Cok gerginim, bir haftadir olu gibiyim. Ne zaman dusunmeye firsatim olsa aklima annem ve bilmedigim, anlatmadigi sorunlari geliyor. Eski sagligi, canliligi yok. Evet, artik yaslaniyor ama bu kadar kisa surede bu kadar buyuk degisim olamaz. Cok uzuluyorum ama neler oldugunu anlatmadigi icin de cok ofkeliyim ona.
Hayatim altust oldu. Cok guclu de degilim ki ustesinden geleyim carcabuk.
Igreniyorum hepinizden, yasattiklarinizdan. Bir sorununuz varsa paylasirsiniz, caresine birlikte bakariz. Aksini yaparak insanlari mutsuz etmenin ne anlami var?
Basimi alip gidesim geliyor. Her seyi birakarak...
Aileymis... Resmen ayak bagi...
Ne dogmaliydim ne de beynimin icine eden bir ailem ve insanlarin problemlerini dedikodu malzemesi yapan akraba kitlem olmaliydi.
Allah'im, ben dogmamaliydim.