Sürekli aklımda-Sokak Hayvanları

HASSAS BİLGİLENDİRME HAYVANLARLA İLGİLİ OKUMAK İSTEMEYEN ALT PARAGRAFTAN BAŞLASIN.
Bugun çok kötü görüntüler gördüm, semtimizde bir kedinin patileri kesilmiş ölmüş. Yani ön patiler hiç yok arka partisinin biri kesilmiş.
Yine semtimizde bir kedi zehirlenmiş. Biri apartmanın alt katına götürüp zehirli mama vermiş.
Nasıl baş edecez bu insanlarla ya
Yani kışı düşünmek yetmiyor bir de acaba daha kaç kediye zarar verilecek diye düşünüyorum. Ya gerçekten bambaşka boyut bu vicdansızlık.
Benim altta bahsettiğim yavru kedide aklım kaldı rüyalarıma giriyor ama insanlar hayvan katlediyor. Ne zararı var sana minicik yer kaplıyor zaten bu dünyada Caydırıcı cezalar gelmesi lazım... Çok üzgünüm uyku tutmuyor...



Artık kendime engel olamıyorum, sürekli sokaktaki hayvanları düşünüyorum. En çok da kedileri, nedeni evde kedi beslemem olabilir ama yağmur yağıyor, ıslanıyorlar, mamaları ıslanıyor, perişan oluyorlar, hep tetikteler düzgün uyuyamıyorlar.
Sürekli aklıma bunlar geliyor off
Belediyeden kedi köpek evi koymasını istedim, kabul edilmedi. Hastalıkların bulaşma oranı artıyormuş, kat maliklerinden imza toplayıp kedi evini kendi sorumluluğuma alınca ancak bana kedi evi verebilirlermiş. Bir değil iki değil 4 5 tane bizim kapının önünde var, 10 tane karşımızdaki küçük arazide.
Allahtan besleyenler var ama sürekli beslenemiyorlar, ben her aşağıya indiğimde mama bırakıyorum. Mamalar da çok pahalı zaten onu da ayrı dert ediyorumm
Kimileri kemik bırakıyor, hayvanlar hasta olacak iyice.

Benim kedim hastalandı ilaç kullanıyoruz, genelde erkek kedilerle kısırlaştırmadan sonra idrar yollarında sorun oluyormuş. Şimdi de sokaktaki kısır erkek kedilere üzülüyorum. Acı içinde ölecekler bu hastalığa sahip olanlar. Zaten ömürleri de çok kısa 3 yıl sanırım ortalaması.

Sürekli bu döngü devam ediyor. Geçen gün yavru kedi aldık eve, fırtına dinsin sokağa koyarız dedik. Koyduk bahçeye, bakınıyorum kaç gündür ama yok. Öldü mü acaba dayanamadı bilmiyorum.
Bu mesele beni çok mutsuz ediyor.
İçimi dökmek istedim kısaca, hayat çok acımasız, yaşam inanılmaz zor...

Yani durum için öneri almak için değil, şunu yap bunu yap kafanı dağıt meselesi değil açtığım konu zaten işlerim var gün içinde kafam dağılıyor ama geceleri yine düşünmeye başlıyorum. An an aklıma yine geliyor. Tabi ekstra mucizevi bir öneri varsa alırım Ya da hayvanlar hakkında mama su barınma ihtiyaçları hakkında fikriniz varsa..
Kısacası dertleşmek üzerine açtı konuyu...

Benim de her yağmurda, karda, soğukta, sıcakta aklıma geliyorlar. O kadar yalnızlar ve muhtaçlar ki.

Ben de ayni sekildeyim hep huzursuzum ozellikle kış geldigin de.

Tuzuguru .!.:

Benim de her yağmurda, karda, soğukta, sıcakta aklıma geliyorlar. O kadar yalnızlar ve muhtaçlar ki.

Genişletmek için tıkla...

Evet, önceden kış mevsimlerini çok severdim.
Yazları hep kışın gelmesini beklerdim ama artık nefret ediyorum kıştan..

