- 8 Ocak 2020
- 3.846
- 3.426
-
- Konu Sahibi mavisaclikiz35
- #421
Ozur dilerim tiramisuyu kaşiklama kisminda bi gülme geldi. Gorguleri yoksa demek ki. Yerine gore davranmayi bilmiyorlar. Cuzdan olayi tam olmuş. Boyle cimriliklere devam ederse ya konuşun ya bitirin, ya da kabullenin. Ama ibret dersi de vere bilirsin. Mesela yine bir tabakdan kaşiklama olayi olursa garsonu çagirip kendinize ayri sipariş verin. Ne oluyor deseler. Oyle yiyemiyorum. Hoş gelmiyor dersiniz. Bundan sonra size ayri sipariş verirler. Goz yummayin. Evlendikden sonra cimri insan aldigin çoraba da karişirHerkese merhaba. 28 yaşındayım, kendi işimin sahibiyim, yeni sayılan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında, o da çalışıyor, işinin haricinde mülklerinden kira gelirleri de var. Bu detayları konuyla alakalı olduğu için belirtmek istedim. Annesiyle geçen cumartesi lüks sayılabilecek bir yere tanışma yemeğine gittik. Bana kalsa daha orta halli bir yere de gidilebilirdi, nitekim mekan onların seçimiydi. Benden biraz önce gelip oturup, menüyü incelemiş olmalılar. Selam sabahtan sonra konu ne yiyelim kısmına geldi. Annesi ana yemek sipariş etmek istemediğini söyledi, olabilir elbette. Direkt olarak dikte etmese de yemek seçimini alttan alttan yönlendirdiğinin farkındaydım. Sonuç olarak ortaya standart boy bir pizza geldi (çok şükür pizza çeşidini ben seçtim) ve bir salata geldi. 3 yetişkin birey olarak bir pizza ve bir salatayı bölüştük. Daha sonrası bence daha utanç verici; ortaya 1 adet tiramisu söylendi, 3 yetişkin olarak bir tanışma yemeğinde 1 adet tiramisuyu bildiğiniz kaşıkladık. Hani ayıp olmasın diye ses çıkarmadım, 2 kaşık alıp bıraktım. Annesi “bak tabakta kalmış onu sıyır” ültimatomunda da bulundu sağolsun, erkek arkadaşım da kaşığımı alıp tabağı sıyırıp bana verdi “ye” diye!
Hiçbir zaman birinin ısmarlayacağı yemeğe muhtaç olmadım; bugüne kadar hep kendi yağımla kavruldum. Param az oldu daha az harcadım, çok para kazandım lüks yerde dibine de vurdum da hani bu tanışma yemeği olunca, inanılmaz absürt geldi yapılanlar. Yeni ev yaptırıyorlar; annesi eve özel seramikler, özel buzdolapları seçiyor. Herhalde tanışma yemeğinden kar edilen 200 lirayla oluyor bunlar.
Daha sonrasında da bir sabah erkek arkadaşımla kahvaltıya giderken (ki serpme kahvaltı da değil, öyle iki simit poğaça çaylı basit bir kahvaltı) “sen cüzdanını aldıysan ben şimdi uğraşmayayım yanıma almaya cüzdanı” cümlesini duydum. Dediğim gibi kimsenin bir kuruşuna muhtaç olmadım ama bu davranışlar inanılmaz garip geliyor . Daha önceki ilişkilerimde karşı taraf yemeği ödüyorsa ben mutlaka çay kahve tatlı öderdim, bir sonrakine yemeği ben öderdim, o dengeyi kendimce hep kurardım. Bana mı tuhaf geliyor, sizin yorumlarınız ne olur? Erkek hiçbir zaman her şeyi ödemek zorunda değil, asla o kafada değilim . Ama garip…
İmkanı olmayana kimse laf edemez zaten, ki af buyurun görgülü insanlar müstesna, garibanlar bazı varlıklılardan daha görgülüdür, cebindeki 3-5 lirayla yemeğe çıkarır kendi yemez misafirine yedirir.Persembenin gelecegi carsambadan belliymis ama
Iste bazen goz gore gore atese yuruyor insan demek.
