Aslında benim size hiç öneri vermemem lazım. Çünkü iki yıl önce annesinin ağlar ağlar alışır diye bıraktığı çocuğu haftalarca ben teselli ettim
çocuk okulun demir kapısında deli gibi ağlıyordu her gün.
Bak ben buradayım merak etme diye diye bekleyip alıştırdım çocuğu okula.
Ağlar alışır mantığı bana çok ters açıkçası.
İki çocuğumu da okul dışında haftalarca beklemisliğim var. Ama okul içine girmiyordum, okul dışında yer belirliyordum. Sonrasında öğretmende numaram var, ben öğretmenle konuştum, bir sıkıntın olursa beni arayacak, hemen geleceğim diye diye alıştılar.
Şimdi biri orta okulda, öteki 2.sinifta.
Biz bile yeni bir işe girerken hemen adapte olamıyoruz. Onların yürekleri küçücük, tabi ki belki bir süre destek olun. Okul dışında bir yer belirleyin. Orada olacağım deyin.
Öğretmenle konuşuyoruz biz, o herşeyi bana haber verir deyin.
Sonsuza kadar ağlayacak halı yok. Sınıfa, öğretmene alışınca kokmayacak okuldan merak etmeyin.
Bağırma olayına gelince, oğlumun öğretmeni öyle bir bağırırdı ki biz bile hazirola geçerdik korkudan
Ama kadın aynı zamanda öğrencileri koruyan kollayan bir tipti. Bir süre sonra öğretmenin huyuna suyuna alıştı oğlum. Okul bitti hala öğretmenini arar, sorar.