Ben genelde evdeyimdir, artık camdan bakmak istemiyorum cidden bir hayvanların kedilerin hali bir çöpten bir şeyler toplayan çocuklar. çok kötü ya en azından elinizden geldiği kadarını yaptığınız için biraz rahatlayabilirsiniz, elimizden gelen bu çok iyi anladım demek istediğinizi biliyorum.

mel_dem .!.:

Ben de ayni sekildeyim hep huzursuzum ozellikle kış geldigin de.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten dünya hassas kalpler için cehennem gibi, kış geldi diye sevinirken üzülen bir insana dönüştüm

matrixcodes .!.:

Ben genelde evdeyimdir, artık camdan bakmak istemiyorum cidden bir hayvanların kedilerin hali bir çöpten bir şeyler toplayan çocuklar. çok kötü ya en azından elinizden geldiği kadarını yaptığınız için biraz rahatlayabilirsiniz, elimizden gelen bu çok iyi anladım demek istediğinizi biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ay valla dayanmak çok zor. Herkesin her canlının hikayesi bambaşka zor

regrules .!.:

Artık kendime engel olamıyorum, sürekli sokaktaki hayvanları düşünüyorum. En çok da kedileri, nedeni evde kedi beslemem olabilir ama yağmur yağıyor, ıslanıyorlar, mamaları ıslanıyor, perişan oluyorlar, hep tetikteler düzgün uyuyamıyorlar.
Sürekli aklıma bunlar geliyor off
Belediyeden kedi köpek evi koymasını istedim, kabul edilmedi. Hastalıkların bulaşma oranı artıyormuş, kat maliklerinden imza toplayıp kedi evini kendi sorumluluğuma alınca ancak bana kedi evi verebilirlermiş. Bir değil iki değil 4 5 tane bizim kapının önünde var, 10 tane karşımızdaki küçük arazide.
Allahtan besleyenler var ama sürekli beslenemiyorlar, ben her aşağıya indiğimde mama bırakıyorum. Mamalar da çok pahalı zaten onu da ayrı dert ediyorumm
Kimileri kemik bırakıyor, hayvanlar hasta olacak iyice.

Benim kedim hastalandı ilaç kullanıyoruz, genelde erkek kedilerle kısırlaştırmadan sonra idrar yollarında sorun oluyormuş. Şimdi de sokaktaki kısır erkek kedilere üzülüyorum. Acı içinde ölecekler bu hastalığa sahip olanlar. Zaten ömürleri de çok kısa 3 yıl sanırım ortalaması.

Sürekli bu döngü devam ediyor. Geçen gün yavru kedi aldık eve, fırtına dinsin sokağa koyarız dedik. Koyduk bahçeye, bakınıyorum kaç gündür ama yok. Öldü mü acaba dayanamadı bilmiyorum.
Bu mesele beni çok mutsuz ediyor.
İçimi dökmek istedim kısaca, hayat çok acımasız, yaşam inanılmaz zor...

Yani durum için önerş almak için değil, şunu yap bunu yap kafanı dağıt meselesi değil açtığım konu zaten işlerim var gün içinde kafam dağılıyor ama geceleri yine düşünmeye başlıyorum. An an aklıma yine geliyor. Kısacası dertleşmek üzerine açtı konuyu...

Genişletmek için tıkla...

Ben dönem dönem bakabildim.
Bakmaya başladıktan sonra hiçbir yağmuru keyifle izleyemedim.Kar yağdığında dertlenirim hatta. Geçen kış merkezde yaşıyorduk şimdi başka bir ilçeye taşındık burası daha çok köy gibi kontrolsüz üreme gözlemlemedim gelen hayvan sayısı merkezdeki kadar çok değil özellikle köpek yok sayılacak kadar az kediler ise insana yanaşmıyor sadece yemek yiyip gidiyorlar kaç kedi gördünüz deseniz 5/6 ayda 10 u zor geçer.
Merkezdeki oturduğumuz sitemizde insanlar sorun yapmıyordu. Yöneticimiz sağlık sorunları olduğunda bizzat belediye ile irtibattaydı. Ama site dışına çıktığınızda özellikle kar yağdığında yavrularım sığınacak yerler arıyordu.

