Şöyle bir geçmişime baktığım bir an daha ve yine şükretme isteğiyle doldum. Çok şükür... O anların içinde geçmeyecekmiş gibi gelirdi...
Geçiyor her şey çok şükür...
Alışıyorsun bir şeylere çok şükür...
İyileşiyorsun, anlıyorsun, öğreniyorsun çok şükür...
Ve Rabbim bana kendini iyileştirebilme gücü, farkındalık, yaşadıklarından ders alabilme yeteneği verdiği için çok şükür...
Bir de sağlığım yerinde olsa.. Ve tabi ailemin sağlığı daim olsa...
Sonra bir de kendimi gerçekleştirsem, şu maddi dünyada kendi kendime yetsem tam anlamıyla, kendimi daha da geliştirme fırsatları bulsam manen özellikle... Ailem de madden huzuru bulsa artık, tabi manen de hep huzurlu olsunlar...
Devamli olarak sebepsizce sadece karakter olarak evhamli, sinirli, üzgün, mutsuz, suratsiz insanladan gina geldi. Dunyada guler yuzlu, neseli insan ne ladar az yahu
Eğer kötü bir şey çıkarsa, baya rest çekecek gibiyim herkese.. Tüm "çok bilmişlere"... Her şeyi benim anlamadıkları yapıma bağlayanlara, istediklerini olmasını diledikleri için gerçekleri göz ardı edenlere... Yine çekeceğim ama eğer kötü bir sonuçla karşılaşırsam bu çok daha net olacak.
Hayatımda ilkkez gece gece yemek yemeğe başladım, ilkkez 70 kilo oldum, ilkkez bu denli uykusuz kaldım.
Zombilige uygun adımlarla ilerliyorum
Ne zaman doğuracağım artık bitsin bu kabus
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesine muhtaç etmesin. Hele o radyolijide görev yapan elini hiç bir halta sürmeyenlere söylüyorum umuyorum yaşattıklarınızı bir gün yaşarsınız. Görevini layıkıyla yapan sağlık personelini tenzih ederim.
Pislik içinde bir tıp eğitim kurumundan izlenimlerim.