- 5 Ekim 2016
- 479
- 557
- 32
-
- Konu Sahibi redvelvetcupcake
- #61
Off, konuyu lisansüstü eğitim ve anne olmaya bağlamasanız şaşardım zaten. Bu ülkede yüzlerce insan yüksek lisans yapıyor, bir sürü de anne var. Sizin gibi hem yüksek yapıp hem anne olan da çok fazla kadın var. Zor birşey değil ki yüksek lisans yapmak? Eskiden gerçekten akademik kariyer için yapılırdı şimdi millet boşta kalmamak için yapar oldu. Bi anlamını bırakmadılar yani artık zaten sizin tarzınızdan da bana geçen his bu yönde. Şikayet üstüne şikayet halindesiniz. Bu yazdığınızdan sonra buraya gelip hakkında konuştuğunuz ama yüzüne birşey söyleme cesaretini gösteremediğiniz kişi için üzüldüm. Kadın zaten eğer anlattıklarınız doğru ise tabi, bi tuhaf. Sizinle birlikte daha da tuhaflaşmıştır. Açtığı her konu garip olan bir üyesiniz, Allah çevrenizdekilere sabır versin. Eğitim çok çok önemli ama şu pasifliği yenmedikten sonra birşeyler eksik kalıyor tıpkı sizde olduğu gibi. Siz şimdi cevap da yazar, abuk sabuk şeylerden girip çıkarsınız. Okuyup gülmek için güzel bir konu ama benden bu kadar zira hep kendinizi tekrar edeceksiniz, hiç eğlenceli olmaz öylesi. :)Lisansustu egitim ve anne olmak ile ilgili tecrubeniz olmadigini dusunuyorum yazdiklarinizdan :)
Oncelikle erken kalkmaktan nefret ettigi benim soyledigim degil kendisinin surekli soyledigi bir durum. Erken kalkmak istemiyormus, gece calismak istiyormus. Bir digeri de, evde bana ihtiyaci olan minik bir cocuk varken tabii ki is saatlerimi elimden geldigince ona gore duzenleyecegim. Bekar insan nelerle ugrasirsa ugrassin bir cocukla ilgilenmek ile esdeger olamaz. Ayrica, kendisi bekarligi ve yasi ile ilgili yorumlarda bulunuyor zaten bunlar benim yorumlarim degil. Baska bir arkadasimiz; 25 yasinda ve nisanlanmayi dusunuyor, 'O zaman ben oleyim gec kaldim, ne nisani bu yasta once ben' diyor. Bana da surekli sakin hamile kalma ben 32 yasindayim oncelik bende diyor :)
Calisma arkadasi konusuna gelince, lisans ustu egitiminizde bir danisman secer ve surece onunla devam edersiniz. Pozitif bilimlerde, disaridan ya da okulun bilimsel arastirma projeleri biriminden destekli projeleriniz olur ve o projelerde kimin ismini beraber yazip calisacagi cogunlukla hocanin verecegi bir karardir. O projede calistiginiz icin cuzzi bir miktar kismi burs alirsiniz, maas haric. Ben lisanstan beri ayni hocayla calisiyorum, doktorami bitirme asamasindayim ve calistigim projeden memnunum zaten tezim ile alakali bir proje. Ondan rahatsizim diye ne hocami degistirir ne bursumu yakarim. Kendisi gecen sene geldi ve doktorasinin yeterlilik asamasina bile gecmedigi icin benden rahatsizsa eger danismanini ve projesini degistirebilir. Zaten hoca ile de anlasamadigini ve sevmedigini her firsatta dile getiren de kendisi.
Off, konuyu lisansüstü eğitim ve anne olmaya bağlamasanız şaşardım zaten. Bu ülkede yüzlerce insan yüksek lisans yapıyor, bir sürü de anne var. Sizin gibi hem yüksek yapıp hem anne olan da çok fazla kadın var. Zor birşey değil ki yüksek lisans yapmak? Eskiden gerçekten akademik kariyer için yapılırdı şimdi millet boşta kalmamak için yapar oldu. Bi anlamını bırakmadılar yani artık zaten sizin tarzınızdan da bana geçen his bu yönde. Şikayet üstüne şikayet halindesiniz. Bu yazdığınızdan sonra buraya gelip hakkında konuştuğunuz ama yüzüne birşey söyleme cesaretini gösteremediğiniz kişi için üzüldüm. Kadın zaten eğer anlattıklarınız doğru ise tabi, bi tuhaf. Sizinle birlikte daha da tuhaflaşmıştır. Açtığı her konu garip olan bir üyesiniz, Allah çevrenizdekilere sabır versin. Eğitim çok çok önemli ama şu pasifliği yenmedikten sonra birşeyler eksik kalıyor tıpkı sizde olduğu gibi. Siz şimdi cevap da yazar, abuk sabuk şeylerden girip çıkarsınız. Okuyup gülmek için güzel bir konu ama benden bu kadar zira hep kendinizi tekrar edeceksiniz, hiç eğlenceli olmaz öylesi. :)
Ben döverdim
Biri bana hakeret ettiği, eziklemeye kalkışınca bende ona geri iade yaparım. Niye bu kadar sakinsiniz?