İmkan yettiğince birşeyleri bizzat yardımcı olmaya çalışıyorum.
Önümüzdeki yaz nasipse bahçedeki işler tamamlanınca büyük bir kedi evi ve iki köpek kulübesi planımız var. Sonrasında ise kismetlerimiz gelecek şimdilik kendimi bunlarla avutuyorum.

Bugünlerde bunları düşünürken yalnız hissettirmedigin için beni teşekkürler. Yalnız değilmişim. Kaç gündür yavru köpekler var burda 1 aylık bizde gideceğiz yakında kırsal alandayız ne olacak diye düşünüyorum herkese diyorum biseyler koyun yesinler ne olacak diye sürekli perişan haldeyim.
Belediyeye haber versen mama bırakın vs diye alır götürür kimbilir nereye hiç güvenmiyorum. Aklım hep hayvanlar da sürekli vicdan azabı içindeyim gidince ne olacak vs kafasına giriyorum neden böyleyim bilmiyorum. Ölürler diye korkuyorum. Kış ayından nefret ediyorum malesef hep bu yüzden. Allah yardım etsin insanlara merhamet versin ki acısınlar ve baksınlar tamamen bize bağlı türler bunlar kedi ve köpek. Elimizden geldiğince yardım etmeliyiz.
Çok üzgünüm.

Kanayan yaramız
Kış mevsimini çok sevmeme rağmen hiç kış gelsin istemiyorum.. bazi iyi insanlar dışında sokaktaki canlıları düşünen yok. O kadar fazlalar ki hangi birine nasıl yardım edecegimizi şaşırdık. Mamalar çok pahalı, köpekler artık açlıktan kuru ekmek yemeye razı. Kediler görünce koşa koşa yanımıza geliyorlar açlar çünkü
Biraz önce sahiplendirme sayfalarına göz gezdirdim yine durumlar içler acısı, çok fazla evden atılmış çocuk var perperişan. Nasıl olacak böyle
-Geçen gün belediyeyle mama yardımı için iletişime geçtim (sürekliliği var mı bilmiyorum gelip köpekleri besliyorlarmış) söylediğim bölgede köpek göremedikleri için geri dönüp gitmişler halbuki o kadar çoklardı ki.

edibehatun .!.:

Ben dönem dönem bakabildim.
Bakmaya başladıktan sonra hiçbir yağmuru keyifle izleyemedim.Kar yağdığında dertlenirim hatta. Geçen kış merkezde yaşıyorduk şimdi başka bir ilçeye taşındık burası daha çok köy gibi kontrolsüz üreme gözlemlemedim gelen hayvan sayısı merkezdeki kadar çok değil özellikle köpek yok sayılacak kadar az kediler ise insana yanaşmıyor sadece yemek yiyip gidiyorlar kaç kedi gördünüz deseniz 5/6 ayda 10 u zor geçer.
Merkezdeki oturduğumuz sitemizde insanlar sorun yapmıyordu. Yöneticimiz sağlık sorunları olduğunda bizzat belediye ile irtibattaydı. Ama site dışına çıktığınızda özellikle kar yağdığında yavrularım sığınacak yerler arıyordu.

İmkan yettiğince birşeyleri bizzat yardımcı olmaya çalışıyorum.
Önümüzdeki yaz nasipse bahçedeki işler tamamlanınca büyük bir kedi evi ve iki köpek kulübesi planımız var. Sonrasında ise kismetlerimiz gelecek şimdilik kendimi bunlarla avutuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Allah razı olsun sizden. Ben de kendimi mama su koymakla avutmaya çalışıyorum ama sıcak bir yer olmadığı için huzursuzum.. Bizim sitede beslemeye bir şey demiyorlar ama mama kabı koyunca atıyorlar. Ben de mamaları direkt yere döküyorum. Kulube koyulmuştu bahçeye kediler için onu da atmışlar sanırım. Tek avuntum mama verebilmek

Gama Capella .!.:

