Kendinizi kasmayın bu kadar haftalık bir plan yapsanız her gün bir iş yapsanız sistematik olmaz mı? Mesela pazartesi çamaşır, salı ütü ve yer temizliği, çarşamba bulaşık gibi gibi :) İşleriniz daha parça parça olur hem de kafanız rahat olur. İşten gelince insan üstünü değiştirmeye bile üşeniyor ama bu programla her gün 1 saatte fln işiniz biter bence.
Maddiyatınız iyiyse ayda bir kadın gelse temizliğe olmaz mı? Diğer günler işiniz daha rahat olur.
Calisiyormussun, yardimci alabilirsin. Bir de bu kadar yorgunsan hemen kan tahlili yaptir, eksik bir seyler varsa yasam kaliteni bosuna dusurmemis olursun
Mesela, bu sofra kalkınca kendime güzel bir çay yapacağım yada bi kahve keyfi yapayım tarzı kendine ödül vermek düşüncesine girmeye çalış..
Hatta ki sofrayı kaldırırken çayını kahveni hazırlamak için suyunu hazırla ki sonunda dinlenme mayışma ödülü var diye düşün
Genel temizlik için yardımcı al 15 günde 1 yada haftada..
Yardımcı alabilirsiniz
Çamaşırları sabah atın siz gelince bitsin asın
Bulaşıklar kalsın yarın akşam sofra kurarken mecburen toplarsın
Esasen 10 dakikada giriyor bulaşıklar makineye de başlamak önemli
Sabah çok erken mü gidiyorsunuz
Öyle değilse şekerinize baktırın
Annem de sizin gibi gelir çok uykusu gelirdi vs vs şekeri yüksekmiş
çok erken gitmiyorum ama 1 derse gidip gelsem bile bitkin hissediyorum kendimi. kan tahlili için gideceğim ama bir türlü vakit bulamıyorum
Birebir bu durumu yaşıyorum.yok malesef yardımcı alamayız şuanlık. kendim halletmeliyim ama olmuyor. bir de evime çatkapı gelebilecek kimse yok yakınlarımda, onun rahatlığı da oluyor. eve geldiğimde kendimi bi anda yatakta buluyorum ve tam akşam üzeri uyuduğum için de uyandığımda aşırı sersem oluyorum :/
2 ay daha idare et sonra bakarsin bi icabina
esinele genel temizlikle idare ediuyirmussun nasilsa :)
bide su konuda haklisin, insan evine geeln olmayinca daha bi rahat oluyor yani azcik saliyor ev isini
sen simdi git iki ay sonra geri gel:)
Birebir bu durumu yaşıyorum.
Eşimle de farklı şehirlerdeyiz, eve gelebilecek benden başka bir Allahın kulu yok.
Kesinlikle tembellik ve düzensizliğimin temelinde bu var. Daha önce de çok uzun süre tek yaşadım ama bu şehirde eş-dostum sıfır, beni bu etkiliyor. Yani temizliği yapsam ne yapmasam ne, bulaşıkları yıkamasam da benden başka gören yok kesinlikle. Bu yüzden bulaşıkmış, temizlikmiş umrumda olmuyor.
Mesai saatlerim de çoook çok uygun olmasına rağmen içimden gelmiyor yani bir şeyler yapmak.
Seneye şehir değiştireceğim, orası çok daha ayak altı bir şehir olacağı için mecbur toparlanacak.
Şahsen hiç takmıyorum.
Biri gelecek olursa yaparım şipşak, böyle iyi şimdilik.
çalisinca yardimci alirsin :)ya ama seneye çalıştığımda ne yapacağım? :) ömür boyu böyle olacakmış gibi hissediyorum. sanki o gün evden çıktım ya o günü bitmiş hissediyorum, temizlik yapmam için bir günümü sabahtan akşama kadar ayırmam gerekiyormuş gibi sanki. parça parça yapmak içimden gelmiyor :/ eşim de diyor ki senin temizlik felsefen baştan yanlış, temizlik ev kirlendikçe yapılmaz bu devamlılık arz eden bir şey diye ahahskdgw
Mesela bi pazar günü bütün işleri esinle bitir . akşamdan yemeğini yap dolaba köy akşamda temizliğini yap otur okula gidip geldikten sonra sana yapacak iş kalmaz sadece evi havalandirirsin program yapmalisin kendine
[/QUOTE]tukenmislik sendromu. silkinip hadi demen lazim. bu guc senin beyninde hadi!
[e QUOTE="ruveyda13, post: 50470030, member: 747220"]merhabalar. tecrübeli ev hanımlarına danışmak istediğim bir kaç mesele var :)
bir türlü düzenimi kuramıyorum sanırım. yani eve dair tüm her şeyi çok doğaçlama yapıyorum. okuldan geliyorum ve o gün hiç bir şey yapmak istemiyorum. aslında hiç yorucu bir programım yok ama kendimi aşırı yorgun hissediyorum ve eve geldigimde uyuyorum. aslında elim hızlıdır, mutfağa girdiğimde bir kaç çeşit yemeği hemen hazır ederim. ama önemli olan o mutfağa girebilmek ve mutfağı temiz bulabilmek :)
mesela eve geliyorum ve uyuyorum. eşim gelme saatine yakın arıyor, yemek var mı yok mu diye. yoksa dışardan getiriyor, ya da geldiğinde bir şeyler hazırlıyor. neyse yemeği yedik diyelim, o sofrayı kaldırmam için beni tetikleyen bir şey yok yahu. çok isterdim hemen o sofrayı kaldırayım, bulaşıkları yıkayım. yok arkadaş olmuyor. şuan salondan bildiriyorum ve karşımda masada akşam yemeğinden kalma tabaklar bizi kaldır diye bağırıyorlar.
benim evde temizlik yapabilmem için o gün tüm gün boyunca evde olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. yani sabah erken uyanıcam, pencereleri açıp evi havalandırıcam, çamaşırları bu arada makineye atıcam, süpürgeyi açıcam, her yeri silip süpürücem ve biticek. ama bu şekilde eve akşam geldigimde bir bardak bile kaldırmak istemiyorum. ve bu yapmadıklarım git gide büyüyor bu defa da işin içinden çıkamıyorum. eşim de biraz rahat ol, her şeyi aynı anda yapmaya çalışıyorsun hep bu mükemmelliyetçiliğinden kaybediyorsun diyor. mükemmelliyetçilik diye diye de b*k içinde yaşıyoruz ama :)
sadece pazar günleri evdeyim, onda da evde durmuyoruz, sürekli bir şeyler çıkıyor. ama bu durumdan da çok bunaldım, ne yapmam gerekiyor? ben yapmayınca eşim de salıyor, ikimiz de çöp kaldırmıyoruz, sonra toplu bir temizlikle hallediyoruz, sonra yine aynı. kısır döngüye girdik resmen. yardım please!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?