Bir insanin parasi olmaz eyvallah simit ayranda yaparsin ama bu konudaki olay gorgusuzluk.. ay tabagi siyirma filan
Ayrılın ...Herkese merhaba. 28 yaşındayım, kendi işimin sahibiyim, yeni sayılan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında, o da çalışıyor, işinin haricinde mülklerinden kira gelirleri de var. Bu detayları konuyla alakalı olduğu için belirtmek istedim. Annesiyle geçen cumartesi lüks sayılabilecek bir yere tanışma yemeğine gittik. Bana kalsa daha orta halli bir yere de gidilebilirdi, nitekim mekan onların seçimiydi. Benden biraz önce gelip oturup, menüyü incelemiş olmalılar. Selam sabahtan sonra konu ne yiyelim kısmına geldi. Annesi ana yemek sipariş etmek istemediğini söyledi, olabilir elbette. Direkt olarak dikte etmese de yemek seçimini alttan alttan yönlendirdiğinin farkındaydım. Sonuç olarak ortaya standart boy bir pizza geldi (çok şükür pizza çeşidini ben seçtim) ve bir salata geldi. 3 yetişkin birey olarak bir pizza ve bir salatayı bölüştük. Daha sonrası bence daha utanç verici; ortaya 1 adet tiramisu söylendi, 3 yetişkin olarak bir tanışma yemeğinde 1 adet tiramisuyu bildiğiniz kaşıkladık. Hani ayıp olmasın diye ses çıkarmadım, 2 kaşık alıp bıraktım. Annesi “bak tabakta kalmış onu sıyır” ültimatomunda da bulundu sağolsun, erkek arkadaşım da kaşığımı alıp tabağı sıyırıp bana verdi “ye” diye!
Hiçbir zaman birinin ısmarlayacağı yemeğe muhtaç olmadım; bugüne kadar hep kendi yağımla kavruldum. Param az oldu daha az harcadım, çok para kazandım lüks yerde dibine de vurdum da hani bu tanışma yemeği olunca, inanılmaz absürt geldi yapılanlar. Yeni ev yaptırıyorlar; annesi eve özel seramikler, özel buzdolapları seçiyor. Herhalde tanışma yemeğinden kar edilen 200 lirayla oluyor bunlar.
Daha sonrasında da bir sabah erkek arkadaşımla kahvaltıya giderken (ki serpme kahvaltı da değil, öyle iki simit poğaça çaylı basit bir kahvaltı) “sen cüzdanını aldıysan ben şimdi uğraşmayayım yanıma almaya cüzdanı” cümlesini duydum. Dediğim gibi kimsenin bir kuruşuna muhtaç olmadım ama bu davranışlar inanılmaz garip geliyor . Daha önceki ilişkilerimde karşı taraf yemeği ödüyorsa ben mutlaka çay kahve tatlı öderdim, bir sonrakine yemeği ben öderdim, o dengeyi kendimce hep kurardım. Bana mı tuhaf geliyor, sizin yorumlarınız ne olur? Erkek hiçbir zaman her şeyi ödemek zorunda değil, asla o kafada değilim . Ama garip…
Sanırim basiretiniz baglanmis ortamda yeni tanismada boyleyse evlenince olacaklari dusunun derim kaçın...Herkese merhaba. 28 yaşındayım, kendi işimin sahibiyim, yeni sayılan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında, o da çalışıyor, işinin haricinde mülklerinden kira gelirleri de var. Bu detayları konuyla alakalı olduğu için belirtmek istedim. Annesiyle geçen cumartesi lüks sayılabilecek bir yere tanışma yemeğine gittik. Bana kalsa daha orta halli bir yere de gidilebilirdi, nitekim mekan onların seçimiydi. Benden biraz önce gelip oturup, menüyü incelemiş olmalılar. Selam sabahtan sonra konu ne yiyelim kısmına geldi. Annesi ana yemek sipariş etmek istemediğini söyledi, olabilir elbette. Direkt olarak dikte etmese de yemek seçimini alttan alttan yönlendirdiğinin farkındaydım. Sonuç olarak ortaya standart boy bir pizza geldi (çok şükür pizza çeşidini ben seçtim) ve bir salata geldi. 3 yetişkin birey olarak bir pizza ve bir salatayı bölüştük. Daha sonrası bence daha utanç verici; ortaya 1 adet tiramisu söylendi, 3 yetişkin olarak bir tanışma yemeğinde 1 adet tiramisuyu bildiğiniz kaşıkladık. Hani ayıp olmasın diye ses çıkarmadım, 2 kaşık alıp bıraktım. Annesi “bak tabakta kalmış onu sıyır” ültimatomunda da bulundu sağolsun, erkek arkadaşım da kaşığımı alıp tabağı sıyırıp bana verdi “ye” diye!
