- 13 Temmuz 2018
- 2.203
- 5.079
-
- Konu Sahibi Dert bende derman sende
- #1
Oglusum dogali 3 hafta olmak üzere. Ama doğdu dogali ben uyku yüzü görmedim. Ilk doğduğu gün dogumhanede soğuk aldı galiba dedik. 2 gün hastaneden çıkana kadar hiç durmadı.Bezini değiştiren kadar kriz geciriyordu aglamaktan. Neyse eve geldik yine aynı devam etti aglamalari. Sonra gobegi iltihaplandi kanama yaptı vs. Bizde göbeği iyice kötü olmasın diye aglatmamak için hiç yere indirmedik. Çünkü çocuk doğduğu andan itibaren sırtı yere geldi mi kıyametleri koparıyor üstünü değiştirene kadar akla karayi seciyoruz. Sonra göbeği yakıldı göbeği iyileşti şimdi ama yine aynı. Hiç durmuyor.
Mesela bir günümüzu anlatayım. Sabah 6 7 gibi uyanıyor 11 12 ye kadar yatmıyor. Öğleden sonra yatiyor biraz uyuyor akşam kalkıyor 11 12 gibi başlıyor ağlamaya gece 2 3 e kadar. 3 te yatan çocuk sabah 5 te yine ayakta zar zor uyutsam 6 da yine ayakta.
Bu arada alti kuru karnı tok bile olsa kendi kendine hiç durmuyor. Yere biraksam ağlıyor kucağıma alsam ağlıyor. Mesela kucağımda sakince durmuyor kendini sağa sola atıyor kivraniyor. Gazını çıkartıyorum yine aynı. Egzersiz yaptırıyorum. Yapana kadar ağlıyor. Günlük 20 defa emiyorsa 5 ı sakın 15i aglayarak bağırarak. Memeyi ısırıyor gibi ağzında bastiriyor çekiyor. Bu sefer hava yutuyor. Daha çok rahatsız oluyor. Gazını çıkartıyorum emmeye devam etsin diyorum memeyi reddediyor. Kesinlikle sallamaya alistirmayacagim diyordum. Sürekli ağladığı için mecbur kaldim onu da yaptım 1 saat salliyorum tam uyudu diyorum 5 dakika sonra uyanıyor.
Hal böyle olunca ben kafayı yemek üzereyim. Kaplumbağa gibi sirtim hiç yere gelmiyor. Yatak yüzü görmüyorum. Uykusuzluktan yorgunluktan başım dönüyor. Dogumla beraber 11 kilo verdim 18 günde . Yemek yiyecek yapacak vaktim yok. Yanımda kimsem yok. Annem vardı o da gitmek zorunda kaldı çünkü babaannem vefat etti. Kayanam cok yasli. Baska da kimse yok. Okula giden bir kızım var. Ne onunla ilgilenebiliyorum ne evimle. Wc ye bile gidemedigim zamanlar oluyor. Kafayı yiyecegim arkadaşlar ne olur bir şey söyleyin bu çocuğun neyi var. Nasıl düzelir. Herkes kırkı çıkınca düzelir diyor ama benim gün geçtikçe hem umudum tükeniyor hem de gucum enerjim. Tamam anne olmak cok guzel bir duygu ama uyumak yemek yemek tuvalete gitmek dus almak bunlarda mecburi ihtiyac degil mi.
Esin yardım etmiyor mu diyenler için akşam 8 e yakin işten geliyor. Geldiği zamanda kızın odevleri ile ilgileniyor. Biraz bebekle ilgilenmeye çalışıyor ama malesef onda hiç susmuyor
Bu ne zamana kadar böyle devam edecek. Ne zaman geçecek.
Bebekten fırsat buldukça cevap yazmaya çalışacağım. Şimdiden herkese tesekkurler.
Mesela bir günümüzu anlatayım. Sabah 6 7 gibi uyanıyor 11 12 ye kadar yatmıyor. Öğleden sonra yatiyor biraz uyuyor akşam kalkıyor 11 12 gibi başlıyor ağlamaya gece 2 3 e kadar. 3 te yatan çocuk sabah 5 te yine ayakta zar zor uyutsam 6 da yine ayakta.
Bu arada alti kuru karnı tok bile olsa kendi kendine hiç durmuyor. Yere biraksam ağlıyor kucağıma alsam ağlıyor. Mesela kucağımda sakince durmuyor kendini sağa sola atıyor kivraniyor. Gazını çıkartıyorum yine aynı. Egzersiz yaptırıyorum. Yapana kadar ağlıyor. Günlük 20 defa emiyorsa 5 ı sakın 15i aglayarak bağırarak. Memeyi ısırıyor gibi ağzında bastiriyor çekiyor. Bu sefer hava yutuyor. Daha çok rahatsız oluyor. Gazını çıkartıyorum emmeye devam etsin diyorum memeyi reddediyor. Kesinlikle sallamaya alistirmayacagim diyordum. Sürekli ağladığı için mecbur kaldim onu da yaptım 1 saat salliyorum tam uyudu diyorum 5 dakika sonra uyanıyor.
Hal böyle olunca ben kafayı yemek üzereyim. Kaplumbağa gibi sirtim hiç yere gelmiyor. Yatak yüzü görmüyorum. Uykusuzluktan yorgunluktan başım dönüyor. Dogumla beraber 11 kilo verdim 18 günde . Yemek yiyecek yapacak vaktim yok. Yanımda kimsem yok. Annem vardı o da gitmek zorunda kaldı çünkü babaannem vefat etti. Kayanam cok yasli. Baska da kimse yok. Okula giden bir kızım var. Ne onunla ilgilenebiliyorum ne evimle. Wc ye bile gidemedigim zamanlar oluyor. Kafayı yiyecegim arkadaşlar ne olur bir şey söyleyin bu çocuğun neyi var. Nasıl düzelir. Herkes kırkı çıkınca düzelir diyor ama benim gün geçtikçe hem umudum tükeniyor hem de gucum enerjim. Tamam anne olmak cok guzel bir duygu ama uyumak yemek yemek tuvalete gitmek dus almak bunlarda mecburi ihtiyac degil mi.
Esin yardım etmiyor mu diyenler için akşam 8 e yakin işten geliyor. Geldiği zamanda kızın odevleri ile ilgileniyor. Biraz bebekle ilgilenmeye çalışıyor ama malesef onda hiç susmuyor
Bu ne zamana kadar böyle devam edecek. Ne zaman geçecek.
Bebekten fırsat buldukça cevap yazmaya çalışacağım. Şimdiden herkese tesekkurler.