- 21 Haziran 2016
- 263
- 56
- 53
- Konu Sahibi zamanlizamansiz
- #1
Tekrardan merhaba,
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