Hiçbir zaman birinin ısmarlayacağı yemeğe muhtaç olmadım; bugüne kadar hep kendi yağımla kavruldum. Param az oldu daha az harcadım, çok para kazandım lüks yerde dibine de vurdum da hani bu tanışma yemeği olunca, inanılmaz absürt geldi yapılanlar. Yeni ev yaptırıyorlar; annesi eve özel seramikler, özel buzdolapları seçiyor. Herhalde tanışma yemeğinden kar edilen 200 lirayla oluyor bunlar.
Daha sonrasında da bir sabah erkek arkadaşımla kahvaltıya giderken (ki serpme kahvaltı da değil, öyle iki simit poğaça çaylı basit bir kahvaltı) “sen cüzdanını aldıysan ben şimdi uğraşmayayım yanıma almaya cüzdanı” cümlesini duydum. Dediğim gibi kimsenin bir kuruşuna muhtaç olmadım ama bu davranışlar inanılmaz garip geliyor . Daha önceki ilişkilerimde karşı taraf yemeği ödüyorsa ben mutlaka çay kahve tatlı öderdim, bir sonrakine yemeği ben öderdim, o dengeyi kendimce hep kurardım. Bana mı tuhaf geliyor, sizin yorumlarınız ne olur? Erkek hiçbir zaman her şeyi ödemek zorunda değil, asla o kafada değilim . Ama garip…
Ay tövbeler olsun. Yazık günah kıza. Vallahi iyi hayatta kalmışlar bebeğiyle. Allah çocuğunu ona bağışlasın.Benim bildiğim en dehşet kayınvalidelerden biri kadın, biz evliliğiyle ilgili hiçbir şey bilmiyorduk, kız annesi üzülmesin diye ona bile belli etmemiş bazı şeyleri, ne zaman ki annesi kızını aldı o zaman öğrendik, kız hamile haliyle kış günü soğuktan titriyormuş da kayınvalide hiç acımıyormuş, ki söz nişan için geldiklerinde kayınvalidenin havasından yanına yaklaşılmıyordu, aslında anlamak lazımdı ama o zamanlar cahiliz, arkadaşımızda sorgulamadı hiç, adam daha önce birkaç kez evlilikten dönmüş, anne oğul ne olduklarını anlayanlar evlenmeden kendini kurtarmış meğerse.
Turkler olarakİmkanı olmayana kimse laf edemez zaten, ki af buyurun görgülü insanlar müstesna, garibanlar bazı varlıklılardan daha görgülüdür, cebindeki 3-5 lirayla yemeğe çıkarır kendi yemez misafirine yedirir.
Varlıklı veya gariban olmayı geçtim bizim kültürümüzde misafir böyle ağırlanmaz, ister evinde ağırlarsın ister dışarı da ağırlarsın ama adabı usulü bu değildir.