R redvelvetcupcake benzer bir ruh hastasıyla çalıştım 2 yıl..seni yıpratmayacak bir yol bulman lazım..şöyle ki;ben bahsettiğim kadını ne zaman gözümde büyütmedim,zavallı bir ezik olduğu için ona acıdım ve hiç muamelesi uygulamaya başladım o zaman işler değişti. Gerçekten acıdım içimde yaşadıklarını öğrenince neden öyle davrandığını anladım ama onun bir hayvan olduğunu unutmadan..sen ondan etkilenmeye devam ettikçe o seni etkilemeye devam edecektir unutma..bi şekilde bu kısır döngüden çıkmaya bak
ama kimsenin sorunlarına stres topu işlevi göremeyiz ki..böyle insanlar en yakınında kim varsa kendi yapamadıklarına yapan onları yıkarak tatmin olmaya çalışır, sana yaptıklarıyla onun yaşam enerjisi yükselir seninki düşer..kan emerek besleniyor bir nevi..durumun ne olduğunun farkındasın sadece onun çarkının içinden çıkamıyorsun..olayı anlamlandır ve olduğu yerde bırak,irdelersen "neden neden neden" dersen daha da batarsın..fazla düşünmek iyi değil bazı şeyleri..keza düşünmek köken olarak düşmek kelimesinden gelirmiş..hem düşünsel olarak hem seviye olarak düşme..şöyle düşün; bu bir problem nasıl kendi işinde bir soruna çözüm bulmak için farklı farklı yolları deneyip uygun bir yol bulabiliyorsan ya da bulamadığında olduğu yerde bırakıyorsan..burda da bu taktiği kullan..bence yaparsınHayatim boyunca hep sakin bir insan oldum, tahammulum de yuksektir. Gerekli cevaplari veriyorum ama onun gibi olamiyorum iste cirkinlesemem ben cok dolmadan. Gemileri yakamiyorum cunku beraber calismak zorundayiz, hocamiz kisisel sorunlarimizin calismamizi etkilemesine asla izin vermez.
Sevgili marion bu konuda cok haklisiniz, kendi kendine anlattigi bazi seylerden-kurdugu bazi cumlelerden onu anlamaya calisiyorum zaman zaman, kendince sorunlari var. Tek yanlisi bu hayati ona ben secmisim gibi davranmasi, boyle davranmasa ben ona her konuda yardimci olurdum zaten.
24 yasinda ancak siradan bir anadolu universitesinde, acikogretimde olmasi gereken ve %90 issizlik ya da sekreterlikle sonuclanacak bir bolumu bitirebilmis birinin 'butunlesik doktora' kavramini 'yuksek lisans' olarak algilamasina sasmamak gerekir :))) Ben de su forumda sizin bir tane duzgun cevabinizi gormedim, normal hayattaki ezikliginizi burada saga sola catarak asmaya calisiyorsunuz sanirim zira konuyu saptiran tek kisi siz oldunuz. Kisisel hakaret ederseniz durup dururken, kisisel hakaret duyarsiniz, daha hayata baslamamis birini ciddiye almak benim hatamdi bu konuda. Kendi kendinize oynamaya devam edebilirsiniz , boyle bir konuda bile tartisma yaratmak buyuk basari :)))
wuhuuu....24 yasinda ancak siradan bir anadolu universitesinde, acikogretimde olmasi gereken ve %90 issizlik ya da sekreterlikle sonuclanacak bir bolumu bitirebilmis birinin 'butunlesik doktora' kavramini 'yuksek lisans' olarak algilamasina sasmamak gerekir :))) Ben de su forumda sizin bir tane duzgun cevabinizi gormedim, normal hayattaki ezikliginizi burada saga sola catarak asmaya calisiyorsunuz sanirim zira konuyu saptiran tek kisi siz oldunuz. Kisisel hakaret ederseniz durup dururken, kisisel hakaret duyarsiniz, daha hayata baslamamis birini ciddiye almak benim hatamdi bu konuda. Kendi kendinize oynamaya devam edebilirsiniz , boyle bir konuda bile tartisma yaratmak buyuk basari :)))
Bölüm başkanı ile konuşup odanızın değiştirilmesini isteyebilirsiniz.Konularima baktim gecen sene konu acmisim bu kisiyle ilgili yeni geldigi zaman. Sorun oda arkadasim, calisma arkadasim yani is yerinde en cok muhattap olmak zorunda kaldigim kisi. Ilk geldiginde daha cok beni, hobilerimi ve kizimi yetistirme tarzimi elestiriyordu. Son 1 senedir bu yerini calisma tarzimi ve calismalarimi elestirmeye birakti. Bir universitede arastirma gorevlisiyim, doktoramin tez asamasindayim. Calisma arkadasim da doktora yapiyor ve arastirma gorevlisi. Benden cok sonra geldi ama geldigi andan itibaren beni hic kabullenemedi. Birkac ornek vermek istiyorum.
