Tacizi, tecavüzü özel mevzulara dahil edip saklamaya çalışmak bence bu zamana kadar sadece kurbana zarar verdi. Toplu taşımayı kullanıp en az bir kez tacize uğramamak mucize bu ülkede, ama kurbanların büyük kısmı utancından o an sesini bile çıkaramıyor dediğim gibi yok bu özel mesele kimseye anlatmayalım düşüncesi bizi iyi yerlere götürmüyor.
Üniversitede zamanlarımda, otobüste yanımdaki adam saati sorup sonra bacağıma dokunmaya başladı ben hemen yerimden kalktım sesim çıkamadı, birileri görüp adamı tekme tokat otobüsten attı ben suçsuz olduğum halde o kadar utandım ki, ben de indim otobüsten. Bilinçli ya da bilinçsiz içimize işlemiş bu psikoloji ne yazikki.
Tacize uğrayan ayıp bir şey yapmadı neden saklasın ki? Sırf bu yanlış niteleme yüzünden kurban tacize birden fazla maruz da kalabiliyor, saklayarak sadece tacizcileri koruyoruz, onların suçlarını örtüyoruz.
Tabi bu konudaki durumda eğer gereken şikayetler yapılmışsa ben durduk yere arkadaşlarıma haber vermezdim yeri geldiğinde söylerdim ama herkesin travmaları atlatma şekilleri farklı.