kac kaaccc... ayril hemen... cok ciddiyim.. luks yemek pizza mi? o tanima yemegi bir kere yanlis o ya gunaydin rest. da yada beyti de olur. bir tiremusu ile de olmaz. kaynana siyir tabagi derken seni asagilamis. kahvaltiya girmiyorum bile. olur evlilige gidersin 5 sene gecmez aklinda psikonda paranda omrunde gider. kac!Herkese merhaba. 28 yaşındayım, kendi işimin sahibiyim, yeni sayılan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında, o da çalışıyor, işinin haricinde mülklerinden kira gelirleri de var. Bu detayları konuyla alakalı olduğu için belirtmek istedim. Annesiyle geçen cumartesi lüks sayılabilecek bir yere tanışma yemeğine gittik. Bana kalsa daha orta halli bir yere de gidilebilirdi, nitekim mekan onların seçimiydi. Benden biraz önce gelip oturup, menüyü incelemiş olmalılar. Selam sabahtan sonra konu ne yiyelim kısmına geldi. Annesi ana yemek sipariş etmek istemediğini söyledi, olabilir elbette. Direkt olarak dikte etmese de yemek seçimini alttan alttan yönlendirdiğinin farkındaydım. Sonuç olarak ortaya standart boy bir pizza geldi (çok şükür pizza çeşidini ben seçtim) ve bir salata geldi. 3 yetişkin birey olarak bir pizza ve bir salatayı bölüştük. Daha sonrası bence daha utanç verici; ortaya 1 adet tiramisu söylendi, 3 yetişkin olarak bir tanışma yemeğinde 1 adet tiramisuyu bildiğiniz kaşıkladık. Hani ayıp olmasın diye ses çıkarmadım, 2 kaşık alıp bıraktım. Annesi “bak tabakta kalmış onu sıyır” ültimatomunda da bulundu sağolsun, erkek arkadaşım da kaşığımı alıp tabağı sıyırıp bana verdi “ye” diye!
Hiçbir zaman birinin ısmarlayacağı yemeğe muhtaç olmadım; bugüne kadar hep kendi yağımla kavruldum. Param az oldu daha az harcadım, çok para kazandım lüks yerde dibine de vurdum da hani bu tanışma yemeği olunca, inanılmaz absürt geldi yapılanlar. Yeni ev yaptırıyorlar; annesi eve özel seramikler, özel buzdolapları seçiyor. Herhalde tanışma yemeğinden kar edilen 200 lirayla oluyor bunlar.
Daha sonrasında da bir sabah erkek arkadaşımla kahvaltıya giderken (ki serpme kahvaltı da değil, öyle iki simit poğaça çaylı basit bir kahvaltı) “sen cüzdanını aldıysan ben şimdi uğraşmayayım yanıma almaya cüzdanı” cümlesini duydum. Dediğim gibi kimsenin bir kuruşuna muhtaç olmadım ama bu davranışlar inanılmaz garip geliyor . Daha önceki ilişkilerimde karşı taraf yemeği ödüyorsa ben mutlaka çay kahve tatlı öderdim, bir sonrakine yemeği ben öderdim, o dengeyi kendimce hep kurardım. Bana mı tuhaf geliyor, sizin yorumlarınız ne olur? Erkek hiçbir zaman her şeyi ödemek zorunda değil, asla o kafada değilim . Ama garip…
Tepkine sağlıkKesinlikle ayrıl.
Bu ne be !
Kabus gibiKonudaki adam ve annesine benzer 3 kişi tanıyorum hepsi birbirinden beterdi, konu sahibesinin erkek arkadaşına benzer bir modeli anlatayım, ki mavisaclikiz35 evlenirse başına gelecekler birebir aynı olabilir maalesef
Adam maddi durumu yerinde biriydi ama aşırı cimriydi, annesi de öyle lakin bizim arkadaşlardan biri adama aşık oldu, sandı ki evlenince cimrilik yapmaz.
Annesi ben yalnız yaşıyorum hayatta sizi başka eve göndermem, ev geniş büyük deyip ne yapıp edip bizim arkadaşı birlikte oturmaya ikna ediyor, not düşeyim arkadaşımız çalışmıyordu, her neyse evlenir evlenmez anne oğul kendilerini gösteriyorlar, evin ve oğlunun tüm yönetimi annedeydi, anne ne derse o, kadına para vermek yok, istediğini yeme içme özgürlüğü yok, doğalgaz faturası kabarık gelmesin diye sık sık banyo yapmak yasak, çeşit çeşit yemek yapmak yasak, üşüdüm petekleri açayım yasak, kayınvalide şebeke suyunu harcamayı neredeyse karneye bağlayacak, arkadaşımızda evlenir evlenmez hamile kaldı mıDoktora gitmek de yasak, neyse çok uzatmayayım, en son bebekte bir sorun olduğunu hissediyor arkadaşımız ama masraf olur diye doktora götürmüyorlar, kız gecenin bir vakti annesini arıyor ne olur beni kurtar iyi değilim bebekle ben öleceğiz galiba diye, annesi hemen gidiyor kızını aldığı gibi doğru hastaneye, bebek erken doğdu çok şükür yiyecek ekmeği varmış ki bir şey olmadı kuzucuğa, ama ben kızı gördüğümde şok olmuştum, normalde cıvıl cıvıl kanlı canlı bir kızdı fakat yeterli beslenememe ve bakımsızlıktan bir deri bir kemiğe dönmüş gözünün feri sönmüştü, kadın kızını da torununu da bir daha o eve göndermedi boşandılar.
