Kızım 4 yaş 3 aylık. Temmuz başına kadar kreşe gidiyordu. O zamandan beri tatilde. Çiftlikte ailemin yanında kalabalıktaydı, bizimkiler dediler ay ne muhabbet maşallah hepimize yetiyor diye. Okulda öğretmeni de sürekli şikayet ediyordu çok konuşuyor diye. Şimdi 3 gündür yalnızız babamız şehir dışında iş için, bugün migrenim tuttu artık. Susmuyor , asla susmuyor. Ama öyle heyecanımı anlatayım, hayatı paylaşayım, soru sorayım falan değil herşeyi konuşuyor ve hepsini cevaplamamı istiyor, cevaplamazsam milyar kere anne diyor ,çıldıracağım.
Örnek vereyim. İbi seyrediyoruz. Neden oraya gidiyorlarmış, niçin gitmek istemişler diyor bilmiyorum anneciğim beraber izleyip göreceğiz dedim. Neden kapı kahverengi, ayağını içeri koydu, ama kız geldi, bak kıza ne dedi , kızda güldü, güldü di mi anne , güldü evet diyor. Herşeyi söylemek zorunda değilsin hayatım bende görüyorum diyorum. Anne bak kaplumbağa geldi, o da gelmek istedi, gelsin di mi anne diyor, gelsin kızım diyorum. Konuştu,bak güldü, gülen kaplumbağa, kaplumbağa gülmez ki , neden güldü ,çünkü çizgi film diyor. Anneciğim düşündüğün herşeyi söylediğin zaman çok ses oluyor diyorum. Hiç aynen devam ediyor.
Şimdi bunu sabah 8 akşam 9 yapın. Yemin ederim çıldıracağım. Kendimi kasmaktan migrenim tuttu. Aldım dışarı çıkardım dikkati dağılsın diye daha kötü oldu aman Allah'ım. Kedi yürüyor ,yürüdü, durdu, baktı, kulağını oynattı, yine yürüdü , durdu , kaşındı, oturdu, anne bak oturdu diyor. Herkesin yaptığı herşeyi söylüyor,kızım görüyorum demem anlam ifade etmiyor. Sohbet açmaya çalışıyorum sıkıldım bu konudan diyor. Oyun kurmaya çalışıyorum bu oyun sıkıcı diyor. Kesinlikle yalnız oynamıyor. Tablete bile yalnız bakmıyor. Çok sıkıldım aşırı sıkıldım diyor sürekli ama içeride de dışarıda da sıkıldım diyor. Aktivite yapalım diyorum evin içinde koşup kaçıyor . Ama kaçarken de konuşuyor. Bana yardım edin