cocugum tek basina cok sıkılıyor. Bir daha cocuk dogurmaya bakmaya gucum, sabrim, butcem yok ama cocuguma haksizlik yaptigimi dusunuyorum. İnsanin kardesten ote yoldasi, dostu, arkadasi yoktur. Cocugumu bunlardan mahrum etmis olmak vicdanimi yaraliyor. Bu konuda sizin dusunceniz nedir? Tek cocukla yetinmek o cocuga haksizlik degil mi?
yaşın kaç?
 
En büyük sebep 1. cocuk yanliz kalmasin, arkadasi olsun diye 2. cocuk yapiliyorsa, bence 2. cocuk icin bu cok büyük bi haksizlik....Ne bu? Herhangi olursa olur olmazsa olmaz bisey mi? Ilk etapta siz istiyorsaniz ve her iki evladinizinda kardes sevgisini tatmasini istiyorsaniz o zaman tamam... Ben oldum olasi iki cocuk istedim, ama ilki yanliz kalmasin bu hayatta diye degil, cocuklarim kardes olsun, paylasmayi bilsinler, kardes sevgisini tatsinlar diye...her ikiside bilincli ve planli oldu, ilkine avantaj saglamak icin degil....:ssz:
 
Tek çocuk ebeveynleri bana hep bencil gelmiştir
kendi rahatları için çocuğuna bir kardeş düşünmemek
bir tane kardeşi olmalı anne baba olarak ne kadar başlarında olabilicez
iyi günde kötü günde kardeş çok gerekli oluyor
hele oğlunuz varsa mutlaka bir kız düşünün
tabi nasip kısmet meselesi
 
benim tek kardesim var ama keske 9 kardes olsaymisiz : )
çok imreniyorum çok kardesi olanlara
herhalde o yuzdenki su an 3. ye hamileyim
çocuk sayisi na anne baba karar verir, isterse yapar istemezse yapmaz , bu krdes ve ikinci çocuk konusu çokk goreceli bi kavram ..
herksin kendi keyfi yani ..
 
valla insan hayatını çocuklarına adamamalı, adarsan en başta zaten kötülüğü çocuklarına yapmış olursun bencillik değil bu mantıklı olmak, sonra dersin ki ben onla için herşeyden vazgeçtim, çocuklarına böyle bi yük yüklemeye hakkın yok asıl,
tüm kardeşlerde iyi anlaşır diye bişey de yok, görüşmeyen arası bozuk o kadar kardeş var ki.
objektif olunca durum bu, ama sen bu kadar dert ettiğine göre 2. yi yapmalısın yoksa hiç huzur bulmucaksın diyorum
ben kendi adıma tek çocuğu bile zor isteyen biriydim, o yüzden tek çocuk bana gayet doyum sağladı, çocuğumunda yanlız olduğunu düşünmüyorum, bu olaylara nasıl baktığınla alakalı, bence objektif bak, duygusallığı bi kenara bırak derim
çünkü duygusallık herzaman dertsiz başına dert açar

bence tek çocukla hem çocuğunun olmasının güzelliğini yaşa hem de hayallerini gerçeklertir
şu payşaşımcı olmak konusunda da bişey daha söylemek istiyorum sana değil de genel manada,
mesela siz arabanızı paylaşmak istiyormunuz zırt pırt biri arabanızı istese hoşunuza gitmez değil mi, çocuklar içinde aynı şey geçerli, oyuncaklarıda onların kıymetlisi, yani bu konu çok kafaya takılcak bi konu değil
Bir de o var dimi? Eger sirf cocuguma kardes yapmak icin hayallerimden vazgecersem cocugun psikolojisini kurtarayim derken kendim psikolojisi bozuk bir anne olabilirim. Bu konuda ihtiyacim olan sey tek cocuklarin da mutlu, ozguven sahibi olabileceklerini gosteren ornekler. Yasim da henuz 22. Nerden bulasti bana bu vesveseler:(
 
bence kesinlikle kardeş olmalı ...okulöncesi öğretmeniyim evet kardeş olunca bunalıma giren çocuklar var ama bunun sebebi çocukların malesef tek çocukken çok şımartılmaları,her istediklerinin yapılması..kendilerini dünyanın merkezinde sanarken o da ne yeni bi kardeş çocuklar bunu kaldırmaıyo..Tek çocukda olsa lütfen çocuklarınızı şımartmayın.Sevmek ve şımartmak arasındaki iyi çizgiyi çok iyi belirlemek gerekiyo.Kardeşi olan çocuk daha sosyal oluri paylaşmayı çok daha çabuk kabulleniyo benim gözlemlerim bu öğrencilerimden..ünideyken tek çocuk sendromu diye bi kitap okumuştum ödev hazıelamak için.çok etkilemiştim..Hayatı paylaşmak için kesinlikle kardeş şart bence
 
Back