Bugünlerde bunları düşünürken yalnız hissettirmedigin için beni teşekkürler. Yalnız değilmişim. Kaç gündür yavru köpekler var burda 1 aylık bizde gideceğiz yakında kırsal alandayız ne olacak diye düşünüyorum herkese diyorum biseyler koyun yesinler ne olacak diye sürekli perişan haldeyim.
Belediyeye haber versen mama bırakın vs diye alır götürür kimbilir nereye hiç güvenmiyorum. Aklım hep hayvanlar da sürekli vicdan azabı içindeyim gidince ne olacak vs kafasına giriyorum neden böyleyim bilmiyorum. Ölürler diye korkuyorum. Kış ayından nefret ediyorum malesef hep bu yüzden. Allah yardım etsin insanlara merhamet versin ki acısınlar ve baksınlar tamamen bize bağlı türler bunlar kedi ve köpek. Elimizden geldiğince yardım etmeliyiz.
Çok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Tam kışa girerken yavru hayvan görmek daha da zor. O fırtınadan sonra sokağa koyduğumuz yavru kedinin bakışlarını unutamıyorum hala. Miyavladı peşimizden gelmek istedi ama alamadık. Of aklıma geldikçe ağlıyorum. Keşke alıp birkaç gün daha baksaydım diyorum, birkaç gün daha sıcak bir yatağı olurdu. Kendime çok kızıyorum ama bir yandan da sonu yok. Birkaç günler hiç bitmeyecek...

Cicek Kiz .!.:

Kanayan yaramız
Kış mevsimini çok sevmeme rağmen hiç kış gelsin istemiyorum.. bazi iyi insanlar dışında sokaktaki canlıları düşünen yok. O kadar fazlalar ki hangi birine nasıl yardım edecegimizi şaşırdık. Mamalar çok pahalı, köpekler artık açlıktan kuru ekmek yemeye razı. Kediler görünce koşa koşa yanımıza geliyorlar açlar çünkü
Biraz önce sahiplendirme sayfalarına göz gezdirdim yine durumlar içler acısı, çok fazla evden atılmış çocuk var perperişan. Nasıl olacak böyle
-Geçen gün belediyeyle mama yardımı için iletişime geçtim (sürekliliği var mı bilmiyorum gelip köpekleri besliyorlarmış) söylediğim bölgede köpek göremedikleri için geri dönüp gitmişler halbuki o kadar çoklardı ki.

Genişletmek için tıkla...

Evet ya bahçeye indiğim an geliyorlar koşarak biliyorlar mama vereceğim. Markete gittim bugün kendime aburcubur bir şeyler alayım dedim ama giderken kedileri gördüm baktım açlar, onlara yaş mama alıp döndüm ama sonu yok bunun. Biri yiyemedi mesela o yaş mamadan çok üzüldüm...

Ben de belediyeden besleme noktaları arttırılsın istedim incelenek dendi ama öneri geldikçe ciddiye alıyorlar sanırım. Zaten besleme noktalarına kaç tanesi ulaşacak ki... Her yerdeler, her binanın yanında kedi var. Kocaman yerde 1 besleme alanı var. Üzülüyorum gerçekten çok üzülüyorum ama elden de bir şey gelmiyor...

regrules .!.:

Tam kışa girerken yavru hayvan görmek daha da zor. O fırtınadan sonra sokağa koyduğumuz yavru kedinin bakışlarını unutamıyorum hala. Miyavladı peşimizden gelmek istedi ama alamadık. Of aklıma geldikçe ağlıyorum. Keşke alıp birkaç gün daha baksaydım diyorum, birkaç gün daha sıcak bir yatağı olurdu. Kendime çok kızıyorum ama bir yandan da sonu yok. Birkaç günler hiç bitmeyecek...

Genişletmek için tıkla...

Aslında yuvalandirmak lazım oda ilanlar vermek gerekli malesef insanlar duyarsız vermek de zor iyi bakcak mı etcek mi diyerek.
Köpeklerin barınakları var burda şükür samanliklari kullanıyorlar ama işte gıda. Birkaç insan var onlara dua ediyorum ki içlerinde merhamet eksilmesin.
Sonu yok kısır döngü kısırlaştırma yapılmıyo pek sürekli aynı döngü.