Bizim meslekte eger dersin yoksa calisma sartlari biraz esnek olabiliyor. Yine de benim 2.5 yasinda bir kizim oldugu icin ben sabah erken cikip, isim bittiyse mesai saati bitiminde cikiyorum. Isim uzadiysa gece 23.00-00.00lere kadar kaldigim oluyor. Bu arkadas bekar ve erken kalkmaktan nefret ettigi icin 12.00-13.00' den once tesrif etmiyor okula. Haliyle isleri yetismedigi icin gec cikiyor. Ama bunu nasil goruyor biliyor musunuz? Ben erkenden cikiyormusum, hic calismiyormusum. Kendisi gec cikiyormus en cok o calisiyormus. Calistigimiz hoca defalarca uyardi bu konuda ama onu haksiz kendini hakli goruyor hala. Ayrica izinlerimi de gunu gunune hesaplar ve esit kullanir ama ben geldigimde islerde bir gidim ilerleme goremem(zaten dogru duzgun gelmiyormus ben yokken guvenligin dedigine gore) ama o izinden dondugunde bir is bile eksik kalsa bagirir cagirir.
Benim yaptigim hicbir isi dogru bulmuyor veya sans eseri yaptigimi dusunuyor. Kendisi 1 senedir ugrastigi bir is vardi olmuyordu, hocamiz bana sen de bir dene dedi ve benimki oldu birkac deneme sonra. Bunu herkese 'redvelvetcupcake cok sansli hemen yapiyor, ben sanssizim o yuzden benimki olmuyor' diye anlatti. Su an uzerinde calistigim bir is var, bir kismini tamamladim ama beni zorlayan bir kisim var en iyi sekilde yapmak icin arastirma yapiyorum, meslektaslarima danisiyorum. Bu arkadas HER GUN istisnasiz 'Ben de denedim onu olmadi, olmuyor, yapamiyorsun, ugrasma, hocaya soyleyecegim olmadigini' vs diyor ama ne kadar ugrasirsam ugrasayim her gun boyle moralimi bozuyor. Baska seylerden dolayi da guya bana yapmiyormus gibi ama hep laf sokuyor.
Odada ve is yerinde yuzume bakmiyor, ikimiz yalnizsak benimle asla konusmuyor. Baskalari geldiginde yanimiza onlarla konusuyor o kisiler bana soru sordugunda ben cevaplarken asla yuzume bakmiyor ve konusmuyor. Ama arkamdan benim duyacagim sekilde bagirarak hakaret ediyor. Mesela benim kullandigimi ve duzgun birakmadigimi dusundugu bir makine vardi, ben odadan cikinca yanindakine bagirarak 'Ben bunu duzenlemekten biktim yaa bir isi de duzgun yapsinlar hicbir seyi beceremiyorlar ' dedi. Ben de bunu duymamis gibi aaa o acikti sen mi kullaniyordun ben de niye acik diyordum dedim. Bozuldu benim kullanmadigimi ogrenince.
Ben 26 yasindayim ve bir kizim var, bir gun otururken baska bir arkadas kizin kardes istemiyor mu dedi. Ben de yok daha istemiyor dedim. Bu arkadas 32 yasinda ve bekar, aaaa ne kardesi daha dogum iznini ben kullanacagim isleri kim yapacak izin vermiyorum hamile kalmasina dedi.
Ben hocamizla cok onceden beri calisiyorum diye hocanin beni kayirdigini dusunuyor halbuki tam tersi hoca en cok benim ustume gelir. Bunu da goruyor ama seni seviyor beni sevmiyor diyor. Ona kizsa bak bunu sen soyleseydin kizmazdi diyor. Gecen bir konudan dolayi hoca nasil bilmiyorsun diye kizdi bana, ellerini yukariya acip dua eder gibi 'Cok sukur artik sadece bana sarmiyor size de kiziyor' dedi, ne dersiniz bu davranisa?
Kendisi ders calismayi sevmedigi icin hala yeterlilige gecemedi. Gecen donem bir notu aciklandi, BA almis. Sen bu dersi alirken kac almistin dedi kotuydu benim yaa BB miydi neydi dedim. Aaaa sen yapamamissin, dusuk almissin dedi ki ben o dersi vereli bir 4 sene falan olmustu. Kendisi benden yasi buyuk diye hep geride kaldigini dusunuyor, kendini kotu hissediyor(ben yuksek lisans yapmadim, butunlesik doktora yapiyorum ondan ilerdeyim).
Her gun her gun onun yuzunden ise stresle gitmekten, simdi nasil sorun cikaracak veya beni yoksayacak diye dusunmekten biktim artik. Sabah stresten yok yere esimi tersledim, kendimi cok kotu hissettim. Hocamiz ASLA kisisel meselelerin ona yansimasini istemez gidip anlatamam. Bir donem ben de onun bana davrandigi gibi davrandim ama hem kisiligime uygun degil hem de beni daha cok yordu bu. Artik ne yapacagimi bilmiyorum.