Kesinlikle öyle, eğer ayrılmazsa aynı kabusu mavisaclikiz35’inde yaşaması muhtemel.Kabus gibi
Cüzdanı almissan ben almayım uğraşmayım da ne demek.Ne kadar ayıp.Görgüsüz bunlar.Kaç uzaklaş.Ben de hiç altta kalmam.Yemek.davetinde bir karşı taraf vermişse bir de ben veririm de bunlarinki biraz absürd olmuş.Cimri insan hiç sevmem.Baştan belli etmişler kendilerini vakit kaybetmeyin bence.Herkese merhaba. 28 yaşındayım, kendi işimin sahibiyim, yeni sayılan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında, o da çalışıyor, işinin haricinde mülklerinden kira gelirleri de var. Bu detayları konuyla alakalı olduğu için belirtmek istedim. Annesiyle geçen cumartesi lüks sayılabilecek bir yere tanışma yemeğine gittik. Bana kalsa daha orta halli bir yere de gidilebilirdi, nitekim mekan onların seçimiydi. Benden biraz önce gelip oturup, menüyü incelemiş olmalılar. Selam sabahtan sonra konu ne yiyelim kısmına geldi. Annesi ana yemek sipariş etmek istemediğini söyledi, olabilir elbette. Direkt olarak dikte etmese de yemek seçimini alttan alttan yönlendirdiğinin farkındaydım. Sonuç olarak ortaya standart boy bir pizza geldi (çok şükür pizza çeşidini ben seçtim) ve bir salata geldi. 3 yetişkin birey olarak bir pizza ve bir salatayı bölüştük. Daha sonrası bence daha utanç verici; ortaya 1 adet tiramisu söylendi, 3 yetişkin olarak bir tanışma yemeğinde 1 adet tiramisuyu bildiğiniz kaşıkladık. Hani ayıp olmasın diye ses çıkarmadım, 2 kaşık alıp bıraktım. Annesi “bak tabakta kalmış onu sıyır” ültimatomunda da bulundu sağolsun, erkek arkadaşım da kaşığımı alıp tabağı sıyırıp bana verdi “ye” diye!
Hiçbir zaman birinin ısmarlayacağı yemeğe muhtaç olmadım; bugüne kadar hep kendi yağımla kavruldum. Param az oldu daha az harcadım, çok para kazandım lüks yerde dibine de vurdum da hani bu tanışma yemeği olunca, inanılmaz absürt geldi yapılanlar. Yeni ev yaptırıyorlar; annesi eve özel seramikler, özel buzdolapları seçiyor. Herhalde tanışma yemeğinden kar edilen 200 lirayla oluyor bunlar.
Daha sonrasında da bir sabah erkek arkadaşımla kahvaltıya giderken (ki serpme kahvaltı da değil, öyle iki simit poğaça çaylı basit bir kahvaltı) “sen cüzdanını aldıysan ben şimdi uğraşmayayım yanıma almaya cüzdanı” cümlesini duydum. Dediğim gibi kimsenin bir kuruşuna muhtaç olmadım ama bu davranışlar inanılmaz garip geliyor . Daha önceki ilişkilerimde karşı taraf yemeği ödüyorsa ben mutlaka çay kahve tatlı öderdim, bir sonrakine yemeği ben öderdim, o dengeyi kendimce hep kurardım. Bana mı tuhaf geliyor, sizin yorumlarınız ne olur? Erkek hiçbir zaman her şeyi ödemek zorunda değil, asla o kafada değilim . Ama garip…