Kısırlaştırma için köpekleri kolay yakalayabildiklerini keçilerde zorlandıklarını söylemişlerdi ve genellikle dişi kedi kısırlaştırması yapıyorlardı bir dobem erkek kedilere yapmıyorlardı sanırım sebebi idrar yollarında sorun oluyormuş siz de yazmışsınız popülasyon bu nedenle çok fazla kedilerde.

Annemlerin mahallesinin kedileri yıllardır sabitti düzenli besleme olduğu için gitmiyorlar ve yerleri var hepsinin maksimum 10 taneydi bu yıl gelen bir kediden dolayı sayı 15 e çıktı çünkü yavruladı. Anne kediyi kısırlaştıracaklar yavrular çok küçük biraz büyümesini bekliyorlar halam köpekler saldırmasın diye eve aldı hem anne kediyi hem 4 yavruyu. 4 yavruyu da direkt sahiplendirmeyi düşünüyoruz ama ne yazık ki cins/şekilci hayvanseverler de var tekirler diye istemeyen çok insan gördüm nasıl olacak bilmiyorum inşallah nasiplenirler yada mahallede kalıp büyürler.

Bu arada annemin mahallesinde benim küçüklüğünden beri aşık olduğum pofidik isimli bir kedi var . Kendisine cidden deli divane aşığım sahiplenmeyi çok istedim ama iki adım atsam tıslayarak kaçıyor hiç kimseye yaklaşmıyor hep öyleydi defalarca besledim lakin olumlu sonuç olamadım tecrübesi olanlar aşkıma nasıl karşılık bulabilirim?

Gama Capella .!.:

Aslında yuvalandirmak lazım oda ilanlar vermek gerekli malesef insanlar duyarsız vermek de zor iyi bakcak mı etcek mi diyerek.
Köpeklerin barınakları var burda şükür samanliklari kullanıyorlar ama işte gıda. Birkaç insan var onlara dua ediyorum ki içlerinde merhamet eksilmesin.
Sonu yok kısır döngü kısırlaştırma yapılmıyo pek sürekli aynı döngü.

Genişletmek için tıkla...

Sahiplenmiyorlar cins olmadıkça çok zor.
İlk kedimizi sahiplendirilemediği için aldık, çok ürkek sokakta yapamazdı. İkincisini de sokaktan bulduk, çok küçüktü annesizdi aldı sahiplendirelim diye olmadı yine.

Beyaz bir kedi bulmuştum ama bir gün hamileydi, o doğurdu mesela ilan açtım herkes yazıyor. Ben alırım ben bakarım diye. Tipine göre istiyorlar kedileri de.
Biraz büyüsünler kendi imkanlarıyla öyle böyle bulurlar Gıda diye düşünüyorum. Ayrı zor hayatları gerçekten. Geçen de bir köpek çöpün kenarındaki boş kutuyu yalıyordu.. Böyle doyurmaya çalışıyorlar hayatlarını ama yine de şanslılar. Ormana atılmış açlıktan ölen, taş yiyen o kadar çok köpek var ki

edibehatun .!.:

Kısırlaştırma için köpekleri kolay yakalayabildiklerini keçilerde zorlandıklarını söylemişlerdi ve genellikle dişi kedi kısırlaştırması yapıyorlardı bir dobem erkek kedilere yapmıyorlardı sanırım sebebi idrar yollarında sorun oluyormuş siz de yazmışsınız popülasyon bu nedenle çok fazla kedilerde.

Annemlerin mahallesinin kedileri yıllardır sabitti düzenli besleme olduğu için gitmiyorlar ve yerleri var hepsinin maksimum 10 taneydi bu yıl gelen bir kediden dolayı sayı 15 e çıktı çünkü yavruladı. Anne kediyi kısırlaştıracaklar yavrular çok küçük biraz büyümesini bekliyorlar halam köpekler saldırmasın diye eve aldı hem anne kediyi hem 4 yavruyu. 4 yavruyu da direkt sahiplendirmeyi düşünüyoruz ama ne yazık ki cins/şekilci hayvanseverler de var tekirler diye istemeyen çok insan gördüm nasıl olacak bilmiyorum inşallah nasiplenirler yada mahallede kalıp büyürler.

