Popüler Konu Şu An Aklından Ne Geçiyor ?

Annemin ölüm yıldönümü yaklaştıkça üzüntüden gerim gerim gerilip etrafa saldırıyorum,kalp kiriyorum, üzüyorum.bas baş bağırıp çıldırmış gibi şarıl şarıl yağan yağmurun altında ağlamak istiyorum

Şu 30 yaşa gelince insanları daha bir anlayacak mıyım acaba? Ya da sadece daha çok alışmak, dirayet göstermek şeklinde mi devam edecek...
Çok ilginç gerçekten, bomboş yere yanlış anlaşılmak, algılanmak, halbuki anlaşılan şeyin yanından bile geçmemek... Hayret ediyorum hala... Umarım bir gün bunun yüzünden kalpten gitmem.

Ne olacak benim bu halim acaba. . .

Her zaman güzel düşünmem gerek. Güzel düşüneyim ki güzel olsun. Niye çok zor bunu başarmak?

İçime huzur doldu aklıma düşünce. Boşuna üzülüyorum o halde ben.

Sanırım benim daha çok hayvan, doğa ve çocuklarla falan ilgilenmem lazım, en çok onları sevmem. Yetişkinlerin hayatına ise daha çok alışmak... Bakalım ileride nasıl hissedeceğim...

Beklediğim şey beklemeye değer. Sabretmem ve bol bol dua etmem gerek.

Bu aksam bir aydinlanma yasadim ve kafamda bir seyler beliriverdi birden. Bir yerlerden baslayabilecek olmak cok mutlu etti beni.

Evet, evet... Aradigim sey tam olarak buydu.

Karar verdim ya simdi, bence yolun yarisini tamamladim. Diger yarisini tamamlamak icin de sabirsizlaniyorum.

Minnettarim...

Boş ver demesi ne kadar kolay. Boş vermek o kadar kolay olsa keşke.

Zorla kendini Vind. Zorla, yap şu aklındakileri, kendini uzun vadede hırslandırmayı, gaza getirmeyi başar artık.
Bunu çok söyledim kendime, çok denedim ve hiç nihayete erdiremedim ama, devam etmem lazım...

Sinirlenme Mahperi sinirlenme sakin ol. Ben nasıl sakin olacağım! Delirtecek beni resmen.

Gelecek zor zamanları bilmek, beklemek de garipmiş... Çok garip.
Umarım dirayetli durabilirim, şu hassaslığı atmam lazım üstümden, ben atamazsam attıracaklar zaten.
Bir de merak ettiğim, yıllar önce falda çıkan isim ile karşılaşalı 1.5 sene oldu sanırım, başka da bu isimle birini tanımadım yıllardır, bu da ayrı garip. Farklı bir şey yok ama henüz, olacak mı bakalım.

Yemyeşildi resmen. Ay inanamıyorum ya.

Kaygılı ve karışığım. Aşık olduğum mesleğimden bir istifa ile soğudum. Onca emek onca tecrübe bilgi... ne yapıcam bilmiyorum. Huzur istiyorum. Huzur...

Kabullenemiyorum. Hayat devam ediyor diyemiyorum. Ben bunu neden başaramıyorum? Allahım aklımı koru ben dayanamıyorum. . .

İnşallah, inşallah gerçekten zorunlu kalmadıkça sizinle bir şey paylaşmak zorunda olmayacağım duruma gelirim. Ve inşallah bu en kısa sürede olur! Dert anlatamıyorum ya, herkes kendi keyfince anlıyor söylediklerimi. Hayatı boyunca asla hiç bir şey uydurmamış, yalandan nefret eden insana yapıyorlar bunu. Asıl psikolojisi bozuk olan, empati yoksunu olanlar bana bunlardan bahsedebiliyor. Çok şükür kendimi biliyorum ama anlatamıyorum bir türlü, yok yani, herkes beni benden çok biliyor(!). İlla baskın, vurgulu, sert mi konuşmam lazım, ne gerek var. Niye bir şeyleri ispat etmeye çabalayayım.

Her şey olacağına varır Mahperi. Ne diye düşünüyorsun ki? Allah istedikten sonra olmayacak hiçbir şey yok ki şu hayatta.

Şuan aklımdan bebegım gecıyor acaba ıyı mı buyuyor mu ne durumda cok merak edıyorum doktora 27 sinde gidicem ve zaman sanki hiç geçmiyor arada baska doktora gıdıp bı ultrasonla gorsem dıyorum her doktor ayrı telden çalıyor sabret zehra dıyorum.

Çocuğun kaydını sildirip başka yere tasinmak

Bir de ben hayatımı güncelleyebilsem, değiştirebilsem...