Cok uzun hikaye, ama kisaca soyle anlatayim. Fizyoterapistlikten once hemsireydim ben. Servis ⁰. Kanser hastalari yatardi servisimize.ve ben hepsinin son zamani diyerek bir jisiye veya hasta yakinina dahi of demedim. Kendimden fazlasinu verdim hep. Cocugu altinu almaya usenirdi, tiksinirdi, oyle beklemesn , rahatsiz olur diye hayrina ben alirdim. Isim dglken sirf mutlu olsn diye erkeklere sakal trasi, kadinlarn sacini keserdim. Cunku bazilari sabahi bile goremezdi. Oyle iste.
Bir teyze vardi. Iki kizi bir oglu. Buna da merhametliydim yine. Teyze oldu gitti. Serefsiz 55 yasindaki oglu , basima musallat oldu. Obsesif , takinti manyagi herif. Gizli gizli takip etmeler, tlfonuma ulasmalar, aniden karsima cikmalar, okudugum yere kadar pesimden gldi p......
2 senedir hayati zindan etti bana. Kendisi de evli, kizi var.
Lanet olsun icimdeki o merhamet duygusuna. Insanlara iyilik yapamiyrm artik. Asik suratli birine donustm isyerinde.