Bu arada annemin mahallesinde benim küçüklüğünden beri aşık olduğum pofidik isimli bir kedi var . Kendisine cidden deli divane aşığım sahiplenmeyi çok istedim ama iki adım atsam tıslayarak kaçıyor hiç kimseye yaklaşmıyor hep öyleydi defalarca besledim lakin olumlu sonuç olamadım tecrübesi olanlar aşkıma nasıl karşılık bulabilirim?

Genişletmek için tıkla...

Evet erkek değildi dişilere yapılması gerek. Biz de bizimkini yaptırdık idrar yolları sorunu çıktı ortaya

Ya hiç sormayın, beyaz olsun istiyorlar, cins istiyorlar, benim kedimin biri siyah ve o kadar güzel ki. Bakmaya doyamıyorum maşallah. Evde beslenşnce her kedi gerçekten çok güzelleşiyor ama göremiyorlar

Yaa inşallah yardım fikri gelir de kediye ulaşabilirsiniz

regrules .!.:

Sahiplenmiyorlar cins olmadıkça çok zor.
İlk kedimizi sahiplendirilemediği için aldık, çok ürkek sokakta yapamazdı. İkincisini de sokaktan bulduk, çok küçüktü annesizdi aldı sahiplendirelim diye olmadı yine.

Beyaz bir kedi bulmuştum ama bir gün hamileydi, o doğurdu mesela ilan açtım herkes yazıyor. Ben alırım ben bakarım diye. Tipine göre istiyorlar kedileri de.
Biraz büyüsünler kendi imkanlarıyla öyle böyle bulurlar Gıda diye düşünüyorum. Ayrı zor hayatları gerçekten. Geçen de bir köpek çöpün kenarındaki boş kutuyu yalıyordu.. Böyle doyurmaya çalışıyorlar hayatlarını ama yine de şanslılar. Ormana atılmış açlıktan ölen, taş yiyen o kadar çok köpek var ki

Genişletmek için tıkla...

Köydekiler de enazindan insan yaşıyor. Ormandaki ve yoldaki çocukları Allah'tan duyarlı hayvanseverler besleme yapiyo sevpati ekibini takip ediyorum biraz rahatlıyorum.
Allah hepsine yardım etsin ya bizim insanımız şekilci tipci olduğu için asla samimi bulmuyorum istisnaları ayırıyorum ama öyle.
İki yüzlüler. Nereleri hayvansever bunların.
Asıl özellikle engelli hayvanlara öncelik verilmesi daha doğru buluyorum cins renk derdinde hepsi sokak canlıları gerçek hayvanseverlere emanet maalesef.

İnsana insan olana çok iş düşüyor bu konularda. Önceden insanlar bu kadar yaygın besleme yapmazdı. Çok şükür durum giderek iyileşiyor sosyal medya sayesinde. Kimisi sadece story atmak için yaş mama alıp dokse de kedinin önüne ben hayvanın karnı doydu mu doymadı mı o noktaya odaklanıyorum.

İnsan evcil hayvan besleyince daha bir yatkın olabiliyor empati konusunda.

İkinci bir köpeğe bakabilecek maddi durumum olmadığı için kışları geçici yuva olabiliyorum köpeklere sadece +1 kota ile o da kendi çalışma odamda benim köpeğimle beraber kalabiliyorlar ve kendi köpeğim asla erkek köpek kabul etmiyor eve kendisi de erkek olduğu icin.Ailem ile yaşıyorum musaitlik durumumuz kısıtlı.

Ailemin bakış açısı köpeğimiz geldikten sonra bir hayli değişti hep hayvanları severler ama evde istemezlerdi. Şimdi ise evde tavuk bonfile haşlansa mahalledeki kedilere de veriliyor.

Geçtiğimiz nisan ayında annem bir gün görüntülü aradı dışarıda iken 2.5 karış köpek güneşe yatmış uyuyor dedim kız bu neeee neredeeee hemen söyle X marketin orada dedi koşa koşa terlikle gittim sevmeye kucakladım hop eve biraz yemek yesin ısınsın diye getirdim. Eve soktum biraz oynarken kulaklarda kene gördüm. İlk defa kene görmüştüm cımbızla parçalanmadan on tane çıkarttım vücudundan direkt banyoya aldım yıkadım sonra petek altına örtü attım bütün gece uyudu güzel çocuk yavru haliyle wc bile kalkmadı. Endişelendim annem ve babam yorgundur bırak uyusun dediler. Ertesi gün bir şeyler yedi ama bir gariplik vardı her halinden belli arka ayaklar onu tartmıyordu pat diye kendini yere atıyordu böyle olmayacak yarın veteriner hekime götüreyim dedim ki o gece ishali başladı. Dışkıda da kurtlar vardı. Ertesi gün gittik gençlik hastalığına yakalanmış güzel kızım açık açık ölür kurtulamaz dediler iç dış parazit ve bir aşı yaptı yolladı yarın gelin bir de şu içsin bol bol kussa da beslenin dediler zorla yedirecekmişiz eve geldim yatırdım ama hayvan saat başı kusuyor. O kusuyor ben ağlıyorum benim kendi köpeğim ikimizi izliyor onunda psikolojisi gitti. Ertesi gün gittik bir doz vitamin bir doz başka bir iğne yaptı farklı bir hekimdi yine ölür dedi ben yine ağlaya ağlaya eve bu arada bir reçete verdi ilacı yarın sabah alıp gelin dedi. Eve geldik hayvan sadece su içiyor ve saklanıyor uyuyor. Reçeteye baktık annemle insanda kullanılan mide bulantısı hapının ignesi yazılmış sadece anneme bizde bunun hapı var mı dedim var dedi ikiye böldüm zor bela yutturdum hayvana. Kusmaları saat başı kusan hayvan 3-4 saat aralıksız uyudu ve biraz da olsa tavuk göğsü yedi. ( En iyi besin oluyormuş haşlama göğüs bu hastalık sürecinde) Derken ertesi gün veterinere gitmedik yine yarım ilaç besleme devam derken dışkı toparlandı. Enerji yerine geldi bir haftanın sonunda yaşam alanına geri döndü. Zor bir süreçti çünkü bulaş riski çok yüksek olan bir hastalık ve bağışıklık sağlam değilse kendi köpeğime de bulaşabilirdi.Bu benim dokunabildiğim bir hastalıklı candı sadece nicesi var ama sadece bunu yapabilmiştim küçük kız koymuştum adını küçük kız yaşamak için direndi hekimlere inat yaşadı.

Karda donmak uzere olan Miniş isimli köpeği kurtarma anımız var.
Ormana atılan Gece'nin hikayesi var.
İzlediğim videolarda ağlasam da gelmiyor elimden bir şey etrafımdakilere sevdirmekle uğraşıyorum biraz sempati duyulunca sanki herşey kendiliğinden akıyor bu işlerde.
İlk başlarda köpeğimin üstüne zıplamamasını isteyen amcam gönder keratayı gezmeye götüreyim diyor.
Diğer amcam köpek eve alamam inancıma aykırı dedi ama öyle bir hayvan sevgisi oluştu ki içinde kedi kendisine uygun olduğu için kedi sahiplendi 50 yaşına kadar yapmadığı bir şeyi yaptı.
Ben böyle böyle güzel hikayelerin artacağına inanıyorum.

Aklımı yitirdim sanıyordum. Herkes de bana deli muamelesi yapıyor artık bu yüzden…. Yalnız değilmişim. Buna üzülmekten hiçbir şeye sevinemiyorum. Hayat enerjim kalmadı resmen

Hangi birine üzülelim sokaklarda kaderine terk edilen canlar mı parklarda kaldırımlarda uyuyan çocuklar mı. Sadece kışın değil hergün üzülüyorum.

Yalnız değilmişim.
Sürekli düşünüyorum, dışardaki düzene bakıyorum oyuncak gibi geliyor.
Her şey saçma, herkes bir yerlere gitmek zorunda ama elde var sıfır.
Huzur yok, mutluluk yok, merhamet de azaldı.